I was wearing a western black suit.

I was wearing a western black suit. Looking at her hope filled gaze, I laughed merrily, “I don’t have the ability to make a choice.”

“Why not?” Wan Er looked at me dumbfounded.

I answered after thinking for a bit, “Because everyone’s life is different, the moment I joined my teacher on the path of martial arts, I was destined to live a life full of death and murder. What I learned was not for entertainment or for show, it was… to kill people…”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมใส่สูทดำตะวันตก กำลังดูความหวังของเธอเต็มไปจ้องมอง ฉันหัวเราะ merrily "ฉันไม่มีความสามารถในการเลือก""ทำไมไม่" Er วานมองที่ฉัน dumbfoundedตอบหลังจากคิดสำหรับบิต "เนื่องจากชีวิตของทุกคนแตกต่างกัน ในขณะที่ฉันเข้าร่วมครูของฉันบนเส้นทางของศิลปะการต่อสู้ ฉันถูกชะตามีชีวิตตายและฆาตกรรม สิ่งที่ผมได้เรียนรู้ไม่ใช่ เพื่อความบันเทิงหรือ การแสดง เป็น...ฆ่าคน... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันสวมชุดสูทสีดำตะวันตก มองไปที่ความหวังสายตาที่เต็มไปด้วยของเธอฉันหัวเราะอย่างสนุกสนาน "ผมไม่ได้มีความสามารถในการให้ทางเลือก." "ทำไมไม่?" Wan Er มองที่ผมตะลึง. ฉันตอบหลังจากที่คิดสำหรับบิต "เพราะชีวิตของทุกคนคือ ที่แตกต่างกันในขณะที่ผมได้เข้าร่วมครูของฉันอยู่บนเส้นทางของศิลปะการต่อสู้ที่ผมถูกลิขิตมาให้มีชีวิตที่เต็มไปด้วยความตายและการฆาตกรรม สิ่งที่ผมได้เรียนรู้ไม่ได้สำหรับความบันเทิงหรือการแสดงก็คือ ... การฆ่าคน ... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมก็ใส่สูทดำตะวันตก ดูเธอหวังเต็มสายตา ฉันก็หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน ฉัน ไม่ มี ความสามารถในการเลือก . "" ทำไมจะไม่ล่ะ " วาน เอ้อมองฉันพูดไม่ออกผมตอบหลังจากที่คิดหน่อย " เพราะชีวิตของทุกคนจะแตกต่างกัน ในขณะที่ฉันเข้าร่วมครูบนเส้นทางของศิลปะการต่อสู้ ฉันถูกกำหนดให้มีชีวิตที่เต็มไปด้วยความตายและฆาตกรรม สิ่งที่ผมได้เรียนรู้ไม่ใช่เพื่อความบันเทิง หรือเพื่อแสดง มันคือ . . . . . . . ฆ่าคน . . . . . . . "