lucky stone is actually the unique

lucky stone is actually the unique ear bone or otolith of a Freshwater Drum (Aplodinotus grunniens), commonly known as the Sheephead Fish.[1] The Sheephead's otoliths are quite large and look almost polished and ivory-like. In times past they have been worn as protective amulets, made into jewelry, and traded into areas far from the fish's native range (such as Utah and California). Lucky stones (otoliths) have been found at ancient archaeological sites, where they are thought to have been used as good luck charms to ward off illness.[2]

Lucky stones wash up on beaches along the Great Lakes, especially Lake Erie. This white "stone" is desirable to collectors as the letter L and the letter J appear naturally on these "lucky stones". The J stones come from the left side of the fish and the L stones come from the right side of the Freshwater Drum.[3]

University of Minnesota Biologist George R. Spangler gives a technical explanation of the "letters" which appear on the lucky stone. "The 'L-shaped groove' is technically known as a 'sulcus.' In the living fish, the sulcus is adjacent to a series of neuromast cells in the inner ear. Pressure exerted upon these neuromasts by movement of the otolith due to gravity or to acceleration of the fish provides information to the brain regarding the orientation of the fish's body."[4]

Many beachcombers walk the beaches in the morning as the waves tend to wash small rocks, "beach glass" and lucky stones to the shore on a daily basis. Lucky stones are also known in other freshwater areas of North America. David Starr Jones notes that "the otoliths of the river-drum are known to Wisconsin boys as 'lucky stones' each having a rude impress of the letter L."[4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หินโชคดีเป็นจริงเฉพาะกระดูกหูหรือ otolith ของตัวปลาดรัม (Aplodinotus grunniens), ที่รู้จักกันทั่วไปเป็นปลา Sheephead[1] otoliths Sheephead มีขนาดค่อนข้างใหญ่ และดูสวยงามเกือบ และ เหมือนงาช้าง ในครั้งที่ผ่านมา พวกเขาได้สวมใส่เป็นพระเครื่องป้องกัน ทำเป็นเครื่องประดับ และซื้อขายในพื้นที่จากช่วงเจ้าของปลา (เช่นยูทาห์และแคลิฟอร์เนีย) พบหินโชคดี (otoliths) ที่โบราณงแฮม ที่พวกเขาจะคิดว่า ถูกใช้เป็นเสน่ห์โชคดีไล่โรค[2]ลัคกี้หินล้างขึ้นบนชายหาดริมทะเลสาบใหญ่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งทะเลสาบอิรี นี้สีขาว "หิน" เป็นสิ่งที่ต้องการสะสมเป็นตัวอักษร L และอักษร J ปรากฏธรรมชาติบนเหล่านี้ "หินโชคดี" หิน J ที่มาจากด้านซ้ายของปลาและหิน L มาจากด้านขวาของกลองน้ำจืด[3]มหาวิทยาลัยมินนิโซตานักชีววิทยาจอร์จ R. Spangler ให้คำอธิบายทางเทคนิคของ "จดหมาย" ที่ปรากฏอยู่บนหินโชคดี "'L รูปร่อง' เทคนิคเรียกว่าการ 'ร่อง' ในปลานั่งเล่น ร่องอยู่ติดกับชุดของเซลล์ neuromast ในภายในหู ความดันนั่นเองเมื่อ neuromasts เหล่านี้ โดยการเคลื่อนไหวของ otolith เนื่อง จากแรงโน้มถ่วง หรือ การเร่งความเร็วของปลาให้ข้อมูลสมองเกี่ยวกับการวางแนวของร่างกายของปลา"[4]Beachcombers มากเดินชายหาดในช่วงเช้าเป็นคลื่นมักจะ ล้างหินเล็ก "หาดแก้ว" และหินลัคกี้จะฝั่งประจำวัน โชคหินเป็นที่รู้จักในพื้นที่น้ำจืดอื่น ๆ ของอเมริกาเหนือ David Jones งโกสตาร์บันทึกว่า "otoliths ของกลองแม่ทราบว่าชายวิสคอนซินเป็น 'หินโชคดี' แต่ละมีใจหยาบของอักษร L."[4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หินนำโชคเป็นจริงกระดูกหูไม่ซ้ำกันหรือ otolith ของกลองน้ำจืด (Aplodinotus grunniens) เป็นที่รู้จักกันทั่วไปว่าเป็นปลา Sheephead. [1] วิสัย Sheephead มีค่อนข้างใหญ่และมีลักษณะเกือบจะขัดและงาช้างเหมือน ในช่วงเวลาที่ผ่านมาพวกเขาได้รับการสวมใส่เป็นเครื่องรางป้องกันทำให้เป็นเครื่องประดับและมีการซื้อขายในพื้นที่ห่างไกลจากช่วงพื้นเมืองของปลา (เช่นยูทาห์และรัฐแคลิฟอร์เนีย) หินโชคดี (วิสัย) ถูกพบในแหล่งโบราณคดีโบราณที่พวกเขามีความคิดที่จะนำมาใช้เป็นเสน่ห์โชคดีที่จะปัดความเจ็บป่วย. [2] หินโชคดีล้างขึ้นบนชายหาดริมทะเลสาบขนาดใหญ่โดยเฉพาะอย่างยิ่งทะเลสาบอีรี นี้สีขาว "หิน" เป็นที่พึงปรารถนาที่จะเป็นนักสะสมตัวอักษร L และอักษร J ปรากฏตามธรรมชาติเหล่านี้ "หินโชคดี" หิน J มาจากทางด้านซ้ายของปลาและหิน L มาจากทางด้านขวาของกลองน้ำจืด. [3] มหาวิทยาลัยมินนิโซตาชีววิทยาจอร์จอา Spangler ให้คำอธิบายทางเทคนิคของ "ตัวอักษร" ซึ่งปรากฏอยู่บนโชคดี หิน "'ร่องรูปตัว L' เป็นที่รู้จักกันในทางเทคนิคเป็น 'ร่อง.' ในปลาที่อาศัยอยู่ในร่องอยู่ติดกับชุดของเซลล์ neuromast ในหูชั้นใน. ความดันออกแรงเมื่อ neuromasts เหล่านี้โดยการเคลื่อนไหวของ otolith เนื่องจากแรงโน้มถ่วงหรือเพื่อการเร่งความเร็วของปลาให้ข้อมูลกับสมองที่เกี่ยวข้องกับการวางแนวของปลา ร่างกาย. "[4] Beachcombers หลายคนเดินชายหาดในตอนเช้าเป็นคลื่นมีแนวโน้มที่จะล้างหินขนาดเล็ก "แก้วชายหาด" และหินโชคดีที่ฝั่งในชีวิตประจำวัน หินโชคดียังเป็นที่รู้จักกันในพื้นที่น้ำจืดอื่น ๆ ของทวีปอเมริกาเหนือ เดวิดสตาร์โจนส์ตั้งข้อสังเกตว่า "วิสัยของแม่น้ำกลองเป็นที่รู้จักเด็กชายรัฐวิสคอนซินว่า 'หินโชคดี' แต่ละคนมีประทับใจหยาบของตัวอักษร L." [4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โชคดีที่หินเป็นจริงเฉพาะหูกระดูกหรือโอโทลิทช์ของกลองน้ำจืด ( aplodinotus grunniens ) เป็นที่รู้จักกันทั่วไปว่าเป็น sheephead ปลา [ 1 ] เป็น sheephead otoliths ค่อนข้างใหญ่และดูเกือบจะขัดและงาช้าง ชอบ ในเวลาที่ผ่านมาพวกเขาได้ใส่เป็นเครื่องรางป้องกัน ทำเป็นเครื่องประดับ และซื้อขายในพื้นที่ห่างไกลจากปลาพื้นเมืองช่วง ( เช่นยูทาห์และแคลิฟอร์เนีย )หินนำโชค ( otoliths ) ถูกค้นพบที่โบราณสถานโบราณ ที่พวกเขามีความคิดที่จะถูกใช้เป็นเสน่ห์โชคดี เพื่อขจัดโรค [ 2 ]

โชคดีหินล้างขึ้นบนชายหาดพร้อม Great Lakes , โดยเฉพาะอย่างยิ่งทะเลสาบอีรี นี้สีขาว " หิน " เป็นที่พึงปรารถนาที่จะสะสมเป็นตัวอักษรและตัวอักษร J ปรากฏตามธรรมชาติเหล่านี้ โชคดี " หิน "J หินมาจากด้านซ้ายของปลา และชั้นหินมาจากด้านขวาของกลองน้ำจืด [ 3 ]

มหาวิทยาลัยมินนิโซตานักชีววิทยา George R . สเปงเลอร์ให้คำอธิบายทางเทคนิคของ " จดหมาย " ซึ่งปรากฏบนหินนำโชค " ร่องรูปตัว L ' ' เป็นเทคนิคที่รู้จักกันเป็นร่อง ' ' ในชีวิตของปลามีร่องอยู่ติดกับชุดนิวโรมาสต์ของเซลล์ในหูชั้นใน ความดันนั่นเอง เมื่อ neuromasts เหล่านี้โดยการเคลื่อนไหวของโอโทลิทช์เนื่องจากแรงโน้มถ่วง หรือการเร่งปลาให้ข้อมูลไปยังสมองเกี่ยวกับทิศทางของตัวปลา . " [ 4 ]

มากมายให้ท่านเดินชายหาดในตอนเช้าเป็นคลื่นขนาดเล็กมีแนวโน้มที่จะล้างหิน" หาดทรายแก้ว " และโชคดีหินฝั่งบนพื้นฐานทุกวัน หินโชคดีเป็นที่รู้จักกันในพื้นที่น้ำจืดอื่น ๆของทวีปอเมริกาเหนือ เดวิดสตาร์โจนส์บันทึกว่า " ก้อนหินปูนทั้งแม่น้ำกลองรู้จักวิสคอนซินคนเป็นโชคดี ' หิน ' ต่างมีความประทับใจที่หยาบคายของตัวอักษร L " [ 5 ]