In addition, systematic reviews of

In addition, systematic reviews of the literature have found evidence to support the
effectiveness of collaborative care models in improving health outcomes related to depressive disorders (Bower P, Gilbody S, Richards D, Fletcher J & Sutton A., 2006; Gilbody S, Bower P, Fletcher J, Richards D & Sutton AJ, 2006). This review builds on that foundation and provides current evidence on effectiveness of collaborative care in reducing the burden of depressive disorders, as assessed by an expansive range of depression outcomes. Using methods developed by the Guide to Community Preventive Services (Zaza S, Wright-deAguero LK, Briss PA & et al., 2000), various moderators of effectiveness that can influence outcomes (e.g., patient and provider characteristics; geographic location) and be benefıcial to a community interested in implementing this intervention were examined. Previous reviews of management of depression have identified collaborative care as the most effective of these approaches (Gensichen, Beyer, Muth, Gerlach, Von Korff & Ormel , 2005; Neumeyer-Gromen, Lampert , Stark & Kallischnigg, 2004; Gilbody, Whitty, Grimshaw & Thomas, 2003).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แห่ง ระบบรีวิววรรณคดีได้พบหลักฐานสนับสนุน
ประสิทธิผลของรูปแบบการดูแลร่วมกันในการปรับปรุงผลลัพธ์สุขภาพที่เกี่ยวข้องกับโรค depressive (Bower P, Gilbody S ริชาร์ด D เฟล็ทเชอร์ J &ซัตตั้น A., 2006 Gilbody S, Bower P เฟล็ทเชอร์ J ริชาร์ด D &ซัตตั้น AJ, 2006) ตรวจทานนี้สร้างบนรากฐานนั้น และแสดงหลักฐานปัจจุบันเกี่ยวกับประสิทธิผลของความร่วมมือในการลดภาระของโรค depressive เป็นประเมินตามช่วงความกว้างของผลลัพธ์ของภาวะซึมเศร้า ใช้วิธีพัฒนา โดยคู่มือการป้องกันบริการชุมชน (Zaza S, LK deAguero ไรท์ PA อิ้ง& et al., 2000), ผู้ควบคุมต่าง ๆ ของประสิทธิภาพที่สามารถมีอิทธิพลต่อผลลัพธ์ (เช่น ผู้ป่วยและผู้ให้บริการ ที่ตั้งทางภูมิศาสตร์) และ benefıcial เพื่อชุมชนที่สนใจในการดำเนินการแทรกแซงนี้จะ ถูกตรวจสอบ รีวิวก่อนหน้านี้การจัดการโรคซึมเศร้าได้ระบุดูแลร่วมกันเป็นที่สุดมีประสิทธิภาพเหล่านี้ใกล้ (Gensichen, Beyer, Muth, Gerlach Ormel &ฟอน Korff, 2005 Neumeyer-Gromen, Lampert, Kallischnigg &สิ้นเชิง 2004 Gilbody, Whitty, Grimshaw & Thomas, 2003) .

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจากนี้การแสดงความคิดเห็นเป็นระบบของวรรณกรรมได้พบหลักฐานที่จะสนับสนุน
ประสิทธิภาพของรูปแบบการดูแลการทำงานร่วมกันในการปรับปรุงผลลัพธ์ด้านสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับโรคซึมเศร้า (สวน P, Gilbody S, ริชาร์ด D ธนู J & ซัตตัน A. , 2006 Gilbody S, ซุ้มไม้ในสวน P, ธนู J, ริชาร์ดซัตตัน D & AJ, 2006) รีวิวนี้สร้างอยู่บนรากฐานที่และให้หลักฐานปัจจุบันเกี่ยวกับประสิทธิผลของการดูแลการทำงานร่วมกันในการลดภาระของโรคซึมเศร้าที่เป็นการประเมินจากช่วงขยายตัวของผลลัพธ์ที่ภาวะซึมเศร้า โดยใช้วิธีการที่พัฒนาโดยคู่มือการบริการด้านการป้องกันชุมชนต่างๆของผู้ดูแลที่มีประสิทธิภาพที่สามารถมีอิทธิพลต่อผลลัพธ์ (เช่นผู้ป่วยและผู้ให้บริการลักษณะ; ที่ตั้งทางภูมิศาสตร์) (Zaza S, ไรท์ deAguero LK, Briss PA & et al, 2000.) และเป็น ประโยชน์ต่อชุมชนที่สนใจในการดำเนินการแทรกแซงนี้ถูกตรวจสอบ ความคิดเห็นก่อนหน้าการจัดการของภาวะซึมเศร้าได้ระบุการดูแลการทำงานร่วมกันเป็นที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดของวิธีการเหล่านี้ (Gensichen, เบเยอร์ Muth, Gerlach ฟอน Korff และ Ormel 2005; Neumeyer-Gromen, เพิร์สตาร์คและ Kallischnigg 2004; Gilbody, วิทตี้, กริมชอว์ และโทมัส, 2003)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกจากนี้ การวิจารณ์วรรณกรรมได้พบหลักฐานสนับสนุนประสิทธิผลของรูปแบบการดูแล
ร่วมกันในการปรับปรุงผลลัพธ์ด้านสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับโรคซึมเศร้า ( ซุ้ม p , gilbody s , ริชาร์ด D , เฟล็ทเชอร์ J & Sutton . , 2006 ; P gilbody S , ซุ้ม , Fletcher J , D &ริชาร์ดซัตตัน AJ , 2006 )รีวิวนี้สร้างบนฐานและมีหลักฐานปัจจุบันเกี่ยวกับประสิทธิผลของการดูแลร่วมกัน ในการลดภาระของโรคซึมเศร้า เท่าที่ประเมิน โดยมีช่วงกว้างขวางของภาวะซึมเศร้า โดยใช้วิธีการพัฒนาโดยคู่มือการบริการป้องกันชุมชน ( ซาซ่า , ไรท์ deaguero LK โทรศัพท์ PA & et al . , 2000 )ต่าง ๆที่สามารถมีอิทธิพลต่อผลลัพธ์ของผู้ดูแลของประสิทธิภาพ ( เช่น ผู้ป่วยและผู้ให้บริการลักษณะ ; ที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ ) และเป็น benef ı่กับชุมชนที่สนใจในการใช้กิจกรรมนี้ได้ตรวจสอบ ก่อนหน้านี้รีวิวการจัดการภาวะซึมเศร้าได้ระบุการดูแลร่วมกันเป็นมีประสิทธิภาพมากที่สุดของวิธีการเหล่านี้ ( gensichen เบเยอร์วิทย์มุธ , , , ,จาก korff & ormel , 2005 ; นูไมย์เออร์ gromen แลมเพิร์ท สตาร์ค , & kallischnigg , 2004 ; gilbody Whitty , กริมชอ& , โทมัส , 2003 ) .