millions of farm families in Africa

millions of farm families in Africa, Asia, and Latin America produce barely enough food to subsist on, that is, to meet their own needs. Subsistence farming depends heavily on human labor and requires only the most basic farm tools. Although subsistence farmers produce goods chiefly for themselves, they may also raise small amount for sale. This type of farming is often called semi-subsistence agriculture.
Most subsistence farmers have one or more small plots of land, which they farm year after year. Such farms are common in the rice-growing regions of southern Asia and in parts of Africa and Latin America.
In some countries, many subsistence farmers do not have permanent farms. Instead, they live in bands that move from place to place within a large area fixed by custom. At each stop, the members of the community establish temporary farms. The number of such communities has declined since the middle of the 20 th century. But large communities still exist in certain parts of the world. They practice shifting cultivation and nomadic herding.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ล้านของครอบครัวฟาร์มในแอฟริกา เอเชีย และสหรัฐอเมริกาผลิตอาหารแทบไม่เพียงพอ กับ subsist บน ที่ เพื่อตอบสนองความต้องการของตนเอง เลี้ยงชีพมากขึ้นอยู่กับแรงงานมนุษย์ และต้องการเฉพาะพื้นฐานฟาร์มเครื่องมือ แม้ชีพเกษตรกรผลิตสินค้าส่วนใหญ่ในตัวเอง พวกเขาอาจเพิ่มเล็กน้อยขาย นาชนิดนี้มักเรียกว่าชีพกึ่งเกษตรกรรม ชีพส่วนใหญ่เกษตรกรมีผืนเล็ก น้อยที่ดิน ซึ่งพวกเขาฟาร์มปี ฟาร์มดังกล่าวใช้กันทั่วไป ในพื้นที่ปลูกข้าวของเอเชียใต้ และบางส่วนของแอฟริกาและละติน ในบางประเทศ หลายชีพเกษตรกรไม่ได้ถาวรฟาร์ม แทน พวกเขาอาศัยอยู่ในแถบที่ย้ายจากสถานภายในพื้นที่ขนาดใหญ่ที่คงที่ โดยกำหนดเอง ในแต่ละหยุด สมาชิกของชุมชนจัดตั้งฟาร์มชั่วคราว จำนวนชุมชนดังกล่าวได้ปฏิเสธตั้งแต่ช่วงกลางของศตวรรษที่ 20 th แต่ชุมชนขนาดใหญ่ยังคงอยู่ในบางส่วนของโลก พวกเขาฝึกที่เลื่อนลอยและการ nomadic herding

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ล้านของครอบครัวฟาร์มในทวีปแอฟริกาเอเชียและละตินอเมริกาผลิตอาหารเพียงพอที่แทบจะไม่สามารถดำรงชีวิตอยู่นั่นคือการตอบสนองความต้องการของตัวเอง การดำรงชีวิตการเกษตรขึ้นอยู่กับแรงงานคนและต้องใช้เพียงมากที่สุดเครื่องมือฟาร์มพื้นฐาน แม้ว่าเกษตรกรผลิตสินค้าส่วนใหญ่สำหรับตัวเองที่พวกเขายังอาจเพิ่มจำนวนเงินขนาดเล็กสำหรับการขาย ประเภทของการทำฟาร์มนี้มักจะเรียกว่าเกษตรกึ่งยังชีพ.
ดำรงชีวิตเกษตรกรส่วนใหญ่จะมีหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งแปลงเล็ก ๆ ของที่ดินซึ่งพวกเขาฟาร์มปีแล้วปีเล่า ฟาร์มดังกล่าวเป็นเรื่องธรรมดาในพื้นที่ปลูกข้าวในเอเชียใต้และในส่วนของแอฟริกาและละตินอเมริกา.
ในบางประเทศดำรงชีวิตเกษตรกรจำนวนมากไม่ได้ถาวรฟาร์ม แต่พวกเขาอาศัยอยู่ในวงดนตรีที่ย้ายจากสถานที่ที่อยู่ในพื้นที่ขนาดใหญ่การแก้ไขโดยกำหนดเอง ที่ป้ายแต่ละสมาชิกของชุมชนสร้างฟาร์มชั่วคราว จำนวนของชุมชนดังกล่าวได้ลดลงตั้งแต่ช่วงกลางของศตวรรษที่ 20 แต่ชุมชนขนาดใหญ่ยังคงอยู่ในบางส่วนของโลก พวกเขาฝึกขยับเพาะปลูกและเลี้ยงเร่ร่อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ล้านของครอบครัวเกษตรกรในแอฟริกา เอเชีย และละตินอเมริกาผลิตแทบไม่มีอาหารเพียงพอที่จะดำรงชีวิตด้วย นั่นคือ การตอบสนองความต้องการของตนเอง ทำให้เกิดการพึ่งพาแรงงานคนและต้องใช้เพียงพื้นฐานที่สุดฟาร์มเครื่องมือ แม้ว่าเกษตรกรยังชีพผลิตสินค้าส่วนใหญ่สำหรับตัวเอง พวกเขายังอาจเพิ่มปริมาณขนาดเล็กสำหรับขายประเภทนี้มักจะเรียกว่ากึ่งเกษตรยังชีพเกษตรกรรม
เกษตรกรยังชีพส่วนใหญ่มีมากกว่าหนึ่งผืนเล็ก ๆของที่ดินซึ่งพวกเขาฟาร์มปีแล้วปีเล่า ฟาร์มดังกล่าวอยู่ทั่วไปในพื้นที่ปลูกข้าวในภาคใต้ และในส่วนของ เอเชีย แอฟริกา และละตินอเมริกา
ในบางประเทศ เกษตรกรยังชีพมากไม่มีฟาร์มถาวร แทนพวกเขาอยู่ในกลุ่มที่ย้ายจากสถานที่ไปยังสถานที่ภายในพื้นที่ขนาดใหญ่แก้ไขได้เอง ที่หยุดแต่ละ สมาชิกของชุมชน สร้างฟาร์มชั่วคราว จำนวนชุมชนดังกล่าวได้ลดลงตั้งแต่ช่วงกลางของศตวรรษที่ . แต่ชุมชนขนาดใหญ่ยังคงมีอยู่ในบางพื้นที่ของโลก พวกเขาปฏิบัติ และเร่ร่อนทำไร่เลื่อนลอยต้อน .