Southern Ocean. More recently, inte

Southern Ocean. More recently, interdisciplinary
programs such as Research
on Antarctic Coastal Ecosystem Rates
(RACER; Huntley et al., 1991), FRUELA
(a carbon flux study in the Antarctic
Peninsula area; Anadón and Estrada,
2002), and SO GLOBEC (Southern
Ocean Global Ocean Ecosystems
Dynamics; Hofmann et al., 2004) have
made fundamental contributions to our
understanding of the region.
Palmer Long Term Ecological
Research (PAL) began in 1990 (Ducklow
et al., 2007; Steinberg et al., 2012) by
recording semiweekly observations of
nearshore processes at Palmer Station
(64.8°S, 64.1°W) between October and
April, and by conducting a regional-scale
cruise in January (Figure 1) each austral
summer. PAL was built on intensive studies
of Adélie penguin demography and
feeding ecology carried out since the
mid-1970s (Fraser and Trivelpiece, 1996)
and on related oceanographic research
(Ross et al., 1996). Operating since 1997,
the Rothera Time Series (RaTS; Clarke
et al., 2008) is a UK contribution to longterm
research in the WAP region. The
British Antarctic Survey (BAS) conducts
this study year-round in the nearshore
ocean environment close to Adelaide
Island, at approximately 67°S (Figure 1),
allowing an unprecedented range of
physical, biogeochemical, and biological
variables to be measured continuously
throughout the seasons. In this paper,
we describe the physical setting, ocean
environment, and ecological structure
and dynamics of the WAP coastal region
based on research by PAL (Ducklow
et al., 2012) and the BAS (Meredith et al.,
2004; Clarke et al., 2007).
Oceanogr aphy
and Climate
The WAP’s coastal region (Martinson
et al., 2008) is punctuated by islands,
promontories, and small peninsulas,
and includes a complex network of
straits, bays, and passages between the
islands and the continental mainland
(Figure 1). A complex coastal circulation
is associated with the irregular coastline
and nearshore bathymetry, and it
includes the recently described Antarctic
Peninsula Coastal Current, which
appears to be driven by winds and glacial
meltwater inputs in the austral summer
(Moffat et al., 2008). The coastal circulation
may serve to retain or transport
plankton within the coastal region, but
the spatial and temporal distributions
of these effects are not well established.
Along the peninsula, the seafloor deepens
abruptly to 200–300 m or deeper
within a few kilometers of shore. It is
bisected by the landward ends of several
glacial-erosion submarine troughs and
canyons that exceed 750 m in depth
and extend across the continental shelf
(Anderson, 1999). These features facilitate
the upwelling of warm, nutrientrich
Upper Circumpolar Deep Water
(UCDW) that may support enhanced,
predictable food supplies for foraging
penguins (Fraser and Trivelpiece, 1996;
Schofield et al., 2013, in this issue).
The changing regional climate is discussed
in detail elsewhere (Turner et al.,
2009), but it should be noted here that
the WAP exhibits among the most rapid
rates of regional warming anywhere,
especially in winter (+7°C since 1950, or
five times the global annual mean). The
average annual winter (JJA) and summer
(DJF) air temperatures are –1.5, –4.9,
and +1.4 °C, respectively, for the period
78°W 72°W 66°W 60°W 54°W
70°S
68°S
66°S
64°S
62°S
60°S
Antarctic
Peninsula
C
R
P
KG
Meteoric water (%)
0
1
2
3
4
5
Figure 1. Map of study region along the western Antarctic Peninsula. The small dots are regular
hydrographic stations, colored to indicate the percent meteoric water (predominantly
glacial melt) in the water column in January 2011 (Meredith et al., 2013). Red letters show
locations of Palmer (P) and Rothera (R) stations. KG = King George Island. C = Charcot Island.
Hydrographic lines (colored dots) are 100 km apart (north to south) and 20 km apart (cross
shelf). The continental shelf break is to the left.
Oceanography | September 2013 193
1989–2009 (http://oceaninformatics.
ucsd.edu/datazoo/data/pallter/datasets).
The ocean in the region is also warming
greatly, with a rise in surface ocean temperature
in excess of 1°C measured during
the second half of the twentieth century
(Meredith and King, 2005). Part of
this upper-ocean warming is thought to
be of atmospheric origin, with the transfer
of heat facilitated by greater amounts
of ice-free waters from spring to autumn.
The deeper ocean has warmed tremendously
as well (Martinson et al.,
2008). A strong source of the heat
input to the WAP region is the inflow
of warm, mid-depth UCDW from the
ACC, where warmer intrusions along
the glacially scoured canyons impinge
on the inner shelf regions (Martinson,
2012; Martinson and McKee, 2012).
The warming from above and below
has resulted in the rapid retreat of the
majority of glaciers along the peninsula
(Cook et al., 2005), with significant consequences
for the coastal ecosystem.
Freshwater Inputs from
Sea Ice and Glaciers
The duration, extent, and seasonality
of sea ice are the principal physical
determinants of variability in

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มหาสมุทรใต้ เมื่อเร็ว ๆ นี้ สหวิทยาโปรแกรมเช่นการวิจัยในระบบนิเวศชายฝั่งแอนตาร์กติก(แข่ง ภาย et al. 1991), FRUELA(คาร์บอนไหลศึกษาแอนตาร์พื้นที่คาบสมุทร Anadón และ Estrada2002), และ GLOBEC อื่น ๆ (ภาคใต้ระบบนิเวศทะเลมหาสมุทรทั่วโลกDynamics Hofmann et al. 2004) ได้ได้มีส่วนร่วมพื้นฐานของเราความเข้าใจของภูมิภาคระยะยาวพาล์มเมอร์ที่ระบบนิเวศวิจัย (PAL) เริ่มในปี 1990 (Ducklowet al. 2007 สไตน์เบิร์กทางร้อยเอ็ด 2012) โดยสังเกต semiweekly บันทึกของกระบวนการทางสถานีพาล์มเมอร์(64.8 ° S, 64.1 ° W) ระหว่างตุลาคม และเมษายน และ โดยการดำเนินการระดับภูมิภาคล่องเรือในเดือนมกราคม (รูป 1) แต่ละโทนฤดูร้อน PAL สร้างขึ้นเร่งรัดการศึกษาของประชากรเพนกวิน Adélie และอาหารนิเวศวิทยาดำเนินการตั้งแต่การ(เฟรเซอร์และ Trivelpiece, 1996) กลางทศวรรษ 1970และ งานวิจัยที่เกี่ยวข้องของ oceanographic(Ross และ al. 1996) ตั้งแต่ปี 1997ชุดเวลา Rothera (หนู คลาร์กet al. 2008) เป็นผลงานที่ UK ด้วยวิจัยในภูมิภาค WAP การดำเนินการสำรวจแอนตาร์กติกอังกฤษ (BAS)การศึกษานี้ในทางการตลอดทั้งปีสภาพแวดล้อมมหาสมุทรใกล้กับแอดิเลดเกาะ ประมาณ 67 ° S (รูปที่ 1),ทำให้ช่วงเป็นประวัติการณ์ของกายภาพ biogeochemical และทางชีวภาพตัวแปรที่จะวัดอย่างต่อเนื่องฤดูนี้ ในกระดาษนี้เราอธิบายการตั้งค่าทางกายภาพ มหาสมุทรและสิ่งแวดล้อม โครงสร้างของระบบนิเวศและภูมิภาคชายฝั่งทะเลของ WAPจากงานวิจัยโดย PAL (Ducklowet al. 2012) และ BAS (Meredith et al.,2004 คลาร์ก et al. 2007)Oceanogr aphyและภูมิอากาศมีของ WAP (Martinsonet al. 2008) อยู่ทุก โดยหมู่เกาะpromontories และคาบสมุทรขนาดเล็กและมีเครือข่ายซับซ้อนช่องแคบ ช่อง และทางเดินระหว่างหมู่เกาะและแผ่นดินใหญ่ยุโรป(รูปที่ 1) ไหลเวียนของชายฝั่งที่ซับซ้อนเกี่ยวข้องกับความผิดปกติบุญธรรม bathymetry และจะมีหอบอธิบายเมื่อเร็ว ๆ นี้คาบสมุทรชายฝั่งทะเลปัจจุบัน ซึ่งจะขับเคลื่อน โดยลม และน้ำแข็งช่อง meltwater ในฤดูร้อนโทน(มอฟฟาท et al. 2008) การไหลเวียนที่ชายฝั่งทะเลอาจเป็นการรักษา หรือการขนส่งแพลงก์ตอนในภูมิภาคชายฝั่งทะเล แต่การกระจายเชิงพื้นที่ และกาลเวลาลักษณะพิเศษเหล่านี้จะไม่ดีสร้างทางเพนนินซูล่า กระชับก้นทะเลทันที 200-300 เมตร หรือลึกภายในกี่กิโลเมตรของชายฝั่ง มันเป็นbisected โดยปลาย landward หลายน้ำแข็งกัดเซาะใต้น้ำต่ำสุด และหุบเขาที่เกิน 750 เมตรความลึกและขยายข้ามชั้นคอนติเนนตัล(แอนเดอร์สัน 1999) คุณลักษณะเหล่านี้อำนวยความสะดวกupwelling ความอบอุ่น nutrientrichน้ำลึกบน Circumpolar(UCDW) ที่อาจเพิ่มขึ้น การสนับสนุนคาดเสบียงสำหรับจับเหยื่อเพนกวิน (เฟรเซอร์และ Trivelpiece, 1996Schofield et al. 2013 ในปัญหานี้)กล่าวถึงสภาพภูมิอากาศระดับภูมิภาคการเปลี่ยนแปลงในรายละเอียดอื่น ๆ (Turner et al.,2009), แต่มันควรจะตั้งข้อสังเกตที่จัดแสดงนิทรรศการ WAP ในอย่างรวดเร็วมากที่สุดของร้อน ทุกภูมิภาคโดยเฉพาะอย่างยิ่งในฤดูหนาว (+ 7 ° C ตั้งแต่ 1950 หรือ5 เวลาเฉลี่ยประจำปีทั่วโลก) การฤดูร้อนและฤดูหนาวประจำปีโดยเฉลี่ย (JJA)อุณหภูมิอากาศ (DJF) มี –1.5, –4.9และ +1.4 ° C ตามลำดับ สำหรับรอบระยะเวลา 78 ° W 72 ° W 66 ° W 60 ° W 54 ° W 70 ° S 68 ° S 66 ° S 64 ° S 62 ° S 60 ° Sขั้วโลกใต้เพนนินซูล่าCRPกก.น้ำพุ่ง (%)012345รูปที่ 1 แผนที่ของภูมิภาคศึกษาตามคาบสมุทรแอนตาร์กติกเทร์ตะวันตก จุดเล็ก ๆ อยู่สถานีอุทกศาสตร์ สีเพื่อระบุเปอร์เซ็นต์น้ำพุ่ง (ส่วนใหญ่ละลายน้ำแข็ง) ในคอลัมน์น้ำในเดือน 2554 มกราคม (Meredith et al. 2013) แสดงตัวอักษรสีแดงสถานที่ตั้งของสถานีพาล์มเมอร์ (P) และ Rothera (R) KG =เกาะคิงจอร์จ C =คอทผู้เกาะอุทกศาสตร์บรรทัด (จุดสี) อยู่ห่าง 100 กม. (เหนือใต้) และห่างกัน 20 กิโลเมตร (ข้ามชั้นวางของ) การแบ่งชั้นแบบคอนติเนนตัลอยู่ทางด้านซ้าย สมุทรศาสตร์กรุนด์ฟอส 2556 กันยายน 1931989-2009 (http://oceaninformaticsucsd.edu/datazoo/data/pallter/datasets)ทะเลในภูมิภาคยังร้อนด้วยอุณหภูมิพื้นผิวมหาสมุทรเพิ่มขึ้นอย่างมากเกิน 1 ° C ในครึ่งหลังของศตวรรษยี่สิบ(Meredith และคิง 2005) ส่วนหนึ่งของบนมหาสมุทรร้อนนี้เป็นความคิดที่เป็นจุดเริ่มต้นของบรรยากาศ กับการโอนย้ายความร้อนโดยมากขึ้นice-free น้ำฤดูใบไม้ผลิถึงฤดูใบไม้ร่วงมหาสมุทรลึกมีห้องอบอุ่นอย่างมากเช่น (Martinson et al.,2008) . แหล่งแข็งแกร่งของความร้อนป้อนภูมิภาค WAP มีการไหลเข้าอุ่น UCDW ความลึกกลางจากการACC ที่อุ่นรุกตามหุบเขา glacially scoured impingeบนชั้นวางของภายในภูมิภาค (Martinson2012 Martinson และ McKee, 2012)ภาวะโลกร้อนจากด้านบน และด้านล่างมีผลในการผ่อนคลายอย่างรวดเร็วของการส่วนใหญ่ของธารน้ำแข็งตามคาบสมุทร(Cook et al. 2005), มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญสำหรับระบบนิเวศชายฝั่งปัจจัยการผลิตน้ำจืดจากทะเลน้ำแข็งและธารน้ำแข็งระยะเวลา ขอบเขต และฤดูกาลทะเลน้ำแข็งจริงหลักดีเทอร์มิแนนต์ของความแปรปรวนใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทางตอนใต้ของมหาสมุทร. เมื่อเร็ว ๆ นี้สหวิทยาการ
โปรแกรมเช่นการวิจัย
ในแอนตาร์กติกชายฝั่งราคาระบบนิเวศ
(RACER. Huntley, et al, 1991), Fruela
(การศึกษาคาร์บอนฟลักซ์ในแอนตาร์กติก
พื้นที่คาบสมุทร; Anadónและเอสตราดา,
2002) และเพื่อให้ GLOBEC (ภาคใต้
มหาสมุทรทั่วโลก มหาสมุทรระบบนิเวศ
Dynamics. Hofmann, et al, 2004) ได้
ทำผลงานขั้นพื้นฐานของเรา
เข้าใจในภูมิภาค.
พาลเมอร์ระยะยาวนิเวศวิทยา
การวิจัย (PAL) เริ่มขึ้นในปี 1990 (Ducklow
et al, 2007;. Steinberg et al, 2012) โดย.
บันทึก สังเกต semiweekly ของ
กระบวนการ nearshore ที่พาลเมอร์สเตชั่น
(64.8 ° S, 64.1 ° W) ระหว่างเดือนตุลาคมและ
เดือนเมษายนและโดยการดำเนินการในระดับภูมิภาคระดับ
การล่องเรือในเดือนมกราคม (รูปที่ 1) ในแต่ละ Austral
ฤดูร้อน PAL ถูกสร้างขึ้นอยู่กับการศึกษาอย่างเข้มข้น
ของนกเพนกวินAdélieประชากรศาสตร์และ
นิเวศวิทยาทางอาหารดำเนินการตั้งแต่
กลางปี ​​1970 (เฟรเซอร์และ Trivelpiece, 1996)
และการวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการประสานงาน
(รอสส์ et al., 1996) การดำเนินงานตั้งแต่ปี 1997
เทอราอนุกรมเวลา (หนู; คล๊าร์ค
. et al, 2008) เป็นผลงานในระยะยาวสหราชอาณาจักรเพื่อ
การวิจัยในภูมิภาคของ WAP
บริติชแอนตาร์กติกสำรวจ (BAS) ดำเนิน
การศึกษาครั้งนี้ตลอดทั้งปีในบริเวณใกล้ชายฝั่ง
มหาสมุทรสิ่งแวดล้อมใกล้กับแอดิเลด
เกาะที่ประมาณ 67 ° S (รูปที่ 1)
ช่วยให้ช่วงประวัติการณ์ของ
ทางกายภาพ biogeochemical และชีวภาพ
ตัวแปรที่จะวัดอย่างต่อเนื่อง
ตลอด ฤดูกาล. ในบทความนี้
เราจะอธิบายการตั้งค่าทางกายภาพ, วิวทะเล
สภาพแวดล้อมและโครงสร้างของระบบนิเวศ
และการเปลี่ยนแปลงของ WAP พื้นที่ชายฝั่งทะเล
จากการวิจัยโดย PAL (Ducklow
และ BAS (ที่เมเรดิ ธ , et al, et al, 2012)..
ปี 2004 คล๊าร์ค, et al ., 2007).
Oceanogr aphy
สภาพภูมิอากาศและ
พื้นที่ชายฝั่งทะเลแว็ของ (Martinson
et al., 2008) จะถูกคั่นด้วยเกาะ
promontories และคาบสมุทรขนาดเล็ก
และรวมถึงเครือข่ายที่ซับซ้อนของ
ช่องแคบอ่าวและทางเดินระหว่าง
เกาะและทวีปยุโรป แผ่นดินใหญ่
(รูปที่ 1) ซับซ้อนการไหลเวียนของชายฝั่งทะเลที่
มีความเกี่ยวข้องกับชายฝั่งที่ผิดปกติ
และความลึกของท้อง nearshore และมัน
รวมถึงการอธิบายไว้เมื่อเร็ว ๆ นี้แอนตาร์กติก
คาบสมุทรชายฝั่งปัจจุบันซึ่ง
ดูเหมือนจะถูกผลักดันจากลมและน้ำแข็ง
ปัจจัยการผลิตนํ้าแข็งในช่วงฤดูร้อน Austral
(มอฟแฟต et al., 2008) การไหลเวียนของชายฝั่งทะเลที่
อาจจะทำหน้าที่ในการเก็บรักษาการขนส่งหรือ
แพลงก์ตอนที่อยู่ในพื้นที่ชายฝั่งทะเล แต่
การกระจายพื้นที่และเวลา
ของผลกระทบเหล่านี้จะไม่เป็นที่ยอมรับกัน.
พร้อมคาบสมุทรก้นทะเลลึก
ทันทีเพื่อ 200-300 เมตรหรือลึกลงไป
ภายในไม่กี่กิโลเมตรจากชายฝั่ง . มันเป็น
สองส่วนโดยริ้วปลายแผ่นดินหลาย
น้ำแข็ง-กัดเซาะร่องเรือดำน้ำและ
หุบเขาที่เกิน 750 เมตรในเชิงลึก
และแผ่ไปทั่วไหล่ทวีป
(เดอร์สัน, 1999) คุณสมบัติเหล่านี้อำนวยความสะดวก
เต็มตื่นอบอุ่น nutrientrich
บน Circumpolar น้ำลึก
(UCDW) ที่อาจจะเพิ่มการสนับสนุน,
เสบียงอาหารที่คาดการณ์สำหรับการหาอาหาร
นกเพนกวิน (เฟรเซอร์และ Trivelpiece 1996;
.. กอ et al, 2013 ในเรื่องนี้)
สภาพภูมิอากาศในภูมิภาคเปลี่ยนแปลง มีการกล่าวถึง
ในรายละเอียดอื่น ๆ (เทอร์เนอ et al.,
2009) แต่มันควรจะตั้งข้อสังเกตว่าที่นี่
จัดแสดงนิทรรศการ WAP ในหมู่อย่างรวดเร็วที่สุด
อัตราภาวะโลกร้อนในระดับภูมิภาคได้ทุกที่
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงฤดูหนาว (+ 7 ° C ตั้งแต่ปี 1950 หรือ
ห้าครั้งทั่วโลก เฉลี่ยรายปี)
เฉลี่ยฤดูหนาวประจำปี (JJA) และฤดูร้อน
(DJF) อุณหภูมิของอากาศเป็น -1.5, -4.9,
และ 1.4 ° C ตามลำดับสำหรับงวด
78 ° W 72 ° 66 ° W W 60 ° 54 ° W W
70 ° S
68 ° S
66 ° S
64 ° S
62 ° S
60 ° S
แอนตาร์กติก
คาบสมุทร
C
R
P
KG
น้ำอุตุนิยมวิทยา (%)
0
1
2
3
4
5
รูปที่ 1 แผนที่ของเขตการศึกษาตามแนวตะวันตกคาบสมุทรแอนตาร์กติก จุดเล็ก ๆ เป็นประจำ
สถานีอุทกศาสตร์สีเพื่อบ่งชี้ถึงร้อยละน้ำอุตุนิยมวิทยา (ส่วนใหญ่เป็น
น้ำแข็งละลาย) น้ำในคอลัมน์ในเดือนมกราคม 2011 (เมเรดิ ธ et al., 2013) ตัวอักษรสีแดงแสดง
ตำแหน่งของพาลเมอร์ (P) และเทอราสถานี (R) KG = เกาะราชาจอร์จ C = คอเกาะ.
สายอุทกศาสตร์ (จุดสี) 100 กม. ห่างกัน (เหนือจรดใต้) และ 20 กม. ห่างกัน (CROSS
ชั้น) แบ่งไหล่ทวีปเป็นไปทางซ้าย.
สมุทรศาสตร์ | เดือนกันยายน 193 ปี 2013
1989-2009 (http: //. oceaninformatics
ucsd.edu/datazoo/data/pallter/datasets).
ทะเลในภูมิภาคนี้ยังร้อน
มากกับการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิพื้นผิวทะเล
ในส่วนที่เกิน 1 องศาเซลเซียสวัด ในช่วง
ครึ่งหลังของศตวรรษที่ยี่สิบ
(เมเรดิ ธ และพระมหากษัตริย์, 2005) เป็นส่วนหนึ่งของ
เรื่องนี้ร้อนบนมหาสมุทรเป็นความคิดที่
เป็นแหล่งกำเนิดของบรรยากาศที่มีการถ่ายโอน
ความร้อนอำนวยความสะดวกโดยจำนวนเงินที่มากขึ้น
ของน้ำทะเลน้ำแข็งฟรีจากฤดูใบไม้ผลิฤดูใบไม้ร่วง.
ทะเลลึกมีความอบอุ่นอย่างมาก
เช่นกัน (Martinson et al.,
2008) . แหล่งที่แข็งแกร่งของความร้อน
การป้อนข้อมูลไปยังภูมิภาค WAP คือการไหลเข้า
ของอบอุ่นกลางลึก UCDW จาก
แม็กที่บุกรุกที่อบอุ่นพร้อม
หุบเขา scoured glacially กระทบ
ในภูมิภาคชั้นภายใน (Martinson,
2012; Martinson และแมค 2012) .
ภาวะโลกร้อนจากด้านบนและด้านล่าง
มีผลในการถอยอย่างรวดเร็วของ
ส่วนใหญ่ของธารน้ำแข็งพร้อมคาบสมุทร
(คุก et al., 2005) ที่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญ
สำหรับระบบนิเวศชายฝั่งทะเล.
น้ำจืดปัจจัยการผลิตจาก
ทะเลน้ำแข็งและธารน้ำแข็ง
ระยะเวลาขอบเขต และฤดูกาล
ของน้ำแข็งในทะเลเป็นหลักทางกายภาพ
ปัจจัยของความแปรปรวนใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใต้มหาสมุทร เมื่อเร็วๆ นี้ โครงการสหวิทยาการโปรแกรมเช่นการวิจัยในระบบนิเวศชายฝั่งแอนตาร์กติก อัตรา( แข่ง ; ลีย์และ  al . , 1991 ) , fruela( คาร์บอนการศึกษาในแอนตาร์กติกบริเวณคาบสมุทร ; และ เลออง และถนน ,2002 ) และดังนั้น globec ( ภาคใต้ระบบนิเวศของมหาสมุทรมหาสมุทรทั่วโลกพลศาสตร์ ; ฮอฟมานน์ et ไหม al . 2004 ) มีสร้างพื้นฐานการเขียนของเราความเข้าใจของภาคปาล์มเมอร์ระยะยาวนิเวศวิทยาการวิจัย ( PAL ) เริ่มในปี 1990 ( ducklowและทำไม al . , 2007 ; Steinberg และ  al . , 2012 ) โดยการบันทึกการสังเกตนกติ๊ดคิ้วเหลืองของกระบวนการ nearshore ที่สถานีพาลเมอร์( คิด / s , 64.1 ° W ) ระหว่างเดือนตุลาคมเมษายน และระดับภูมิภาค โดยดำเนินการการล่องเรือในเดือนมกราคม ( รูปไหม 1 ) แต่ละใต้ฤดูร้อน เพื่อนที่ถูกสร้างขึ้นในการศึกษาอย่างเข้มข้นลงโฆษณาโดยโกหกและประชากรศาสตร์ เพนกวินนิเวศวิทยาการกินอาหารที่ดำเนินการตั้งแต่กลาง ( เฟรเซอร์ และ trivelpiece 2539 )และผู้ประสานงานการวิจัยที่เกี่ยวข้อง( Ross et ไหม al . , 1996 ) ปฏิบัติการตั้งแต่ปี 2540การ rothera อนุกรมเวลา ( หนู ; คลาร์กและทำไม al . , 2008 ) เป็น UK สนับสนุนระยะยาวการวิจัยในทางภูมิภาค ที่สำรวจขั้วโลกชาวอังกฤษ ( BAS ) ทั้งนี้การศึกษาใน nearshore นี้ตลอดทั้งปีสิ่งแวดล้อมมหาสมุทรใกล้แอดิเลดเกาะอยู่ที่ประมาณ 67 / s ( รูปครั้งที่ 1 )ให้มีช่วงของทางชีวธรณีเคมีและชีวภาพตัวแปรที่จะถูกวัดอย่างต่อเนื่องตลอดทั้งฤดูกาล ในกระดาษนี้เราอธิบายการตั้งค่าทางกายภาพ , มหาสมุทรสิ่งแวดล้อม และโครงสร้างของระบบนิเวศและพลวัตของ WAP เขตชายฝั่งตามการวิจัยโดย PAL ( ducklowและทำไม al . , 2012 ) และ BAS ( เมเรดิธเหรอ , et อัล2004 ; คลาร์กและ  al . , 2007 )oceanogr aphyและภูมิอากาศทางชายฝั่งของภูมิภาค ( มาร์ตินสันและทำไม al . , 2008 ) เป็น punctuated โดยเกาะแหลม และคาบสมุทรขนาดเล็กและมีเครือข่ายที่ซับซ้อนของช่องแคบ อ่าว และทางเดินระหว่างเกาะกับแผ่นดินใหญ่ทวีปตัวเลข ( ครั้งที่ 1 ) ที่ชายฝั่ง การหมุนเวียนเกี่ยวข้องกับชายฝั่ง ผิดปกติและ bathymetry nearshore และมันรวมถึงอธิบายแอนตาร์กติกเมื่อเร็วๆ นี้คาบสมุทรชายฝั่งในปัจจุบัน ซึ่งดูเหมือนจะถูกขับเคลื่อนโดยลมและน้ำแข็งเมลท์วอเตอร์ อินพุตในฤดูร้อนใต้( มอฟแฟตและ  al . , 2008 ) การไหลเวียนของชายฝั่งอาจใช้รักษาหรือการขนส่งแพลงก์ตอนในเขตชายฝั่ง แต่กระจายพื้นที่และเวลาผลเหล่านี้จะไม่ขึ้นครับตามพื้นทำให้คาบสมุทรทันที 200 – 300 เมตรหรือลึกภายในไม่กี่กิโลเมตรของชายฝั่ง มันคือเปอร์เซ็นต์ โดยหันไปทางแผ่นดินสิ้นสุดของหลาย ๆธารน้ำแข็งกัดเซาะ troughs และเรือดำน้ำหุบเขาที่ลึกเกิน 750 เมตรและขยายข้ามไหล่ทวีป( Anderson , 1999 ) คุณสมบัติเหล่านี้อำนวยความสะดวกส่วนกระบวนการน้ำผุดอุ่น nutrientrichบน Circumpolar ลึกน้ำ( ucdw ) ที่อาจจะสนับสนุนเพิ่มวัสดุอาหารแบบฉบับสำหรับของขวัญนกเพนกวิน ( เฟรเซอร์ และ trivelpiece , 1996 ;สโกฟิลด์และ  al . , 2013 ในปัญหานี้ )การเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศระดับภูมิภาคที่จะกล่าวถึงรายละเอียดอื่น ๆ ( เทอร์เนอร์และ  al . ,2009 ) , แต่มันควรจะสังเกตว่าWAP จัดแสดงระหว่างอย่างรวดเร็วที่สุดราคาของภูมิภาคร้อนก็ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในฤดูหนาว ( + 7 ° C ตั้งแต่ 1950 , หรือห้าครั้งหมายถึงประจำปีทั่วโลก ) ที่ฤดูหนาวเฉลี่ยรายปี ( จา ) และฤดูร้อน( DJF ) อุณหภูมิอากาศ– 1.5 – 4.9และ + 1.4 องศาองศาเซลเซียส ตามลำดับ สำหรับระยะเวลา78 / 72 / 66 ° W W W W W 60 ° 54 เมตร70 / s68 / s66 / s64 / s62 / s60 องศาเแอนตาร์กติกคาบสมุทรซีอาร์pกิโลกรัมอุกกาบาตน้ำ ( % )0123 .4 .5รูปครั้งที่ 1 แผนที่ของเขตการศึกษาตามคาบสมุทรแอนตาร์กติกตะวันตก จุดเล็ก ๆเป็นปกติสถานีอุทกศาสตร์ สีเพื่อแสดงเปอร์เซ็นต์น้ำ ( ส่วนใหญ่อุกกาบาตธารน้ำแข็งละลายในน้ำ ในเดือนมกราคม 2011 ( เมเรดิธและ  al . , 2013 ) ตัวอักษรสีแดงแสดงที่ตั้งของ ปาล์มเมอร์ ( P ) และ rothera ( R ) สถานี กิโลกรัม = กษัตริย์จอร์จที่เกาะ C = ชาร์คเกาะสายอุทกศาสตร์ ( จุดสี ) 100 กม. ห่าง ( เหนือใต้ ) และ 20 กม. ห่าง ( ข้ามชั้น ) แบ่งไหล่ทวีปอยู่ทางซ้ายสมุทรศาสตร์ | กันยายน 2013 1932532 – 2009 ( http : / / oceaninformatics .UCSD . edu / datazoo / data / pallter / ข้อมูล )มหาสมุทรในภูมิภาคยังอุ่นอย่างมาก กับการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิพื้นผิวมหาสมุทรในส่วนที่เกินจาก 1 ° C วัดระหว่างครึ่งหลังของศตวรรษที่ยี่สิบ( เมเรดิธและกษัตริย์ , 2005 ) ส่วนหนึ่งของนี้บนมหาสมุทรร้อนคิดว่าเป็นแหล่งกำเนิดของบรรยากาศ พร้อมโอนโดยปริมาณของความร้อนความสะดวกมากขึ้นน้ำน้ำแข็งฟรีจากฤดูใบไม้ผลิฤดูใบไม้ร่วงยิ่งมีมหาสมุทรอบอุ่นเป็นอย่างมากได้เป็นอย่างดี ( มาร์ตินสันและ ทำไมอัล .2008 ) แหล่งที่มาของความร้อนแรงเข้า WAP เป็นไหลเข้าภูมิภาคอุ่น ucdw กลางความลึกจากบัญชีที่อุ่นบุกรุกตามการ glacially scoured หุบเขากระทบในภูมิภาค ( มาร์ตินสันชั้นวางของด้านใน ,2012 ; มาร์ตินสัน และ แมคกี้ , 2012 )ร้อนจากด้านบนและด้านล่างมีผลในการล่าถอยอย่างรวดเร็วของส่วนใหญ่ของธารน้ำแข็งตามคาบสมุทร( ทำ ET รึเปล่า al . , 2005 ) , ที่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญในระบบนิเวศชายฝั่งปลานำเข้าจากทะเลน้ำแข็งและธารน้ำแข็งระยะเวลา ขอบเขต และฤดูกาลของทะเลน้ำแข็งเป็นหลักทางกายภาพตัวกำหนดของวาเรีย