Extra: Collecting the 'sweet water'

Extra: Collecting the 'sweet water' 01:51
CNN: How do cultural traditions play a role in your work?

Agrawal: For the system to last, it needs to be embraced by the community. They need to be part of it. So we integrated their cultural traditions. For example, Jalwa Puja is a ceremony where mothers worship at the well when a child is born. We invite them to worship at the community reservoir, give them Indian sweets and ask them to help protect the water from contamination. They practice this in their neighborhood, and it becomes like marketing by word of mouth.

We also use social bonds. The reservoirs are made of concrete, so you need a mason to build them. We etch the name of the mason or his grandfather on every reservoir, dedicating it to them; in return, they reduce their fees. Our aim was to recognize, as much as possible, the local people. It creates a feeling of ownership and then everyone takes pride in it.

CNN: You grew up in Rajasthan. How did that experience influence you to address this issue?

Agrawal: Growing up, every morning I accompanied my mother to fetch water—a daily ritual. One day an elderly woman asked me to pull some buckets of water for her. I pretended as if I did not hear her. My mother noticed and asked me, "Do you know the difference between a stray animal and a human being? Every stray animal fills his or her tummy. It's a human being that fills someone else's tummy."

That story stayed dormant in my mind till 2003. At that point, my company had (gone) bankrupt. I was thinking of starting a new venture and had a few friends over. We were talking about the water scarcity in India and the money we had donated. One of my friends banged the table pretty hard (saying), "What difference will it make even if you were to give $100 million to India?" And there was total silence. We realized that it may not make any difference. And that's when the seed that my mom planted 60 years back sprouted all of a sudden, and I decided, "I'm going to find a sustainable solution for the drinking water."

CNN: What do you imagine your mother would think of what you've achieved?

Agrawal: When I think of my mom, I become quite emotional. Here was a woman who was not educated, living in a small village, and so many times I simply marvel at her wisdom, her concern for fellow human beings. And believe me, that's imprinted on my mind forever.

In the villages, when women come to me to say "thank you," I feel proud that I kept my mother's wishes.

Want to get involved? Check out the Sustainable Innovations website at si-usa.org and see how to help.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พิเศษ: รวบรวม 'น้ำหวาน' 01:51ซีเอ็นเอ็น: วิธีทำประเพณีวัฒนธรรมมีบทบาทในการทำงานของคุณหรือไม่Agrawal: ระบบจะสุดท้าย ต้องถูกโอบล้อม ด้วยชุมชน พวกเขาต้องการเป็นส่วนหนึ่งของมัน ดังนั้น เรารวมประเพณีวัฒนธรรมของพวกเขา ตัวอย่าง พูจา Jalwa เป็นพิธีที่แม่นมัสการที่ดีเมื่อเด็กคลอดออกมา เราเชิญมาร่วมนมัสการที่อ่างเก็บน้ำชุมชน ให้ขนมอินเดีย และขอให้ช่วยป้องกันน้ำจากการปนเปื้อน พวกเขาฝึกนี้ในย่านของพวกเขา และมันกลายเป็นเหมือนตลาดปากนอกจากนี้เรายังใช้ผูกพันทางสังคม อ่างเก็บน้ำที่ทำจากคอนกรีต ดังนั้นคุณจำเป็น mason เพื่อสร้าง เรากัดชื่อ mason หรือคุณปู่ของเขาบนอ่างเก็บน้ำทุก ทุ่มเทให้ กลับ จะลดค่าธรรมเนียมของพวกเขา เป้าหมายของเราคือการ รับรู้ มากสุด ประชาชน สร้างความรู้สึกเป็นเจ้าของแล้ว ทุกคนนำความภาคภูมิใจในซีเอ็นเอ็น: คุณโตในรัฐราชสถาน ว่าได้ประสบการณ์ที่มีอิทธิพลต่อคุณปัญหานี้หรือไม่ฉัน Agrawal: โต ทุกเช้าพร้อมแม่ดึงน้ำ — พิธีกรรมประจำวัน วันหนึ่งมีผู้หญิงสูงอายุถามผมดึงถังน้ำบางส่วนสำหรับเธอ ฉัน pretended ว่าฉันได้ยินเธอ แม่สังเกต และถาม "คุณ รู้ความแตกต่างระหว่างมนุษย์และสัตว์หลงทาง สัตว์จรจัดทุกกรอกหน้าท้องของเขา หรือเธอ มันคือมนุษย์ที่หน้าท้องของผู้อื่น"เรื่องที่ดีแต่ในใจของฉันจนถึง 2003 ณ บริษัทของฉัน (แล้ว) หมด มีความคิดของการเริ่มต้นกิจการใหม่ และมีเพื่อนน้อยกว่า เรากำลังพูดถึงการขาดแคลนน้ำในประเทศอินเดียและเงินที่เราได้บริจาค หนึ่งในเพื่อนของฉันตีตารางที่ง่ายกว่า (บอกว่า), "สิ่งที่แตกต่างทำให้แม้ว่าคุณได้ $100 ล้านให้อินเดีย" และมีความเงียบรวม เรารู้ว่า มันอาจไม่ได้ผล ของเมื่อเมล็ดที่ว่า แม่ของฉันปลูก 60 ปีแทนทันที และฉันตัดสิน ใจ "ฉันจะหาทางออกอย่างยั่งยืนสำหรับน้ำดื่ม"ซีเอ็นเอ็น: อะไรทำคุณคิดของคุณแม่จะคิดว่า สิ่งที่คุณได้รับAgrawal: เมื่อฉันคิดว่า แม่ของฉัน ฉันกลายเป็นอารมณ์ค่อนข้าง นี่คือผู้หญิงที่ไม่มีศึกษา อาศัยอยู่ ในหมู่บ้านเล็ก ๆ และหลาย ๆ ครั้ง ผมก็ตะลึงที่ภูมิปัญญาของเธอ เธอกังวลสำหรับเพื่อนมนุษย์ และเชื่อฉัน ที่ติดตราในใจของฉันตลอดไปในหมู่บ้าน เมื่อผู้หญิงมาให้พูดว่า "ขอบคุณ ฉันภูมิใจว่า ฉันเก็บความปรารถนาของแม่ต้องการมีส่วนร่วมหรือไม่ Check out the Sustainable Innovations website at si-usa.org and see how to help.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พิเศษ: การจัดเก็บภาษีของน้ำหวาน '01:51
ซีเอ็นเอ็น: วิธีการทำประเพณีวัฒนธรรมมีบทบาทในการทำงานของคุณAgrawal: สำหรับระบบที่จะมีอายุการใช้งานจะต้องมีการกอดโดยชุมชน พวกเขาจำเป็นต้องเป็นส่วนหนึ่งของมัน ดังนั้นเราจึงบูรณาการวัฒนธรรมประเพณีของพวกเขา ยกตัวอย่างเช่น Jalwa Puja เป็นพิธีที่บูชาแม่ที่ดีเมื่อเด็กเกิด เราขอเชิญชวนพวกเขาไปนมัสการในอ่างเก็บน้ำชุมชนให้พวกเขามีขนมอินเดียและขอให้ช่วยป้องกันน้ำจากการปนเปื้อน พวกเขาปฏิบัติเช่นนี้ในพื้นที่ใกล้เคียงของพวกเขาและมันจะกลายเป็นเช่นการตลาดด้วยคำพูดจากปาก. เรายังใช้พันธบัตรสังคม อ่างเก็บน้ำที่ทำจากคอนกรีตเพื่อให้คุณจำเป็นต้องมีการก่ออิฐที่จะสร้างพวกเขา เรากัดชื่อของเมสันหรือปู่ของเขาในอ่างเก็บน้ำทุกคนทุ่มเทให้พวกเขา; ในทางกลับกันพวกเขาลดค่าใช้จ่ายของพวกเขา จุดมุ่งหมายของเราคือการรับรู้ให้มากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ที่คนในท้องถิ่น มันจะสร้างความรู้สึกของความเป็นเจ้าของและแล้วทุกคนมีความภาคภูมิใจในนั้น. ซีเอ็นเอ็น: คุณเติบโตขึ้นมาในรัฐราชสถาน วิธีไม่ว่าประสบการณ์ของคุณมีผลต่อการที่จะแก้ไขปัญหานี้หรือไม่? Agrawal: เติบโตขึ้นมาในตอนเช้าทุกครั้งที่ผมมาพร้อมกับแม่ของฉันที่จะดึงน้ำพิธีกรรมในชีวิตประจำวัน วันหนึ่งหญิงชราคนหนึ่งถามผมที่จะดึงบางส่วนของถังน้ำสำหรับเธอ ผมแกล้งเป็นถ้าฉันไม่ได้ยินเสียงของเธอ แม่ของฉันสังเกตเห็นและถามผมว่า "คุณรู้ไหมว่าความแตกต่างระหว่างสัตว์จรจัดและความเป็นมนุษย์หรือไม่ทุกคนสัตว์จรจัดเติมท้องของเขาหรือเธอ. ก็เป็นมนุษย์ที่เติมคนอื่นท้อง." เรื่องที่อยู่เฉย ๆ ในใจของฉันจน 2003 ณ จุดที่ บริษัท ของฉันได้ (ไป) เป็นบุคคลล้มละลาย ฉันคิดของการเริ่มต้นกิจการใหม่และมีเพื่อนสนิทมากกว่า เราได้พูดคุยเกี่ยวกับการขาดแคลนน้ำในประเทศอินเดียและเงินที่เราได้บริจาค หนึ่งในเพื่อนของฉันกระแทกโต๊ะสวยยาก (พูด) "สิ่งที่แตกต่างก็จะทำให้แม้แต่ถ้าคุณจะให้ $ 100 ล้านอินเดีย?" และมีความเงียบรวม เราตระหนักว่ามันอาจจะไม่สร้างความแตกต่างใด ๆ และที่ว่าเมื่อเมล็ดพันธุ์ที่แม่ของฉันปลูก 60 ปีหลังงอกทั้งหมดในทันทีและฉันตัดสินใจ "ฉันจะไปหาวิธีการแก้ปัญหาที่ยั่งยืนสำหรับน้ำดื่ม." ซีเอ็นเอ็น: อะไรที่คุณจินตนาการแม่ของคุณจะคิดว่าสิ่งที่ คุณได้ประสบความสำเร็จ? Agrawal: เมื่อฉันคิดว่าแม่ของฉันฉันจะกลายเป็นอารมณ์ค่อนข้าง นี่เป็นผู้หญิงที่ไม่ได้รับการศึกษาที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ และหลายครั้งฉันก็ประหลาดใจที่ภูมิปัญญาของเธอกังวลของเธอสำหรับเพื่อนมนุษย์ และเชื่อฉันที่ตราตรึงอยู่ในใจฉันตลอดไป. ในหมู่บ้านเมื่อผู้หญิงมาหาฉันที่จะพูดว่า "ขอบคุณ" ผมรู้สึกภาคภูมิใจที่ผมเก็บไว้ปรารถนาแม่ของฉัน. อยากจะมีส่วนร่วม? ตรวจสอบนวัตกรรมที่ยั่งยืนเว็บไซต์ si-usa.org และดูวิธีการที่จะช่วยให้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พิเศษ : รวบรวม ' น้ำ ' หวาน 01:51
ซีเอ็นเอ็น : วิธีทำประเพณีวัฒนธรรมมีบทบาทในงาน

Agrawal : สำหรับระบบสุดท้าย มันต้องมี embraced โดยชุมชน พวกเขาต้องการที่จะเป็นส่วนหนึ่งของมัน ดังนั้น เราบูรณาการวัฒนธรรม ขนบธรรมเนียม ประเพณีของพวกเขา ตัวอย่างเช่น jalwa บูชาเป็นพิธีที่แม่บูชาที่ดีเมื่อคลอดบุตร เราเชิญนมัสการในแหล่งชุมชนให้ขนมอินเดียและถามพวกเขาเพื่อช่วยป้องกันน้ำจากการปนเปื้อน พวกเขาปฏิบัติในชุมชนของตนเอง และจะกลายเป็นเช่นการตลาดโดยปากของ word

เรายังใช้พันธะทางสังคม อ่างเก็บน้ำเป็นคอนกรีต ดังนั้นคุณต้องก่ออิฐสร้างพวกเขา เราสลักชื่อของ เมสัน หรือปู่ของเขาทุกอ่างเก็บน้ำ ทุ่มเทให้เขา ในทางกลับกัน พวกเขาลด ค่าธรรมเนียมของพวกเขาเป้าหมายของเราคือการ ยอมรับ มากที่สุด ผู้คนในท้องถิ่น มันสร้างความรู้สึกของการเป็นเจ้าของและทุกคนมีความภูมิใจในนั้น

ซีเอ็นเอ็น : คุณโตในรัฐราชสถาน แล้วประสบการณ์ที่มีอิทธิพลต่อคุณเพื่อแก้ไขปัญหานี้ ?

Agrawal : เติบโตขึ้น ทุกเช้าฉันมากับแม่ของฉันมารับ water-a ทุกวัน พิธีกรรม วันหนึ่งหญิงชราถามฉัน เอาถังน้ำให้เธอฉันแกล้งทำเป็นว่าผมไม่ได้ยินเสียงเธอ แม่สังเกตเห็นและถามผมว่า " คุณทราบความแตกต่างระหว่างสัตว์จรจัด และมนุษย์ ? ทุกสัตว์จรจัดเติมท้องของเขาหรือเธอ . มันเป็นมนุษย์ที่เติมท้องคนอื่น "

เรื่องค้างอยู่ในจิตใจของฉัน จนถึง 2003 ที่จุดที่ บริษัท ของฉัน ( หายไป ) ล้มละลายฉันคิดของการเริ่มต้นธุรกิจใหม่และได้เพื่อนมากกว่า เรากำลังพูดถึงเรื่องความขาดแคลนน้ำในอินเดียและเงินที่เราบริจาค หนึ่งในเพื่อนของฉันกระแทกโต๊ะอย่างแรงว่า " มันจะมีอะไรแตกต่างถ้าคุณให้ $ 100 ล้านในอินเดีย ? และมีความเงียบทั้งหมด เรารู้ว่ามันอาจจะไม่สร้างความแตกต่างใด ๆและเมื่อเมล็ดที่แม่ปลูก 60 ปีกลับมาแตกหน่อขึ้นมา และผมตัดสินใจแล้ว ผมจะหาวิธีการแก้ปัญหาที่ยั่งยืนสำหรับการดื่มน้ำ "

: : อะไรที่คุณคิดว่าแม่ของคุณจะคิดว่าคุณได้รับ ?

Agrawal : เมื่อฉันคิดของแม่ ฉันเป็นอารมณ์มาก นี่เป็นผู้หญิงที่ไม่ศึกษา อาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็กๆดังนั้นหลายครั้งที่ฉันก็ประหลาดใจในสติปัญญาของเธอ เธอใส่ใจเพื่อนมนุษย์ . และฉันเชื่อว่า ที่ตราตรึงในความทรงจำของฉันตลอดไป

ในชุมชน เมื่อมีผู้หญิงมาหาฉันเพื่อบอก " ขอบคุณ " ผมรู้สึกภูมิใจที่ผมเก็บไว้ ความปรารถนาของแม่

ต้องการมีส่วนร่วม ? ตรวจสอบเว็บไซต์ที่ si-usa.org นวัตกรรมอย่างยั่งยืนและดูว่าจะช่วย