ConclusionFirst-wave neoliberalism

Conclusion
First-wave neoliberalism in the 1980s amounted to a successful
ideological crusade against Keynesian-style ‘big government’ and
state ‘interference’ in the market. Anchored in common principlescentred on releasing the entrepreneurial energies of the individual,
Reaganomics and Thatcherism nonetheless represented quite
unique responses to an increasingly globalized economic and
political context. As we have seen in this chapter, these two
variations on the neoliberal theme took distinct approaches to
issues such as the relative importance accorded to budget deficits
and taxes. Both advocated a reduced role of government, but their
economic initiatives depended, paradoxically, on the muscle of
state-imposed neoliberal reforms on local and regional authorities.
Thus, it is important to recognize that the rise of neoliberalism
would have been impossible without strong government action.
Similarly, while espousing the need to cut public expenditures for
social programmes, Reaganomics and Thatcherism supported
increases in military spending. In spite of their ideological tensions
and contradictions, however, it would be foolish not to
acknowledge the broad appeal enjoyed by these two variants of
neoliberalism by the late 1980s. It is a remarkable testimony to
the power of Reaganomics and Thatcherism that the forces
of the democratic Left started to incorporate major portions of
the neoliberal agenda into their own political programmes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สรุปNeoliberalism คลื่นแรกในทศวรรษ 1980 มีจำนวนที่ประสบความสำเร็จสำนักเคนส์สไตล์ 'บิ๊กรัฐบาล' รณรงค์อุดมการณ์ และรัฐรบกวนในตลาด ยึดใน principlescentred ในการปล่อยพลังงานของแต่ละบุคคล ผู้ประกอบการReaganomics และ Thatcherism กระนั้น แสดงค่อนข้างเฉพาะคำตอบสากลมากขึ้นเศรษฐกิจ และบริบททางการเมือง เราได้เห็นในบทนี้ ทั้งสองรูปแบบในธีม neoliberal เอาวิธีแตกต่างกันปัญหาเช่นความสำคัญทรัพย์ขาดดุลงบประมาณและภาษี ทั้งสนับสนุนการลดบทบาทของรัฐบาล แต่พวกเขาริเริ่มทางเศรษฐกิจ ทาง ขึ้นอยู่กับกล้ามเนื้อของกำหนดสถานะ neoliberal ปฏิรูปบนหน่วยงานท้องถิ่น และภูมิภาคดังนั้น มันเป็นสิ่งสำคัญการรับรู้ที่เพิ่มขึ้นของ neoliberalismจะเป็นไปไม่ได้ โดยไม่มีการดำเนินการของรัฐบาลที่แข็งแกร่งในทำนองเดียวกัน ในขณะที่ espousing ต้องลดรายจ่ายสาธารณะสำหรับโปรแกรมสังคม Reaganomics และ Thatcherism สนับสนุนเพิ่มการใช้จ่ายทางทหาร ทั้ง ๆ ที่ มีความตึงเครียดของอุดมการณ์และความขัดแย้ง อย่างไรก็ตาม มันจะโง่ไม่ถึงรับทราบอย่างกว้าง ๆ โดยเหล่านี้สองสายพันธุ์neoliberalism ปลายทศวรรษที่ 1980 มันเป็นพยานน่าทึ่งพลังของ Reaganomics และ Thatcherism ที่กองกำลังของเหลือประชาธิปไตยที่เริ่มต้นในการรวมส่วนใหญ่ของระเบียบวาระที่ neoliberal ชีวิตทางการเมืองของตนเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุป
ลัทธิเสรีนิยมใหม่คลื่นลูกแรกในปี 1980 เป็นจำนวนเงินที่ประสบความสำเร็จ
ในสงครามครูเสดกับอุดมการณ์ของเคนส์สไตล์ 'รัฐบาลใหญ่' และ
รัฐ 'รบกวน' ในตลาด ทอดสมอในการร่วมกัน principlescentred ในการปล่อยพลังงานของผู้ประกอบการของแต่ละ
Reaganomics และ Thatcherism กระนั้นตัวแทนค่อนข้าง
ตอบสนองที่ไม่ซ้ำกับเศรษฐกิจโลกาภิวัตน์มากขึ้นและ
บริบททางการเมือง ที่เราได้เห็นในบทนี้ทั้งสอง
รูปแบบในรูปแบบเสรีนิยมใหม่เอาวิธีการที่แตกต่างกันไป
ประเด็นต่าง ๆ เช่นความสำคัญแก่การขาดดุลงบประมาณ
และภาษี ทั้งสนับสนุนบทบาทที่ลดลงของรัฐบาล แต่พวกเขา
คิดริเริ่มทางเศรษฐกิจขึ้นอยู่ขัดแย้ง
กล้ามเนื้อของ รัฐเรียกเก็บปฏิรูปเสรีนิยมใหม่ในหน่วยงานท้องถิ่นและระดับภูมิภาค
ดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะยอมรับว่าการเพิ่มขึ้นของเสรีนิยมใหม่
จะเป็นไปไม่ได้โดยไม่ต้องมีการกระทำของรัฐบาลที่แข็งแกร่ง
ในทำนองเดียวกันในขณะที่ espousing จำเป็นที่จะต้องตัดค่าใช้จ่ายของประชาชนสำหรับ
โครงการทางสังคมและ Reaganomics Thatcherism สนับสนุน
เพิ่มขึ้นในการใช้จ่ายทางทหาร ทั้งๆที่มีความตึงเครียดอุดมการณ์ของพวกเขา
และความขัดแย้ง แต่มันจะโง่ที่จะไม่
รับทราบการอุทธรณ์กว้างสุขโดยทั้งสองสายพันธุ์ของ
ลัทธิเสรีนิยมใหม่ในช่วงปลายปี 1980

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุปคลื่น neoliberalism ครั้งแรกในปี 1980 มีจำนวนเงินที่ประสบความสำเร็จอุดมการณ์ของการรณรงค์ต่อต้านสไตล์ ' รัฐบาล ' ใหญ่การแทรกแซงของรัฐ " ในตลาด ทอดสมอในทั่วไป principlescentred ในการปล่อยพลังงานเป็นผู้ประกอบการของแต่ละบุคคลเรแกนโนมิคส์ และแทตเชอร์ลิซึ่มกระนั้นแทนทีเดียวการตอบสนองเฉพาะมากขึ้นและโลกาภิวัตน์ทางเศรษฐกิจบริบททางการเมือง ที่เราได้เห็นในบทนี้ สองคนนี้การเปลี่ยนแปลงในรูปแบบ neoliberal เอาวิธีการที่แตกต่างกันประเด็นเช่นญาติความสำคัญเพียงการขาดดุลงบประมาณและภาษี ทั้งสนับสนุนการลดบทบาทของรัฐบาล แต่พวกเขาริเริ่มทางเศรษฐกิจนั้นขัดแย้งต่อกล้ามเนื้อของ ,สภาพบังคับในการปฏิรูป neoliberal เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นและภูมิภาคดังนั้น , มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะยอมรับว่าการเพิ่มขึ้นของ neoliberalismอาจจะเกิดขึ้นไม่ได้เลย ถ้าไม่มีการกระทำของรัฐบาลที่เข้มแข็งในทำนองเดียวกันในขณะที่ espousing ต้องตัดรายจ่ายสาธารณะสำหรับโครงการและได้รับการสนับสนุนทางสังคม เรแกนโนมิคส์แทตเชอร์ลิซึ่มเพิ่มขึ้นในการใช้จ่ายทางทหาร แม้อุดมการณ์ของความตึงเครียดและความขัดแย้ง อย่างไรก็ตาม มันจะโง่ที่จะไม่รับทราบในวงกว้างอุทธรณ์โดยสองตัวแปรneoliberalism โดยปลายทศวรรษ 1980 เป็นที่น่าจับตา คำให้การพลังของเรแกนโนมิคส์แทตเชอร์ลิซึ่มที่แรงและฝ่ายซ้ายประชาธิปไตยเริ่มที่จะรวมส่วนหลักของการ neoliberal วาระลงในโปรแกรมของตนเองทางการเมือง