Pondering this, the Fourth Prince t

Pondering this, the Fourth Prince took off his airs and invited Suo Jia to eat lunch with them in a friendly manner. Since Suo Jia still had a request, he naturally did not want to leave, and thus agreed to join them without hesitation.

On the dining table, the Fourth Prince gently picked up some food and placed it in Wen Ya’s bowl. After lightly stowing his chopsticks, the Fourth Prince said in a neutral voice, “Little fellow, you’ve already been busy for the whole morning. Since my current mood is pretty good, you can just say whatever you wanted to request of me.”

“What are you saying, I can’t just help brother-in-law for no reason?” Suo Jia smiled mischievously.

“Eh!” Pretending to nod his head in understanding, the Fourth Prince laughed, “If that is so, then I will not mind you. I’m just about full, so I will go rest now!” After saying these words,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขบคิดนี้ เจ้าชายสี่เอาออกมาดของเขา และเชิญ Suo เจียเพื่อกินอาหารกลางวันกับพวกเขาอย่างเป็นมิตร ตั้งแต่ Suo เจียยังมีการร้องขอ เขาธรรมชาติไม่ต้องการออกจาก และดังนั้นจึง ยอมรับการเข้าร่วมโดยไม่ลังเลบนโต๊ะอาหาร เจ้าชายสี่ค่อย ๆ เบิกค่าอาหาร และวางไว้ในชามเหวิยา หลังเบา ๆ หยิบตะเกียบเขา เจ้าชายสี่กล่าวในเสียงเป็นกลาง "เพื่อนน้อย คุณแล้วยุ่งสำหรับตอนเช้าทั้งนี้ ตั้งแต่อารมณ์ปัจจุบันของฉันเป็นดีงาม คุณสามารถเพียงแค่บอกว่า สิ่งที่คุณต้องการร้องขอของฉัน""สิ่งที่คุณพูด ฉันเพียงแค่ไม่สามารถช่วยน้องเขยไม่มีเหตุผลหรือไม่" Suo เจียยิ้มถึง"เอ๊ะ" ทำท่าผงกศีรษะของเขาในการเข้าใจ เจ้าชายสี่หัวเราะ "ถ้าที่เป็นเช่นนั้น แล้วฉันจะไม่รังเกียจคุณ ฉันเกือบเต็ม ดังนั้นฉันจะไปเหลือตอนนี้" หลังพูดคำพูดเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขบคิดนี้เจ้าชายสี่เอาออกมาดของเขาและได้รับเชิญ Suo เจี๋ยจะกินอาหารกลางวันกับพวกเขาในลักษณะที่เป็นมิตร ตั้งแต่ Suo เจี่ยยังคงมีการร้องขอให้เขาตามธรรมชาติไม่ได้ต้องการที่จะออกและทำให้ตกลงที่จะเข้าร่วมพวกเขาโดยไม่ลังเล.

บนโต๊ะอาหาร, เจ้าชายสี่หยิบขึ้นมาเบา ๆ อาหารบางอย่างและวางมันลงในชามเหวินยาของ หลังจากเก็บรักษาเบา ๆ เขาตะเกียบเจ้าชายสี่พูดด้วยเสียงที่เป็นกลาง "เพื่อนเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่คุณได้รับอยู่แล้วไม่ว่างสำหรับตอนเช้าทั้ง เนื่องจากอารมณ์ปัจจุบันของฉันคือสวยดีคุณก็สามารถพูดสิ่งที่คุณต้องการที่จะขอของฉัน. "

" คุณพูดอะไรผมก็ไม่สามารถช่วยให้พี่ชายในกฎหมายไม่มีเหตุผล? "Suo เจี่ยยิ้มซุกซน.

" เอ๊ะ "ทำท่าผงกศีรษะของเขาในความเข้าใจของเจ้าชายสี่หัวเราะ" ถ้าเป็นเช่นนั้นแล้วฉันจะไม่ใจคุณ ฉันแค่เต็มดังนั้นฉันจะไปส่วนที่เหลือในขณะนี้! "หลังจากที่พูดคำเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขบคิดนี้ องค์ชาย 4 ถอดมาดของเขาและเชิญ suo เจียไปกินข้าวกลางวันกับพวกเขาในลักษณะที่เป็นมิตร เพราะ suo เจียยังได้ร้องขอ เขาย่อมไม่ต้องการที่จะปล่อย จึงตกลงที่จะเข้าร่วมพวกเขาโดยไม่ลังเลบนโต๊ะอาหาร เจ้าชายสี่ค่อยๆหยิบอาหารและวางไว้ใน Wen Ya ชาม หลังจากค่อย ๆที่จะเอาสมบัติตะเกียบของเขา เจ้าชายสี่พูดในเสียงที่เป็นกลาง " เพื่อนตัวน้อย คุณก็ยุ่งช่วงเช้าทั้งหมด เนื่องจากอารมณ์ปัจจุบันของฉันคือสวยดี คุณสามารถพูดอะไรก็ได้ที่คุณต้องการให้ฉัน" พูดอะไรของนาย ฉันก็แค่ช่วยพี่เขยอย่างไม่มีเหตุผล " suo เจี่ยยิ้มอย่างซุกซน ." เอ๊ะ ! " ทำเป็นพยักศีรษะของเขาในความเข้าใจ เจ้าชายที่สี่ หัวเราะ " ถ้าเป็นอย่างนั้น ฉันก็จะไม่สนใจคุณ ฉันกำลังเต็ม ดังนั้นผมจะไปพักผ่อนแล้ว " หลังจากพูดคำเหล่านี้