Abstract Introduction: Orthodontic

Abstract Introduction: Orthodontic bands cause periodontal inflammation. In theory, the use of a
buccal tube (bond) instead of a band should prevent or minimize periodontal changes because the
bonds are positioned away from the gingival margins.
Objective: The primary aim of this study was to investigate the periodontal status of orthodontic
bands compared with bonds in the first three months of orthodontic treatment.
Materials and methods: Twenty-four orthodontic patients (mean age = 12.6 years) were enrolled
in this Randomized Controlled Trial (RCT). Using the cross-mouth technique, bands and bonds
were used in opposite quadrants. Periodontal parameters including the presence or absence of
Bleeding On Probing (BOP) and Probing Depths (PDs) were taken at the start and three months
into treatment.
Results: Bands caused a statistically significant change in the Bleeding On Probing (BOP)
(P = 0.001 and 0.021) and bonds displayed a statistically insignificant change in the Bleeding On
Probing (BOP) (P = 0.125 and 1.00) for the upper and lower arch. The difference in Probing
Depths (PDs) between bands and bonds was also statistically significant (P = 0.001).
Conclusion: Molar bands are associated with greater periodontal inflammation compared with
molar bonds in the first three months of fixed orthodontic treatment.
1. Introduction
The effects of using orthodontic bands or orthodontic bonded
attachments on periodontal disease have been investigated.
Gingival inflammation and hyperplasia may occur quickly
after the placement of a fixed appliance such as orthodontic
bands (Baer and Cocarro, 1964; Zachrisson and Zachrisson,1971; Kloehn and Pfeifer, 1974; Sandere, 1999; Naranjo et al.,
2006), and the development of these problems appears to occur
more frequently in interproximal sites and more commonly in
posterior teeth compared with anterior teeth (Zachrisson,
1976).
Four possible reasons may cause this phenomenon
(increase in the gingival inflammation associated with
orthodontic bands) (Atack et al., 1996). First, orthodontic
bands mechanically irritate gingival tissues. Second, chemical
irritation may occur due to the cement used to retain the band,
which is in close proximity to the gingival tissues. Third, a
greater risk of food impaction and hence posterior gingival
and periodontal irritation may occur. Finally, patients may
have a tendency to clean their anterior teeth more effectively
than their posterior teeth.
A trial (Boyd and Baumrind, 1992) assessed the difference
between banded and bonded teeth regarding plaque accumulation,
gingival inflammation and loss of attachment. In this trial,
no significant differences were observed in gingival
inflammation between maxillary and mandibular banded and
bonded teeth during the pre-treatment phase. However, during
the course of the treatment, both maxillary and mandibular
banded teeth showed significantly greater plaque accumulation
and gingival inflammation than the bonded molars. In addition,
three months after the removal of the fixed appliance,
the banded maxillary molars continued to show greater levels
of gingival inflammation and loss of attachment compared
with the bonded molars.
Researchers have also investigated supra- and subgingival
plaque associated with bands in more detail. An early study
(Diamanti-Kipioti et al., 1987) evaluated the changes occurring
in the subgingival microflora in children following the
placement of orthodontic bands. The samples were collected
from subgingival plaque, and the patients were followed up
for a period of four months. The results showed an increase
in the percentage of black-pigmented Bacteroides in these
children.
Another study (Huser et al., 1990) conducted a clinical
trial in which the clinical and microbiological parameters of
the test sites where the orthodontic bands were fitted were
compared with the control sites where no bands were fitted.
The authors showed that an increase in the percentage of
spirochetes, motile rods, filaments and fusiform occurred in
the group with the bands compared with the group with no
bands. An impressive three-year longitudinal study using
specific culture methods demonstrated that young orthodontic
patients harbor Actinobacillus actinomycetemcomitans to a
significantly greater extent than matched controls
(Paolantonio et al., 1997).
Overall, the added advantages of using bonds and not
bands are as follows: (1) maintaining a large stock of various
sized bands is unnecessary; (2) a separation appointment is
not needed and (3) the extensive pain associated with the
separation visit does not occur (Ngan et al., 1994). Therefore,
every effort should be made to prevent or at least reduce these
potential treatment effects of bands, especially in medically
compromised individuals (Burden et al., 2001 and National
Institute for Health and Clinical Excellence, 2013). Therefore,
the aim of this study was to compare the changes in the clinical
periodontal parameters associated with banding and bonding
teeth during orthodontic treatment.
2. Materials and methods
The North Somerset and South Bristol Research Ethics Committee
in the UK granted ethics committee approval for the
present study. Twenty-four consecutive patients, 12 females
and 12 males, aged 11–14 years [Mean (SD) age = 12.6
± 1.01 years] about to begin orthodontic treatment with fixed
appliances were included in the study. The age group was chosen
to obtain a homogenous sample of patients likely to have
similar oral hygiene practice and no potential age-related differences
in oral flora.
Exclusion criteria included patients requiring arch expansion
or distalization of molars with auxiliary appliances
because these additional appliances may interfere with oral
hygiene practices. Furthermore, patients with systemic diseases
and patients on antibiotics for less than three months before
the start of treatment were excluded to not disturb the oral flora,
which may influence the results.
The selected participants and their parents were provided
information about the study, and informed consent was
obtained. This study was a cross mouth controlled clinical trial,
and the randomization was performed using a random
number table and sealed envelopes (Fig. 1). This randomization
permitted the assignment of molar bands and bonded
molar tubes to opposing contra-lateral quadrants of the mouth
(Fig. 2); therefore, in this cross-quadrant design, each patient
was his/her own control. Clinical assessment of periodontal
health, including the presence or absence of Bleeding On Probing
(BOP, Lang et al., 1986) and Probing Depth (PD) measurements
using UNC15 Probe (Hu-Friedy, Chicago, IL, USA),
Figure 1 A diagram showing the random number table and a
system of sealed envelopes to ensure the randomisation process in
this cross mouth trial.
Figure 2 Clinical photographs of one of the subjects illustrating the assignment of molar bands and bonded molar tubes to opposing
contra-lateral quadrants of the mouth. At the start of treatment, T0 (Top) and three months into treatment, T3 (Bottom).
was taken at the start of treatment (T0) and three months into
treatment (T3) (Kalkwarf et al., 1986). PDs were recorded to
the total sulcus depth at two points (mesial and distal) on
the buccal surface of the molars using the interproximal technique.
The two buccal measurements from each tooth were
added to provide a total value.
3. Results
3.1. BOP
A statistically significant increase in the BOP between T0 and T3 for
bands was observed, and a slight but not statistically significant reduction
in BOP for bonds from T0 to T3 was detected (Table 1). The
changes in BOP in the lower arch were similar to the upper arch
(Table 2). The bands showed a significant increase in BOP from the
start of treatment to three months into treatment. The bond values
in the lower arch were very similar at T0 and T3, and the change
was not statistically significant. In summary, bands were associated
with an increase in BOP in both the upper and lower arches in the first
three months of treatment; however, in comparing bonds to bands, no
statistically significant difference was observed.
3.2. PDs
A statistically significant increase was observed in the mean PD values
in banded teeth between the start of treatment and three months into
treatment (Table 3). The difference in the PD in bonded teeth at the
start of treatment compared with three months into treatment was
not statistically significant; however, the difference in the means
between the banded/bonded molars was statistically significant.
4. Discussion
Plaque retention surrounding orthodontic appliances leads to
enamel decalcification and periodontal disease (Davies et al.,
1991); therefore, the employment of mechanics that facilitate
oral hygiene measures performed by the patients to reduce plaque
accumulation is important. In this study and in agreement
with several previous clinical trials (Zachrisson, 1976; Boyd
Figure 2 Clinical photographs of one of the subjects illustrating the assignment of molar bands and bonded molar tubes to opposing
contra-lateral quadrants of the mouth. At the start of treatment, T0 (Top) and three months into treatment, T3 (Bottom).
Table 1 BOP of banded and bonded molars for the upper
arch at the start of treatment (T0) and at three months into
treatment (T3).
Time Percentage Number McNemar P value
Bands T0 12.5 3 0.001
T3 83.3 20
Bonds T0 12.5 3 0.125
T3 4.2 1
Table 3 Mean and 95% confidence intervals of the mean
change in total buccal probing depth per patient on molar teeth
with bands at (T0) and (T3).
Mean change 95% CI t P
Probing depths on bands at
(T3) to (T0)
1.61 0.593 2.62 3.28 0.003
Probing depths on bonds at
(T3) to (T0)
0.478 0.461 1.41 1.05 0.302
Difference in probing depths
Bands vs. Bonds
1.31 0.95 3.21 3.83 0.001
Table 2 BOP for banded and bonded molars for the lower
arch at (T0) and (T3).
Time Percentage Number McNemar P value
Bands T0 16.7 4 0.021
T3 50 12
Bonds T0 16.7 4 1.00
T3 20.8

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำบทคัดย่อ: เดย์วงทำให้เกิดโรคเหงือกอักเสบ ในทางทฤษฎี การใช้เป็นหลอด buccal (บอนด์) แทนวงควรป้องกัน หรือลดโรคเหงือกเปลี่ยนแปลงเนื่องจากการพันธบัตรถูกวางจากขอบ gingivalวัตถุประสงค์: จุดมุ่งหมายหลักของการศึกษานี้คือการ ตรวจสอบสถานะโรคเหงือกของเดย์วงเมื่อเทียบกับพันธบัตรในสามเดือนแรกของอุปกรณ์วัสดุและวิธีการ: ผู้ป่วยเดย์ยี่สิบสี่ (หมายถึง อายุ = 12.6 ปี) ถูกลงทะเบียนในนี้ Randomized ควบคุมทดลอง (RCT) ใช้เทคนิคข้ามปาก วง และพันธบัตรถูกใช้ใน quadrants ตรงข้าม โรคเหงือกพารามิเตอร์รวมทั้งสถานะการขาดงานของเลือดออกในอาศัย (bop ที่มีระดับ) และอาศัยความลึก (PDs) ที่ถ่ายที่เริ่มต้นและสามเดือนในการรักษาผลลัพธ์: วงเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในการเลือดบนอาศัย (bop ที่มีระดับ)(P = 0.001 และ 0.021) และพันธบัตรแสดงการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญทางสถิติในการเลือดอาศัย (bop ที่มีระดับ) (P = 0.125 และ 1.00) สำหรับประตูบน และล่าง ความแตกต่างของ Probingยังมีความลึก (PDs) ระหว่างวงดนตรีและพันธบัตรอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P = 0.001)สรุป: สบวงมีเกี่ยวข้องกับโรคเหงือกอักเสบมากกว่าที่เปรียบเทียบกับพันธบัตรสบในสามเดือนแรกของการรักษาถาวรเดย์1. บทนำผลของการใช้วงเดย์ หรือถูกผูกมัดเดย์ตรวจสอบสิ่งที่แนบในโรคโรคเหงือกได้Gingival inflammation and hyperplasia may occur quicklyafter the placement of a fixed appliance such as orthodonticbands (Baer and Cocarro, 1964; Zachrisson and Zachrisson,1971; Kloehn and Pfeifer, 1974; Sandere, 1999; Naranjo et al.,2006), and the development of these problems appears to occurmore frequently in interproximal sites and more commonly inposterior teeth compared with anterior teeth (Zachrisson,1976).Four possible reasons may cause this phenomenon(increase in the gingival inflammation associated withorthodontic bands) (Atack et al., 1996). First, orthodonticbands mechanically irritate gingival tissues. Second, chemicalirritation may occur due to the cement used to retain the band,which is in close proximity to the gingival tissues. Third, agreater risk of food impaction and hence posterior gingivaland periodontal irritation may occur. Finally, patients mayhave a tendency to clean their anterior teeth more effectivelythan their posterior teeth.A trial (Boyd and Baumrind, 1992) assessed the differencebetween banded and bonded teeth regarding plaque accumulation,gingival inflammation and loss of attachment. In this trial,no significant differences were observed in gingivalinflammation between maxillary and mandibular banded andbonded teeth during the pre-treatment phase. However, duringthe course of the treatment, both maxillary and mandibularbanded teeth showed significantly greater plaque accumulationand gingival inflammation than the bonded molars. In addition,three months after the removal of the fixed appliance,the banded maxillary molars continued to show greater levelsof gingival inflammation and loss of attachment comparedwith the bonded molars.Researchers have also investigated supra- and subgingivalplaque associated with bands in more detail. An early study(Diamanti-Kipioti et al., 1987) evaluated the changes occurringin the subgingival microflora in children following theplacement of orthodontic bands. The samples were collectedfrom subgingival plaque, and the patients were followed upfor a period of four months. The results showed an increasein the percentage of black-pigmented Bacteroides in thesechildren.Another study (Huser et al., 1990) conducted a clinicaltrial in which the clinical and microbiological parameters ofthe test sites where the orthodontic bands were fitted werecompared with the control sites where no bands were fitted.The authors showed that an increase in the percentage ofspirochetes, motile rods, filaments and fusiform occurred inthe group with the bands compared with the group with nobands. An impressive three-year longitudinal study usingspecific culture methods demonstrated that young orthodonticpatients harbor Actinobacillus actinomycetemcomitans to asignificantly greater extent than matched controls(Paolantonio et al., 1997).Overall, the added advantages of using bonds and notbands are as follows: (1) maintaining a large stock of varioussized bands is unnecessary; (2) a separation appointment isnot needed and (3) the extensive pain associated with theseparation visit does not occur (Ngan et al., 1994). Therefore,every effort should be made to prevent or at least reduce thesepotential treatment effects of bands, especially in medicallycompromised individuals (Burden et al., 2001 and NationalInstitute for Health and Clinical Excellence, 2013). Therefore,the aim of this study was to compare the changes in the clinicalperiodontal parameters associated with banding and bondingteeth during orthodontic treatment.2. Materials and methodsThe North Somerset and South Bristol Research Ethics Committeein the UK granted ethics committee approval for thepresent study. Twenty-four consecutive patients, 12 femalesand 12 males, aged 11–14 years [Mean (SD) age = 12.6± 1.01 years] about to begin orthodontic treatment with fixedappliances were included in the study. The age group was chosento obtain a homogenous sample of patients likely to havesimilar oral hygiene practice and no potential age-related differencesin oral flora.Exclusion criteria included patients requiring arch expansionor distalization of molars with auxiliary appliancesbecause these additional appliances may interfere with oralhygiene practices. Furthermore, patients with systemic diseasesand patients on antibiotics for less than three months beforethe start of treatment were excluded to not disturb the oral flora,which may influence the results.The selected participants and their parents were providedinformation about the study, and informed consent wasobtained. This study was a cross mouth controlled clinical trial,and the randomization was performed using a randomnumber table and sealed envelopes (Fig. 1). This randomizationpermitted the assignment of molar bands and bondedmolar tubes to opposing contra-lateral quadrants of the mouth(Fig. 2); therefore, in this cross-quadrant design, each patientwas his/her own control. Clinical assessment of periodontalhealth, including the presence or absence of Bleeding On Probing(BOP, Lang et al., 1986) and Probing Depth (PD) measurementsusing UNC15 Probe (Hu-Friedy, Chicago, IL, USA),Figure 1 A diagram showing the random number table and asystem of sealed envelopes to ensure the randomisation process inthis cross mouth trial.Figure 2 Clinical photographs of one of the subjects illustrating the assignment of molar bands and bonded molar tubes to opposingcontra-lateral quadrants of the mouth. At the start of treatment, T0 (Top) and three months into treatment, T3 (Bottom).was taken at the start of treatment (T0) and three months intotreatment (T3) (Kalkwarf et al., 1986). PDs were recorded tothe total sulcus depth at two points (mesial and distal) onthe buccal surface of the molars using the interproximal technique.The two buccal measurements from each tooth were
added to provide a total value.
3. Results
3.1. BOP
A statistically significant increase in the BOP between T0 and T3 for
bands was observed, and a slight but not statistically significant reduction
in BOP for bonds from T0 to T3 was detected (Table 1). The
changes in BOP in the lower arch were similar to the upper arch
(Table 2). The bands showed a significant increase in BOP from the
start of treatment to three months into treatment. The bond values
in the lower arch were very similar at T0 and T3, and the change
was not statistically significant. In summary, bands were associated
with an increase in BOP in both the upper and lower arches in the first
three months of treatment; however, in comparing bonds to bands, no
statistically significant difference was observed.
3.2. PDs
A statistically significant increase was observed in the mean PD values
in banded teeth between the start of treatment and three months into
treatment (Table 3). The difference in the PD in bonded teeth at the
start of treatment compared with three months into treatment was
not statistically significant; however, the difference in the means
between the banded/bonded molars was statistically significant.
4. Discussion
Plaque retention surrounding orthodontic appliances leads to
enamel decalcification and periodontal disease (Davies et al.,
1991); therefore, the employment of mechanics that facilitate
oral hygiene measures performed by the patients to reduce plaque
accumulation is important. In this study and in agreement
with several previous clinical trials (Zachrisson, 1976; Boyd
Figure 2 Clinical photographs of one of the subjects illustrating the assignment of molar bands and bonded molar tubes to opposing
contra-lateral quadrants of the mouth. At the start of treatment, T0 (Top) and three months into treatment, T3 (Bottom).
Table 1 BOP of banded and bonded molars for the upper
arch at the start of treatment (T0) and at three months into
treatment (T3).
Time Percentage Number McNemar P value
Bands T0 12.5 3 0.001
T3 83.3 20
Bonds T0 12.5 3 0.125
T3 4.2 1
Table 3 Mean and 95% confidence intervals of the mean
change in total buccal probing depth per patient on molar teeth
with bands at (T0) and (T3).
Mean change 95% CI t P
Probing depths on bands at
(T3) to (T0)
1.61 0.593 2.62 3.28 0.003
Probing depths on bonds at
(T3) to (T0)
0.478 0.461 1.41 1.05 0.302
Difference in probing depths
Bands vs. Bonds
1.31 0.95 3.21 3.83 0.001
Table 2 BOP for banded and bonded molars for the lower
arch at (T0) and (T3).
Time Percentage Number McNemar P value
Bands T0 16.7 4 0.021
T3 50 12
Bonds T0 16.7 4 1.00
T3 20.8

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำบทคัดย่อ: วงดนตรีที่จัดฟันทำให้เกิดการอักเสบปริทันต์ ในทางทฤษฎีการใช้เป็นหลอดแก้ม (พันธบัตร) แทนของวงดนตรีควรป้องกันหรือลดการเปลี่ยนแปลงปริทันต์เพราะพันธบัตรอยู่ในตำแหน่งที่ห่างจากอัตรากำไรขั้นต้นเหงือก. วัตถุประสงค์จุดมุ่งหมายหลักของการศึกษาครั้งนี้คือการตรวจสอบสถานะปริทันต์ของทันตกรรมจัดฟันวงดนตรีเมื่อเทียบกับพันธบัตรในช่วงสามเดือนแรกของการรักษาทันตกรรมจัดฟัน. วัสดุและวิธีการ: ยี่สิบสี่ผู้ป่วยทันตกรรมจัดฟัน (อายุเฉลี่ย = 12.6 ปี) ได้รับการคัดเลือกในครั้งนี้ทดลองแบบสุ่มควบคุม(RCT) โดยใช้เทคนิคข้ามปากวงดนตรีและพันธบัตรที่ใช้ในแนวทางที่ตรงข้าม พารามิเตอร์ปริทันต์รวมทั้งมีหรือไม่มีเลือดออกในการ probe (BOP) และการ probe ลึก (PDs) ถูกนำมาที่จุดเริ่มต้นและสามเดือนในการรักษา. ผลการศึกษา: วงดนตรีที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในเลือดเมื่อวันที่การ probe (BOP) (P = 0.001 และ 0.021) และพันธบัตรแสดงการเปลี่ยนแปลงที่ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติในเลือดเมื่อวันที่การprobe (BOP) (p = 0.125 และ 1.00) สำหรับโค้งบนและล่าง ความแตกต่างในการ probe ลึก (PDs) ระหว่างวงดนตรีและพันธบัตรยังเป็นนัยสำคัญทางสถิติ (p = 0.001). สรุป: วงดนตรีที่กรามที่เกี่ยวข้องกับการอักเสบปริทันต์มากขึ้นเมื่อเทียบกับ. พันธบัตรกรามในช่วงสามเดือนแรกของการรักษาทันตกรรมจัดฟันคงที่1 บทนำผลกระทบของการใช้วงดนตรีที่จัดฟันหรือผูกมัดทันตกรรมจัดฟันสิ่งที่แนบมาในโรคปริทันต์ได้รับการตรวจสอบ. อักเสบเหงือกและโรคที่อาจเกิดขึ้นได้อย่างรวดเร็วหลังจากที่ตำแหน่งของเครื่องใช้ไฟฟ้าที่ได้รับการแก้ไขเช่นการจัดฟันวงดนตรี(เยอร์และ Cocarro 1964; Zachrisson และ Zachrisson 1971; Kloehn และ Pfeifer 1974; Sandere 1999. Naranjo, et al, 2006) และการพัฒนาของปัญหาเหล่านี้ดูเหมือนจะเกิดขึ้นบ่อยครั้งมากขึ้นในเว็บไซต์interproximal และอื่น ๆ ทั่วไปในฟันหลังเมื่อเทียบกับฟันหน้า(Zachrisson, 1976). สี่เหตุผลที่เป็นไปได้ อาจก่อให้เกิดปรากฏการณ์นี้(เพิ่มขึ้นในเหงือกอักเสบที่เกี่ยวข้องกับวงดนตรีที่จัดฟัน) (Atack et al., 1996) ครั้งแรกที่จัดฟันวงดนตรีที่กลระคายเคืองเนื้อเยื่อเหงือก ประการที่สองสารเคมีที่ระคายเคืองอาจเกิดขึ้นเนื่องจากซีเมนต์ที่ใช้ในการรักษาวงซึ่งอยู่ในบริเวณใกล้เคียงกับเนื้อเยื่อเหงือก ประการที่สามความเสี่ยงที่มากขึ้นของ impaction อาหารและด้วยเหตุนี้หลังเหงือกและการระคายเคืองปริทันต์อาจเกิดขึ้น ในที่สุดผู้ป่วยอาจมีแนวโน้มที่จะทำความสะอาดฟันหน้าของพวกเขาอย่างมีประสิทธิภาพกว่าฟันหลังของพวกเขา. ทดลองใช้ (บอยด์และ Baumrind, 1992) การประเมินความแตกต่างระหว่างสีฟันและถูกผูกมัดเกี่ยวกับการสะสมคราบจุลินทรีย์อักเสบเหงือกและการสูญเสียของสิ่งที่แนบ ในการทดลองนี้ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในเหงือกอักเสบระหว่างขากรรไกรบนและล่างรวมตัวและฟันถูกผูกมัดในระหว่างขั้นตอนการรักษาก่อน อย่างไรก็ตามในระหว่างหลักสูตรของการรักษาทั้งขากรรไกรบนและขากรรไกรล่างฟันแถบแสดงให้เห็นว่าการสะสมคราบจุลินทรีย์มากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญและการอักเสบเหงือกฟันกรามกว่าถูกผูกมัด นอกจากนี้สามเดือนหลังจากการกำจัดของเครื่องใช้ไฟฟ้าคงที่, แคลเซียม maxillary สียังคงแสดงระดับสูงของการอักเสบเหงือกและการสูญเสียของสิ่งที่แนบเมื่อเทียบกับฟันกรามผูกมัด. นักวิจัยได้ตรวจสอบและยัง supra- subgingival คราบจุลินทรีย์ที่เกี่ยวข้องกับวงดนตรีในรายละเอียดเพิ่มเติม . การศึกษาต้น(Diamanti-Kipioti et al., 1987) การประเมินผลการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในจุลินทรีย์subgingival ในเด็กต่อไปนี้ตำแหน่งของวงดนตรีที่จัดฟัน กลุ่มตัวอย่างที่เก็บรวบรวมจากคราบจุลินทรีย์ subgingival และผู้ป่วยได้รับการติดตามเป็นระยะเวลาสี่เดือน ผลการศึกษาพบการเพิ่มขึ้นในอัตราร้อยละของ Bacteroides ดำเม็ดสีในเหล่านี้เด็ก. การศึกษาอื่น (Huser et al., 1990) ดำเนินการคลินิกทดลองซึ่งพารามิเตอร์ทางคลินิกและจุลชีววิทยาของเว็บไซต์การทดสอบที่วงดนตรีที่จัดฟันได้รับการติดตั้งที่ถูกเมื่อเทียบกับเว็บไซต์ที่ควบคุมวงดนตรีที่ไม่ได้รับการติดตั้ง. ผู้เขียนแสดงให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นในอัตราร้อยละของspirochetes, แท่งเคลื่อนที่, เส้นใยและกระสวยที่เกิดขึ้นในกลุ่มที่มีวงดนตรีที่เมื่อเทียบกับกลุ่มที่มีไม่มีวงดนตรี ที่น่าประทับใจในปีที่สามการศึกษาระยะยาวโดยใช้วิธีการเฉพาะวัฒนธรรมแสดงให้เห็นว่าการจัดฟันหนุ่มผู้ป่วยท่าเรือactinomycetemcomitans Actinobacillus ไปยังระดับที่สูงกว่าการควบคุมการจับคู่(Paolantonio et al., 1997). โดยรวม, ประโยชน์เพิ่มของการใช้พันธบัตรและไม่ได้วงดนตรีที่ดังต่อไปนี้(1) การรักษาหุ้นขนาดใหญ่ต่างๆวงดนตรีขนาดไม่จำเป็น; (2) ได้รับการแต่งตั้งแยกจะไม่จำเป็นต้องใช้และ(3) ความเจ็บปวดที่กว้างขวางที่เกี่ยวข้องกับการเยี่ยมชมการแยกไม่ได้เกิดขึ้น(งาน et al., 1994) ดังนั้นจึงพยายามทุกวิถีทางที่ควรจะทำเพื่อป้องกันหรือลดอย่างน้อยเหล่านี้ผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นจากการรักษาวงดนตรีโดยเฉพาะอย่างยิ่งในทางการแพทย์บุคคลที่ถูกบุกรุก(ภาระ et al., 2001 และ National สถาบันเพื่อสุขภาพและความเป็นเลิศทางคลินิก 2013) ดังนั้นจุดมุ่งหมายของการศึกษาครั้งนี้คือการเปรียบเทียบการเปลี่ยนแปลงในทางคลินิกพารามิเตอร์ปริทันต์ที่เกี่ยวข้องกับการรวมตัวและพันธะฟันในระหว่างการรักษาทันตกรรมจัดฟัน. 2 วัสดุและวิธีการทางทิศเหนือและทิศใต้ซอมเมอร์บริสตอคณะกรรมการจริยธรรมการวิจัยในสหราชอาณาจักรได้รับความเห็นชอบคณะกรรมการจริยธรรมสำหรับการศึกษาในปัจจุบัน ยี่สิบสี่ผู้ป่วยติดต่อกัน 12 เพศหญิงและ12 เพศชายอายุ 11-14 ปี [Mean (SD) อายุ = 12.6 ± 1.01 ปี] เกี่ยวกับการที่จะเริ่มต้นการจัดฟันที่มีการแก้ไขเครื่องใช้ไฟฟ้าถูกรวมอยู่ในการศึกษา กลุ่มอายุที่ได้รับเลือกจะได้รับตัวอย่างคุณสมบัติเหมือนกันของผู้ป่วยที่มีแนวโน้มที่จะมีการปฏิบัติสุขอนามัยช่องปากที่คล้ายกันและไม่มีความแตกต่างที่เกี่ยวข้องกับอายุที่อาจเกิดขึ้นในพืชในช่องปาก. หลักเกณฑ์การยกเว้นรวมถึงผู้ป่วยที่ต้องการการขยายตัวโค้งหรือ distalization ของฟันกรามกับเครื่องช่วยเพราะเครื่องใช้เพิ่มเติมเหล่านี้อาจรบกวนในช่องปากที่มีการปฏิบัติสุขอนามัย นอกจากนี้ผู้ป่วยที่มีโรคทางระบบและผู้ป่วยเกี่ยวกับยาปฏิชีวนะน้อยกว่าสามเดือนก่อนการเริ่มต้นของการรักษาได้รับการยกเว้นที่จะไม่รบกวนพืชในช่องปากซึ่งอาจมีผลต่อผล. ผู้เข้าร่วมการคัดเลือกและผู้ปกครองของพวกเขาได้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับการศึกษาและแจ้งได้รับความยินยอมได้รับ การศึกษาครั้งนี้ได้รับการปากข้ามควบคุมทดลองทางคลินิกและการสุ่มได้รับการดำเนินการโดยใช้การสุ่มตารางตัวเลขและซองจดหมายปิดผนึก(รูปที่ 1). สุ่มนี้ได้รับอนุญาตการมอบหมายของวงดนตรีที่กรามและถูกผูกมัดหลอดกรามของฝ่ายตรงข้ามที่จะแนวทางตรงกันข้ามด้านข้างของปาก(รูปที่ 2.); ดังนั้นในการออกแบบข้ามวอด, ผู้ป่วยแต่ละรายได้รับการควบคุมของเขา/ เธอเอง การประเมินทางคลินิกของปริทันต์สุขภาพรวมทั้งการแสดงตนหรือไม่มีเลือดออกในการ probe (BOP หรั่ง et al., 1986) และการ probe ลึก (PD) การวัดโดยใช้UNC15 Probe (Hu-Friedy, Chicago, IL, USA) รูปที่ 1 แผนภาพแสดงตารางตัวเลขสุ่มและระบบการทำงานของซองจดหมายปิดผนึกเพื่อให้แน่ใจว่ากระบวนการสุ่มในการทดลองนี้ปากข้าม. รูปที่ 2 ภาพที่คลินิกแห่งหนึ่งของวิชาประกอบการมอบหมายของวงดนตรีที่กรามและท่อกรามผูกมัดกับฝ่ายตรงข้ามแนวทางตรงกันข้ามด้านข้างของปาก ในช่วงเริ่มต้นของการรักษา T0 (TOP) และสามเดือนในการรักษา, T3 (ล่าง). ถูกนำมาที่จุดเริ่มต้นของการรักษา (T0) และสามเดือนในการรักษา(T3) (Kalkwarf et al., 1986) PDs ถูกบันทึกไว้เพื่อความลึกของร่องรวมสองจุด(mesial และปลาย) บนพื้นผิวของปากฟันกรามโดยใช้เทคนิคinterproximal ได้. ทั้งสองวัดปากจากฟันแต่ละซี่ถูกเพิ่มเพื่อให้เป็นมูลค่ารวม. 3 ผล3.1 BOP เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติใน BOP ระหว่าง T0 และ T3 สำหรับวงดนตรีที่เป็นที่สังเกตและเล็กน้อยแต่ไม่ลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติใน BOP พันธบัตรจาก T0 จะ T3 ตรวจพบ (ตารางที่ 1) การเปลี่ยนแปลงใน BOP ในโค้งที่ต่ำกว่ามีความคล้ายคลึงกับโค้งบน(ตารางที่ 2) วงดนตรีที่แสดงให้เห็นการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญใน BOP จากจุดเริ่มต้นของการรักษาถึงสามเดือนในการรักษา ค่าพันธบัตรในโค้งที่ต่ำกว่ามีความคล้ายคลึงกันมากใน T0 และ T3 และเปลี่ยนแปลงไม่ได้เป็นนัยสำคัญทางสถิติ โดยสรุปวงดนตรีที่มีความสัมพันธ์กับการเพิ่มขึ้น BOP ทั้งในโค้งบนและล่างในครั้งแรกสามเดือนของการรักษา อย่างไรก็ตามในการเปรียบเทียบพันธบัตรวงดนตรีที่ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญก็สังเกตเห็น. 3.2 PDs เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติพบว่าในค่าเฉลี่ย PD ในฟันรวมตัวระหว่างจุดเริ่มต้นของการรักษาและสามเดือนในการรักษา (ตารางที่ 3) ความแตกต่างใน PD ในฟันผูกมัดที่ The เริ่มต้นของการรักษาเมื่อเทียบกับสามเดือนในการรักษาก็ไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญ; แต่ความแตกต่างในวิธีการที่ระหว่างแถบ / ฟันกรามผูกมัดอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ. 4 พูดคุยเรื่องการเก็บรักษาเครื่องใช้โล่รอบจัดฟันนำไปสู่การเคลือบฟันdecalcification และโรคปริทันต์ (เดวีส์, et al. 1991); ดังนั้นการจ้างงานของกลศาสตร์ที่อำนวยความสะดวกมาตรการสุขอนามัยช่องปากที่ดำเนินการโดยผู้ป่วยเพื่อลดคราบจุลินทรีย์ที่สะสมเป็นสิ่งสำคัญ ในการศึกษานี้และในข้อตกลงกับการทดลองทางคลินิกหลายครั้งก่อนหน้า (Zachrisson 1976; บอยด์รูปที่2 ภาพที่คลินิกแห่งหนึ่งของวิชาประกอบการมอบหมายของวงดนตรีที่กรามและท่อกรามผูกมัดกับฝ่ายตรงข้าม. แนวทางตรงกันข้ามด้านข้างของปากในช่วงเริ่มต้นของ การรักษา T0 (TOP) และสามเดือนในการรักษา, T3 (ล่าง). ตารางที่ 1 BOP ของฟันกรามรวมตัวและถูกผูกมัดสำหรับบนซุ้มประตูในช่วงเริ่มต้นของการรักษา(T0) และสามเดือนในการรักษา(T3). เวลาร้อยละจำนวน McNemar P คุ้มค่าวงt0 12.5 3 0.001 T3 83.3 20 พันธบัตร T0 12.5 3 0.125 T3 4.2 1 ตารางที่ 3 ค่าเฉลี่ยและช่วงความเชื่อมั่น 95% ของค่าเฉลี่ยการเปลี่ยนแปลงในปากรวมละเอียดเชิงลึกต่อผู้ป่วยในฟันกรามกับวงดนตรีที่(T0) และ (T3 .) หมายถึงการเปลี่ยนแปลง 95% CI ทีพีพิสูจน์ความลึกในวงดนตรีที่(T3) ถึง (T0) 1.61 2.62 3.28 0.593 0.003 พิสูจน์ความลึกในพันธบัตรที่(T3) ถึง (T0) 0.478 0.461 1.41 1.05 0.302 ความแตกต่างในระดับความลึกละเอียดวงกับพันธบัตร1.31 0.95 3.21 3.83 0.001 ตารางที่ 2 สำหรับฟันกราม BOP รวมตัวและถูกผูกมัดสำหรับต่ำโค้งที่(T0) และ (T3). เวลาร้อยละจำนวน McNemar P คุ้มค่าวงT0 16.7 4 0.021 T3 50 12 พันธบัตร T0 16.7 4 1.00 T3 20.8

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อ : วงดนตรี จัดฟัน สาเหตุเบื้องต้นโรคปริทันต์อักเสบ ในทางทฤษฎี การใช้ของ
ท่อปาก ( พันธบัตร ) แทนที่จะเป็นวง ควรป้องกัน หรือลดการเปลี่ยนแปลงของอวัยวะปริทันต์เพราะ
พันธบัตร ตั้งอยู่ห่างจากขอบเหงือก .
วัตถุประสงค์ จุดมุ่งหมายหลักของการศึกษานี้คือ เพื่อศึกษาสถานภาพของอวัยวะปริทันต์ทันตกรรมจัดฟัน
วงดนตรีเมื่อเทียบกับพันธบัตรในช่วงสามเดือนแรกของการรักษาทางทันตกรรมจัดฟัน .
วัสดุและวิธีการ : ผู้ป่วยทางอายุ ( อายุเฉลี่ย = 12.6 ปี ) ลงทะเบียนเรียน
ในการวิจัยเชิงทดลองแบบสุ่มและมีกลุ่มควบคุม ( Razorflame ) ใช้ข้ามปากเทคนิค , วงดนตรีและพันธบัตร
ใช้ในฐานตรงข้าม พารามิเตอร์ประสิทธิภาพรวมทั้งการแสดงตนหรือขาด
การมีเลือดออก ( ป็อบ ) และละเอียดลึก ( PDS ) ถ่ายที่เริ่มต้นและสามเดือน

ในการรักษา ผลลัพธ์ : วงเกิดจากการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในเลือดการ ( ป็อบ )
( P = 0.001 และ 0.021 ) และพันธบัตร แสดงการเปลี่ยนแปลงทางสถิติไม่สําคัญในเลือด
ละเอียด ( ป็อบ ) ( p = 0.125 และ 1.00 ) บนและล่างโค้ง . ความแตกต่างในการแหย่
ความลึก ( PDS ) ระหว่างพันธบัตรวงและยัง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p = 0.001 ) .
สรุป : วงกรามที่เกี่ยวข้องกับการอักเสบ periodontal มากขึ้นเมื่อเทียบกับฟันกราม
พันธบัตรในช่วงสามเดือนแรกของการรักษาทางทันตกรรมจัดฟันแก้ไข .
1 บทนำ
ผลการใช้จัดฟันหรือจัดฟันวงผูกมัด
สิ่งที่แนบในโรคปริทันต์ได้ทำการศึกษา .
เหงือกอักเสบ hyperplasia อาจเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วและ
หลังจากตำแหน่งถาวรเครื่องใช้ไฟฟ้าเช่นวงจัดฟัน
( แบร์ และ cocarro , 1964 ; zachrisson และ zachrisson 1971 ; kloehn และ ไฟเฟอร์ , 1974 ; sandere , 1999 ; Naranjo et al . ,
2006 ) และการพัฒนาของปัญหาเหล่านี้ดูเหมือนจะเกิดขึ้น
บ่อยมากขึ้น ใน interproximal เว็บไซต์และบ่อยใน