Sacred and Profane: Defining Sacred

Sacred and Profane: Defining Sacred Space Through Context

Historians of the medieval and early modern periods have, for the most part, up to
now preferred to study the law, geography and architecture of sacred spaces rather
than how they were defined. Studies have thus focused not on rites and the practice
of prayer, nor on informal ‘secret-sacred’ spaces, but rather on ecclesiastical
buildings and shrines.21 In the early Church, saints’ tombs became the setting for
ecclesiastical buildings, which in turn acquired sanctity by association. As these
sites became the foci for pilgrimages, the routes to them became sanctified, and the
chapels along the route also came to be regarded as sacred.22 This paradigm holds
equally true for sites established in the Middle Ages, such as the pilgrimage routes
to the shrine of St James at Compostella.23 At the same time recent work has
demonstrated that medieval ideas about protected space and legal sanctuary were
not so much a consequence of ideas of zones of holiness radiating out from a
shrine, although these too played a part, but rather the result of dynamic and

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศักดิ์สิทธิ์และ Profane: กำหนดพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ผ่านบริบท

นักประวัติศาสตร์ของยุคกลาง และต้นสมัยใหม่รอบระยะเวลาได้ ส่วนมาก ถึง
ตอนนี้ ต้องศึกษากฎหมาย ภูมิศาสตร์ และสถาปัตยกรรมของพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์แต่
กว่าวิธีกำหนดไว้ การศึกษาจึงรู้ในพิธีกรรมและการปฏิบัติไม่
อธิษฐาน หรือ บนพื้นที่เป็น 'ความลับศักดิ์สิทธิ์' แต่ค่อนข้าง ใน ecclesiastical
อาคารและ shrines.21 ในคริสตจักรเริ่มต้น การตั้งค่าสำหรับเป็นสุสานของนักบุญ
อาคาร ecclesiastical ซึ่งจะได้รับความศักดิ์สิทธิ์ โดยสมาคม เป็นเหล่านี้
foci สำหรับ pilgrimages เป็นเว็บไซต์ เส้นทางเหล่านั้นกลายเป็น บริสุทธิ์ และ
chapels ตามกระบวนการผลิตมายังจะถือเป็น sacred.22 ที่มีกระบวนทัศน์นี้
เท่าเทียมกันจริงก่อตั้งขึ้นในยุคกลาง ที่ท่องเที่ยว เช่นเส้นทางแสวงบุญ
ศาลของ James เซนต์ที่ Compostella.23 ที่ทำงานของล่าสุดเวลามี
แสดงว่า ยุคกลางความคิดเกี่ยวกับการป้องกันและการแซงทางกฎหมายถูก
ไม่มากเป็นผลมาจากความคิดของศักดิ์สิทธิ์แผ่ออกจากตัว
ศาลเจ้า แม้ว่าเหล่านี้ไปเล่นส่วนหนึ่ง แต่เป็นผลของไดนามิก และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ศักดิ์สิทธิ์และดูหมิ่น: การกำหนดพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ผ่านบริบทประวัติศาสตร์ของช่วงเวลาที่ทันสมัยยุคกลางและต้นได้ส่วนใหญ่ขึ้นไปที่ต้องการในขณะนี้ที่จะศึกษากฎหมายภูมิศาสตร์และสถาปัตยกรรมของพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ค่อนข้างกว่าวิธีการที่พวกเขาถูกกำหนดไว้ การศึกษามีความสำคัญจึงไม่ได้อยู่ในพิธีกรรมและการปฏิบัติของการสวดมนต์หรือในทางการ 'ลับศักดิ์สิทธิ์' ช่องว่าง แต่ในพระอาคารและ shrines.21 ในช่วงต้นคริสตจักรสุสานเซนต์ส 'กลายเป็นตั้งค่าสำหรับอาคารสงฆ์ซึ่งในทางกลับกัน ความศักดิ์สิทธิ์ที่ได้มาโดยสมาคม ในขณะที่เหล่านี้กลายเป็นจุดโฟกัสเว็บไซต์บุญ, เส้นทางให้พวกเขากลายเป็นที่ตั้งไว้และโบสถ์ไปตามเส้นทางที่ยังเข้ามาจะได้รับการยกย่องว่าเป็น sacred.22 กระบวนทัศน์นี้ถือเป็นจริงอย่างเท่าเทียมกันสำหรับเว็บไซต์ที่จัดตั้งขึ้นในยุคกลางเช่นเส้นทางการเดินทางไปยัง ศาลเซนต์เจมส์ที่ Compostella.23 ในขณะเดียวกันผลงานล่าสุดได้แสดงให้เห็นว่าแนวความคิดยุคกลางเกี่ยวกับพื้นที่คุ้มครองและสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ทางกฎหมายมีไม่มากเป็นผลมาจากความคิดของโซนของความศักดิ์สิทธิ์ที่แผ่ออกมาจากศาลเจ้าถึงแม้ว่าเหล่านี้เกินไปเล่นส่วนหนึ่ง แต่ผลของไดนามิกและ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศักดิ์สิทธิ์และสามัญ : กำหนดพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ผ่านบริบท

นักประวัติศาสตร์ยุคกลางและต้นยุคใหม่ได้ ส่วนใหญ่ ขึ้น

ตอนนี้ที่ต้องศึกษากฎหมาย ภูมิศาสตร์ และสถาปัตยกรรมเป็นมงคลมากกว่า
มากกว่าวิธีการที่พวกเขากำหนด การศึกษาจึงมุ่งเน้นไม่ได้อยู่ในพิธีกรรมและการปฏิบัติ
อธิษฐาน หรือนอกลับ ' ศักดิ์สิทธิ์ ' เป็น แต่เมื่อนักบวช
อาคารและ shrines.21 ในโบสถ์ก่อน นักบุญ ' สุสานกลายเป็นการตั้งค่าสำหรับ
อาคารพระปริยัติธรรม ซึ่งจะได้รับความศักดิ์สิทธิ์ โดยสมาคม เป็นเว็บไซต์เหล่านี้
เป็นบันทึกสำหรับการจาริกแสวงบุญ , เส้นทางที่พวกเขากลายเป็นที่ตั้งไว้ และตามเส้นทาง
โบสถ์ก็ถือว่า sacred.22 กระบวนทัศน์นี้ถือ
เท่าเทียมกันจริงสำหรับเว็บไซต์ที่สร้างในยุคกลางเช่นเส้นทางแสวงบุญ
วิหารของเซนต์ เจมส์ ที่ compostella.23 ในเวลาเดียวกัน ผลงานล่าสุดได้แสดงให้เห็นว่าความคิดในยุคกลางเกี่ยวกับการป้องกัน

ไม่บริสุทธิ์มีพื้นที่และกฎหมายมาก ผลพวงของความคิดของโซนของความศักดิ์สิทธิ์แผ่ออกมาจาก
ศาลเจ้า , แม้ว่าเหล่านี้ก็มีส่วนด้วย แต่ผลของ แบบไดนามิกและ