AbstractResearchers have proposed a

Abstract
Researchers have proposed a variety of behavioral traits that may lead to weight gain and obesity; however, little is known about the neurocognitive mechanisms underlying these weight-related eating behaviors. In this study, we measured activation of reward circuitry during a task requiring response and inhibition to food stimuli. We assessed participants' emotional eating, external eating, and two subscales of dietary restraint—routine restraint and compensatory restraint—using the Weight-Related Eating Questionnaire. For routine restraint, we found positive associations with activation in the insula, dorsolateral prefrontal cortex, anterior cingulate cortex, orbitofrontal cortex and ventromedial prefrontal cortex in response to high-calorie versus low-calorie foods. For emotional eating, we found positive associations with insula and dorsolateral prefrontal cortex activation in response to high-calorie versus low-calorie foods. We also found positive associations between emotional eating and dorsolateral prefrontal cortex activation in response to approach versus inhibition towards high-calorie foods. Thus, our results demonstrate an increase in activation across brain regions related to self-control and urges in response to high-calorie food associated with both emotional eating and routine restraint. Overall, these results support the construct validity of both emotional eating and routine restraint and provide preliminary evidence that these subscales have similar neural correlates.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อนักวิจัยได้นำเสนอความหลากหลายของลักษณะพฤติกรรมที่อาจนำไปสู่การเพิ่มน้ำหนักและโรคอ้วน อย่างไรก็ตาม น้อยเป็นที่รู้จักเกี่ยวกับกลไก neurocognitive พื้นฐานเหล่านี้เกี่ยวข้องกับน้ำหนักพฤติกรรมกิน ในการศึกษานี้ เราวัดงานของรางวัลวงจรในระหว่างงานต้องการตอบสนองและการยับยั้งการกระตุ้นของอาหาร เราประเมินของผู้เข้าร่วมอารมณ์กิน รับประทานอาหารภายนอก และ subscales สองของภัตตาคารอาหาร — ประจำยับยั้งชั่งใจและยึดเหนี่ยวชดเชย — โดยใช้แบบสอบถามการกิน Weight-Related สำหรับยึดเหนี่ยวประจำ เราพบความสัมพันธ์เชิงบวก ด้วยการเปิดใช้งานใน insula, dorsolateral prefrontal cortex, cortex cingulate เฝือก orbitofrontal cortex และ ventromedial prefrontal cortex ในแคลอรี่สูงเมื่อเทียบกับอาหารที่แคลอรี่ต่ำ สำหรับรับประทานอาหารอารมณ์ เราพบความสัมพันธ์ในเชิงบวกกับ insula และคอร์เทกซ์ prefrontal dorsolateral เปิดใช้งานการแคลอรี่สูงเมื่อเทียบกับอาหารที่แคลอรี่ต่ำ นอกจากนี้เรายังพบความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่างกินอารมณ์และคอร์เทกซ์ prefrontal dorsolateral เปิดใช้งานในการตอบสนองวิธีเมื่อเทียบกับการยับยั้งต่ออาหารที่แคลอรี่สูง ดังนั้น ผลของเราแสดงให้เห็นการเพิ่มขึ้นในการเปิดใช้งานข้ามเขตสมองที่เกี่ยวข้องกับอารมณ์หรือที่เรียกร้องในการตอบสนองสูงแคลอรี่อาหารที่เกี่ยวข้องกับการกินอารมณ์และยับยั้งชั่งใจเป็นประจำ โดยรวม ผลลัพธ์เหล่านี้สนับสนุนความถูกต้องของโครงสร้างของกินอารมณ์และยับยั้งชั่งใจเป็นประจำ และให้หลักฐานเบื้องต้นว่า subscales นี้มีคล้ายประสาทสัมพันธ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
นักวิจัยได้นำเสนอความหลากหลายของลักษณะพฤติกรรมที่อาจนำไปสู่การเพิ่มของน้ำหนักและโรคอ้วน; แต่ไม่ค่อยมีใครรู้จักกลไก neurocognitive พื้นฐานพฤติกรรมการรับประทานอาหารน้ำหนักที่เกี่ยวข้องเหล่านี้ ในการศึกษานี้เราวัดการทำงานของวงจรรางวัลในช่วงงานที่กำหนดให้การตอบสนองและการยับยั้งสิ่งเร้าอาหาร เราประเมินการรับประทานอาหารร่วม 'อารมณ์รับประทานอาหารภายนอกและสอง subscales ของความยับยั้งชั่งใจยับยั้งชั่งใจประจำการบริโภคอาหารและการชดเชยความยับยั้งชั่งใจที่ใช้น้ำหนักที่เกี่ยวข้องการรับประทานอาหารแบบสอบถาม สำหรับความยับยั้งชั่งใจประจำเราพบความสัมพันธ์ที่ดีกับการเปิดใช้ใน Insula ที่ prefrontal นอก dorsolateral นอกก่อน cingulate, เยื่อหุ้มสมองและ orbitofrontal ventromedial prefrontal นอกในการตอบสนองสูงแคลอรี่เมื่อเทียบกับอาหารแคลอรี่ต่ำ สำหรับการรับประทานอาหารอารมณ์เราพบความสัมพันธ์ที่ดีกับ Insula และเปิดใช้งาน dorsolateral prefrontal นอกในการตอบสนองสูงแคลอรี่เมื่อเทียบกับอาหารแคลอรี่ต่ำ นอกจากนี้เรายังพบความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างการรับประทานอาหารอารมณ์และการเปิดใช้งาน dorsolateral prefrontal นอกในการตอบสนองที่จะเข้าใกล้กับการยับยั้งต่ออาหารแคลอรีสูง ดังนั้นผลของเราแสดงให้เห็นถึงการเพิ่มขึ้นของการเปิดใช้งานทั่วบริเวณสมองที่เกี่ยวข้องกับการควบคุมตนเองและขอเรียกร้องในการตอบสนองต่ออาหารแคลอรีสูงที่เกี่ยวข้องกับทั้งการรับประทานอาหารอารมณ์และความยับยั้งชั่งใจประจำ โดยรวม, ผลเหล่านี้สนับสนุนการสร้างความถูกต้องทั้งการรับประทานอาหารอารมณ์และความยับยั้งชั่งใจประจำและให้หลักฐานเบื้องต้นว่า subscales เหล่านี้มีความสัมพันธ์ของระบบประสาทที่คล้ายกัน