Seeing that the nature of religious

Seeing that the nature of religious experience as such is a psychological topic,
it is paradoxical that most of the thinking and writing about it has come from nonpsychologists.
One of the main reasons for this anomaly is an outdated conception
of psychology held by many scholars of religion. Three examples of such misconception
may suffice. The first is a widespread notion that psychology as virtually
synonymous with psychoanalysis. Freud and Jung are the most often cited sources
in any literature on religion where psychological factors are discussed (e.g., Segal,
1989, 2000).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เห็นว่าธรรมชาติของประสบการณ์ทางศาสนาเช่นเป็นหัวข้อทางด้านจิตใจมันเป็นความขัดแย้งที่คิดและเขียนเกี่ยวกับเรื่องนี้ส่วนใหญ่มาจาก nonpsychologistsหนึ่งในเหตุผลหลักสำหรับความผิดปกตินี้เป็นความคิดที่ล้าสมัยของจิตวิทยาที่จัดขึ้น โดยนักวิชาการหลายคนของศาสนา ตัวอย่างที่สามของความเข้าใจผิดดังกล่าวอาจพอเพียง แรก เป็นแนวคิดแพร่หลายจิตวิทยาที่เป็นจริงเหมือนกับจิตใน อังกฤษและจุงเป็นแหล่งอ้างอิงบ่อยที่สุดในวรรณกรรมใด ๆ ในศาสนาที่มีการกล่าวถึงปัจจัยทางจิตวิทยา (เช่น Segal1989, 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เห็นธรรมชาติของประสบการณ์ทางศาสนา เช่น เป็นหัวข้อทางจิตวิทยามันตรงข้ามกัน ส่วนใหญ่ของการคิดและการเขียนเกี่ยวกับมันได้มาจาก nonpsychologists .หนึ่งในเหตุผลหลักในมิตินี้เป็นแนวคิดที่ล้าสมัยจิตวิทยาที่จัดขึ้นโดยมากของนักวิชาการศาสนา สามตัวอย่างดังกล่าวคลาดเคลื่อนอาจจะพอแล้ว อย่างแรกคือ ความคิดว่า จิตวิทยาเป็นเสมือนฉาวพ้องกับจิตวิเคราะห์ ฟรอยด์และจุง ส่วนใหญ่มักจะอ้างแหล่งที่มาในวรรณกรรมทางศาสนาที่ปัจจัยทางจิตวิทยาที่กล่าวถึง เช่น ซีกัล ,1989 , 2000 )