If it's just that much, then I can

If it's just that much, then I can just gather them while entering deeper into the volcano. It doesn't matter if I need to search on the surface... In short, I only need to conquer the dungeon faster. Also, there's no need for you to apologize. After all, it is something I decided myself... Besides, I couldn't just leave Myuu in a place where people collapsed and died, right?"

"Fufu... I see. Then, good luck, and leave Myuu-chan to me."

Kaori had heard about the Mad Gods and the purpose of Hajime's travel on their way to Ancadi. She also heard Hajime would return to their original world even if it means to abandon this world. He also told her to return to Kouki and the others if she couldn't agree to his way. Having heard all of those, Kaori's will didn't waver; she wanted to continue following Hajime.

Even in this current case, if Hajime decided to abandon Ancadi, and although she would try to persuade him, she would just give up if there's no effect.

However, it was the truth that she wanted to become the strength for the people of Ancadi, if she could. She was inadvertently looking at Hajime with petitioning gaze at that time when Hajime was thinking about his decision. She wasn't conceited that her desire would be the same as Hajime's decision, but Kaori's gaze must have influenced Hajime's decision since he shrugged his shoulders a little with a wry smile when he received her gaze.

That's why, the way it seemed that Hajime was going along with her selfish desire made Kaori hold a complex feeling.

However, Hajime only indifferently shook his hand towards the apologizing Kaori. Having seen through Kaori's feeling, he told her not to mind since it was something he decided on. Kaori smiled at Hajime, who was worried about her although he said so in a blunt manner, and who casually showed a father-like attitude. She looked at him with a gaze filled with trust and affection.

"I will also do my best... so please come back safely. I will be waiting..."

"...O-okay."

Kaori, who narrowed her eyes dearly and exuding an aura of a wife who sends off her husband to the battlefield, made Hajime stammer inadvertently.

Since before, Kaori had been a straightforward person. Even when they were in Japan, Kaori mercilessly cut down Kouki's misunderstanding, dropping bomb onto Hajime which resulted in the classroom to suffer the storm of jealousy... those had become their daily life. And she was being even more frank since the day she confessed to him.

Hajime somehow managed to avert his gaze, but the place he averted to was... where Yue was. He saw it; Yue was watching Hajime in silence with dead, inorganic eyes. It was really terrible. He instinctively changed his gaze other way, and Kaori was there smiling with affection...

But seeing Kaori's atmosphere, our idol, Myuu dropped a bomb.

"Kaori-oneechan, Kaori-oneechan looks just like Yue-oneechan from before. Is Kaori-oneechan going to kiss Papa~?"

"Oya? So thou saw it, Myu?"

"Uh~? Myuu saw it from the gap between the fingers. Yue-oneechan looked so lovely~. Myuu also wants to kiss Papa~."

"U~m. Even this one hath not done that, thou know? So, Myuu need to wait until Myuu is bigger."

"Uu~."

Myuu's innocent words made Hajime say, "This good for nothing!" an unjust anger towards Tio. As expected, with "Those eyes! Those eyess! Tres Bien!" Tio began to be aroused, but it was something trivial this time.

As for the reason, a katana-shouldering Hanya appeared right beside Hajime. Of course, it was Kaori.

"...What does that mean, ah? Wasn't Hajime-kun going there to work on something? So, why did you kiss Yue? Tell me, how did it come to that? Was there any need to do that? While I was desperately treating the patients, the two of you were enjoying yourselves, ah? Did you even forget about me? Rather, did we separate just so you could be alone?"

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้าเพียงว่า มาก แล้วฉันสามารถเพียง เก็บพวกเขาในขณะที่ป้อนลึกในภูเขาไฟ มันไม่สำคัญว่าถ้าต้องการค้นหาบนพื้นผิว... ในระยะสั้น ฉันจะต้องพิชิตดันเจี้ยนได้เร็วขึ้น ยัง มีไม่จำเป็นสำหรับคุณขอโทษ หลังจากที่ทุก มันเป็นสิ่งที่ตัดสินใจเอง... นอกจาก ไม่เพียงฝาก Myuu ในสถานที่ที่คนยุบ และเสีย ชีวิต ขวาไหม""ฟูฟุ... เข้าใจแล้ว โชคดี แล้วปล่อย Myuu จันทร์กับฉัน"ห้องสแตนดาร์ดได้ยินเกี่ยวกับเทพเจ้าบ้าและวัตถุประสงค์ของการเดินทางของ Hajime ในการ Ancadi นอกจากนี้เธอยังได้ยิน Hajime จะกลับไปโลกเดิมของพวกเขาแม้ว่ามันหมายถึง การสละโลกนี้ เขายังบอกว่า เธอกลับไปยัง Kouki และคนอื่น ๆ ถ้าเธอไม่ยอมรับเขา ไม่ได้ยินกล่าว ไม่ได้การพลิ้วไหวของริจะ เธออยากต่อต่อ Hajimeแม้ในกรณีนี้ปัจจุบัน Hajime ตัดสินใจสละ Ancadi และแม้ ว่าเธอจะพยายามชักชวนเขา เธอจะเพียงให้ค่าถ้ามีผลไม่อย่างไรก็ตาม มันเป็นความจริงที่เธอต้องการเป็น แรงอย่าง Ancadi ถ้าเธอสามารถ เธอถูกมองที่ Hajime ตั้งใจกับ petitioning สายตาในขณะนั้นเมื่อคิด Hajime เกี่ยวกับการตัดสินใจของเขา เธอไม่ถือตัวว่า ความปรารถนาของเธอจะเหมือนกับการตัดสินใจของ Hajime แต่สายตาของริต้องมีมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจของ Hajime ตั้งแต่เขายักไหล่ไหล่เขาน้อยดี wry เมื่อเขาได้รับสายตาของเธอจึง วิธีเหมือน Hajime ที่เกิดขึ้นพร้อมกับความปรารถนาของเธอเห็นแก่ตัวทำริเก็บความรู้สึกที่ซับซ้อนอย่างไรก็ตาม Hajime เท่า indifferently จับมือไปทางริ apologizing เขาไม่เห็นถึงความรู้สึกของริ บอกเธอไม่รังเกียจ เพราะมันเป็นสิ่งที่เขาตัดสินใจในการ ห้องสแตนดาร์ดยิ้มที่ Hajime เจ้าห่วงเธอแม้ว่าเขากล่าวนั้นอย่างทื่อ และที่ตั้งใจแสดงให้เห็นทัศนคติเหมือนพ่อ เธอมองเขา ด้วยสายตาที่เต็มไป ด้วยความน่าเชื่อถือและจิต"ฉันจะทำดีที่สุด...ดังนั้นโปรดกลับมาอย่างปลอดภัย ฉันจะรอ...""... O-ดี"ห้องสแตนดาร์ด ที่จำกัดของเธอตาลอง และโฮจิมินห์เป็น aura ของภรรยาส่งออกสามีสนามรบ ทำ Hajime stammer โดยไม่ได้ตั้งใจตั้งแต่ก่อน ริได้คนตรงไปตรงมา แม้พวกเขาในญี่ปุ่น ริปรานีลดการเข้าใจผิดของ Kouki วางระเบิดบน Hajime ซึ่งมีผลในชั้นเรียนประสบพายุของพระ...ที่ ได้กลายเป็น ชีวิตประจำวัน และเธอได้ถูกตรงไปตรงมามากตั้งแต่วันที่เธอสารภาพกับเขาHajime จัดการอย่างใดเพื่อหลีกเลี่ยงสายตาของเขา แต่เขา averted ไปครับ...ที่เป็นยิว เขาเห็นมัน ยิวถูกดู Hajime ในความเงียบกับตาตาย อนินทรีย์ มันน่ากลัวจริง ๆ เขาเปลี่ยนสายตาของเขาวิธีอื่น ๆ instinctively และห้องสแตนดาร์ดมียิ้ม ด้วยจิต...ได้เห็นบรรยากาศของห้องสแตนดาร์ด ไอดอลของเรา Myuu ทิ้งระเบิด"Oneechan ริ ริ oneechan ดูเหมือนยิว-oneechan จากก่อน จะไปจูบปาป้า oneechan ริ ~ ? ""Oya ดังนั้น พระองค์เห็น Myu "" Uh ~ Myuu เห็นได้จากช่องว่างระหว่างมือ ยิว-oneechan ดูสวย ~ Myuu ยังอยากจูบปาป้า ~ "" U ~ m แม้หนึ่งทรงไม่ทำ ที่พระองค์ทราบหรือไม่ ดังนั้น Myuu ได้รอจน Myuu ใหญ่"" Uu ~ "คำบริสุทธิ์ของ Myuu ทำ Hajime พูด "นี้ดีอะไร" ความโกรธเป็นฝ่ายอธรรมไปติ้ว ตามที่คาดไว้ พร้อม "ที่ตา Eyess เหล่านั้น Tres Bien " ติ้วเริ่มจะ aroused แต่มันเป็นสิ่งเล็กน้อยครั้งนี้สำหรับเหตุผลที่ ฮันที่ shouldering พบปรากฏด้านขวาข้าง Hajime แน่นอน มันเป็นห้องสแตนดาร์ด"... ที่หมายถึงอะไร ah ไม่ Hajime kun บ้างมีการทำงานบางอย่าง ดังนั้น เหตุไม่ได้คุณจูบยู บอกว่า มันไม่ได้มาที่ฉัน มีจำเป็นที่ต้องทำ ในขณะที่ฉันหมดได้รักษาผู้ป่วย คุณสองได้เพลิดเพลินกับลิ้ม ah คุณจะลืมเกี่ยวกับฉันหรือไม่ ค่อนข้าง ได้เราแยกเพียงเพื่อให้คุณสามารถอยู่คนเดียว"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถ้ามันเป็นเพียงมากแล้วฉันก็สามารถรวบรวมพวกเขาในขณะที่เข้าลึกเข้าไปในภูเขาไฟ มันไม่สำคัญว่าถ้าผมจะต้องค้นหาบนพื้นผิว ... ในระยะสั้นผมจะต้องพิชิตดันเจี้ยนได้เร็วขึ้น นอกจากนี้ยังมีความจำเป็นสำหรับคุณที่จะขอโทษไม่มี หลังจากทั้งหมดมันเป็นสิ่งที่ฉันตัดสินใจที่ตัวเอง ... นอกจากนี้ฉันไม่สามารถเพียงแค่ปล่อยให้ Myuu ในสถานที่ที่มีผู้คนล้มลงและเสียชีวิตใช่มั้ย? " "Fufu ... ฉันเห็น แล้วโชคดีและปล่อย Myuu จังให้ฉัน. " คาโอริเคยได้ยินเกี่ยวกับพระเจ้าบ้าและวัตถุประสงค์ของการเดินทางฮาจิเมะบนทางของพวกเขา Ancadi. เธอยังได้ยินฮาจิเมะจะกลับไปโลกเดิมของพวกเขาแม้ว่ามันจะหมายถึงการละทิ้งนี้ . โลกนอกจากนี้เขายังบอกให้เธอกลับไป Kouki และคนอื่น ๆ ถ้าเธอไม่สามารถเห็นด้วยกับวิธีการของเขาเมื่อได้ยินทุกคน, คาโอริที่จะไม่ลังเลใจ. เธอต้องการที่จะดำเนินการต่อไปฮาจิเมะ. แม้ในกรณีนี้ปัจจุบันถ้า ฮาจิเมะตัดสินใจที่จะละทิ้ง Ancadi และแม้ว่าเธอจะพยายามที่จะชักชวนให้เขาเธอก็จะให้ขึ้นถ้ามีไม่มีผล. แต่มันเป็นความจริงที่ว่าเธอต้องการที่จะกลายเป็นความแข็งแรงสำหรับคน Ancadi ถ้าเธอทำได้. เธอเป็น โดยไม่ได้ตั้งใจมองไปที่ฮาจิเมะกับร้องเรียนจ้องมองตลอดเวลาว่าเมื่อฮาจิเมะคิดเกี่ยวกับการตัดสินใจของเขา. เธอไม่ได้หยิ่งที่ความปรารถนาของเธอจะเป็นเช่นเดียวกับการตัดสินใจของฮาจิเมะ แต่จ้องมองคาโอริจะต้องมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจของฮาจิเมะตั้งแต่เขายักไหล่ของเขาเล็ก ๆ น้อย ๆ ด้วย รอยยิ้มเบี้ยวเมื่อเขาได้รับการจ้องมองเธอ. นั่นเป็นเหตุผลที่ทางมันดูเหมือนว่าฮาจิเมะที่เกิดขึ้นพร้อมกับความปรารถนาที่เห็นแก่ตัวของเธอทำให้คาโอริถือเป็นความรู้สึกที่ซับซ้อน. แต่ฮาจิเมะส่ายเพียงเอาใจใส่มือของเขาที่มีต่อขอโทษคาโอริ หลังจากที่เห็นผ่านความรู้สึกของคาโอริเขาบอกเธอว่าไม่ต้องคิดเพราะมันเป็นสิ่งที่เขาตัดสินใจ คาโอริยิ้มฮาจิเมะที่เป็นห่วงเกี่ยวกับเธอแม้ว่าเขากล่าวว่าดังนั้นในลักษณะที่ทื่อและผู้ที่ตั้งใจแสดงให้เห็นทัศนคติที่พ่อชอบ เธอมองไปที่เขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความไว้วางใจและความรัก. "ฉันยังจะทำดีที่สุดของฉัน ... ดังนั้นโปรดกลับมาได้อย่างปลอดภัย. ฉันจะรอ ... " "... โอเค." คาโอริที่ลดลง ดวงตาของเธออย่างสุดซึ้งและลำต้นกลิ่นอายของภรรยาที่ส่งออกจากสามีของเธอไปยังสนามรบทำฮาจิเมะพูดตะกุกตะกักโดยไม่ได้ตั้งใจ. ตั้งแต่ก่อนคาโอริได้รับเป็นคนที่ตรงไปตรงมา แม้ในขณะที่พวกเขาอยู่ในประเทศญี่ปุ่นอย่างไร้ความปราณีคาโอริลดความเข้าใจผิดของ Kouki ทิ้งระเบิดลงบนฮาจิเมะซึ่งส่งผลให้ในห้องเรียนที่จะประสบพายุจากความหึงหวง ... ผู้ที่ได้กลายเป็นชีวิตประจำวันของพวกเขา และเธอก็เป็นตรงไปตรงมาแม้จะมากขึ้นตั้งแต่วันที่เธอสารภาพกับเขา. ฮาจิเมะจัดการอย่างใดที่จะหลีกเลี่ยงการจ้องมองของเขา แต่สถานที่ที่เขาจะหันไปเป็น ... ที่ยูเป็น เขาเห็นมัน ยูดูฮาจิเมะในความเงียบกับตายตานินทรีย์ มันน่ากลัวจริงๆ เขาเปลี่ยนสัญชาตญาณของเขาจ้องมองไปทางอื่นและคาโอริก็มีรอยยิ้มด้วยความรัก ... แต่เห็นบรรยากาศของคาโอริ, ไอดอลของเราลดลง Myuu ระเบิด. "คาโอริ-คุรุ, คาโอริ-คุรุลักษณะเช่นเดียวกับ Yue-คุรุจากก่อน. เป็นคาโอริ -oneechan จะจูบ Papa ~? " "Oya ดังนั้นเจ้าเห็นมัน Myu?" "เอ่อ ~? Myuu เห็นได้จากช่องว่างระหว่างนิ้วมือ. Yue-คุรุดูน่ารักมาก ~. Myuu ยังต้องการที่จะจูบ Papa ~ " "U ~ ม. แม้เรื่องนี้อย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้ทำทรงที่ท่านรู้หรือไม่? ดังนั้น Myuu ต้องรอ. Myuu จนมีขนาดใหญ่" "UU ~." คำพูดของผู้บริสุทธิ์ Myuu ทำให้ฮาจิเมะพูดว่า "ดีนี้เพื่ออะไร!" ความโกรธไม่เป็นธรรมต่อติ้ว เป็นที่คาดหวังกับ "ตาเหล่านั้น! ผู้ eyess! Tres Bien!" ติ้วเริ่มที่จะกระตุ้น แต่มันเป็นสิ่งที่น่ารำคาญในเวลานี้. สำหรับเหตุผลที่ Katana-shouldering Hanya ปรากฏข้างขวาฮาจิเมะ แน่นอนว่ามันเป็นคาโอริ. "... สิ่งที่ไม่ได้หมายความว่าอา? ก็ไม่ฮาจิเมะคุงจะมีการทำงานเกี่ยวกับอะไร? ดังนั้นทำไมคุณจูบยูบอกฉันว่ามันไม่มาที่? เป็น มีความต้องการใด ๆ ที่จะทำในขณะที่ผมหมดการรักษาผู้ป่วยที่คุณสองคนมีความสุขตัวเองอาหรือไม่ที่คุณจะลืมเกี่ยวกับผมหรือเปล่า แต่เราไม่แยกเพียงเพื่อให้คุณอาจจะเป็นคนเดียว? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้ามันมาก แล้วผมจะรวบรวมพวกเขาในขณะที่ใส่ลึกเข้าไปในภูเขาไฟ มันไม่สำคัญหรอกว่าผมจะต้องค้นหาบนพื้นผิว . . . . . . . ผมเพียงต้องการที่จะพิชิตดันเจี้ยนได้เร็วขึ้น นอกจากนี้ คุณไม่จำเป็นต้องขอโทษ หลังจากทั้งหมดมันเป็นสิ่งที่ฉันตัดสินใจเอง . . . . . . . นอกจากนี้ ผมไม่สามารถทิ้ง myuu ในสถานที่ที่ผู้คนล้มป่วยและตาย ใช่ไหม ?

" ฟูฟู . . . . . . . ผมเห็นขอให้โชคดี และปล่อยให้ myuu ชานให้ฉัน . "

คาโอริได้ยินเรื่องบ้าพระเจ้าและวัตถุประสงค์ของฮาจิเมะก็เดินทางไป ancadi . เธอยังได้ยิน ฮาจิเมะจะกลับไปยังโลกเดิมของตน แม้จะต้องทิ้งโลกใบนี้ นอกจากนี้เขายังบอกเธอให้กลับไป โคคิ และคนอื่น ๆ ถ้าเธอไม่เห็นด้วยกับเขา ฉันได้ยินทั้งหมดที่คาโอริจะไม่ลังเล ;เธอต้องการที่จะติดตามต่อไป ฮาจิเมะ

แม้ในกรณีนี้ในปัจจุบันถ้าฮาจิเมะตัดสินใจทิ้ง ancadi และแม้ว่าเธอจะพยายามชักจูงเขา เธอจะยอมแพ้ ถ้าไม่มีผล

แต่มันคือความจริงที่เธอต้องการเป็นแรงสำหรับคน ancadi , ถ้า เธอสามารถทำได้เธอเผลอมองฮาจิเมะกับเรื่องสายตาตอนฮาจิเมะคิดเกี่ยวกับการตัดสินใจของเขา เธอไม่ได้คิดแบบนั้น เธอต้องการที่จะเป็นเหมือนการตัดสินใจ ฮาจิเมะ แต่คาโอริมองฮาจิเมะต้องมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจเนื่องจากเขายักไหล่เล็กน้อยด้วยรอยยิ้มเหยเกเมื่อเขาได้รับสายตาของเธอ . . . . .

นั่นทำไมวิธีที่ดูเหมือนว่าฮาจิเมะไปพร้อมกับความเห็นแก่ตัวของเธอ ทำให้คาโอริถือความรู้สึกซับซ้อน

แต่ฮาจิเมะเท่านั้นความไม่สนใจจับมือเขาไปขอโทษ คาโอริ มีเห็นผ่านความรู้สึก คาโอริ เขาบอกว่าไม่รังเกียจ เพราะมันเป็นสิ่งที่เขาตัดสินใจแล้ว คาโอริยิ้มให้ฮาจิเมะ ที่เป็นห่วงเธอ แต่เขาพูดในลักษณะทู่