How was your day? There’s still a l

How was your day? There’s still a little bit of summer left
For some reason, I had a tiring day
When the leaves changed color on the side of the road
of Gwanghwamun – That was when I finally lifted my head
We used to shine so bright together
But now we are strangers
In your arms, the world was mine
Goodbye to those childish days

Today, like a fool, I am standing at that spot
Getting wet in the rain
Waiting for you, who won’t come
I was happy
At the memories of holding hands and walking together,
I look back – In case you are standing there

I don’t know if living in this world
Is just about always looking for another person
As I came to this street, filled with the aroma of coffee
That was when I finally smiled

It was the first time that someone made me that nervous
You were the only one
You were more lovable than anyone else
But why did you leave me?

Today, like a fool, I am standing at that spot
Getting wet in the rain
Waiting for you, who won’t come
I was happy
At the memories of holding hands and walking together,
I look back – In case you are standing there

At that place, I get to know
How I’m slowly changing every day
In the far days ahead, just smile for me

I’m happy
Because today, this place is just as beautiful as back then

For no reason, like a fool, I’m standing at this spot
Getting wet in the rain
Waiting for you, who won’t come
I was happy
I look back once again at this road in Gwanghwamun
In case you are standing there

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันนี้เป็นไงบ้าง มียังหน่อย ๆ ของฤดูร้อนที่เหลือในบางกรณี มีเหน็ดเหนื่อยเมื่อใบไม้เปลี่ยนสีด้านของถนนของ Gwanghwamun – ที่ได้เมื่อสุดท้ายยกหัวของฉันเราใช้ส่องแสงสว่างดังนั้นเข้าด้วยกันแต่ตอน นี้เราเป็นคนแปลกหน้าแขนของคุณ ในโลกเหมืองแค่นี้นะ วันนั้นพูดแบบเด็กวันนี้ เช่นคนโง่ ฉันกำลังยืนอยู่ที่จุดการเปียกฝนในรอคุณ ที่จะไม่มาหรือไม่ผมมีความสุขที่ทรงจับมือ และเดินไปด้วยกันขอดูกลับ – ในกรณีที่คุณกำลังยืนอยู่มีผมไม่ทราบว่าอาศัยอยู่ในโลกนี้กำลังเกือบเสมอสำหรับบุคคลอื่นผมมาถึงถนนนี้ เต็มไป ด้วยกลิ่นหอมของกาแฟที่ถูกเมื่อฉันยิ้มในที่สุดมันเป็นครั้งแรกที่คนทำให้ฉันประสาทที่คุณมีเพียงหนึ่งเดียวคุณได้เพิ่มเติมน่ารักกว่าใครแต่ทำไมไม่ได้คุณทิ้งฉันวันนี้ เช่นคนโง่ ฉันกำลังยืนอยู่ที่จุดการเปียกฝนในรอคุณ ที่จะไม่มาหรือไม่ผมมีความสุขที่ทรงจับมือ และเดินไปด้วยกันขอดูกลับ – ในกรณีที่คุณกำลังยืนอยู่มีสถานที่ ที่ฉันได้รับรู้ว่าฉันกำลังเปลี่ยนแปลงทุกวันในถึงวันข้างหน้า ยิ้มให้ฉันฉันมีความสุขเนื่องจากวันนี้ สถานที่นี้เป็นเพียงสวยงามเป็นสำรองแล้วไม่มีเหตุผล เช่นคนโง่ ฉันกำลังยืนอยู่จุดนี้การเปียกฝนในรอคุณ ที่จะไม่มาหรือไม่ผมมีความสุขผมดูย้อนกลับไปอีกครั้งที่ถนนใน Gwanghwamunในกรณีที่ คุณกำลังยืนอยู่มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันนี้เป็นไงบ้าง? ยังคงมีนิด ๆ หน่อย ๆ ของฤดูร้อนที่เหลือ
ด้วยเหตุผลบางอย่างผมก็มีวันที่เหน็ดเหนื่อย
เมื่อใบเปลี่ยนสีบนด้านข้างของถนน
ของ Gwanghwamun - นั่นคือเมื่อในที่สุดผมก็ยกหัวของฉัน
เราใช้ในการส่องสว่างด้วยกัน
แต่ตอนนี้เรามี คนแปลกหน้า
ในอ้อมแขนของคุณโลกเป็นเหมือง
ลาวันเด็กเหล่านั้นวันนี้เหมือนคนโง่, ฉันกำลังยืนอยู่ที่จุดที่ได้รับเปียกฝนรอให้คุณที่จะไม่มาฉันมีความสุขที่ความทรงจำของมือถือและ เดินด้วยกันผมมองย้อนกลับไป - ในกรณีที่คุณกำลังยืนอยู่ที่นั่นผมไม่ทราบว่าถ้ามีชีวิตอยู่ในโลกนี้เป็นเพียงเกี่ยวกับการมักจะมองหาคนอื่นที่ผมมาถึงถนนสายนี้เต็มไปด้วยกลิ่นหอมของกาแฟที่เมื่อในที่สุดผมก็ยิ้มมันเป็นครั้งแรกที่มีคนทำให้ผมประสาทที่คุณอยู่คนเดียวคุณก็น่ารักกว่าใครแต่ทำไมคุณไม่ปล่อยให้ผมได้ไหมวันนี้เหมือนคนโง่, ฉันกำลังยืนอยู่ที่จุดที่ได้รับเปียกฝนรอให้คุณ ที่จะไม่มาฉันมีความสุขที่ความทรงจำของการจับมือและเดินด้วยกันผมมองย้อนกลับไป - ในกรณีที่คุณกำลังยืนอยู่ที่นั่นในสถานที่ที่ผมได้รับรู้ว่าฉันกำลังค่อย ๆ เปลี่ยนแปลงทุกวันในวันข้างหน้าไกล เพียงแค่รอยยิ้มสำหรับฉันฉันมีความสุขเพราะวันนี้สถานที่แห่งนี้เป็นเพียงความสวยงามเป็นกลับมาแล้วด้วยเหตุผลไม่เหมือนคนโง่ฉันยืนอยู่ที่จุดนี้ได้รับเปียกฝนรอให้คุณที่จะได้มาฉันมีความสุขฉันมองกลับมาอีกครั้งที่ท้องถนนใน Gwanghwamun นี้ในกรณีที่คุณยืนอยู่ที่นั่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีการคือวันของคุณ ? ยังมีอีกนิด
ซ้ายฤดูร้อนด้วยเหตุผลบางอย่าง ฉันมีวันเหน็ดเหนื่อย
เมื่อใบไม้เปลี่ยนสีบนถนน
ของควางฮวามุน–นั่นคือเมื่อในที่สุดผมก็ยก
หัวเราเคยเปล่งประกายสดใส แต่ตอนนี้เราเป็นคนแปลกหน้ากัน

ในแขนของคุณ , โลก เป็นเหมือง
ลาพวกเด็กๆวัน

วันนี้ เหมือนคนโง่ ฉันยืนอยู่ที่จุดนั้น
จะเปียกฝน
รอให้คุณ ใครไม่มา

ฉันมีความสุขในความทรงจำ จับมือเดินด้วยกัน
ผมมองย้อนกลับไปและในกรณีที่คุณยืน

ไม่รู้ว่าชีวิตในโลกนี้เป็นเพียงเกี่ยวกับเสมอมองหา

ผมมาอีกคน ตามท้องถนนที่เต็มไปด้วยกลิ่นหอมของกาแฟ
นั่นคือเมื่อในที่สุดผมก็ยิ้ม

มันเป็นครั้งแรกที่ใครบางคนทำให้ฉันตื่นเต้นมาก คุณเป็นคนเดียว

คุณน่ารักกว่าใคร
แต่คุณทิ้งฉันทำไม

วันนี้ เหมือนคนโง่ ฉันยืนอยู่ที่จุดนั้นเปียกฝน

กำลังรอให้คุณ ใครไม่มา

ฉันมีความสุขในความทรงจำ จับมือเดินด้วยกัน
ผมมองย้อนกลับไปและในกรณีที่คุณยืน

ที่นั่นได้รู้
แล้วผมก็ค่อยๆเปลี่ยนไปทุกวัน
ในวันข้างหน้า แค่ยิ้มให้ฉัน

ฉันมีความสุข
เพราะวันนี้ ที่นี่ก็สวยเหมือนเมื่อก่อน

อย่างไม่มีเหตุผล เหมือนคนโง่ ฉันยืนอยู่ที่จุดนี้จะเปียกฝน

รอคุณ ไม่ได้มา

ฉันมีความสุขฉันมองกลับไปอีกครั้งที่ถนนเส้นนี้ใน ควางฮวามุน
ในกรณีที่คุณยืนอยู่ตรงนั้น