Chapter 21 - Establishing and stren

Chapter 21 - Establishing and strengthening farmer organizations

Shankariah Chamala and P. M. Shingi

Shankariah Chamala is an Associate Professor of agricultural extension and management in the Department of Agriculture, The University of Queensland, St. Lucia, Australia. P. M. Shingi is a Professor in the Indian Institute of Management, Ahmedabad, India.
Historical perspective
New roles for extension
Farmer organizations
Steps in establishing farmer organizations
How to strengthen existing FOs
Policy issues in establishing and strengthening farmer organizations
References
Historical perspective

Historically, extension has mainly involved technology transfer, with the village extension worker (VEW) transferring knowledge from research stations to farmers by using individual, group, and mass media methods. More recently, extension has been asked to play a "technology development role" by linking research with community group needs and helping to facilitate appropriate technology development. It is in the historical context that many government agencies developed national policies for rural development and designed a policy framework to help rural people become organized so that the delivery of services could be channelled through the various types of farmer organizations or groups. Well-meaning policies also provided blueprint structures for farmer organizations (FO) in the form of cooperatives and commodity organizations in order to provide various input, marketing, and educational services to the farmers. Targets for forming groups and farmer organizations were given to VEWs without training them properly in the theory and principles of community organization. VEWs did not have many skills and not much experience in the process of establishing these organizations. Some countries such as Thailand had VEWs for establishing cooperatives in rural areas, while other countries like Malaysia and Indonesia developed "nucleus estates" for small rubber producers where smallholders bring their rubber to process it. India has introduced dairy cooperatives with some success.

However, because VEWs in many countries lack knowledge, skill and blueprint policies, and high targets, they resorted to shortcut methods to establish farmer organizations and groups. Many VEWs presented government policies in an oversimplified way to rural communities, suggesting that unless they are organized into cooperatives or associations or groups, they will not get government subsidies or access to credit and technical services. As a result, several FOs were established overnight on paper. Many FOs remained active during the period that government subsidies were distributed, but did not actively create cooperatives or partnerships and mobilize local resources to help achieve agricultural development. Mostly the elite of rural communities captured all of the services and resources, while the poor and women were left out or received little benefit. Very few attempts were made to develop the management capacities of FO leaders, their members, and VEWs. Community organization and facilitation skills were not part of staff training programmes.

The traditional approaches to organizing farmers and forming cooperatives need to be revised to meet the following development challenges of the twenty-first century:

· The increasing absolute and relative poverty in many countries
· The degradation of natural resources such as soil, water, flora, and-fauna
· The low involvement of women in health, agriculture, and other development programmes
· The poor health and education facilities in rural areas
· The increasing sociopolitical unrest among the communities
New roles for extension

Several extension roles can be conceptualized to help rural communities get organized, but we will focus on four important roles.

Empowerment Role

The empowerment role can be a cornerstone of the new approach to extension. Extension personnel need to develop a new philosophy where their role is to help farmers and rural communities organize themselves and take charge (empowerment) of their growth and development. Telling adults what to do provokes reaction, but showing them triggers the imagination, involving them gives understanding, and empowering them leads to commitment and action (Chamala, 1990).

The term empower means to enable, to allow, or to permit and can be viewed as both self-initiated and initiated by others. For VEWs, empowering is an act of helping communities to build, develop, and increase their power through cooperation, sharing, and working together. The power in empowerment comes from releasing the latent energy hidden in the community and building collective actions for the common good, rather than from merely redistributing power from the haves to the have-nots. FOs can help harness this synergetic power for its members' survival, growth, and development. Empowered FOs can act as convergent points or platforms for solving local problems and mobilizing human and financial resources for sustainable development (also see Manalili, 1990).

Community-Organizing Role

Village extension workers must learn the principles of community-organizing and group management skills (Chamala & Mortiss, 1990) in order to help the community, especially the poor or weaker sections, to organize itself for development. Understanding the structures, by-laws, rules, and roles will help leaders to plan, implement, and monitor their programmes and to perform this new role effectively. Skills in conflict resolution, negotiation, and persuasive communication help VEWs to develop FO leaders and members.

Human Resource Development Role

The human resource development approach empowers people and gives new meaning to all other roles. Development of technical capabilities must be combined with management capability. Training modules are now available (Chamala & Mortiss, 1990; Mortiss & Chamala, 1991) to help develop individual and group management skills. The entire philosophy of human capacity building is to encourage rural communities to understand their personal and group styles of managing themselves and to improve their planning, implementation, and monitoring skills.

Problem-Solving and Education Role

Problem solving is an important role, but the role is changing from prescribing technical solutions to empowering FOs to solve their own problems. This is achieved by helping them to identify the problems and seek the right solutions by combining their indigenous knowledge with improved knowledge and by using their resources properly. Similarly, there is a shift in the education role from lectures, seminars, and training to learning by doing and encouraging farmers and FOs to conduct experiments and undertake action-learning projects.

Farmer organizations

Types of Organizations

Farmer organizations can be grouped into two types: one is the community-based and resource-orientated organization; the other is the commodity-based and market-orientated organization.

Community-Based, Resource-Orientated Farmer Organizations. This type could be a village-level cooperative or association dealing with inputs needed by the members, the resource owners, to enhance the productivity of their businesses based on land, water, or animals. These organizations are generally small, have well-defined geographical areas, and are predominantly concerned about inputs. However, the client group is highly diversified in terms of crops and commodities.

There are many primary-level agricultural cooperatives in the developing world, but the majority of them have been financially vulnerable and ineffective. Strategies have been developed to strengthen these organizations (see the section on how to strengthen existing farmer organizations). This group of organizations can generate income from the sale of inputs and outputs. The income can then be put back into the organization by spending it on extension, data generation, business planning, and administration. It is essential to have professional and honest management with constant monitoring and periodic rounds of evaluation (Gupta, 1989). Commodity-Based, Market-Orientated Farmer Organizations. These organizations specialize in a single commodity and opt for value-added products which have expanded markets. They are designated as output-dominated organizations. Not specific to any single community, they can obtain members from among the regional growers of that commodity who are interested in investing some share capital to acquire the most recent processing technology and professional manpower. These FOs are generally not small and have to operate in a competitive environment. Research, input supply, extension, credit, collection of produce, processing, and marketing are all integrated to maximize the returns on the investments of the members who invested in the collective enterprise. Several successful cases are found in India, such as Anand Milk and other dairy FOs.

The rate of success of these organizations is determined by their capacity to arrange for major investments and a continuous flow of raw materials. This requires the competent and convincing management of both enterprise-related and member-related aspects. The profits generated are used to provide supplementary and supportive services at reduced cost to encourage members to use them. To do this requires a high calibre of representative and enlightened leadership from among the grower members. It is a challenging and demanding task to conceive, design, build, and nurture this type of FO.

VEWs can consult and work with other governmental agencies and nongovernmental organizations. However, each farmer organization will need to define its own BASE (basic activity sustaining the enterprise). In India, or for that matter in many developing countries, there is tremendous potential for expansion of commodity-based FOs. One rule of thumb suggests that any commodity which accounts fo

Chapter 21 - Establishing and strengthening farmer organizations

Shankariah Chamala and P. M. Shingi

Shankariah Chamala is an Associate Professor of agricultural extension and management in the Department of Agriculture, The University of Queensland, St. Lucia, Australia. P. M. Shingi is a Professor in the Indian Institute of Management, Ahmedabad, India.
Historical perspective
New roles for extension
Farmer organizations
Steps in establishing farmer organizations
How to strengthen existing FOs
Policy issues in establishing and strengthening farmer organizations
References
Historical perspective

Historically, extension has mainly involved technology transfer, with the village extension worker (VEW) transferring knowledge from research stations to farmers by using individual, group, and mass media methods. More recently, extension has been asked to play a "technology development role" by linking research with community group needs and helping to facilitate appropriate technology development. It is in the historical context that many government agencies developed national policies for rural development and designed a policy framework to help rural people become organized so that the delivery of services could be channelled through the various types of farmer organizations or groups. Well-meaning policies also provided blueprint structures for farmer organizations (FO) in the form of cooperatives and commodity organizations in order to provide various input, marketing, and educational services to the farmers. Targets for forming groups and farmer organizations were given to VEWs without training them properly in the theory and principles of community organization. VEWs did not have many skills and not much experience in the process of establishing these organizations. Some countries such as Thailand had VEWs for establishing cooperatives in rural areas, while other countries like Malaysia and Indonesia developed "nucleus estates" for small rubber producers where smallholders bring their rubber to process it. India has introduced dairy cooperatives with some success.

However, because VEWs in many countries lack knowledge, skill and blueprint policies, and high targets, they resorted to shortcut methods to establish farmer organizations and groups. Many VEWs presented government policies in an oversimplified way to rural communities, suggesting that unless they are organized into cooperatives or associations or groups, they will not get government subsidies or access to credit and technical services. As a result, several FOs were established overnight on paper. Many FOs remained active during the period that government subsidies were distributed, but did not actively create cooperatives or partnerships and mobilize local resources to help achieve agricultural development. Mostly the elite of rural communities captured all of the services and resources, while the poor and women were left out or received little benefit. Very few attempts were made to develop the management capacities of FO leaders, their members, and VEWs. Community organization and facilitation skills were not part of staff training programmes.

The traditional approaches to organizing farmers and forming cooperatives need to be revised to meet the following development challenges of the twenty-first century:

· The increasing absolute and relative poverty in many countries
· The degradation of natural resources such as soil, water, flora, and-fauna
· The low involvement of women in health, agriculture, and other development programmes
· The poor health and education facilities in rural areas
· The increasing sociopolitical unrest among the communities
New roles for extension

Several extension roles can be conceptualized to help rural communities get organized, but we will focus on four important roles.

Empowerment Role

The empowerment role can be a cornerstone of the new approach to extension. Extension personnel need to develop a new philosophy where their role is to help farmers and rural communities organize themselves and take charge (empowerment) of their growth and development. Telling adults what to do provokes reaction, but showing them triggers the imagination, involving them gives understanding, and empowering them leads to commitment and action (Chamala, 1990).

The term empower means to enable, to allow, or to permit and can be viewed as both self-initiated and initiated by others. For VEWs, empowering is an act of helping communities to build, develop, and increase their power through cooperation, sharing, and working together. The power in empowerment comes from releasing the latent energy hidden in the community and building collective actions for the common good, rather than from merely redistributing power from the haves to the have-nots. FOs can help harness this synergetic power for its members' survival, growth, and development. Empowered FOs can act as convergent points or platforms for solving local problems and mobilizing human and financial resources for sustainable development (also see Manalili, 1990).

Community-Organizing Role

Village extension workers must learn the principles of community-organizing and group management skills (Chamala & Mortiss, 1990) in order to help the community, especially the poor or weaker sections, to organize itself for development. Understanding the structures, by-laws, rules, and roles will help leaders to plan, implement, and monitor their programmes and to perform this new role effectively. Skills in conflict resolution, negotiation, and persuasive communication help VEWs to develop FO leaders and members.

Human Resource Development Role

The human resource development approach empowers people and gives new meaning to all other roles. Development of technical capabilities must be combined with management capability. Training modules are now available (Chamala & Mortiss, 1990; Mortiss & Chamala, 1991) to help develop individual and group management skills. The entire philosophy of human capacity building is to encourage rural communities to understand their personal and group styles of managing themselves and to improve their planning, implementation, and monitoring skills.

Problem-Solving and Education Role

Problem solving is an important role, but the role is changing from prescribing technical solutions to empowering FOs to solve their own problems. This is achieved by helping them to identify the problems and seek the right solutions by combining their indigenous knowledge with improved knowledge and by using their resources properly. Similarly, there is a shift in the education role from lectures, seminars, and training to learning by doing and encouraging farmers and FOs to conduct experiments and undertake action-learning projects.

Farmer organizations

Types of Organizations

Farmer organizations can be grouped into two types: one is the community-based and resource-orientated organization; the other is the commodity-based and market-orientated organization.

Community-Based, Resource-Orientated Farmer Organizations. This type could be a village-level cooperative or association dealing with inputs needed by the members, the resource owners, to enhance the productivity of their businesses based on land, water, or animals. These organizations are generally small, have well-defined geographical areas, and are predominantly concerned about inputs. However, the client group is highly diversified in terms of crops and commodities.

There are many primary-level agricultural cooperatives in the developing world, but the majority of them have been financially vulnerable and ineffective. Strategies have been developed to strengthen these organizations (see the section on how to strengthen existing farmer organizations). This group of organizations can generate income from the sale of inputs and outputs. The income can then be put back into the organization by spending it on extension, data generation, business planning, and administration. It is essential to have professional and honest management with constant monitoring and periodic rounds of evaluation (Gupta, 1989). Commodity-Based, Market-Orientated Farmer Organizations. These organizations specialize in a single commodity and opt for value-added products which have expanded markets. They are designated as output-dominated organizations. Not specific to any single community, they can obtain members from among the regional growers of that commodity who are interested in investing some share capital to acquire the most recent processing technology and professional manpower. These FOs are generally not small and have to operate in a competitive environment. Research, input supply, extension, credit, collection of produce, processing, and marketing are all integrated to maximize the returns on the investments of the members who invested in the collective enterprise. Several successful cases are found in India, such as Anand Milk and other dairy FOs.

The rate of success of these organizations is determined by their capacity to arrange for major investments and a continuous flow of raw materials. This requires the competent and convincing management of both enterprise-related and member-related aspects. The profits generated are used to provide supplementary and supportive services at reduced cost to encourage members to use them. To do this requires a high calibre of representative and enlightened leadership from among the grower members. It is a challenging and demanding task to conceive, design, build, and nurture this type of FO.

VEWs can consult and work with other governmental agencies and nongovernmental organizations. However, each farmer organization will need to define its own BASE (basic activity sustaining the enterprise). In India, or for that matter in many developing countries, there is tremendous potential for expansion of commodity-based FOs. One rule of thumb suggests that any commodity which accounts fo

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

บทที่ 21 - สร้าง และเสริมสร้างองค์กรชาวนาShankariah Chamala และ Shingi เมตรพีShankariah Chamala เป็นศาสตราจารย์การเกษตรและการจัดการในกรมวิชาการเกษตร มหาวิทยาลัยรัฐควีนส์แลนด์ เซนต์ลูเซีย ออสเตรเลีย P. M. Shingi เป็นศาสตราจารย์ใน สถาบันบริหาร อาร์เมดาบัด อินเดียอินเดียมุมมองทางประวัติศาสตร์บทบาทใหม่สำหรับส่วนขยายองค์กรชาวนาขั้นตอนในการสร้างองค์กรเกษตรกรวิธีการเสริม FOs อยู่ปัญหานโยบาย ในการพัฒนาองค์กรเกษตรกรเข้มแข็งการอ้างอิงมุมมองทางประวัติศาสตร์ประวัติ ส่วนขยายมีการส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับการถ่ายทอดเทคโนโลยี กับหมู่บ้านต่อผู้ปฏิบัติงาน (ดู) ถ่ายโอนความรู้จากสถานีวิจัยกับเกษตรกร โดยใช้วิธีการสื่อแต่ละตัว จัดกลุ่ม และโดยรวม เมื่อเร็ว ๆ นี้ ส่วนขยายการขอเป็น "เทคโนโลยีพัฒนาบทบาท" โดยเชื่อมโยงการวิจัยกับความต้องการกลุ่มชุมชน และช่วยอำนวยความสะดวกในการพัฒนาเทคโนโลยีที่เหมาะสม มันอยู่ในบริบททางประวัติศาสตร์ว่า หน่วยงานราชการหลายพัฒนานโยบายแห่งชาติเพื่อการพัฒนาชนบท และออกแบบกรอบนโยบายช่วยคนชนบทที่เป็นระเบียบเพื่อให้การจัดส่งบริการที่สามารถ channelled ถึงชนิดต่าง ๆ ขององค์กรเกษตรกรหรือกลุ่ม Well-meaning นโยบายบริการโครงสร้างพิมพ์เขียวสำหรับองค์กรเกษตรกร (โฟ) ในรูปของสหกรณ์และองค์กรสินค้าเพื่อให้บริการนำเข้า การตลาด และการศึกษาต่าง ๆ แก่เกษตรกร เป้าหมายเป็นกลุ่มและองค์กรเกษตรกรได้รับการ VEWs โดยไม่มีการฝึกอบรมได้อย่างถูกต้องในทฤษฎีและหลักการขององค์กรชุมชน VEWs ไม่ได้มีทักษะมากและมากประสบการณ์ในกระบวนการสร้างองค์กรเหล่านี้ บางประเทศเช่นประเทศไทยมี VEWs สร้างสหกรณ์ในชนบท ในขณะที่ประเทศอื่น ๆ เช่นมาเลเซีย และอินโดนีเซียพัฒนา "นิวเคลียสนิคม" สำหรับผลิตยางขนาดเล็กที่ smallholders นำยางของเอกสาร อินเดียได้นำสหกรณ์โคนมบางดีอย่างไรก็ตาม เนื่องจาก VEWs ในประเทศขาดความรู้ ทักษะ และพิมพ์เขียว เป้าหมาย และนโยบายสูง พวกเขา resorted การวิธีทางลัดในการสร้างองค์กรเกษตรกรและกลุ่ม VEWs มากนำเสนอนโยบายของรัฐบาลในทาง oversimplified ต่อชุมชนชนบท การแนะนำว่า เว้นแต่จะถูกจัดระเบียบเป็นสหกรณ์ หรือสมาคม หรือกลุ่ม พวกเขาจะไม่ได้รับเงินอุดหนุนรัฐบาล หรือเข้าถึงสินเชื่อและบริการทางเทคนิค ดัง FOs หลายก่อค้างคืนบนกระดาษ FOs มากยังคงใช้งานอยู่ในช่วงเวลาที่เงินอุดหนุนรัฐบาลได้ กระจาย แต่ไม่ได้อย่างไม่สร้างสหกรณ์หรือความร่วมมือ และระดมทรัพยากรในท้องถิ่นเพื่อช่วยให้เกิดการพัฒนาด้านการเกษตร ส่วนใหญ่เป็นชนชั้นสูงของชุมชนชนบทจับทั้งหมดของบริการและทรัพยากร ในขณะที่คนจนและหญิงถูกปล่อยออกมา หรือได้รับประโยชน์น้อย ความพยายามน้อยมากได้ทำการพัฒนากำลังการผลิตการจัดการ ของโฟผู้นำ สมาชิก VEWs ชุมชนองค์กรและอำนวยความสะดวกทักษะไม่ใช่ส่วนหนึ่งของโปรแกรมการฝึกอบรมพนักงานวิธีแบบดั้งเดิม การจัดเกษตรกรเป็นสหกรณ์จำเป็นต้องแก้ไขเพื่อตอบสนองความท้าทายพัฒนาต่อของศตวรรษที่ยี่สิบแรก:· การเพิ่มขึ้นแบบสัมบูรณ์ และสัมพัทธ์ความยากจนในหลายประเทศ· ย่อยสลายของทรัพยากรธรรมชาติเช่นดิน น้ำ พืช และสัตว์· มีส่วนร่วมต่ำของสตรีสุขภาพ เกษตร และโครงการพัฒนาอื่น ๆ· สิ่งที่สุขภาพและการศึกษาที่ยากจนในชนบท· ความไม่สงบ sociopolitical เพิ่มขึ้นระหว่างชุมชนบทบาทใหม่สำหรับส่วนขยายหลายส่วนขยายบทบาทที่สามารถ conceptualized เพื่อช่วยชุมชนชนบทรับ แต่เราจะเน้นบทบาทสำคัญ 4บทบาทอำนาจบทบาทอำนาจสามารถเป็นรากฐานของวิธีการต่ออายุใหม่ นามสกุลบุคลากรต้องพัฒนาปรัชญาใหม่ที่บทบาทของตนจะช่วยให้เกษตรกร และชุมชนชนบทจัดระเบียบตัวเอง และดูแล (อำนาจ) ของการเจริญเติบโตและพัฒนา บอกผู้ใหญ่จะทำอย่างไรเรียกปฏิกิริยา แต่แสดงให้ทริกเกอร์ให้จินตนาการ พวกเขาเกี่ยวข้องกับความเข้าใจ และกระจายอำนาจพวกเขานำไปสู่ความมุ่งมั่นและการดำเนินการ (Chamala, 1990)คำว่าอำนาจหมายถึงให้ ให้ หรืออนุญาต และสามารถดูได้ทั้งสองเริ่มต้นด้วยตนเอง และเริ่มต้น โดยผู้อื่น สำหรับ VEWs กระจายอำนาจเป็นการช่วยชุมชนสร้าง พัฒนา และเพิ่มพลังของพวกเขาผ่านความร่วมมือ ร่วม และทำงานร่วมกัน พลังงานในอำนาจมาจากการปล่อยพลังงานแฝงอยู่ที่ซ่อนอยู่ในชุมชนและการดำเนินการรวมอาคารสำหรับทั่วไป ดี ไม่ใช่ จากเพียง redistributing อำนาจจาก haves have-nots FOs ช่วยเทียมอำนาจนี้ synergetic สำหรับสมาชิกอยู่รอด การเจริญเติบโต อำนาจ FOs สามารถทำหน้าที่เป็น convergent คะแนนหรือสำหรับแก้ปัญหาท้องถิ่น และฟเวอร์ทรัพยากรมนุษย์ และการเงินเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน (ยังดู Manalili, 1990)บทบาทการจัดระเบียบชุมชนคนต่อหมู่บ้านต้องเรียนรู้หลักการจัดระเบียบชุมชนและการจัดการกลุ่มทักษะ (Chamala & Mortiss, 1990) เพื่อช่วยชุมชน โดยเฉพาะอย่างยิ่งยาก หรือแข็งแกร่งส่วน การจัดระเบียบตัวเองสำหรับการพัฒนา ทำความเข้าใจเกี่ยวกับโครงสร้าง กฎหมาย กฎ และบทบาทจะช่วยให้ผู้นำ การวางแผน ดำเนินการ และตรวจสอบโปรแกรมของพวกเขา และดำเนินบทบาทใหม่นี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ทักษะในการแก้ไขความขัดแย้ง การเจรจา และสื่อสาร persuasive ช่วย VEWs โฟผู้นำและสมาชิกบทบาทการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์วิธีการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ทุกคน และให้ความหมายใหม่กับบทบาทอื่น ๆ พัฒนาความสามารถทางเทคนิคต้องใช้ร่วมกับความสามารถในการจัดการ ฝึกอบรมโมดูลที่อยู่ในขณะนี้พร้อมใช้งาน (Chamala & Mortiss, 1990 Mortiss & Chamala, 1991) เพื่อช่วยพัฒนาทักษะการจัดการกลุ่ม และแต่ละ ปรัชญาทั้งหมดของการสร้างมนุษย์คือการ สนับสนุนให้ชุมชนชนบทกลุ่มรูปแบบการจัดการตัวเอง และเข้าใจส่วนบุคคลของพวกเขา และ เพื่อปรับปรุงการวางแผน ดำเนินการ ตรวจสอบ และทักษะการแก้ปัญหา และศึกษาบทบาทของการแก้ปัญหาเป็นมีบทบาทสำคัญ แต่มีการเปลี่ยนแปลงบทบาทจากการกำหนดวิธีแก้ไขทางเทคนิค FOs ดำเนินการแก้ปัญหาของตนเอง นี้สามารถทำได้ โดยการช่วยให้ระบุปัญหา และค้นหาโซลูชั่นเหมาะสม โดยรวมความรู้พื้นความรู้ดีขึ้น และใช้ทรัพยากรของตนได้อย่างถูกต้อง ในทำนองเดียวกัน มีกะในบทบาทศึกษาบรรยาย สัมมนา และอบรมการเรียนรู้ โดยการทำ และส่งเสริมเกษตรกรและ FOs เพื่อดำเนินการทดลอง และดำเนินการโครงการการเรียนรู้องค์กรชาวนาชนิดขององค์กรองค์กรเกษตรกรสามารถจัดกลุ่มเป็นชนิดที่สอง: เป็นองค์กรของชุมชน และทรัพยากรเล็ก ๆ อื่น ๆ คือองค์กร ตามสินค้าโภคภัณฑ์ และตลาดเล็ก ๆองค์กรเกษตรกรชุมชน ทรัพยากรเล็ก ๆ ชนิดนี้อาจจะเป็นระดับหมู่บ้านสหกรณ์หรือสมาคมจัดการกับอินพุตที่จำเป็นสำหรับสมาชิก เจ้าของทรัพยากร การเพิ่มประสิทธิภาพให้กับธุรกิจของพวกเขาตามแผ่นดิน น้ำ หรือสัตว์ องค์กรเหล่านี้มีขนาดเล็กโดยทั่วไป มีโดยภูมิศาสตร์ และเป็นกังวลเกี่ยวกับอินพุต อย่างไรก็ตาม กลุ่มลูกค้าจะมีความหลากหลายสูงพืชและสินค้าโภคภัณฑ์มีสหกรณ์การเกษตรระดับหลักหลายในประเทศกำลังพัฒนา แต่ส่วนใหญ่ของพวกเขาได้มีความเสี่ยงทางการเงิน และผลการ กลยุทธ์ที่ได้รับการพัฒนาเพื่อเสริมสร้างองค์กรเหล่านี้ (ดูส่วนที่เกี่ยวกับวิธีการสร้างความเข้มแข็งขององค์กรเกษตรกรที่มีอยู่) กลุ่มขององค์กรนี้สามารถสร้างรายได้จากการขายของอินพุตและเอาท์พุต รายได้นั้นสามารถใส่กลับเข้าไปในองค์กร โดยค่าใช้จ่ายในการขยาย การสร้างข้อมูล วางแผนธุรกิจ และการจัดการ จึงจำเป็นต้องมีการบริหารมืออาชีพ และซื่อสัตย์ตรวจสอบค่าคงที่และเป็นครั้งคราวรอบประเมิน (กุปตา 1989) องค์กรเกษตรกร ตามโภคภัณฑ์ ตลาดเล็ก ๆ องค์กรเหล่านี้มีความเชี่ยวชาญในชุดเดียว และเลือกผลิตภัณฑ์เพิ่มมูลค่าที่มีขยายตลาด จะถูกกำหนดเป็นผลลัพธ์ครอบงำองค์กร ไม่เฉพาะชุมชนใด ๆ เดียว พวกเขาสามารถได้รับสมาชิกจากเกษตรกรภูมิภาคของสินค้านั้นที่มีความสนใจในการลงทุนบางทุนเพื่อซื้อเทคโนโลยีล่าสุดและกำลังคนระดับมืออาชีพ FOs เหล่านี้มักจะไม่เล็ก และมีการใช้งานในสภาพแวดล้อมการแข่งขัน วิจัย ป้อนข้อมูล ซัพพลาย นามสกุล สินเชื่อ คอลเลกชันของการผลิต การประมวลผล และทั้งหมดรวมเพื่อเพิ่มผลตอบแทนในการลงทุนของสมาชิกที่ลงทุนในองค์กรรวมการตลาด กรณีที่ประสบความสำเร็จหลายอยู่ในอินเดีย นมอานันท์และ FOs นมอื่น ๆอัตราความสำเร็จขององค์กรเหล่านี้จะถูกกำหนด โดยความสามารถในการจัดการลงทุนที่สำคัญและขั้นตอนการต่อเนื่องของวัตถุดิบ การบริหารอำนาจ และน่าเชื่อถือด้านองค์กรที่เกี่ยวข้อง และสมาชิกที่เกี่ยวข้อง สร้างกำไรจะใช้เพื่อให้บริการเสริม และการสนับสนุนที่ลดต้นทุนเพื่อส่งเสริมให้สมาชิกใช้ได้ ไม่ต้องใช้ calibre สูงของนำพุทธเจ้า และตัวแทนจากสมาชิก grower มันเป็นงานที่ท้าทาย และต้องการตั้งครรภ์ ออกแบบ สร้าง และรักษาชนิดนี้รวดเร็วVEWs การศึกษา และทำงานกับหน่วยงานของรัฐและองค์กรเอกชนอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม แต่ละองค์กรเกษตรกรจะต้องกำหนดฐานของตัวเอง (กิจกรรมพื้นฐานที่ยั่งยืนองค์กร) ในประเทศอินเดีย หรือ สำหรับเรื่องที่ในประเทศกำลังพัฒนาจำนวนมาก มีศักยภาพมหาศาลสำหรับการขยายตัวของ FOs ตามชุด แนะนำที่หนึ่งกฎของหัวแม่มือสินค้าที่บัญชีรวดเร็ว

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

บทที่ 21 - การสร้างและเสริมสร้างความเข้มแข็งองค์กรเกษตรกรShankariah Chamala และ PM Shingi Shankariah Chamala เป็นศาสตราจารย์ของการส่งเสริมการเกษตรและการจัดการในกรมวิชาการเกษตรมหาวิทยาลัยควีนส์แลนด์, เซนต์ลูเซีย, ออสเตรเลีย PM Shingi เป็นศาสตราจารย์ในสถาบันการจัดการแห่งอินเดีย, อาเมดาบัด, อินเดีย. ประวัติศาสตร์มุมมองบทบาทใหม่สำหรับการขยายองค์กรเกษตรกรขั้นตอนในการสร้างองค์กรเกษตรกรวิธีการเสริมสร้างผตนที่มีอยู่ประเด็นนโยบายในการสร้างและเสริมสร้างความเข้มแข็งองค์กรเกษตรกรอ้างอิงมุมมองทางประวัติศาสตร์ในอดีตส่วนขยายมีส่วนใหญ่การถ่ายทอดเทคโนโลยีที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติงานที่มีการขยายหมู่บ้าน (VEW) การถ่ายโอนความรู้จากสถานีวิจัยให้กับเกษตรกรโดยใช้บุคคลกลุ่มและวิธีสื่อมวลชน เมื่อเร็ว ๆ นี้ได้รับการขยายขอให้เล่น "บทบาทการพัฒนาเทคโนโลยี" โดยการเชื่อมโยงการวิจัยที่มีความต้องการกลุ่มชุมชนและช่วยอำนวยความสะดวกในการพัฒนาการใช้เทคโนโลยีที่เหมาะสม มันอยู่ในบริบททางประวัติศาสตร์ที่หน่วยงานภาครัฐหลายพัฒนานโยบายระดับชาติเพื่อการพัฒนาชนบทและการออกแบบกรอบนโยบายที่จะช่วยให้ผู้คนในชนบทกลายเป็นจัดระเบียบเพื่อให้การส่งมอบบริการที่อาจจะส่งผ่านประเภทต่างๆขององค์กรหรือกลุ่มเกษตรกร นโยบายมีความหมายนอกจากนี้ยังมีโครงสร้างพิมพ์เขียวสำหรับองค์กรเกษตรกร (FO) ในรูปแบบของสหกรณ์และองค์กรที่สินค้าเพื่อให้ป้อนข้อมูลต่างๆ, การตลาดและบริการด้านการศึกษาให้กับเกษตรกร เป้าหมายสำหรับการขึ้นรูปกลุ่มและองค์กรเกษตรกรที่ได้รับการฝึกอบรมโดยไม่ต้อง VEWs ได้อย่างถูกต้องในทางทฤษฎีและหลักการขององค์กรชุมชน VEWs ไม่ได้มีทักษะจำนวนมากและประสบการณ์มากไม่ได้อยู่ในกระบวนการของการสร้างองค์กรเหล่านี้ บางประเทศเช่นประเทศไทยมี VEWs การจัดตั้งสหกรณ์ในพื้นที่ชนบทในขณะที่ประเทศอื่น ๆ เช่นมาเลเซียและอินโดนีเซียพัฒนา "ที่ดินนิวเคลียส" สำหรับผู้ผลิตยางเล็ก ๆ ที่เกษตรกรรายย่อยนำยางของพวกเขาที่จะดำเนินการได้ อินเดียได้แนะนำสหกรณ์โคนมกับความสำเร็จ. แต่เนื่องจาก VEWs ในหลายประเทศขาดความรู้ทักษะและนโยบายพิมพ์เขียวและเป้าหมายสูงที่พวกเขาจะใช้วิธีการทางลัดที่จะสร้างองค์กรเกษตรกรและกลุ่ม VEWs หลายคนนำเสนอนโยบายของรัฐบาลในทางที่สมจริงสมจังให้กับชุมชนในชนบทบอกว่าจนกว่าพวกเขาจะจัดเป็นสหกรณ์หรือสมาคมหรือกลุ่มพวกเขาจะไม่ได้รับเงินอุดหนุนจากรัฐบาลหรือการเข้าถึงสินเชื่อและบริการทางเทคนิค เป็นผลให้ผตนหลายคนถูกจัดตั้งขึ้นในชั่วข้ามคืนบนกระดาษ ผตนหลายคนยังคงทำงานอยู่ในช่วงเวลาที่เงินอุดหนุนที่รัฐบาลมีการกระจาย แต่ไม่ได้สร้างอย่างแข็งขันสหกรณ์หรือความร่วมมือและระดมทรัพยากรในท้องถิ่นที่จะช่วยให้เกิดการพัฒนาการเกษตร ส่วนใหญ่ยอดของชุมชนในชนบทที่ถูกจับทั้งหมดของบริการและทรัพยากรในขณะที่คนยากจนและผู้หญิงที่ถูกปล่อยออกมาหรือได้รับผลประโยชน์เล็ก ๆ น้อย ๆ ความพยายามที่น้อยมากที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อพัฒนาขีดความสามารถในการบริหารจัดการของผู้นำ FO สมาชิกของพวกเขาและ VEWs องค์กรชุมชนและทักษะในการอำนวยความสะดวกไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของโปรแกรมการฝึกอบรมพนักงาน. แนวทางแบบดั้งเดิมในการจัดระเบียบเกษตรกรและสหกรณ์การขึ้นรูปจะต้องมีการปรับปรุงเพื่อให้ตอบสนองความท้าทายในการพัฒนาต่อไปของศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ด: ·การเพิ่มขึ้นของความยากจนแน่นอนและญาติในหลายประเทศ· ความเสื่อมโทรมของทรัพยากรทางธรรมชาติเช่นดินน้ำพืชและสัตว์·การมีส่วนร่วมในระดับต่ำของผู้หญิงในการดูแลสุขภาพการเกษตรและการพัฒนาโปรแกรมอื่น ๆ ·ที่สุขภาพไม่ดีและสถานที่การศึกษาในพื้นที่ชนบท·ความไม่สงบทางการเมืองที่เพิ่มขึ้นในหมู่ชุมชนใหม่บทบาทในการขยายบทบาทการขยายจำนวนมากสามารถแนวความคิดที่จะช่วยให้ชุมชนในชนบทได้รับการจัด แต่เราจะมุ่งเน้นไปที่สี่บทบาทที่สำคัญ. เพิ่มขีดความสามารถบทบาทบทบาทเพิ่มขีดความสามารถเป็นรากฐานที่สำคัญของแนวทางใหม่ในการขยาย ขยายบุคลากรต้องพัฒนาปรัชญาใหม่ที่บทบาทของพวกเขาคือการช่วยให้เกษตรกรและชุมชนในชนบทจัดระเบียบตัวเองและใช้ค่าใช้จ่าย (เพิ่มขีดความสามารถ) ของการเจริญเติบโตและการพัฒนาของพวกเขา ผู้ใหญ่บอกว่าจะทำอย่างไรกระตุ้นให้เกิดปฏิกิริยา แต่แสดงให้พวกเขาก่อให้เกิดจินตนาการที่เกี่ยวข้องกับพวกเขาให้ความเข้าใจและเสริมสร้างศักยภาพของพวกเขาจะนำไปสู่ความมุ่งมั่นและการดำเนินการ (Chamala, 1990). การมอบอำนาจนั้นคำที่หมายถึงการเปิดใช้งานเพื่อให้การหรืออนุญาตให้มีและสามารถ มองว่าทั้งสองเริ่มต้นด้วยตัวเองและคนอื่น ๆ ที่ริเริ่มโดย สำหรับ VEWs, เพิ่มขีดความสามารถคือการกระทำของการช่วยให้ชุมชนในการสร้างพัฒนาและเพิ่มอำนาจของพวกเขาผ่านความร่วมมือร่วมกันและการทำงานร่วมกัน อำนาจในการเสริมสร้างพลังอำนาจมาจากการปล่อยพลังงานแฝงที่ซ่อนอยู่ในชุมชนและการสร้างการดำเนินการโดยรวมที่ดีร่วมกันมากกว่าจากเพียงการกระจายอำนาจจากประการที่จำเป็นไปยังมี nots ผตนสามารถช่วยเทียมนี้ถกพลังงานเพื่อความอยู่รอดของสมาชิกการเจริญเติบโตและการพัฒนา ผตนอำนาจสามารถทำหน้าที่เป็นจุดบรรจบกันหรือแพลตฟอร์มสำหรับการแก้ปัญหาท้องถิ่นและระดมทรัพยากรมนุษย์และการเงินเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน (ดู Manalili, 1990). บทบาทของชุมชนการจัดระเบียบหมู่บ้านเจ้าหน้าที่ส่งเสริมจะต้องเรียนรู้หลักการของชุมชนการจัดระเบียบและทักษะการจัดการกลุ่ม ( Chamala และ Mortiss, 1990) ในการที่จะช่วยให้ชุมชนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในส่วนที่ไม่ดีหรือปรับตัวลดลงในการจัดระเบียบตัวเองสำหรับการพัฒนา การทำความเข้าใจโครงสร้างโดยกฎหมายกฎระเบียบและบทบาทที่จะช่วยให้ผู้นำในการวางแผนดำเนินการและตรวจสอบโปรแกรมของพวกเขาและเพื่อดำเนินการในบทบาทใหม่นี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ทักษะในการแก้ปัญหาความขัดแย้งการเจรจาต่อรองและ VEWs ช่วยเหลือการสื่อสารโน้มน้าวใจในการพัฒนาผู้นำและสมาชิก FO. การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์บทบาทแนวทางการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และช่วยให้คนให้ความหมายใหม่กับบทบาทอื่น ๆ การพัฒนาความสามารถด้านเทคนิคจะต้องรวมกับความสามารถในการจัดการ โมดูลการฝึกอบรมที่มีตอนนี้ (Chamala และ Mortiss, 1990; & Mortiss Chamala, 1991) ที่จะช่วยพัฒนาบุคคลและทักษะการจัดการกลุ่ม ปรัชญาทั้งหมดของการเสริมสร้างศักยภาพของมนุษย์คือการสนับสนุนให้ชุมชนในชนบทที่จะเข้าใจรูปแบบส่วนบุคคลและกลุ่มของพวกเขาในการจัดการตัวเองและเพื่อปรับปรุงการวางแผนการดำเนินงานและการตรวจสอบทักษะ. แก้ปัญหาและบทบาทการศึกษาการแก้ปัญหาเป็นมีบทบาทสำคัญ แต่บทบาท มีการเปลี่ยนแปลงจากการสั่งยาแก้ปัญหาด้านเทคนิคในการเพิ่มขีดความสามารถผตนในการแก้ปัญหาของตัวเอง นี่คือความสำเร็จด้วยการช่วยให้พวกเขาเพื่อแจ้งปัญหาและแสวงหาโซลูชั่นที่เหมาะสมโดยการรวมภูมิปัญญาท้องถิ่นของพวกเขาที่มีความรู้ที่ดีขึ้นและโดยใช้ทรัพยากรของพวกเขาอย่างถูกต้อง ในทำนองเดียวกันมีการเปลี่ยนแปลงในบทบาทของการศึกษาจากการบรรยายการสัมมนาและการฝึกอบรมเพื่อการเรียนรู้ด้วยการทำและกระตุ้นให้เกษตรกรและผตนจะดำเนินการทดลองและทำโครงการการกระทำการเรียนรู้. องค์กรเกษตรกรประเภทขององค์กรองค์กรเกษตรกรสามารถแบ่งออกเป็นสองประเภทหนึ่งคือชุมชนและทรัพยากรปรับองค์กร อื่น ๆ ที่เป็นตามสินค้าโภคภัณฑ์และองค์กรที่เน้นตลาด. ชุมชนตามทรัพยากร Orientated องค์กรเกษตรกร ประเภทนี้จะเป็นความร่วมมือระดับหมู่บ้านหรือสมาคมการจัดการกับปัจจัยการผลิตที่จำเป็นโดยสมาชิกเจ้าของทรัพยากรเพื่อเพิ่มผลผลิตของธุรกิจของพวกเขาขึ้นอยู่กับดินน้ำหรือสัตว์ องค์กรเหล่านี้มีขนาดเล็กโดยทั่วไปได้ดีที่กำหนดพื้นที่ทางภูมิศาสตร์และส่วนใหญ่กังวลเกี่ยวกับปัจจัยการผลิต อย่างไรก็ตามกลุ่มลูกค้ามีความหลากหลายอย่างมากในแง่ของพืชผลและสินค้าโภคภัณฑ์. มีสหกรณ์การเกษตรระดับประถมศึกษาจำนวนมากในประเทศกำลังพัฒนาที่มี แต่ส่วนใหญ่ของพวกเขาได้รับความเสี่ยงทางการเงินและไม่ได้ผล กลยุทธ์การได้รับการพัฒนาเพื่อเสริมสร้างองค์กรเหล่านี้ (ดูส่วนที่เกี่ยวกับวิธีการสร้างความเข้มแข็งให้องค์กรเกษตรกรที่มีอยู่) กลุ่มขององค์กรนี้สามารถสร้างรายได้จากการขายปัจจัยการผลิตและผลผลิต รายได้นั้นจะสามารถใส่กลับเข้าไปในองค์กรโดยการใช้จ่ายในการขยายการผลิตข้อมูลการวางแผนธุรกิจและการบริหารจัดการ มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะมีการจัดการอย่างมืออาชีพและมีความซื่อสัตย์กับการตรวจสอบอย่างต่อเนื่องและรอบระยะของการประเมินผล (Gupta, 1989) สินค้าตามตลาดที่เน้นองค์กรเกษตรกร องค์กรเหล่านี้มีความเชี่ยวชาญในสินค้าเดียวและเลือกใช้ผลิตภัณฑ์ที่มีมูลค่าเพิ่มซึ่งมีการขยายตลาด พวกเขาได้รับมอบหมายให้เป็นองค์กรการส่งออกที่โดดเด่น ไม่ได้เฉพาะเจาะจงไปที่ชุมชนใดที่พวกเขาสามารถได้รับจากสมาชิกในกลุ่มเกษตรกรผู้ปลูกในระดับภูมิภาคของสินค้าโภคภัณฑ์ที่ที่มีความสนใจในการลงทุนทุนบางส่วนที่จะได้รับเทคโนโลยีการประมวลผลล่าสุดและกำลังคนระดับมืออาชีพ ผตนเหล่านี้มักจะไม่เล็กและมีการทำงานในสภาพแวดล้อมที่มีการแข่งขัน การวิจัยและอุปทานการป้อนข้อมูลการขยายสินเชื่อของสะสมของการผลิตการแปรรูปและการตลาดแบบบูรณาการที่มีทั้งหมดเพื่อเพิ่มผลตอบแทนการลงทุนในสมาชิกที่ลงทุนในองค์กรโดยรวมที่ กรณีที่ประสบความสำเร็จหลายคนที่พบในอินเดียเช่นอานันท์นมและนมอื่น ๆ ผตน. อัตราการประสบความสำเร็จขององค์กรเหล่านี้จะถูกกำหนดโดยความสามารถในการจัดให้มีการลงทุนที่สำคัญและการไหลอย่างต่อเนื่องของวัตถุดิบ นี้ต้องมีการบริหารจัดการที่มีความสามารถและน่าเชื่อถือของทั้งสององค์กรที่เกี่ยวข้องกับสมาชิกและด้านที่เกี่ยวข้องกับ สร้างผลกำไรจะใช้ในการให้บริการเสริมและให้การสนับสนุนค่าใช้จ่ายที่ลดลงเพื่อส่งเสริมให้สมาชิกที่จะใช้พวกเขา การทำเช่นนี้จะต้องมีความสามารถสูงในการเป็นผู้นำและตัวแทนพุทธะจากบรรดาสมาชิกผู้ปลูก มันเป็นงานที่ท้าทายและความต้องการที่จะตั้งครรภ์การออกแบบการสร้างและบำรุงชนิดของ FO นี้. VEWs สามารถให้คำปรึกษาและทำงานร่วมกับหน่วยงานของรัฐอื่น ๆ และองค์กรพัฒนาเอกชน อย่างไรก็ตามองค์กรเกษตรกรแต่ละคนจะต้องกำหนดฐานของตัวเอง (กิจกรรมพื้นฐานที่ยั่งยืนขององค์กร) ในประเทศอินเดียหรือสำหรับเรื่องในประเทศกำลังพัฒนาจำนวนมากที่มีศักยภาพอย่างมากสำหรับการขยายตัวของสินค้าโภคภัณฑ์ผตนตาม หนึ่งในกฎของหัวแม่มือแสดงให้เห็นว่าสินค้าใดที่บัญชีสำหรับ

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

บทที่ 21 - สร้างความเข้มแข็งชาวนาและองค์กร shankariah chamala และ P . m .

shankariah chamala Shingi เป็นผู้ช่วยศาสตราจารย์ภาควิชาส่งเสริมการเกษตร และการจัดการในแผนกเกษตรกรรม มหาวิทยาลัยควีนส์แลนด์ , เซนต์ลูเซีย , ออสเตรเลีย โมง Shingi เป็นศาสตราจารย์ในสถาบันการจัดการ , Ahmedabad , อินเดีย .

มุมมองทางประวัติศาสตร์บทบาทใหม่เพื่อส่งเสริมเกษตรกร ขั้นตอนในการสร้างองค์กร

วิธีการเสริมสร้างเกษตรกรองค์กรที่มีอยู่ FOS
นโยบายในเรื่องการสร้างและการพัฒนาองค์กรเกษตรกร

อ้างอิงประวัติศาสตร์มุมมองในอดีต ส่งเสริมได้ ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับการถ่ายทอดเทคโนโลยีกับหมู่บ้านขยายงาน ( vew ) การถ่ายโอนความรู้จากสถานีวิจัยให้กับเกษตรกร โดยใช้ บุคคล กลุ่ม และวิธีการสื่อมวล เมื่อเร็ว ๆ นี้ขยายได้ถูกขอให้เล่น " บทบาทการวิจัยพัฒนาเทคโนโลยี " โดยการเชื่อมโยงกับความต้องการของกลุ่มชุมชน และช่วยอำนวยความสะดวกในการพัฒนาเทคโนโลยีที่เหมาะสมมันอยู่ในบริบททางประวัติศาสตร์ ที่หน่วยงานราชการหลายพัฒนานโยบายแห่งชาติเพื่อการพัฒนาชนบทและออกแบบกรอบนโยบายที่จะช่วยให้ประชาชนในชนบทเป็น ระเบียบ เพื่อส่งมอบบริการสามารถ channeled ผ่านประเภทต่างๆขององค์กรเกษตรกรหรือกลุ่มความหมายดีนโยบายยังให้โครงสร้างแบบองค์กรเกษตรกร ( FO ) ในรูปแบบของสหกรณ์และองค์กรต่าง ๆเพื่อให้ข้อมูลสินค้า การตลาด และบริการการศึกษาสำหรับเกษตรกร เป้าหมายเพื่อสร้างกลุ่มและองค์กรชาวนาให้ vews โดยไม่ต้องฝึกอบรมพวกเขาอย่างถูกต้องในทฤษฎีและหลักการขององค์กรชุมชนvews ไม่ได้มีหลายทักษะและประสบการณ์ไม่มากในกระบวนการของการสร้างองค์กรเหล่านี้ บางประเทศ เช่น ประเทศไทยมี vews จัดตั้งสหกรณ์ในชนบท ในขณะที่ประเทศอื่นๆ เช่น มาเลเซีย และอินโดนีเซีย ได้พัฒนา " นิวเคลียสนิคม " ขนาดเล็กที่ชาวสวนยางยางผู้ผลิตนำของกระบวนการนั้นอินเดียได้แนะนำสหกรณ์โคนมกับความสำเร็จบางอย่าง

แต่เนื่องจาก vews ในหลายประเทศความรู้ทักษะและพิมพ์เขียวนโยบาย และเป้าหมาย พวกเขาใช้วิธีทางลัดเพื่อสร้างองค์กรเกษตรกรและกลุ่ม หลาย vews นำเสนอนโยบายรัฐบาลในยอดคุณสมบัติวิธีสู่ชุมชนในชนบทแนะนำว่า นอกจากจะจัดเป็นสหกรณ์ หรือสมาคม หรือกลุ่ม พวกเขาจะไม่ได้รับการอุดหนุนของรัฐบาล หรือบริการการเข้าถึงสินเชื่อ และด้านเทคนิค เป็นผลให้หลาย FOS ขึ้นค้างคืนบนกระดาษ หลาย FOS ยังคงใช้งานอยู่ในช่วงระยะเวลาที่เงินอุดหนุนที่รัฐบาลกำลังกระจายแต่ไม่กระตือรือร้นสร้างสหกรณ์ หรือห้างหุ้นส่วน และระดมทรัพยากรในท้องถิ่นเพื่อให้บรรลุการพัฒนาการเกษตร ส่วนยอดของชุมชนชนบท จับทั้งหมดของการบริการและทรัพยากร ในขณะที่คนจนและผู้หญิงถูกทิ้ง หรือได้รับผลประโยชน์เล็ก ๆน้อย ๆ ความพยายามที่น้อยมากเพื่อให้มีการพัฒนาการจัดการความสามารถของผู้นำ สำหรับสมาชิก และ vews .องค์กรและทักษะการอำนวยความสะดวกชุมชนไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของโปรแกรมการฝึกอบรมพนักงาน

วิธีแบบดั้งเดิมในการจัดสร้าง และเกษตรกร สหกรณ์ต้องแก้ไขเพื่อตอบสนองการพัฒนาความท้าทายของศตวรรษที่ดังต่อไปนี้ :

ด้วยการเพิ่มขึ้นแบบสัมบูรณ์ และสัมพัทธ์ความยากจนในหลายประเทศ
ด้วยการย่อยสลายของทรัพยากรธรรมชาติ เช่น ดิน น้ำ ฟลอร่า

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.