rther evolution of SINEsAfter the e

rther evolution of SINEs
After the emergence, SINE families can further change. Minor changes in their structure (point mutations and indels) give rise to SINE subfamilies. More substantial changes (module exchange and duplication of modules or whole SINEs) give rise to new SINE families. SINE families and subfamilies can coexist or replace each other. Some of them (or even all) can lose their activity with time and extinct, while their gradually degrading copies remain in the genome.

Emergence of SINE subfamilies
In all likelihood, only a minor fraction of SINE genomic copies is capable for retroposition (Roy-Engel et al., 2002b). Active copies with beneficial (or neutral) modifications can give rise to new SINE subfamilies. One can propose that these changes correspond to the fine-tuning of SINEs to the critical factors of their amplification. For instance, the changes in Alu sequence modulating the Alu RNA capacity to bind the SRP9/14 complex gave rise to subfamilies with different amplification rate (Sarrowa et al., 1997). LINE RT is another factor of SINE amplification. Considering that LINE subfamilies also replace each other in time, the structure of SINEs mobilized by them can also change accordingly (Human Genome Sequencing Consortium, 2001).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

rther วิวัฒนาการของไซน์หลังจากเกิด ครอบครัวไซน์สามารถเพิ่มเติมเปลี่ยนแปลง การเปลี่ยนแปลงในโครงสร้าง (กลายพันธุ์จุดและ indels) รองให้สูงขึ้นเพื่อ subfamilies ไซน์ เปลี่ยนแปลงเพิ่มเติมพบ (แลกเปลี่ยนโมดูลและสำเนาของโมดูลหรือทั้งไซน์) ให้สูงขึ้นเพื่อครอบครัวไซน์ใหม่ ครอบครัวไซน์และ subfamilies สามารถมีอยู่ร่วมกัน หรือแทนกัน บางส่วนของพวกเขา (หรือแม้แต่ทั้งหมด) อาจสูญเสียของกิจกรรมกับเวลา และ สูญ ในขณะที่คัดลอกของพวกเขาค่อย ๆ degrading ยังคงอยู่ในกลุ่มเกิดขึ้นของ subfamilies ไซน์ในทุกโอกาส เพียงเศษเสี้ยวเล็กน้อยของ SINE genomic สำเนามีความสามารถในการ retroposition (รอย Engel et al., 2002b) สำเนาที่ใช้งานอยู่ มีประโยชน์ (หรือเป็นกลาง) แก้ไขสามารถให้สูงขึ้นเพื่อ subfamilies ไซน์ใหม่ หนึ่งสามารถเสนอที่ เปลี่ยนแปลงเหล่านี้สอดคล้องกับการปรับจูนเพื่อของไซน์กับปัจจัยสำคัญของการขยาย เช่น การเปลี่ยนแปลงในลำดับเสริมอะลูมิเนียมผลิตอาร์เอ็นเอเสริมอะลูมิเนียมเพื่อผูก SRP9/14 ซับซ้อนเกี่ยวให้ขึ้นกับ subfamilies มีอัตราการขยายที่แตกต่างกัน (Sarrowa และ al., 1997) บรรทัด RT เป็นปัจจัยอื่นของขยายไซน์ พิจารณาที่ subfamilies บรรทัดยังแทนกันในเวลา โครงสร้างของไซน์ปฏิบัติ โดยพวกเขายังสามารถเปลี่ยนตาม (มนุษย์จีโนมลำดับเบส Consortium, 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิวัฒนาการของ rther
ส์หลังจากเกิดครอบครัวSINE สามารถต่อการเปลี่ยนแปลง การเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในโครงสร้างของพวกเขา (การกลายพันธุ์และจุด indels) ก่อให้เกิดครอบครัว SINE การเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้น (โมดูลการแลกเปลี่ยนและการทำสำเนาของโมดูลหรือทั้งส์) ก่อให้เกิดครอบครัว SINE ใหม่ ครอบครัว SINE และครอบครัวสามารถอยู่ร่วมกันหรือแทนกันอีก บางคน (หรือแม้กระทั่งทั้งหมด) สามารถลดกิจกรรมของพวกเขาที่มีเวลาและสูญพันธุ์ในขณะที่ค่อยๆย่อยสลายสำเนาของพวกเขายังคงอยู่ในจีโนม. เกิดขึ้นของครอบครัว SINE ในทุกโอกาสเพียงเศษเสี้ยวเล็ก ๆ น้อย ๆ ของจีโนม SINE สำเนาที่มีความสามารถในการ retroposition (Roy- Engel et al., 2002b) สำเนาที่ใช้งานกับประโยชน์ (หรือเป็นกลาง) การปรับเปลี่ยนสามารถก่อให้เกิดครอบครัว SINE ใหม่ หนึ่งสามารถเสนอว่าการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้สอดคล้องกับการปรับจูนส์ของปัจจัยที่สำคัญของการขยายของพวกเขา ยกตัวอย่างเช่นการเปลี่ยนแปลงในลำดับ Alu เลตความจุ RNA Alu ผูก SRP9 / การ 14 ที่ซับซ้อนก่อให้เกิดครอบครัวที่มีอัตราการขยายที่แตกต่างกัน (Sarrowa et al., 1997) สาย RT เป็นปัจจัยของการขยาย SINE อื่น พิจารณาว่าสายครอบครัวยังแทนที่แต่ละอื่น ๆ ในเวลาที่โครงสร้างของกองกำลังส์โดยพวกเขายังสามารถเปลี่ยนตาม (ลำดับจีโนมมนุษย์ Consortium, 2001)