A siesta (Spanish pronunciation: [ˈ

A siesta (Spanish pronunciation: [ˈsjesta]) is a short nap taken in the early afternoon, often after the midday meal. Such a period of sleep is a common tradition in some countries, particularly those where the weather is warm.

The siesta is historically common throughout the Mediterranean and Southern Europe. It is the traditional daytime sleep of Spain and, through Spanish influence, many Hispanic American countries. The word siesta of the Spanish language derives originally from the Latin word hora sexta "sixth hour" (counting from dawn, hence "midday rest"). Siesta is also common in Southern Italy (there called riposo), where museums, churches and shops close during midday so that proprietors can go home for a long lunch and perhaps a snooze during the day’s hottest hours. Einhard's Life of Charlemagne recounts the emperor's summertime siesta: "In summer, after his midday meal, he would eat some fruit and take another drink; then he would remove his shoes and undress completely, just as he did at night, and rest for two or three hours."[1]

The main factors explaining the geographical distribution of the modern siesta are high temperatures and heavy intake of food at the midday meal. Combined, these two factors contribute to the feeling of post-lunch drowsiness. In many countries that observe the siesta, the heat can be unbearable in the early afternoon, making a midday break at home ideal. However, siesta is also practiced in some colder regions, such as Patagonia. This could indicate that the siesta has a stronger relation with culture than with climate.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอนพักกลางวัน (ภาษาสเปนออกเสียง: [sjesta]) เป็นงีบสั้นที่ถ่ายในช่วงบ่ายที่มักจะหลังอาหารเที่ยง ระยะเวลาของการนอนหลับดังกล่าวเป็นประเพณีที่พบบ่อยในบางประเทศโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่อากาศจะอบอุ่น. นอนพักกลางวันเป็นประวัติศาสตร์ร่วมกันตลอดทะเลเมดิเตอร์เรเนียนและภาคใต้ของยุโรป มันเป็นนอนหลับตอนกลางวันแบบดั้งเดิมของสเปนและผ่านอิทธิพลสเปน, ประเทศชาวอเมริกันหลายคนสเปนและโปรตุเกส นอนพักกลางวันคำของภาษาสเปนมามีพื้นเพมาจากคำภาษาละติน Hora sexta "เวลาเที่ยง" (นับตั้งแต่เช้าจึง "ส่วนที่เหลือเที่ยง") Siesta ก็เป็นธรรมดาในภาคใต้ของอิตาลี (เรียกว่ามี riposo) ที่พิพิธภัณฑ์โบสถ์และร้านค้าในช่วงใกล้เที่ยงวันเพื่อให้เจ้าของบ้านสามารถไปสำหรับมื้อกลางวันยาวและอาจจะเลื่อนช่วงเวลาที่ร้อนแรงที่สุดของวัน ชีวิต Einhard ของชาร์ลเล่านอนพักกลางวันในช่วงฤดูร้อนของจักรพรรดิ "ในฤดูร้อนหลังอาหารเที่ยงของเขาเขาจะกินผลไม้บางอย่างและใช้เครื่องดื่มอื่นแล้วเขาจะถอดรองเท้าของเขาและเปลื้องผ้าอย่างสมบูรณ์เช่นเดียวกับที่เขาทำในเวลากลางคืนและส่วนที่เหลือสอง หรือสามชั่วโมง. "[1] ปัจจัยหลักที่อธิบายการกระจายทางภูมิศาสตร์ของการนอนพักกลางวันที่ทันสมัยที่มีอุณหภูมิสูงและการบริโภคหนักของอาหารมื้อเที่ยง รวมทั้งสองปัจจัยนำไปสู่ความรู้สึกของอาการง่วงนอนหลังอาหารกลางวัน ในหลายประเทศที่สังเกตการนอนพักกลางวันความร้อนสามารถทนไม่ได้ในช่วงบ่ายทำให้หยุดพักเที่ยงที่บ้านที่เหมาะ แต่การนอนพักกลางวันยังมีประสบการณ์ในบางพื้นที่ที่หนาวเย็นเช่น Patagonia ซึ่งอาจแสดงให้เห็นว่าการนอนพักกลางวันมีความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งกับวัฒนธรรมกว่าด้วยสภาพภูมิอากาศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

The university is a beautiful atmosphere, and teaches English very well.The university is a beautiful atmosphere, and teaches English very well.The university is a beautiful atmosphere, and teaches English very well.The university is a beautiful atmosphere, and teaches English very well.The university is a beautiful atmosphere, and teaches English very well.