The quantitative data (Table 4) ind

The quantitative data (Table 4) indicated that the major flavonoid isoorientin represented 19% of the flavonoids in the passion fruit pulp. The total flavonoid content was calculated considering all the peaks with the characteristic flavonoid UV spectra [13], and the results were expressed as mg L−1 of rutin (Table 4). These data, however, should be considered only as indicative of the potential of the passion fruit pulp as a natural source of flavonoids and more extensive studies are required, including the analysis of several harvests from different geographical origins.The quantitative data (Table 4) indicated that the major flavonoid isoorientin represented 19% of the flavonoids in the passion fruit pulp. The total flavonoid content was calculated considering all the peaks with the characteristic flavonoid UV spectra [13], and the results were expressed as mg L−1 of rutin (Table 4). The total flavonoid content of the passion fruit pulp (∼0.16 mg flavonoid mL−1 of pulp) was quite significant in comparison with other beverages that are sources of flavonoids, such as orange juice (∼0.20 mg flavonoids mL−1 [16]) and sugarcane juice (∼0.24 mg total flavonoids mL−1 juice (expressed as
diosmin)), corresponding to ∼0.40 mmol L−1 diosmin [17]. These data, however, should be considered only as indicative of the potential of the passion fruit pulp as a natural source of flavonoids and more extensive studies are required, including the analysis of several harvests from different geographical origins.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อมูลเชิงปริมาณ (ตาราง 4) ระบุว่า isoorientin flavonoid หลักแสดง 19% ของ flavonoids ในเนื้อเยื่อของผลไม้ เนื้อหา flavonoid รวมคำนวณพิจารณายอดทั้งหมดกับแรมสเป็คตราลักษณะ flavonoid UV [13], และผลลัพธ์ถูกแสดงเป็นมก. L−1 rutin (ตาราง 4) ข้อมูลเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม ควรเท่านั้นเป็นตัวชี้ให้เห็นศักยภาพของเนื้อเยื่อผลไม้เป็นแหล่งธรรมชาติของ flavonoids และศึกษาอย่างละเอียดมากขึ้นจำเป็นต้องใช้ รวมถึงการวิเคราะห์หลาย harvests จากต้นกำเนิดทางภูมิศาสตร์ที่แตกต่างกันข้อมูลเชิงปริมาณ (ตาราง 4) ระบุว่า isoorientin flavonoid หลักแสดง 19% ของ flavonoids ในเนื้อเยื่อของผลไม้ เนื้อหา flavonoid รวมคำนวณพิจารณายอดทั้งหมดกับแรมสเป็คตราลักษณะ flavonoid UV [13], และผลลัพธ์ถูกแสดงเป็นมก. L−1 rutin (ตาราง 4) Flavonoid ที่รวมเนื้อหาของเนื้อเยื่อผลไม้ (∼0.16 mg flavonoid mL−1 ของเยื่อ) ถูกมากอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเปรียบเทียบกับเครื่องดื่มอื่น ๆ ที่มีแหล่งที่มาของ flavonoids เช่นน้ำส้ม (∼020 มิลลิกรัม flavonoids mL−1 [16]) และน้ำอ้อย (∼0.24 mg flavonoids รวม mL−1 น้ำ (แสดงเป็น
diosmin)), เกี่ยวข้องกับ diosmin mmol L−1 ∼0.40 [17] ข้อมูลเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม ควรเท่านั้นเป็นตัวชี้ให้เห็นศักยภาพของเนื้อเยื่อผลไม้เป็นแหล่งธรรมชาติของ flavonoids และศึกษาเพิ่มเติมอย่างละเอียดจำเป็น รวมทั้งการวิเคราะห์หลาย harvests จากกำเนิดแตกต่างกันทางภูมิศาสตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อมูลเชิงปริมาณ (ตารางที่ 4) พบว่า isoorientin flavonoid สำคัญเป็นตัวแทนของ 19% ของ flavonoids ในเยื่อเสาวรส เนื้อหา flavonoid รวมที่คำนวณได้พิจารณายอดเขาทั้งหมดที่มีลักษณะสเปกตรัมรังสียูวี flavonoid [13] และผลที่ได้แสดงเป็น mg L-1 จากรูติน (ตารางที่ 4) ข้อมูลเหล่านี้ แต่ควรได้รับการพิจารณาเป็นเพียงการแสดงให้เห็นถึงศักยภาพของเยื่อเสาวรสเป็นแหล่งธรรมชาติของ flavonoids และการศึกษาอย่างกว้างขวางมากขึ้นจะต้องรวมถึงการวิเคราะห์ของหลายเก็บเกี่ยวจากข้อมูลที่แตกต่างกันทางภูมิศาสตร์ origins.The เชิงปริมาณ (ตารางที่ 4) ชี้ให้เห็นว่า isoorientin flavonoid สำคัญเป็นตัวแทนของ 19% ของ flavonoids ในเยื่อเสาวรส เนื้อหา flavonoid รวมที่คำนวณได้พิจารณายอดเขาทั้งหมดที่มีลักษณะสเปกตรัมรังสียูวี flavonoid [13] และผลที่ได้แสดงเป็น mg L-1 จากรูติน (ตารางที่ 4) เนื้อหา flavonoid รวมของเยื่อกระดาษเสาวรส (~0.16 มิลลิกรัม flavonoid ML-1 จากเยื่อกระดาษ) อย่างมีนัยสำคัญมากเมื่อเทียบกับเครื่องดื่มอื่น ๆ ที่มีแหล่งที่มาของ flavonoids เช่นน้ำผลไม้สีส้ม (~0.20 flavonoids มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร-1 [16]) และน้ำผลไม้อ้อย (ML-1 ~0.24 มิลลิกรัม flavonoids รวมน้ำผลไม้ (แสดงโดย
Diosmin)) สอดคล้องกับ ~0.40 มิลลิโมล L-1 Diosmin [17] ข้อมูลเหล่านี้ แต่ควรได้รับการพิจารณาเป็นเพียงการแสดงให้เห็นถึงศักยภาพของเยื่อเสาวรสเป็นแหล่งธรรมชาติของ flavonoids และการศึกษาอย่างกว้างขวางมากขึ้นจะต้องรวมถึงการวิเคราะห์ของหลายเก็บเกี่ยวจากต้นกำเนิดทางภูมิศาสตร์ที่แตกต่างกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อมูลเชิงปริมาณ ( ตารางที่ 4 ) พบว่า isoorientin ฟลาโวนอยด์หลักแทน 19% ของ flavonoids ในตัณหาผลไม้เยื่อกระดาษ ปริมาณฟลาโวนอยด์ทั้งหมดถูกคำนวณพิจารณายอดด้วยลักษณะฟลาโวนอย UV แสง [ 13 ] และผลลัพธ์ที่ได้แสดงเป็น mg L − 1 ของรูติน ( ตารางที่ 4 ) ข้อมูลเหล่านี้ อย่างไรก็ตามควรได้รับการพิจารณาเป็นเพียงแสดงให้เห็นถึงศักยภาพของตัณหาผลไม้เยื่อกระดาษเป็นแหล่งธรรมชาติของฟลาโวนอยด์ และกว้างขวางมากขึ้น การศึกษาจะต้องรวมถึงการวิเคราะห์หลายเก็บเกี่ยวจากต้นกำเนิดทางภูมิศาสตร์ที่แตกต่างกัน ข้อมูลเชิงปริมาณ ( ตารางที่ 4 ) พบว่า isoorientin ฟลาโวนอยด์หลักแทน 19% ของ flavonoids ในตัณหาผลไม้เยื่อกระดาษปริมาณฟลาโวนอยด์ทั้งหมดถูกคำนวณพิจารณายอดด้วยลักษณะฟลาโวนอย UV แสง [ 13 ] และผลลัพธ์ที่ได้แสดงเป็น mg L − 1 ของรูติน ( ตารางที่ 4 ) ปริมาณฟลาโวนอยด์ทั้งหมดของเสาวรส ( ∼ 0.16 มิลลิกรัมต่อเนื้อเยื่อของฟลาโวนอยด์− 1 ) ค่อนข้างสำคัญในการเปรียบเทียบกับเครื่องดื่มอื่น ๆ ที่เป็นแหล่งของฟลาโวนอยด์ เช่น ส้ม ( ∼ 020 มก. สารสกัด− 1 [ 16 ] ) และน้ำอ้อย ( ∼ 0.24 มิลลิกรัมรวม flavonoids ml − 1 น้ำผลไม้ ( แสดงเป็น
diosmin ) ซึ่งสอดคล้องกับ∼ 0.40 mmol l − 1 diosmin [ 17 ] ข้อมูลเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม ควรถือว่าเป็นเพียงแค่บ่งบอกถึงศักยภาพของตัณหาผลไม้เยื่อกระดาษเป็นแหล่งธรรมชาติของฟลาโวนอยด์ และกว้างขวางมากขึ้น การศึกษาจะต้องรวมทั้งการวิเคราะห์หลายเก็บเกี่ยวจากต้นกำเนิดทางภูมิศาสตร์ที่แตกต่างกันของ