Theme 4. Haunted by Memories: The H

Theme 4. Haunted by Memories: The Heavy Toll on Nurses
Although labor and delivery nurses did not experience the heartache that the mothers did, nurses were haunted for years by the traumatic shoulder dystocia births at which they were present. One nurse vividly described the experience: “More than 17 years later I can still see the purple face of that baby. The patient screaming, the dad had the fear of God in his eyes” (Beck & Gable, 2012).
For some nurses these traumatic experiences with shoulder dystocia have been imprinted in their minds and the distressing memories keep creeping up in subsequent births. The following is an example of this lingering effect on nurses: “Ever since that delivery, I always have an anxious moment at almost all delivers until the shoulders come out. I watch the M.D.’s face as he goes to deliver the shoulders watching for the turtle sign. I’m pretty paranoid I guess about shoulders” (Beck & Gable, 2012).
For other nurses they kept trying to keep from thinking about the distressing memories of their births involving shoulder dystocia as evidenced by the following quote: “It has taken me years to be able to think about it fully. For many years I just tried not to remember it. A few weeks ago there was a shoulder dystocia in our labor and delivery area. I had to leave the room and walk away from the area as I thought I was going to throw up and found myself feeling very upset by the experience even though nothing happened this time and the shoulder dystocia resolved pretty easily” (Beck & Gable, 2012).
The lingering aftermath for obstetrical nurses also was compounded by the threat of litigation hanging over their heads regarding the OBPI the infants sustained .When called as witnesses to testify in court, nurses shared that they were traumatized all over again as illustrated by this except: “The case wound up going to court last year. The patient was suing the MD. I was called to do a deposition and then was called on as the only RN witness. So, I had to recall information that was a year old. I was shaky and nervous all over again. I felt doubly traumatized. I had to go before people and recall events and potentially have actions scrutinized” (Beck & Gable, 2012).In court labor and delivery nurses were at times placed in a difficult position as they had to testify against a colleague. One nurse depicted her inner struggle: “I later got deposed. I feel badly and guilty because I liked the physician, but I felt as if he waited too long to take control of the situation ” (Beck & Gable, 2012).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชุดรูปแบบ 4 บ้านผีสิง โดยความทรงจำ: โทรหนักในพยาบาลแม้ว่าแรงงานและจัดส่งพยาบาลไม่พบ heartache ที่มารดาได้ พยาบาลได้บ้านผีปี โดยเกิดการคลอดติดไหล่เจ็บปวดที่ที่พวกเขาอยู่ พยาบาลภายนอกอย่างชัดเจนอธิบายประสบการณ์: "กว่า 17 ปีสามารถยังเห็นใบหน้าสีม่วงของเด็กนั้นได้ ผู้ป่วยที่กรีดร้อง พ่อที่มีความน่ากลัวของพระเจ้าตา" (เบ็คและช่อฟ้า 2012) นางพยาบาลบาง ประสบการณ์เหล่านี้เจ็บปวดกับการคลอดติดไหล่มีการติดตราในจิตใจของพวกเขา และความทรงจำเศร้าให้เลื้อยขึ้นในเวลาต่อมาเกิด ต่อไปนี้เป็นตัวอย่างของผลนี้ลิงเกอร์ริงการ์พยาบาล: "ตั้งแต่ที่จัดส่ง เสมอแล้วช่วงเวลากังวลที่ให้เกือบทั้งหมดจนกระทั่งไหล่ออกมา ผมดูหน้าของนพ. ตามเขาไปเพื่อให้ไหล่ดูหมายเต่า ฉันสวยระแวงฉันเดาเกี่ยวกับไหล่" (เบ็คและช่อฟ้า 2012)นางพยาบาลอื่น ๆ พวกเขายังคงพยายามให้ทรงเกิดความวิตกคิด เกี่ยวข้องกับการคลอดติดไหล่เป็นเป็นหลักฐาน โดยการเสนอราคาต่อไปนี้: "ก็ได้ดำเนินการฉันปีสามารถคิดเกี่ยวกับมันทั้งหมด หลายปี เพียงแค่พยายามไม่จำ ไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมามีการคลอดติดไหล่ในพื้นที่แรงงานและการจัดส่งของเรา ผมจะออกจากห้อง และเดินออกไปจากบริเวณฉันคิดว่า ฉันจะโยนขึ้น และพบว่าตัวเองรู้สึกผิดหวังมากจากประสบการณ์แม้ว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นขณะนี้และการคลอดติดไหล่ที่แก้ไขง่าย ๆ สวย" (เบ็คและช่อฟ้า 2012)ควันหลงลิงเกอร์ริงการ์สำหรับพยาบาลทางสูติกรรมยังถูกเพิ่ม โดยการคุกคามของคดีแขวนเหนือศีรษะของพวกเขาเกี่ยวกับ OBPI ในทารกที่ยั่งยืนเมื่อเรียกว่าพยานเบิกความในศาล พยาบาลใหม่ว่า พวกเขาได้บอบช้ำไปหมดอีก ตามนี้ยกเว้น: "กรณีแผลขึ้นไปศาลปี ผู้ป่วยถูกฟ้องร้อง MD. ถูกเรียกให้ทำการสะสมแล้ว ถูกเรียกในเป็นพยาน RN เท่านั้น ดังนั้น ผมจะเรียกคืนข้อมูลที่ปีเก่า ผมเสียงสั่น และประสาททั่วอีกครั้ง รู้สึกว่าสองเหตุการณ์บอบช้ำ ผมจะไปก่อนคนและเรียกคืน และอาจมีการดำเนินการ scrutinized " (เบ็คและช่อฟ้า 2012)ในศาลแรงงานและจัดส่ง พยาบาลครั้งไว้ในตำแหน่งยากพวกเขามีการปรักปรำผู้ร่วมงาน พยาบาลแสดงต่อสู้ภายในของเธอ: "ฉันในภายหลังได้แจฮยอนจากตระกูล รู้สึกไม่ดี และมีความผิดเนื่องจากเสียดายแพทย์ แต่รู้สึกว่าเขารอนานเกินไปควบคุมสถานการณ์ "(เบ็คและช่อฟ้า 2012)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ธีม 4. ตามหลอกหลอนความทรงจำ: อย่างหนักในพยาบาล
แม้ว่าแรงงานและการจัดส่งพยาบาลไม่ได้สัมผัสกับความโศกเศร้าว่าแม่ทำ, พยาบาลถูกผีสิงมานานหลายปีโดยบาดแผลเกิด dystocia ไหล่ที่พวกเขาอยู่ในปัจจุบัน หนึ่งพยาบาลเต็มตาอธิบายประสบการณ์: "มากกว่า 17 ปีต่อมาผมยังคงเห็นใบหน้าสีม่วงของทารกที่ เสียงกรีดร้องของผู้ป่วยพ่อมีความกลัวของพระเจ้าในสายตาของเขา "(เบ็คและหน้าบัน, 2012)
สำหรับพยาบาลบางประสบการณ์ที่เจ็บปวดเหล่านี้กับไหล่ dystocia ได้รับตราตรึงในจิตใจและความทรงจำที่มีความสุขของพวกเขาให้คืบคลานขึ้นในการเกิดตามมา ต่อไปนี้เป็นตัวอย่างของผลกระทบที่เอ้อระเหยนี้บนหอผู้ป่วย: "นับตั้งแต่การส่งมอบที่ฉันมักจะมีช่วงเวลาที่มีความสุขที่เกือบทั้งหมดให้จนไหล่ออกมา ฉันดูใบหน้า MD ในขณะที่เขาไปส่งมอบไหล่ดูสำหรับสัญญาณเต่า ฉันรักหวาดระแวงผมคิดว่าเกี่ยวกับไหล่ "(เบ็คและหน้าบัน, 2012)
สำหรับพยาบาลอื่น ๆ ที่พวกเขายังคงพยายามที่จะเก็บจากการคิดเกี่ยวกับความทรงจำที่มีความสุขของการเกิดของพวกเขาที่เกี่ยวข้องกับ dystocia ไหล่เป็นหลักฐานโดยอ้างข้อความต่อไปนี้: "มันได้เอาฉัน ปีที่จะสามารถที่จะคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างเต็มที่ หลายปีที่ผ่านผมก็พยายามที่จะไม่จำมันได้ ไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมามี dystocia ไหล่ในการใช้แรงงานและการส่งมอบพื้นที่ของเรา ผมต้องออกจากห้องและเดินออกไปจากพื้นที่ในขณะที่ฉันคิดว่าฉันกำลังจะไปโยนขึ้นและพบว่าตัวเองรู้สึกเสียใจมากจากประสบการณ์แม้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเวลานี้และ dystocia ไหล่มติสวยได้อย่างง่ายดาย "(เบ็คและหน้าบัน, 2012 )
ผลพวงอ้อยอิ่งสำหรับพยาบาลสูติศาสตร์ก็ถูกประกอบโดยภัยคุกคามของการดำเนินคดีแขวนหัวของพวกเขาเกี่ยวกับการ OBPI ทารกกว่าเมื่อระบุไว้เรียกว่าเป็นพยานในศาล, พยาบาลที่ใช้ร่วมกันว่าพวกเขากำลังบอบช้ำอีกครั้งแสดงตามนี้ยกเว้น "กรณีที่แผลขึ้นไปศาลเมื่อปีที่แล้ว ผู้ป่วยที่ได้รับการฟ้องร้อง MD ผมถูกเรียกตัวไปทำสะสมแล้วถูกเรียกว่าเป็นพยาน RN เท่านั้น ดังนั้นผมต้องจำข้อมูลที่เป็นปีเก่า ฉันถูกสั่นคลอนและประสาทอีกครั้ง ฉันรู้สึกชอกช้ำทวีคูณ ฉันต้องไปก่อนที่ผู้คนและจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและอาจมีการดำเนินการพิจารณา "(เบ็คและหน้าบัน, 2012) ในศาลแรงงานและการจัดส่งพยาบาลได้ในเวลาที่วางไว้ในตำแหน่งที่ยากที่พวกเขาจะต้องเป็นพยานกับเพื่อนร่วมงาน หนึ่งพยาบาลภาพการต่อสู้ภายในของเธอ "ฉันต่อมาได้รับการปลด ผมรู้สึกไม่ดีและผิดเพราะผมชอบแพทย์ แต่ผมรู้สึกราวกับว่าเขารอนานเกินไปที่จะควบคุมสถานการณ์ "(เบ็คและหน้าบัน, 2012)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชุดรูปแบบ 4 หลอนจากความทรงจำ : โทรหนักในพยาบาล
แม้ว่าการคลอดพยาบาลไม่ได้ประสบการณ์เจ็บปวดที่แม่ทำ พยาบาลผีสิงปี โดยบาดแผลการคลอดไหล่ยากเกิดที่พวกเขาเสนอ พยาบาลหนึ่งเต็มตาอธิบาย : " ประสบการณ์มากกว่า 17 ปีต่อมา ผมเห็นหน้าสีม่วงของลูก คนไข้กรีดร้องพ่อมีความกลัวของพระเจ้าในสายตาของเขา " ( Beck &จั่ว , 2012 )
สำหรับพยาบาลบาดแผลเหล่านี้กับประสบการณ์การคลอดไหล่ยากได้ตราตรึงในจิตใจของพวกเขา และความทรงจำที่เจ็บปวดให้เลื้อยขึ้น เกิดตามมา ต่อไปนี้คือตัวอย่างของนี้ไม่มีผลต่อพยาบาล : " ตั้งแต่ที่ส่งฉันมักจะมีช่วงเวลาที่กังวล ที่เกือบทั้งหมดส่งจนถึงไหล่ออกมา ผมดูหน้า 1 เป็นเขาไปเพื่อให้ไหล่ดูเต่าเซ็น ผมค่อนข้างหวาดระแวงสงสัยเกี่ยวกับไหล่ " ( Beck &หน้าจั่ว
, 2012 )สำหรับพยาบาลคนอื่นๆที่พวกเขาพยายามที่จะเก็บจากการคิดเกี่ยวกับความทรงจำที่เจ็บปวดของตนเกิดที่เกี่ยวข้องกับการคลอดไหล่ยากเป็น evidenced โดยอ้างต่อไปนี้ : " มันเอาปีสามารถคิดเกี่ยวกับมันทั้งหมด หลายปีที่ผ่านมา ฉันพยายามที่จะจำมัน ไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมามีการคลอดไหล่ยากในแรงงานและการส่งมอบพื้นที่ฉันต้องออกไปจากห้อง และเดินออกไปจากบริเวณที่ฉันคิดว่าฉันกำลังจะโยนขึ้นและพบว่าตัวเองรู้สึกโกรธมากด้วยประสบการณ์ ถึงแม้ว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นในเวลานี้ และการคลอดไหล่ยากแก้ไขได้ง่ายๆ " ( Beck &หน้าจั่ว
, 2012 )เอ้อระเหยผลที่ตามมาสำหรับพยาบาลสูติศาสตร์ก็เพิ่มมากขึ้น โดยการคุกคามของคดีแขวนเหนือหัวของพวกเขาเกี่ยวกับ obpi ทารกอย่างต่อเนื่อง เมื่อเรียกเป็นพยานให้การเป็นพยานในศาล หวังร่วมกันว่าพวกเขาบอบช้ำอีกครั้งที่แสดงโดย ยกเว้น " กรณีแผลขึ้นไปศาลเมื่อปีที่แล้ว คนไข้ฟ้อง MDผมถูกเรียกไปทำคำให้การและถูกเรียกว่าเป็นพยาน RN เท่านั้น ดังนั้นฉันได้เพื่อเรียกคืนข้อมูลที่เป็นปี ผมก็สั่นและตื่นเต้นอีกครั้ง ผมรู้สึกจะบอบช้ำ ฉันต้องไปก่อนที่คน และจำเหตุการณ์ และอาจจะมีการพิจารณา " ( Beck &จั่ว , 2012 )ในศาลแรงงานและการจัดส่งพยาบาลเวลาวางไว้ในตำแหน่งที่ยากที่พวกเขาจะเป็นพยานให้กับเพื่อนร่วมงาน พยาบาลหนึ่งกล่าวถึงการต่อสู้ภายในของเธอ : " ต่อมาได้ปลด . ฉันรู้สึกไม่ดีและผิดเพราะผมชอบหมอ แต่ผมรู้สึกราวกับว่าเขารอนานเกินไปที่จะควบคุมสถานการณ์ " ( Beck &หน้าจั่ว
, 2012 )