The current article focuses on the

The current article focuses on the establishment of partnerships and the
range of approaches adopted. Partnerships with industry and the community
have been driven by an acknowledgment and imperative that schools are not
producing the graduates that industry needs, whether they be in vocational
education or higher education. The US skills gap report (Eisen et al., 2005),
the UK Confederation of Business (Nathan & Bolton, 2010), Canada (Sharpe,
Arsenault, & Lapointe, 2008) and others have argued that educators must
emphasize science, mathematics and technology-related programs in school
curricula, invest more in effective teacher education focused on science and
mathematics, and ensure that programs regarding career opportunities and
requirements for graduation are geared for 21st century employment (Eisen et
al., 2005; Nathan & Bolton, 2010; Sharpe, Arsenault, & Lapointe, 2008). However,
they have also acknowledged a role for industry to work collaboratively to
address the demand for STEM skilled workers (Nathan & Bolton, 2010; Eisen et
al. 2005; National Science Board, 2010; Obama, 2010). Hence, numerous initiatives
have been based on partnerships enabling employers to advise youth
about making the right career choice and to assist young people to understand
different career options through workplace experiences. The main partnership
agenda has been through supporting transitions from formal education into
the workforce. The four examples we have profiled above bring an alternative
perspective and one that focuses on the capacity building of staff and enriching
the learning experiences of students. These are representative of a limited
number of successful innovations that emerged through the policy innovations
around STEM and were sustained over a number of years. However, there were
failures which were predictable, but a discussion of these is beyond the scope
of this paper

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทความปัจจุบันมุ่งเน้นการจัดตั้งความร่วมมือ และการวิธีใช้ที่หลากหลาย ความร่วมมือกับชุมชนและอุตสาหกรรมมีการขับเคลื่อน โดยการยอมรับและความจำเป็นที่โรงเรียนไม่ได้ผลิตบัณฑิตที่อุตสาหกรรมต้องการ ไม่ว่าจะเป็นในวิชาชีพการศึกษาหรืออุดมศึกษา รายงาน (ชิ et al. 2005), ช่องว่างของทักษะสหรัฐอเมริกาสมาพันธ์ที่ UK ของธุรกิจ (นาธานและโบลตัน 2010), แคนาดา (SharpeArsenault, & Lapointe, 2008) และอื่น ๆ มีโต้เถียงที่ นักการศึกษาต้องเน้นวิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ และโปรแกรมที่เกี่ยวข้องกับเทคโนโลยีในโรงเรียนหลักสูตร ลงทุนการศึกษาครูที่มีประสิทธิภาพที่เน้นวิทยาศาสตร์ และคณิตศาสตร์ และตรวจสอบที่โปรแกรมเกี่ยวกับโอกาส และต้องสำเร็จการศึกษาที่มุ่งทำงานในศตวรรษที่ 21 (ชิ etal., 2005 นาธานและโบลตัน 2010 Sharpe, Arsenault, & Lapointe, 2008) อย่างไรก็ตามนอกจากนี้พวกเขายังได้รับทราบบทบาทสำหรับอุตสาหกรรมการทำงานร่วมกันเพื่อที่อยู่ที่ต้องการสำหรับต้นกำเนิดคนมีฝีมือ (นาธานและโบลตัน 2010 ชิ etal. 2005 คณะกรรมการแห่งชาติวิทยาศาสตร์ 2010 Obama, 2010) ด้วยเหตุนี้ โครงการมากมายมีเกิดขึ้นจากความร่วมมือให้นายจ้างแนะนำเยาวชนเกี่ยวกับการเลือกอาชีพที่เหมาะสม และ เพื่อช่วยให้คนหนุ่มสาวเพื่อทำความเข้าใจตัวเลือกอาชีพต่าง ๆ ประสบการณ์การทำงาน หุ้นส่วนหลักวาระการประชุมได้ผ่านการสนับสนุนช่วงการเปลี่ยนภาพจากการศึกษาในแรงงาน อย่างที่สี่เรามีประวัติด้านบนนำทางมุมมองและที่เน้นความจุอาคารพนักงาน และอุดมสมบูรณ์ประสบการณ์การเรียนรู้ของนักเรียน เหล่านี้เป็นตัวแทนของการจำกัดจำนวนนวัตกรรมความสำเร็จที่เกิดผ่านนโยบายนวัตกรรมรอบลำต้น และยั่งยืนที่ผ่านมา อย่างไรก็ตาม มีความล้มเหลวที่คาดเดาได้ แต่การสนทนาเหล่านี้จะเกินขอบเขตเอกสารนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทความปัจจุบันมุ่งเน้นไปที่สถานประกอบการของความร่วมมือและที่
หลากหลายของวิธีการที่นำมาใช้ ความร่วมมือกับภาคอุตสาหกรรมและชุมชน
ได้รับแรงหนุนจากการรับรู้และความจำเป็นที่โรงเรียนยังไม่ได้
ผลิตบัณฑิตที่ความต้องการของอุตสาหกรรมไม่ว่าพวกเขาจะอยู่ในสายอาชีพ
การศึกษาหรือการศึกษาที่สูงขึ้น สหรัฐรายงานช่องว่างทักษะ (Eisen et al., 2005),
สหราชอาณาจักรสมาพันธ์ธุรกิจ (นาธานและโบลตัน, 2010), แคนาดา (ชาร์ป
Arsenault & Lapointe 2008) และอื่น ๆ ได้ถกเถียงกันอยู่ว่าการศึกษาต้อง
เน้นวิทยาศาสตร์คณิตศาสตร์และ โปรแกรมที่เกี่ยวข้องกับเทคโนโลยีในโรงเรียน
หลักสูตรลงทุนเพิ่มเติมในการศึกษาของครูที่มีประสิทธิภาพมุ่งเน้นในด้านวิทยาศาสตร์และ
คณิตศาสตร์และให้มั่นใจว่าโปรแกรมที่เกี่ยวกับโอกาสในการทำงานและ
ความต้องการสำหรับการศึกษาจะมุ่งสำหรับการจ้างงานในศตวรรษที่ 21 (Eisen et
al, 2005;. นาธานและโบลตัน 2010 ; ชาร์ป Arsenault & Lapointe 2008) แต่
พวกเขายังได้รับการยอมรับบทบาทสำหรับอุตสาหกรรมที่จะทำงานร่วมกันเพื่อ
รับมือกับความต้องการสำหรับแรงงานที่มีทักษะ STEM (นาธานและโบลตัน 2010; Eisen et
al, 2005. คณะวิทยาศาสตร์แห่งชาติปี 2010 โอบามา, 2010) ดังนั้นการริเริ่มหลายโครงการ
ที่ได้รับการขึ้นอยู่กับความร่วมมือที่ช่วยให้นายจ้างให้คำแนะนำแก่เยาวชน
เกี่ยวกับการเลือกอาชีพที่เหมาะสมและการให้ความช่วยเหลือคนหนุ่มสาวที่จะเข้าใจ
ตัวเลือกอาชีพที่แตกต่างกันผ่านประสบการณ์การทำงาน หุ้นส่วนหลักของ
วาระการประชุมได้รับการผ่านการสนับสนุนการเปลี่ยนจากการศึกษาอย่างเป็นทางการเข้าสู่
ตลาดแรงงาน ตัวอย่างที่สี่เราได้นำประวัติดังกล่าวข้างต้นเป็นทางเลือกที่
มุมมองและหนึ่งที่มุ่งเน้นไปที่การเสริมสร้างศักยภาพของพนักงานและเต็มเปี่ยม
ประสบการณ์การเรียนรู้ของนักเรียน เหล่านี้เป็นตัวแทนของ จำกัด
จำนวนนวัตกรรมที่ประสบความสำเร็จที่เกิดขึ้นผ่านนวัตกรรมนโยบาย
รอบ STEM และยั่งยืนกว่าหลายปี อย่างไรก็ตามยังมี
ความล้มเหลวซึ่งเป็นที่คาดการณ์ แต่การอภิปรายของเหล่านี้อยู่นอกเหนือขอบเขต
ของบทความนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทความปัจจุบันมุ่งเน้นการจัดตั้งห้างหุ้นส่วนและช่วงของวิธีการที่ใช้ ความร่วมมือกับอุตสาหกรรมและชุมชนได้รับการขับเคลื่อนโดยการยอมรับและจำเป็นที่โรงเรียนไม่ได้ผลิตบัณฑิตที่อุตสาหกรรมต้องการ ไม่ว่าจะอยู่ในอาชีพการศึกษาหรือการศึกษาสูง ทักษะเราช่องว่างรายงาน ( ไอเซ็น et al . , 2005 )สหราชอาณาจักรสมาพันธ์ธุรกิจ ( นาธาน & โบลตัน , 2010 ) , แคนาดา ( Sharpe ,อาร์เซนอลท์ และ ลาพอนเต้ , 2008 ) และคนอื่น ๆมีการถกเถียงกันอยู่ว่าอาจารย์ต้องเน้นวิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ และ เทคโนโลยี โปรแกรมที่เกี่ยวข้องในโรงเรียนหลักสูตร ลงทุนเพิ่มเติมในการศึกษา ครูที่มีประสิทธิภาพ เน้นวิทยาศาสตร์คณิตศาสตร์ และให้แน่ใจว่า โปรแกรมที่เกี่ยวกับโอกาสในอาชีพและข้อกำหนดสำหรับการศึกษาเหมาะสำหรับการจ้างงานในศตวรรษที่ 21 ( เหล็กและal . , 2005 ; นาธาน & โบลตัน , 2010 ; ชาร์ปอาร์เซนอลท์ , และ , ลาพอนเต้ , 2008 ) อย่างไรก็ตามพวกเขายังยอมรับบทบาทของอุตสาหกรรมที่จะทำงานร่วมกันเพื่อที่อยู่ความต้องการต้นแรงงาน ( นาธาน & โบลตัน , 2010 ; เหล็กและอัล 2005 ; คณะกรรมการวิทยาศาสตร์แห่งชาติ 2010 ; โอบามา , 2010 ) ดังนั้น การริเริ่มมากมายมีฐานพันธมิตรช่วยให้นายจ้างที่จะแนะนำเยาวชนเกี่ยวกับการเลือกอาชีพที่เหมาะสม และเพื่อช่วยให้คนหนุ่มสาวที่จะเข้าใจที่แตกต่างกันอาชีพตัวเลือกที่ผ่านประสบการณ์การทำงาน หุ้นส่วนหลักวาระที่ได้ผ่านการเปลี่ยนจากการศึกษาในการสนับสนุนพนักงาน สี่ตัวอย่างเราได้วิเคราะห์ข้างต้นทำให้ทางเลือกมุมมองหนึ่งที่เน้นการเพิ่มขีดความสามารถของพนักงานและสมบูรณ์ประสบการณ์การเรียนรู้ของนักเรียน เหล่านี้เป็นตัวแทนของจำกัดจำนวนของความสำเร็จนวัตกรรมที่โผล่ออกมาผ่านนโยบายนวัตกรรมรอบต้นและมีอย่างต่อเนื่องมาหลายปี อย่างไรก็ตาม มีความล้มเหลวที่คาดเดาได้ แต่การอภิปรายเหล่านี้อยู่นอกเหนือขอบเขตกระดาษนี้