Etymology[edit]The term is derived

Etymology[edit]
The term is derived from the Latin word secernere, "to distinguish" or "to set apart", the passive participle (secretum) meaning "having been set apart", with the eventual connotation of something private or confidential, as with the English word secret. A secretarius was a person, therefore, overseeing business confidentially, usually for a powerful individual (a king, pope, etc.). As the duties of a modern secretary often still include the handling of confidential information, the literal meaning of their title still holds true.[3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศัพทมูลวิทยา [แก้ไข]คำมาจากคำละติน secernere, "แยก" หรือ "ตั้งแยก" "มีการแยก" ความหมายแฝงพัก (secretum) มีนัยในของบางสิ่งบางอย่างส่วนตัว หรือเป็นความ ลับ เป็นกับลับอังกฤษ Secretarius ถูกคน ดังนั้น ดูแลธุรกิจถือเป็นความลับ ปกติสำหรับแต่ละคนมีประสิทธิภาพ (พระมหากษัตริย์ สมเด็จพระสันตะปาปา ฯลฯ) เป็นหน้าที่ของเลขานุการสมัยใหม่มักจะยังมีการจัดการข้อมูลที่เป็นความลับ ความหมายตามตัวอักษรของชื่อของพวกเขายังคงถือจริง[3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นิรุกติศาสตร์ [แก้ไข]
คำที่มาจากภาษาละตินคำ secernere "ความแตกต่าง" หรือ "เพื่อแยก" กริยาเรื่อย ๆ (ความเป็น) ความหมาย "ที่ได้รับการตั้งค่ากัน" มีความหมายที่สุดของบางสิ่งบางอย่างที่เป็นความลับส่วนตัวหรือเป็น กับความลับของคำภาษาอังกฤษ เลขานุการคือคนดังนั้นการกำกับดูแลธุรกิจเป็นความลับมักจะเป็นบุคคลที่มีประสิทธิภาพ (กษัตริย์สมเด็จพระสันตะปาปา ฯลฯ ) ในฐานะที่เป็นหน้าที่ของเลขานุการที่ทันสมัยมักจะยังคงมีการจัดการข้อมูลที่เป็นความลับ, ความหมายที่แท้จริงของชื่อของพวกเขายังคงถือเป็นจริง. [3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นิรุกติศาสตร์ [ แก้ไข ]
คำมาจากคำภาษาละติน secernere " แยกแยะ " หรือ " แยก " , participle เรื่อยๆ ( secretum ) ความหมาย " มีการแยก " ที่มีนัยในที่สุดสิ่งที่ส่วนบุคคลหรือเป็นความลับ ด้วยคำภาษาอังกฤษที่เป็นความลับ เป็น secretarius เป็นบุคคล ดังนั้น การกำกับดูแลธุรกิจมาตรฐานปกติสำหรับบุคคลที่มีประสิทธิภาพ ( กษัตริย์ สมเด็จพระสันตะปาปา ฯลฯ) เป็นหน้าที่ของเลขาสมัยใหม่มักจะยังรวมถึงการจัดการของข้อมูลที่เป็นความลับ , ความหมายของชื่อของพวกเขายังคงถือจริง . [ 2 ]