1) Company size: The size of a comp

1) Company size: The size of a company has been found to influence the quality of financial reporting. Several
reasons have been adduced to support the relationship between quality of financial report and company size.
Firstly, large firms have more resources to institute and enforce strong internal control system in their
organizations and can afford continuous audits (Ng and Tai (1994). Arguing along the same line, Ahmed and
Nicholls (1994) observed that it is more likely that large firms will have the resources and expertise necessary
for the production and publication of more sophisticated financial statements and, exhibit more disclosure
compliance and greater levels of disclosure and reliability.
Secondly, Lang and Lundholm (1993) pointed out that large firms tend to have more analyst followings than
small firms and therefore may be subjected to greater demand for information. This view is shared by Owusu-
Ansah (1998) and Ahmed (2003) who noted that large firms are more visible to the public view and face a lot of
pressures from media analyst to release more credible financial information. Accordingly, the larger the firm, the
more reliable and credible its financial reports should be.
2)Profitability: In terms of profitability, managers of organizations would be more willing to report profit faster
than reporting loss because of the effect such news could have on the share price and other indicators. This
assertion has been supported by prior research which documents the fact that managers are prompt to release
good news (profit) compared to bad news (loss) (Chambers and Penman 1984). The assertion is also in
consonance with agency theory which suggests that managers of larger profitable companies may wish to
disclose more information to obtain personal advantages like continuance of their management position and
compensation (Inchausti, 1997). When profits are earned by companies, there are fewer tendencies to manipulate
information.
3) Age of company: The age of a company has been identified as having impact on the disclosure of information
which invariably reflects reliability of financial reports (Hossain, 2008; Akhtaruddin, 2005). According to
Owusu Ansah (1998), the impact of company age on the disclosure of information may be ascribed to three
factors- the fact that a company may be young and face stiff competition, the cost and the ease of gathering,
processing, and disseminating relevant information and lack of track record on which to rely for public
disclosure. Thus, it can be inferred from these studies that the older company is, the more reliable its financial
reports would likely be and the less the possibility of litigation arising from audit failure. Under the context of
Nigeria, it is not possible to conclude without equivocation that older companies will necessarily disclose more reliable information than newly established firms.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1) ขนาดบริษัท: ตรวจพบขนาดของบริษัทจะมีผลต่อคุณภาพของรายงานทางการเงิน หลายมีการ adduced เหตุผลเพื่อสนับสนุนความสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพของรายงานทางการเงินและขนาดของบริษัทประการแรก บริษัทขนาดใหญ่มีทรัพยากรมากขึ้นสถาบัน และระบบการควบคุมภายในที่เข้มแข็งในการบังคับใช้ของพวกเขาองค์กร และสามารถตรวจสอบอย่างต่อเนื่อง (Ng และไท (1994) โต้เถียงตามแนวเดียวกัน Ahmed และNicholls (1994) พบว่า มีโอกาสมากขึ้นที่บริษัทขนาดใหญ่จะมีทรัพยากรและความชำนาญที่จำเป็นสำหรับการผลิตและเผยแพร่เพิ่มเติมงบการเงินที่ทันสมัย และ แสดงการเปิดเผยข้อมูลเพิ่มเติมปฏิบัติตามกฎระเบียบและการเปิดเผยข้อมูลและความน่าเชื่อถือระดับสูงประการที่สอง ลังและ Lundholm (1993) ชี้ให้เห็นว่า บริษัทขนาดใหญ่มักจะ มีนักวิเคราะห์ต่อไปนี้เพิ่มเติมกว่าบริษัทขนาดเล็ก และพฤษภาคมจะต้องมากกว่าความต้องการใช้ข้อมูล มุมมองนี้ร่วมกัน โดย Owusu-Ansah (1998) และ Ahmed (2003) ที่กล่าวว่า บริษัทขนาดใหญ่มากสามารถมองเห็นมุมมองสาธารณะ และหน้ามากแรงกดดันจากนักวิเคราะห์สื่อที่จะนำข้อมูลทางการเงินที่น่าเชื่อถือมากขึ้น ตาม บริษัทใหญ่มาก การเชื่อถือได้มากขึ้น และน่าเชื่อถือของรายงานทางการเงินควรเป็นผลกำไร 2): ในแง่ของผลกำไร ผู้บริหารขององค์กรจะเพิ่มเติมยินดีรายงานกำไรเร็วกว่ารายงานขาดทุนเนื่องจากผลกระทบต่อ ข่าวดังกล่าวอาจมีราคาหุ้นและตัวบ่งชี้อื่น ๆ นี้สนับสนุน โดยการวิจัยก่อนซึ่งข้อเท็จจริงที่ผู้จัดการก็จะปล่อยเอกสาร ยืนยันข่าวดี (กำไร) เปรียบเทียบกับข่าวร้าย (ขาดทุน) (แชมเบอร์สและ Penman 1984) ยืนยันที่อยู่ในconsonance กับทฤษฎีตัวแทนซึ่งแสดงให้เห็นว่า ผู้จัดการของบริษัทมีกำไรขนาดใหญ่อาจต้องการเปิดเผยข้อมูลเพิ่มเติมจะได้รับประโยชน์ส่วนบุคคลเช่นการต่อเนื่องของตำแหน่งผู้บริหาร และค่าตอบแทน (Inchausti, 1997) กำไรจะได้รับบริษัท มีแนวโน้มน้อยลงเพื่อควบคุมข้อมูล3) บริษัทอายุ: อายุของบริษัทที่มีการระบุว่ามีผลกระทบในการเปิดเผยข้อมูลซึ่งสะท้อนถึงความน่าเชื่อถือของรายงานทางการเงิน (Hossain, 2008 คงเส้นคงวา Akhtaruddin, 2005) ตามที่Owusu Ansah (1998), ผลกระทบของบริษัทอายุในการเปิดเผยข้อมูลที่อาจ ascribed ถึงสามปัจจัย - ความจริงที่ว่า บริษัทอาจเป็นหนุ่มสาว และเผชิญการแข่งขันที่แข็ง ต้นทุน และสะดวกในการรวบรวมประมวลผล และการเผยแพร่ข้อมูลที่เกี่ยวข้องและขาดการบันทึกการติดตามที่ใช้สำหรับประชาชนเปิดเผย ดังนั้น จึงสามารถสรุปจากการศึกษาเหล่านี้บริษัทเก่าว่า เชื่อถือได้มากการเงินมีแนวโน้มจะรายงานและน้อยกว่าคดีที่เกิดจากการตรวจสอบความล้มเหลวที่อาจเกิดขึ้น ภายใต้บริบทของไนจีเรีย ไม่สามารถสรุปได้โดยไม่ต้อง equivocation ว่า บริษัทเก่าจะจำเป็นต้องเปิดเผยข้อมูลที่น่าเชื่อถือมากขึ้นกว่าบริษัทที่จัดตั้งขึ้นใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1) ขนาด บริษัท : ขนาดของ บริษัท ที่ได้รับพบว่ามีผลต่อคุณภาพของรายงานทางการเงิน หลายเหตุผลที่ได้รับการอ้างถึงการสนับสนุนความสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพของรายงานทางการเงินและขนาดของ บริษัท . ประการแรก บริษัท ขนาดใหญ่มีทรัพยากรมากขึ้นในการจัดตั้งและการบังคับใช้ระบบการควบคุมภายในที่แข็งแกร่งของพวกเขาในองค์กรและสามารถจ่ายได้ตรวจสอบอย่างต่อเนื่อง(Ng และไท (1994). การโต้เถียง ตามแนวเดียวกันอาเหม็ดและคอลส์(1994) ตั้งข้อสังเกตว่ามันมีแนวโน้มว่า บริษัท ขนาดใหญ่จะมีทรัพยากรและความเชี่ยวชาญที่จำเป็นสำหรับการผลิตและการประกาศงบการเงินที่มีความซับซ้อนมากขึ้นและจัดแสดงการเปิดเผยข้อมูลเพิ่มเติมการปฏิบัติตามและระดับสูงของการเปิดเผยข้อมูลและความน่าเชื่อถือ. ประการที่สองหรั่งและ Lundholm (1993) ชี้ให้เห็นว่า บริษัท ขนาดใหญ่มีแนวโน้มที่จะมีดังต่อไปนี้นักวิเคราะห์มากกว่าบริษัท ขนาดเล็กและดังนั้นจึงอาจจะถูกต้องการมากขึ้นสำหรับข้อมูล. มุมมองนี้จะใช้ร่วมกันโดย Owusu- Ansah (1998) และอาเหม็ด (2003) ที่ตั้งข้อสังเกตว่า บริษัท ขนาดใหญ่มีมากขึ้นมองเห็นได้ด้วยมุมมองของประชาชนและใบหน้าจำนวนมากของแรงกดดันจากนักวิเคราะห์สื่อที่จะปล่อยข้อมูลทางการเงินที่น่าเชื่อถือมากขึ้น ดังนั้นการที่มีขนาดใหญ่ของ บริษัท ที่รายงานความน่าเชื่อถือและความน่าเชื่อถือทางการเงินของบริษัท ที่ควรจะเป็น. 2) ในการทำกำไร: ในแง่ของการทำกำไรผู้จัดการขององค์กรจะมีความเต็มใจที่จะรายงานกำไรได้เร็วขึ้นกว่ารายงานการสูญเสียเพราะผลกระทบที่เกิดข่าวดังกล่าวอาจมีราคาหุ้นและตัวชี้วัดอื่น ๆ นี้ยืนยันได้รับการสนับสนุนจากการวิจัยก่อนที่เอกสารความจริงที่ว่าผู้จัดการพร้อมที่จะปล่อยข่าวที่ดี(กำไร) เมื่อเทียบกับข่าวร้าย (ขาดทุน) (Chambers และนักเขียน 1984) ยืนยันยังอยู่ในความสอดคล้องกับทฤษฎีหน่วยงานซึ่งแสดงให้เห็นว่าผู้บริหารของ บริษัท ขนาดใหญ่ที่ทำกำไรอาจต้องการที่จะเปิดเผยข้อมูลมากขึ้นที่จะได้รับข้อได้เปรียบที่ส่วนบุคคลเช่นความต่อเนื่องของการบริหารจัดการตำแหน่งของพวกเขาและการชดเชย(Inchausti, 1997) เมื่อผลกำไรที่จะได้รับโดย บริษัท มีแนวโน้มน้อยลงที่จะจัดการกับข้อมูล. 3) อายุของ บริษัท : อายุของ บริษัท ที่ได้รับการระบุว่ามีผลกระทบต่อการเปิดเผยข้อมูลที่คงเส้นคงวาสะท้อนให้เห็นถึงความน่าเชื่อถือของรายงานทางการเงิน(Hossain, 2008; Akhtaruddin 2005) ตามที่ซี่ Ansah (1998) ผลกระทบของอายุของ บริษัท ในการเปิดเผยข้อมูลที่อาจจะกำหนดสาม factors- ความจริงที่ว่า บริษัท อาจจะเป็นหนุ่มสาวและเผชิญกับการแข่งขันแข็งค่าใช้จ่ายและความสะดวกในการชุมนุม, การประมวลผลและการเผยแพร่ ข้อมูลที่เกี่ยวข้องและการขาดการบันทึกการติดตามที่จะอาศัยสำหรับประชาชนเปิดเผย ดังนั้นจึงสามารถสรุปจากการศึกษาเหล่านี้ว่า บริษัท เก่าเป็นที่น่าเชื่อถือมากขึ้นการเงินรายงานแนวโน้มที่จะน้อยและความเป็นไปได้ของการดำเนินคดีเกิดขึ้นจากการตรวจสอบ ภายใต้บริบทของประเทศไนจีเรียมันเป็นไปไม่ได้ที่จะสรุปได้โดยไม่ต้องพูดกำกวมว่า บริษัท ที่มีอายุมากกว่าจะจำเป็นต้องเปิดเผยข้อมูลที่น่าเชื่อถือมากกว่า บริษัท ที่จัดตั้งขึ้นใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 ) ขนาดของบริษัท : ขนาดของ บริษัท ได้รับการพบจะมีผลต่อคุณภาพของรายงานทางการเงิน หลาย ๆเหตุผลที่ได้รับ adduced สนับสนุนความสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพของรายงานทางการเงินและขนาดของบริษัทประการแรก บริษัทขนาดใหญ่มีทรัพยากรมากขึ้นเพื่อสถาบันและบังคับใช้ระบบการควบคุมภายในที่รัดกุมในของพวกเขาองค์กรและสามารถตรวจสอบอย่างต่อเนื่อง ( NG และไท ( 1994 ) เถียงไปตามเส้นเดียวกัน อาเหม็ด และนิโคล ( 1994 ) พบว่ามันมีแนวโน้มว่า บริษัทขนาดใหญ่มีทรัพยากรและความเชี่ยวชาญที่จำเป็นสำหรับการผลิตและการประกาศงบการเงินที่ซับซ้อนมากขึ้นและมีการเปิดเผยข้อมูลมากขึ้นปฏิบัติตามกฎระเบียบและระดับสูงของการเปิดเผยข้อมูล และความน่าเชื่อถือประการที่สอง แลง และ ลันด์โฮล์ม ( 1993 ) ชี้ให้เห็นว่า บริษัท ขนาดใหญ่มักจะมีดังต่อไปนี้ นักวิเคราะห์ มากกว่าบริษัท ขนาดเล็กและดังนั้นจึงอาจจะอยู่ภายใต้ความต้องการมากขึ้นสำหรับข้อมูล มุมมองนี้จะใช้ร่วมกันโดย owusu -ansah ( 1998 ) และ เมด ( 2003 ) ที่ระบุว่า บริษัท ขนาดใหญ่มองเห็นวิวสาธารณะและใบหน้ามากแรงกดดันจากนักวิเคราะห์สื่อที่จะเผยแพร่ข้อมูลทางการเงินที่น่าเชื่อถือมากขึ้น ตามขนาด บริษัท ,น่าเชื่อถือมากขึ้นและความน่าเชื่อถือของรายงานทางการเงิน ควร2 ) กำไร : ในแง่ของกำไร ผู้บริหารขององค์กรจะต้องเต็มใจที่จะรายงานกำไรได้เร็วขึ้นมากกว่าการสูญเสียที่รายงานเพราะผลกระทบของข่าวดังกล่าวได้ในราคาหุ้นและตัวชี้วัดอื่น ๆ นี้ยืนยันได้รับการสนับสนุนโดยการวิจัยเอกสารก่อน ซึ่งความจริงที่ว่าผู้จัดการพร้อมที่จะปล่อยข่าวดี ( กำไร ) เทียบกับข่าวร้าย ( ขาดทุน ) ( ห้องและ Penman 1984 ) ยืนยันยังเป็นในทฤษฎีความสอดคล้องกับหน่วยงานซึ่งแสดงให้เห็นว่าผู้บริหารของ บริษัท ที่มีขนาดใหญ่อาจจะต้องการเปิดเผยข้อมูลเพิ่มเติมเพื่อให้ได้ประโยชน์ ส่วนตัวชอบความต่อเนื่องของตำแหน่งบริหารและค่าเสียหาย นช ติ , 1997 ) เมื่อไรจะได้รับโดย บริษัท ที่มีแนวโน้มน้อยลงที่จะจัดการข้อมูล3 ) อายุของ บริษัท : อายุของ บริษัท มีการระบุว่ามีการเปิดเผยข้อมูลผลกระทบในซึ่งต้องสะท้อนให้เห็นถึงความน่าเชื่อถือของรายงานทางการเงิน ( Hossain 2008 ; akhtaruddin , 2005 ) ตามowusu ansah ( 1998 ) , ผลกระทบของอายุในการเปิดเผยข้อมูลอาจถูก ascribed เพื่อสามปัจจัย - ความจริงที่ว่า บริษัท อาจจะเล็ก และเผชิญการแข่งขันแข็ง , ค่าใช้จ่ายและความสะดวกในการรวบรวมประมวลผล และเผยแพร่ข้อมูลที่เกี่ยวข้อง และขาดการติดตามบันทึกที่จะต้องใช้เพื่อสาธารณะการเปิดเผยข้อมูล ดังนั้น จึงสามารถสรุปจากการศึกษาเหล่านี้ให้แก่บริษัท ยิ่งน่าเชื่อถือทางการเงินรายงานอาจจะน้อยลง และความเป็นไปได้ของคดีที่เกิดจากความล้มเหลวของการตรวจสอบ ภายใต้บริบทของไนจีเรีย , มันเป็นไปไม่ได้ที่จะสรุปไม่มีเลศนัยที่บริษัทเก่าจะต้องเปิดเผยข้อมูลที่น่าเชื่อถือมากกว่า บริษัท ที่จัดตั้งขึ้นใหม่ .