as demonstrated in analyses of the

as demonstrated in analyses of the patterns of provision of dental restorations within National Health Service dental services in the UK and in large North American studies.For example, within a cohort of over 300,000 patients in 2002, Bogacki et al noted that the probability of survival of both posterior amalgam and resin composite restorations was in excess of 90% over 5 years, but that this survival rate dropped to 60% (for both types of restoration) when patients changed dentist. A more recent dental practice-based research study, involving 197 clinicians in the USA and Scandinavian countries, and close to 10,000 restorations, indicated that when considering treatment options for restorations with localized defects, in over 75% of cases the practitioners choose replacement rather than repair.The same study confirmed that decisions to replace restorations with limited defects are particularly common for restorations not placed by the evaluating practitioner.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นวิเคราะห์สาธิตในรูปแบบของการจัดคืนค่าทันตกรรมภายในบริการสุขภาพแห่งชาติบริการทันตกรรม ในอังกฤษ และ ในอเมริกาเหนือศึกษาขนาดใหญ่ตัวอย่าง ใน cohort ของผู้ป่วยกว่า 300000 ใน 2002, Bogacki et al ตั้งข้อสังเกตว่า ความอยู่รอดของทั้งสองหลัง amalgam และเรซิ่นผสมคืนค่าไม่เกินกว่า 90% 5 ปี แต่ว่า นี้อัตรารอดลดลง 60% (สำหรับทั้งสองชนิดคืน) เมื่อผู้ป่วยเปลี่ยนทันตแพทย์ ล่าสุดวิจัยปฏิบัติตามทันตศึกษา รวม 197 clinicians ประเทศสหรัฐอเมริกาและสแกนดิเนเวียน และคืน ค่า 10000 ระบุว่า เมื่อพิจารณาตัวเลือกการรักษาสำหรับการคืนค่าด้วยข้อบกพร่องภาษาท้องถิ่น ในกว่า 75% ของกรณี ผู้ที่เลือกแทนแทนที่ซ่อมแซมการศึกษาเดียวกันได้รับการยืนยันตัดสินใจจะแทนคืนค่าจำกัดข้อบกพร่องทั่วไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการคืนค่าที่ไม่ได้วางไว้ โดยผู้ประกอบการ evaluating

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่แสดงให้เห็นในการวิเคราะห์รูปแบบของการให้การทันตกรรมบูรณะภายในบริการสุขภาพแห่งชาติบริการทันตกรรมในสหราชอาณาจักรและในตัวอย่างที่มีขนาดใหญ่ในทวีปอเมริกาเหนือ studies.For ภายในหมู่คนกว่า 300,000 ผู้ป่วยในปี 2002, Bogacki et al, ตั้งข้อสังเกตว่าน่าจะเป็นของการอยู่รอด การรวมกันของทั้งสองหลังและบูรณะเรซินคอมโพสิตเป็นในส่วนที่เกินจาก 90% ในช่วง 5 ปีที่ผ่านมา แต่ที่อัตราการรอดตายนี้ลดลงถึง 60% (สำหรับทั้งสองประเภทของการบูรณะ) เมื่อผู้ป่วยเปลี่ยนแปลงทันตแพทย์ การศึกษาวิจัยการปฏิบัติตามเมื่อเร็ว ๆ นี้ทางทันตกรรมที่เกี่ยวข้องกับ 197 แพทย์ในประเทศสหรัฐอเมริกาและประเทศสแกนดิเนเวีและใกล้ถึง 10,000 บูรณะชี้ให้เห็นว่าเมื่อพิจารณาเลือกในการรักษาสำหรับการบูรณะที่มีข้อบกพร่องที่มีการแปลในกว่า 75% ของกรณีปฏิบัติงานเลือกทดแทนมากกว่า repair.The ศึกษาเดียวกันยืนยันว่าการตัดสินใจที่จะเปลี่ยนการบูรณะที่มีข้อบกพร่อง จำกัด อยู่ร่วมกันโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการบูรณะไม่ได้วางไว้โดยผู้ประกอบการประเมิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังที่แสดงในการวิเคราะห์รูปแบบของการให้บริการทันตกรรมทันตกรรมบูรณะภายในบริการสุขภาพแห่งชาติใน UK และในการศึกษานอร์ทอเมริกันขนาดใหญ่ ตัวอย่างเช่น ในการติดตามของผู้ป่วย 300000 ในปี 2002 bogacki et al กล่าวว่า ความน่าจะเป็นของการอยู่รอดของทั้งสองส่วนด้านหลังและบูรณะด้วยเรซิน คอมโพสิต คือ เกิน 90% กว่า 5 ปีแต่อัตรานี้ลดลงถึง 60% ( สำหรับทั้งสองประเภทของการฟื้นฟู ) เมื่อผู้ป่วยเปลี่ยนหมอฟัน ล่าสุดทันตกรรมการปฏิบัติการวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาจาก 197 ในประเทศสหรัฐอเมริกาและประเทศแถบสแกนดิเนเวีย และใกล้ 10 , 000 บูรณะ พบว่าเมื่อพิจารณาตัวเลือกการรักษาบูรณะกับถิ่นบกพร่องกว่า 75% ของกรณีประกอบเลือกเปลี่ยนดีกว่าซ่อม การศึกษาเดียวกัน ยืนยันว่าการตัดสินใจที่จะแทนที่มันด้วยข้อบกพร่อง จํากัด โดยทั่วไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับบูรณะไม่วางไว้โดยประเมิน )