A quite different view of the begin

A quite different view of the beginnings of language is based on the concept of natural
sounds.
The human auditory system is already functioning before birth (at around seven months).
Among several nicknames that he invented to talk about the origins of speech,
Jespersen (1922) called this idea the “bow-wow” theory.

In this scenario, when different objects flew by, making a Caw-Caw or Coo-Coo
sound, the early human tried to imitate the sounds and then used them to refer to
those objects even when they weren’t present.
The fact that all modern languages
have some words with pronunciations that seem to echo naturally occurring sounds
could be used to support this theory. In English, in addition to cuckoo, we have splash,
bang, boom, rattle, buzz, hiss, screech, and of course bow-wow.

Words that sound similar to the noises they describe are examples of
onomatopeia. While it is true that a number of words in any language are onomatopoeic,
it is hard to see how most of the soundless things (e.g. “low branch”) as well as
abstract concepts (e.g. “truth”) could have been referred to in a language that simply
echoed natural sounds. We might also be rather skeptical about a view that seems to
assume that a language is only a set of words used as “names” for things.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มุมมองแตกต่างของจุดเริ่มต้นของภาษาตามแนวคิดของธรรมชาติเสียง ระบบประสาทการได้ยินของมนุษย์อยู่แล้วทำงานก่อนที่จะเกิด (ที่ประมาณเจ็ดเดือน)ระหว่างชื่อเล่นต่าง ๆ ที่เขาสร้างขึ้นมาเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับต้นกำเนิดของคำพูดJespersen (1922) เรียกว่าความคิดนี้ทฤษฎี "bow-wow"ในสถานการณ์สมมตินี้ เมื่อวัตถุต่าง ๆ บินโดย ทำ Caw Caw หรือบิลล์บิลล์เสียง มนุษย์ต้นพยายามเลียนแบบเสียง และใช้ในการอ้างถึงวัตถุเหล่านั้นแม้ว่าพวกเขาไม่อยู่ ความจริงที่ภาษาสมัยใหม่ทั้งหมดมีบางคำออกเสียงที่ดูเหมือนจะสะท้อนเสียงที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติสามารถใช้เพื่อสนับสนุนทฤษฎีนี้ ในอังกฤษ นอกจากนี้นกกาเหว่า เรามีสาดบาง บูม เสียงดัง buzz เสียงฮัมฟ่อ ช่วย และ bow-wow แน่นอนคำที่เสียงคล้ายกับเสียงที่พวกเขาอธิบายเป็นตัวอย่างของonomatopeia ในขณะที่มันเป็นความจริงว่า จำนวนคำในภาษาใด ๆ จะเลียนเสียงมันยากที่จะเห็นว่าส่วนใหญ่สิ่งที่ soundless (เช่น "ต่ำสาขา") เป็นแนวคิดนามธรรม (เช่น "ความจริง") อาจได้รับการเรียกในภาษาที่เรียบง่ายพูดย้ำเสียงธรรมชาติ เราอาจจะสงสัยเกี่ยวกับมุมมองที่ดูเหมือนว่าจะสมมติว่า ภาษาเป็นเพียงชุดของคำที่ใช้เป็น "ชื่อ" สำหรับสิ่งนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มุมมองที่แตกต่างกันมากของจุดเริ่มต้นของภาษาที่เป็นไปตามแนวคิดของธรรมชาติ
เสียง.
ระบบการได้ยินของมนุษย์ที่มีอยู่แล้วทำงานก่อนที่จะเกิด (ที่ประมาณเจ็ดเดือน).
ในหลายชื่อเล่นว่าเขาคิดค้นขึ้นมาเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับต้นกำเนิดของคำพูดที่
Jespersen ( 1922) ที่เรียกว่าความคิดนี้ "โบว์ว้าว" ทฤษฎี.

ในสถานการณ์สมมตินี้เมื่อวัตถุที่แตกต่างบินโดยทำให้คัว-คัวหรือคู-ขัน
เสียงมนุษย์ต้นพยายามที่จะเลียนแบบเสียงแล้วใช้พวกเขาในการอ้างถึง
ผู้ วัตถุแม้ในขณะที่พวกเขาไม่ได้อยู่.
ความจริงที่ว่าภาษาที่ทันสมัย
​​มีคำบางคำที่มีการออกเสียงที่ดูเหมือนจะสะท้อนเสียงธรรมชาติที่เกิดขึ้น
สามารถนำมาใช้เพื่อสนับสนุนทฤษฎีนี้ ในภาษาอังกฤษที่นอกเหนือไปจากนกกาเหว่าเรามีสาด
Bang, บูมสั่นฉวัดเฉวียนฟ่อร้องเสียงกรี๊ดและแน่นอนโบว์ว้าว.

คำที่เสียงคล้ายกับเสียงที่พวกเขาอธิบายเป็นตัวอย่างของ
สัทพจน์ ในขณะที่มันเป็นความจริงที่จำนวนของคำในภาษาใดมี onomatopoeic,
มันเป็นเรื่องยากที่จะเห็นว่าส่วนใหญ่ของสิ่งเงียบเชียบ (เช่นสาขา "ต่ำ") เช่นเดียวกับ
แนวคิดที่เป็นนามธรรม (เช่น "ความจริง") จะได้รับการอ้างถึงใน ภาษานั้นเพียง
สะท้อนเสียงที่เป็นธรรมชาติ นอกจากนี้เรายังอาจจะค่อนข้างสงสัยเกี่ยวกับมุมมองที่ดูเหมือนว่าจะไป
คิดว่าภาษาเป็นเพียงชุดของคำที่ใช้เป็น "ชื่อ" สำหรับสิ่งที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มุมมองที่แตกต่างกันมากของจุดเริ่มต้นของภาษาตามแนวคิดธรรมชาติเสียงระบบการได้ยินของมนุษย์มีอยู่แล้วทำงานก่อนคลอด ( ประมาณ 7 เดือน )ระหว่างชื่อเล่นหลายที่เขาคิดค้นเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับต้นกำเนิดของการพูดjespersen ( 1922 ) แนวคิดนี้เรียกว่า " ว้าว " ทฤษฎีในสถานการณ์สมมตินี้ เมื่อวัตถุที่แตกต่างกันไป โดยให้มีกากา หรือ ขันคูเสียงมนุษย์แรกพยายามที่จะเลียนแบบเสียงและใช้พวกเขาเพื่ออ้างถึงวัตถุเหล่านั้นแม้ว่าพวกเขาไม่ได้นำเสนอความจริงที่ว่า ภาษาสมัยใหม่มีคำออกเสียงที่ดูเหมือนจะสะท้อนกับเสียงที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติอาจถูกใช้เพื่อสนับสนุนทฤษฎีนี้ ในภาษาอังกฤษ นอกจากนกคัคคู เราได้สาดปัง ปัง มาป่วน บัซ เย้ยหยันเสียงกรีดร้อง และแน่นอนว่าธนูว้าวคำพูดที่ฟังดูคล้ายกับเสียงพวกเขาอธิบายตัวอย่างของonomatopeia . ในขณะที่มันเป็นความจริงที่จำนวนของคำพูดในภาษาใด ๆ เกี่ยวกับการสร้างคำโดยการเลียนเสียงธรรมชาติ ,มันยากที่จะดูว่าส่วนใหญ่ของสิ่งที่เสียง ( เช่น " สาขา " ต่ำ ) รวมทั้งแนวคิดที่เป็นนามธรรม ( เช่น " ความจริง " ) อาจจะถูกเรียกในภาษาที่ง่ายสะท้อนเสียงจากธรรมชาติ เราอาจจะสงสัยเกี่ยวกับมุมมองที่ดูเหมือนสันนิษฐานว่า ภาษาเป็นเพียงชุดของคำที่ใช้เป็นชื่อ " " สำหรับสิ่ง