His Highness Prince Jin’s patience

His Highness Prince Jin’s patience was usually shorter than the length of a fingernail, the only exception being with a certain person.
Hearing Nangong Liuyun asking this, Li Aotian immediately stared blankly, and suddenly, he started laughing wildly out loud again.
He laughed frantically and insolently, very pleased with himself: “Nangong Liuyun, you want to know the whereabouts of that loathsome girl? Ha ha ha, I will never tell you in this lifetime, go look for her yourself!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความอดทนของเขาสมเด็จเจ้าจิ้นมักจะสั้นกว่าความยาวของเล็บ ยกเว้นเพียง มีบุคคลบางคนได้ได้ยินถาม Nangong Liuyun, Li Aotian ทันทีจ้อง blankly แล้วก็ เขาเริ่มหัวเราะดัง ๆ อีกครั้งอย่างดุเดือดเขาหัวเราะเมามัน และ insolently มากยินดีกับตัวเอง: "Nangong Liuyun คุณต้องการทราบเบาะแสของที่สาว loathsome ฮา ฮา ฮา ฉันจะไม่บอกคุณในช่วงชีวิตนี้ ไปดูตัวของเธอเอง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อดทนเสด็จเจ้าชายของจินก็มักจะสั้นกว่าความยาวของเล็บมือ, ข้อยกเว้นเพียงอย่างเดียวที่มีบุคคลบาง.
ได้ยิน Nangong Liuyun ถามนี้หลี่ Aotian ทันทีจ้อง blankly และทันใดนั้นเขาก็เริ่มหัวเราะลำพองออกมาดังอีกครั้ง.
เขาหัวเราะเมามัน และทำความเสียหายยินดีเป็นอย่างยิ่งกับตัวเอง "Nangong Liuyun คุณต้องการที่จะรู้เบาะแสของหญิงสาวที่น่ารังเกียจหรือไม่ ฮ่าฮ่าฉันจะไม่บอกคุณในชีวิตนี้ไปหาเธอเอง! "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

องค์ชาย องค์ชายจินความอดทนมักจะสั้นกว่าความยาวของเล็บ , ยกเว้นเพียงอยู่กับคนคนหนึ่งได้ยินเสียงนังก๊อก liuyun ถาม ลี aotian ทันทีจ้องมองไปอย่างไร้จุดหมาย และจู่ๆ เขาก็เริ่มหัวเราะอย่างบ้าคลั่งออกมาอีกครั้งเขาหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง และอวดดีมาก ยินดีกับตัวเอง : " นังก๊อก liuyun , คุณต้องการทราบที่อยู่ของผู้หญิงที่น่ารังเกียจ ? ฮ่า ฮ่า ฮ่า ผมจะไม่มีวันบอกคุณในชีวิตนี้ ไปดูด้วยตัวเธอเอง ! "