Muscle sympathetic nerve activity (

Muscle sympathetic nerve activity (MSNA) is greatly elevated in patients with obstructive sleep apnoea (OSA) during daytime wakefulness, leading to hypertension, but the underlying mechanisms are poorly understood. By recording MSNA concurrently with functional Magnetic Resonance Imaging (fMRI) of the brain we aimed to identify the central processes responsible for the sympathoexcitation. Spontaneous fluctuations in MSNA were recorded via tungsten microelectrodes inserted percutaneously into the common peroneal nerve in 17 OSA patients and 15 healthy controls lying in a 3 T MRI scanner. Blood Oxygen Level Dependent (BOLD) contrast gradient echo, echo-planar images were continuously collected in a 4 s ON, 4 s OFF (200 volumes) sampling protocol. Fluctuations in BOLD signal intensity covaried with the intensity of the concurrently recorded bursts of MSNA. In both groups there was a positive correlation between MSNA and signal intensity in the left and right insulae, dorsolateral prefrontal cortex (dlPFC), dorsal precuneus, sensorimotor cortex and posterior temporal cortex, and the right mid-cingulate cortex and hypothalamus. In OSA the left and right dlPFC, medial PFC (mPFC), dorsal precuneus, anterior cingulate cortex, retrosplenial cortex and caudate nucleus showed augmented signal changes compared with controls, while the right hippocampus/parahippocampus signal intensity decreased in controls but did not change in the OSA subjects. In addition, there were significant increases in grey matter volume in the left mid-insula, the right insula, left and right primary motor cortices, left premotor cortex, left hippocampus and within the brainstem and cerebellum, and significant decreases in the mPFC, occipital lobe, right posterior cingulate cortex, left cerebellar cortex and the left and right amygdala in OSA, but there was no overlap between these structural changes and the functional changes in OSA. These data suggest that the elevated muscle vasoconstrictor drive in OSA may result from functional changes within these brain regions, which are known to be directly or indirectly involved in the modulation of sympathetic outflow via the brainstem. That there was no overlap in the structural and functional changes suggests that asphyxic damage due to repeated episodes of nocturnal obstructive apnoea is not the main cause of the sympathoexcitation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ช่วงกลางวัน wakefulness นำไปสู่ความดันโลหิตสูง จะสูงมากในผู้ป่วยที่มี apnoea อุปสรรคนอนหลับ (OSA) กิจกรรมเห็นอกเห็นใจประสาทกล้ามเนื้อ (MSNA) แต่อยู่ภายใต้กลไกที่มีความเข้าใจงาน โดยบันทึก MSNA พร้อมกันกับภาพงานแม่เหล็กสั่นพ้อง (fMRI) ของสมอง เรามุ่งกระบวนการกลางชอบ sympathoexcitation ที่ระบุ ผันผวนอยู่ใน MSNA ถูกบันทึกผ่านทังสเตน microelectrodes percutaneously แทรกเส้นประสาท peroneal ทั่วไปในผู้ป่วย OSA 17 และ 15 ควบคุมสุขภาพอยู่ในเครื่องสแกน T MRI 3 ดังสนั่นเลือดออกซิเจนระดับอ้างอิง (ตัวหนา) ไล่ระดับความคมชัด ภาพสะท้อนระนาบถูกรวบรวมอย่างต่อเนื่องในแบบ 4 s ON, 4 s ปิด (200 วอลุ่ม) โพรโทคอลการสุ่มตัวอย่าง ความผันผวนของความเข้มสัญญาณหนา covaried กับความรุนแรงของระเบิดพร้อมบันทึกของ MSNA ในกลุ่มทั้งสอง มีความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่าง MSNA และสัญญาณความเข้มในด้านซ้าย และขวา insulae, dorsolateral prefrontal cortex (dlPFC), dorsal precuneus, sensorimotor cortex และ cortex ขมับหลัง และขวากลาง-cingulate cortex และ hypothalamus OSA ซ้าย และขวา dlPFC, PFC ด้านใกล้กลาง (mPFC), dorsal precuneus, cortex cingulate แอนทีเรียร์ retrosplenial cortex และนิวเคลียส caudate แสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงสัญญาณออกเมนต์เปรียบเทียบกับตัวควบคุม ในขณะที่ฮิพโพ แคมปัส/parahippocampus ขวาสัญญาณ ความเข้มลดลงในตัวควบคุม ได้ไม่เปลี่ยนแปลงในเรื่อง OSA นอกจากนี้ มีเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในวอลุ่มเรื่องสีเทาด้านซ้ายกลาง-insula, insula ขวา ซ้าย และขวา cortices มอเตอร์หลัก premotor cortex ซ้ายซ้ายฮิพโพแคมปัส และ brainstem และซีรีเบลลัม และลดลงอย่างมีนัยสำคัญในการ mPFC สมองกลีบท้ายทอย cortex cingulate หลังขวา ซ้าย cerebellar cortex และ amygdala ซ้าย และขวาใน OSA แต่มีไม่เหลื่อมกันระหว่างการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างเหล่านี้และการเปลี่ยนแปลงหน้าที่ใน OSA ข้อมูลเหล่านี้แนะนำว่า ไดรฟ์ vasoconstrictor กล้ามเนื้อสูงใน OSA อาจส่งผลจากการเปลี่ยนแปลงที่ทำงานภายในภูมิภาคเหล่านี้สมอง ซึ่งทราบว่าโดยตรง หรือโดยทางอ้อมเกี่ยวข้องในเอ็มของกระแสเห็นอกเห็นใจทาง brainstem ว่า มีการทับซ้อนในการเปลี่ยนแปลงโครงสร้าง และการทำงานแนะนำว่า ความเสียหาย asphyxic เนื่องจากตอนซ้ำของอุปสรรค apnoea บรรณาธิการไม่สาเหตุหลักของการ sympathoexcitation

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กิจกรรมประสาทกล้ามเนื้อขี้สงสาร (MSNA) จะสูงขึ้นอย่างมากในผู้ป่วยที่มีภาวะหยุดหายใจขณะนอนหลับ (OSA) ในระหว่างการตื่นตัวในเวลากลางวันที่นำไปสู่​​ความดันโลหิตสูง แต่กลไกที่มีความเข้าใจไม่ดี โดยการบันทึก MSNA พร้อมกับการถ่ายภาพด้วยคลื่นสนามแม่เหล็ก (fMRI) ของสมองเรามีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากระบวนการกลางรับผิดชอบในการ sympathoexcitation ความผันผวนที่เกิดขึ้นเองใน MSNA ถูกบันทึกผ่าน microelectrodes ทังสเตนแทรก percutaneously เป็นเส้นประสาท peroneal ที่พบบ่อยในผู้ป่วย OSA 17 และ 15 การควบคุมที่มีสุขภาพดีนอนอยู่ในสแกนเนอร์ 3 T MRI ออกซิเจนในเลือดระดับขึ้นอยู่กับ (ตัวหนา) สะท้อนการไล่ระดับความคมชัดของภาพที่สะท้อนภาพถ่ายที่ถูกเก็บรวบรวมอย่างต่อเนื่องใน 4 เมื่อวันที่ 4 S ที่ OFF (200 เล่ม) โปรโตคอลการสุ่มตัวอย่าง ความผันผวนของความเข้มของสัญญาณ BOLD covaried กับความรุนแรงของการระเบิดบันทึกพร้อมกันของ MSNA ในทั้งสองกลุ่มมีความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่าง MSNA และความเข้มของสัญญาณ Insulae ซ้ายและขวา prefrontal นอก dorsolateral (dlPFC) precuneus หลังเยื่อหุ้มสมองและเยื่อหุ้มสมอง sensorimotor ขมับหลังและขวานอก cingulate กลางและมลรัฐ ใน OSA ซ้ายและขวา dlPFC, ตรงกลาง PFC (mPFC) precuneus หลังนอกก่อน cingulate, เยื่อหุ้มสมอง retrosplenial และนิวเคลียส caudate แสดงให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงสัญญาณยิ่งเมื่อเทียบกับการควบคุมในขณะที่ฮิบโปขวา / parahippocampus ความเข้มของสัญญาณลดลงในการควบคุม แต่ไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงใน วิชา OSA นอกจากนี้ยังมีการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในปริมาณเรื่องสีเทาในด้านซ้ายกลาง Insula, Insula ขวา, ซ้ายและขวา cortices มอเตอร์หลักนอก premotor ซ้าย, ฮิบโปซ้ายและภายในก้านสมองและสมองและลดลงอย่างมีนัยสำคัญใน mPFC, ท้ายทอย กลีบ, เยื่อหุ้มสมอง cingulate หลังขวา, ซ้ายเยื่อหุ้มสมองน้อยและด้านซ้ายและขวาในต่อมทอนซิล OSA แต่มีการทับซ้อนกันระหว่างการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างเหล่านี้และการเปลี่ยนแปลงการทำงานใน OSA ไม่มี ข้อมูลเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่า vasoconstrictor กล้ามเนื้อสูงไดรฟ์ใน OSA อาจเกิดจากการเปลี่ยนแปลงการทำงานภายในบริเวณสมองเหล่านี้ซึ่งเป็นที่รู้จักกันที่จะเป็นทางตรงหรือทางอ้อมที่เกี่ยวข้องในการปรับการไหลออกของความเห็นอกเห็นใจผ่านก้านสมอง ว่ามีการทับซ้อนในการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างและการทำงานไม่แสดงให้เห็นว่าเกิดความเสียหาย asphyxic เนื่องจากตอนซ้ำของการหยุดหายใจขณะอุดกั้นออกหากินเวลากลางคืนไม่ได้เป็นสาเหตุหลักของ sympathoexcitation

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สงสารเส้นประสาทกล้ามเนื้อกิจกรรม ( msna ) เป็นอย่างมากสูงในผู้ป่วยที่มีภาวะหยุดหายใจขณะหลับภาวะหยุดหายใจชั่วคราว ( ส่วนหนึ่ง ) ระหว่างเฝ้าคอยเวลากลางวัน ทำให้เกิดความดันโลหิตสูง แต่กลไกงานรับทราบ โดย msna บันทึกพร้อมกันกับแม่เหล็ก ( fMRI ) ภาพการทำงานของสมองเรา มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากระบวนการกลางรับผิดชอบ sympathoexcitation .ธรรมชาติของ msna ถูกบันทึกไว้ผ่านทาง microelectrodes ทังสเตนแทรก percutaneously เข้าสู่เส้นประสาท peroneal ที่พบบ่อยในผู้ป่วยสุขภาพดี 15 17 Osa และการควบคุมที่โกหกในสแกนเนอร์ MRI 3 T ระดับออกซิเจนในเลือด ) ( ตัวหนา ) ความคมชัดระดับสะท้อนภาพระนาบสะท้อนอย่างต่อเนื่องเก็บรวบรวมใน 4 บน 4 s ( 200 เล่ม ) โปรโตคอลการสุ่มตัวอย่างความผันผวนในความเข้มสัญญาณหนา covaried กับความรุนแรงของระเบิดจากบันทึกของ msna . ทั้ง 2 กลุ่มมีความสัมพันธ์กัน msna และความเข้มของสัญญาณในด้านซ้ายและขวา insulae dorsolateral , พรีฟรอนท คอร์เทกซ์ ( Cortex precuneus dlpfc ) , ด้านหลัง , sensorimotor และส่วนขมับคอร์เทกซ์ และถูกกลางซิงกูเลทคอร์เท็กซ์ และ hypothalamus .ในส่วนด้านซ้ายและขวา dlpfc medial , PFC ( mpfc ) หลัง precuneus ด้านหน้า , ซิงกูเลทคอร์เท็กซ์ สมอง retrosplenial , และแสดงสัญญาณการเปลี่ยนแปลงนิวเคลียส caudate กเมื่อเทียบกับการควบคุม ในขณะที่ด้านขวาสมอง / parahippocampus ความเข้มสัญญาณลดลงในการควบคุม แต่ไม่ได้เปลี่ยนในส่วนวิชา นอกจากนี้มีปริมาณเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในเรื่องสีเทาด้านซ้ายกลางอินซูล่าอินซูล่า , ขวา , ซ้ายและขวา cortices มอเตอร์หลัก แล้วพรีม ตอร์คอร์เทกซ์ ซ้าย ส่วนภายในก้านสมอง และสมอง และที่สำคัญลดลงใน mpfc ตรงท้ายทอยขวาด้านหลัง , ซิงกูเลทคอร์เท็กซ์สมองซีรีเบลลัม , ซ้ายและขวาและซ้ายในส่วนอะมิกดาลา ,แต่ไม่มีเหลื่อมกันระหว่างการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างเหล่านี้และการเปลี่ยนแปลงการทำงานในส่วน . ข้อมูลเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่า ระบบกล้ามเนื้อ วาโสคอนสตริกเตอร์ไดรฟ์ในส่วนหนึ่งอาจเป็นผลมาจากการเปลี่ยนแปลงการทำงานภายในพื้นที่สมองเหล่านี้ซึ่งเป็นที่รู้จักกันเป็นโดยตรงหรือโดยทางอ้อมในการปรับของขี้สงสารที่ไหลผ่านระดับ .ไม่ทับซ้อนในการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างและการทำงาน ชี้ให้เห็นว่า ความเสียหาย asphyxic เนื่องจากซ้ำตอนกลางคืนชีวสาร ไม่ใช่สาเหตุหลักของ sympathoexcitation .