We use I wish/if only when we want

We use I wish/if only when we want someting to be true but know it is impossible or unlikely.
We use if only/ I wish + the Past Simple to talk about regrets about the present. It means, It would be nice if ...
I wish/if only I could have a quiet evening at home. (It would be nice if I could have a quiet evening. It's a pity I can't have ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราใช้ฉันต้องการ / ถ้าเพียง แต่เมื่อเราต้องการ someting ที่จะเป็นจริง แต่รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้หรือไม่น่า.
เราใช้ถ้าเพียง / ฉันต้องการที่ผ่านมาง่ายที่จะพูดคุยเกี่ยวกับความเสียใจเกี่ยวกับปัจจุบัน มันหมายความว่ามันจะดีถ้า ...
ฉันต้องการ / ถ้าเพียง แต่ฉันสามารถมีอาหารเย็นที่เงียบสงบที่บ้าน (มันจะดีถ้าฉันสามารถมีอาหารเย็นที่เงียบสงบ. มันน่าเสียดายที่ฉันไม่สามารถมี ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราใช้ฉันต้อง / ถ้าเพียงแต่เมื่อเราต้องการให้จริง แต่รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ หรือไม่
เราใช้เฉพาะ / ฉันต้องการผ่านมาได้พูดคุยเกี่ยวกับ regrets เกี่ยวกับปัจจุบัน หมายความว่า มันจะดีถ้า...
ผม/ ถ้า เดียวได้เป็นตอนเย็นที่บ้าน (มันจะดีถ้าได้เย็นเงียบสงบ ก็ไม่มีสงสาร...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราใช้ผมต้องการ/หากเท่านั้นเมื่อเราต้องการแววตารักใคร่เป็นความจริงแต่ก็รู้ดีว่าเป็นไปไม่ได้และไม่น่าจะเป็นไปได้.
เราใช้หากเท่านั้น/ผมต้องการแบบเรียบง่ายที่ผ่านมาเป็นการพูดถึงจะเสียใจกับสิ่งที่เกี่ยวกับปัจจุบัน มันหมายความว่ามันจะเป็นเรื่องดีที่หาก
ผมต้องการ/หากเท่านั้นผมไม่สามารถมีช่วงเวลายามเย็นที่เงียบสงบที่บ้าน (คงจะดีถ้าผมไม่สามารถมีช่วงเวลายามเย็นที่เงียบสงบ น่าสงสารที่ผมไม่สามารถมี