The chemical composition of the bro

The chemical composition of the browse species is presented in Table 1. Dry matter (DM) of
the feed resources varied from 22% in Ficus to 35% in Leucaena. The ash content was lowest
(5%) in Albizia while Ficus spp the highest (12 %). Ether extract (EE) which signifies fat content
of the diet was also lowest in Panicun (3 %) but highest in Leucaena and Gliricidia spp (12 %).
The crude protein (CP) contents of the browse species ranged from 7 % in Panicum to 24 % in
Leucaena spp. Variations were also observed in fiber fractions of the fodders. Neutral detergent
fibre (NDF) varied from 45 % in Luecaena to 73 % in Panicum. Acid detergent fibre ranged
between 32 % in Leucaena and 48 % in Ficus. Again, Acid detergent lignin (ADL) contents were
ranged from 6 % to 12 %. The DM and ash content obtained were similar to those reported of
earlier work (Yavuz Gurbuz, 2007). The level of CP of the browse spp agreed with the reports of
Omokanye, (2001). However, CP content of the browse spp are within the range required for
optimum performance of WAD goats expect for Panicum maximum which fell below the
minimum requirement for ruminants (7%) (Minson,1990). The fibre contents of the plant species
were consistent with the report of other workers (Larbi et al 1996). Although, Meissner et al
(1991) reported that browse spp with NDF above 55-60 % will reduce the intake of such fodder
by ruminants, this did not follow in this work because those plants with higher NDF (Ficus and
panicum) were well consumed. It then showed that many other factors could be responsible for
the consumption of fodders by ruminants.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีการนำเสนอองค์ประกอบทางเคมีชนิดดูในตารางที่ 1 เรื่องแห้ง (DM) ของทรัพยากรอาหารแตกต่างกันจาก 22% ในฟิคัสเป็น 35% ใน Leucaena เนื้อหาเถ้าถูกสุด(5%) ในขณะที่ฟิคัสเบียส Albizia สูงสุด (12%) สารสกัดอีเทอร์ (EE) ซึ่งหมายถึงไขมันของอาหารนั้นยังต่ำสุดใน Panicun (3%) แต่สูงสุดใน Leucaena และแคเบียส (12%)เนื้อหาโปรตีนหยาบ (CP) ชนิดเรียกดูที่อยู่ในช่วงจาก 7% ใน Panicum 24% ในโอ Leucaena รูปยังสุภัคเศษเส้นใยของอาหาร ผงซักฟอกที่เป็นกลางเส้นใย (NDF) แตกต่างกันจาก 45% ใน Luecaena ถึง 73% ใน Panicum ใยผงซักฟอกกรดที่อยู่ในช่วงระหว่าง 32% Leucaena และ 48% ในฟิคัส อีก lignin ผงซักฟอกกรด (ADL) เนื้อหาได้อยู่ในช่วงจาก 6% เป็น 12% DM และเถ้าได้รับเนื้อหาใกล้เคียงกับรายงานของก่อนหน้านี้ทำงาน (Yavuz Gurbuz, 2007) ระดับ CP เบียสดูตกลงกับรายงานของOmokanye, (2001) อย่างไรก็ตาม CP เบียสเรียกดูเนื้อหาอยู่ในช่วงที่จำเป็นสำหรับประสิทธิภาพสูงสุดของแพะ WAD ที่คาดหวังสำหรับ Panicum สูงสุดซึ่งตกอยู่ใต้การความต้องการขั้นต่ำสำหรับ ruminants (7%) (Minson, 1990) เส้นใยเนื้อหาพันธุ์พืชได้สอดคล้องกับรายงานของผู้ปฏิบัติงานอื่น (Larbi et al 1996) ถึงแม้ว่า Meissner et al(1991) รายงานว่า ดูเบียส มี NDF เหนือ 55-60% จะลดการบริโภคอาหารดังกล่าวโดย ruminants ปฏิบัติในงานนี้เนื่องจากการที่พืชมี NDF สูง (ฟิคัส และpanicum) ดีใช้ ดังกล่าวแล้วพบว่า ปัจจัยอื่นอาจจะชอบการบริโภคอาหารโดย ruminants

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

องค์ประกอบทางเคมีของสายพันธุ์ที่ดูจะนำเสนอในตารางที่ 1 วัตถุแห้ง (DM)
ของทรัพยากรอาหารต่างๆ จาก 22% ในไทร 35% ในกระถิน ปริมาณเถ้าที่ได้ต่ำสุด
(5%) ในขณะที่ Albizia Ficus spp สูงสุด (12%) อีเธอร์สารสกัด (EE)
ซึ่งหมายถึงปริมาณไขมันของอาหารก็ยังต่ำที่สุดในPanicun (3%) แต่ที่สูงที่สุดในกระถินและเอสพีพี Gliricidia (12%).
โปรตีนดิบ (ซีพี) เนื้อหาของดูชนิดตั้งแต่ 7% ในหญ้า 24%
ในเอสพีพีกระถิน รูปแบบนอกจากนี้ยังได้ตั้งข้อสังเกตในเศษส่วนของเส้นใย Fodders ผงซักฟอก Neutral
ไฟเบอร์ (NDF) ต่าง ๆ จาก 45% ใน Luecaena ถึง 73% ในหญ้า เส้นใยผงซักฟอกกรดอยู่ในช่วงระหว่าง 32% ในกระถินและ 48% ในปีไทร
อีกครั้งลิกนินผงซักฟอก Acid (ADL)
เนื้อหาถูกตั้งแต่6% ถึง 12% DM
ที่และปริมาณเถ้าที่ได้รับมีความคล้ายคลึงกับรายงานของการทำงานก่อนหน้า(Yavuz Gurbuz 2007) ระดับของซีพีเอสพีพีของดูเห็นด้วยกับรายงานของ
Omokanye, (2001) แต่เนื้อหาของซีพีเอสพีพีดูจะอยู่ในช่วงที่จำเป็นสำหรับการปฏิบัติงานที่เหมาะสมของแพะ WAD คาดหวังสำหรับหญ้าซึ่งลดลงต่ำกว่าความต้องการขั้นต่ำสำหรับสัตว์เคี้ยวเอื้อง(7%) (Minson, 1990) เนื้อหาเส้นใยของสายพันธุ์พืชที่มีความสอดคล้องกับรายงานของคนอื่น ๆ (Larbi et al, 1996) แม้ว่า Meissner, et al (1991) รายงานว่าเอสพีพีดูกับ NDF ข้างต้น 55-60% จะช่วยลดปริมาณของสัตว์ดังกล่าวโดยสัตว์เคี้ยวเอื้องนี้ไม่ได้ทำตามในงานนี้เพราะพืชเหล่านั้นมีNDF สูงกว่า (Ficus และPanicum) ถูกนำมาบริโภคเป็นอย่างดี . จากนั้นก็แสดงให้เห็นว่าปัจจัยอื่น ๆ อาจจะเป็นผู้รับผิดชอบในการบริโภคของFodders จากสัตว์เคี้ยวเอื้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

องค์ประกอบทางเคมีของการเรียกดูชนิดที่แสดงในตารางที่ 1 วัตถุแห้ง ( DM )
อาหารทรัพยากรที่หลากหลายจาก 22% ในฝรั่งถึง 35% ในกระถิน . เถ้าเนื้อหาสุด
( 5% ) และสูงสุดในขณะที่กล้าไม้ลบิเซียล ( 12% ) สารสกัดอีเทอร์ ( EE ) ซึ่งหมายถึง
ปริมาณไขมันของอาหารก็ถูกที่สุดใน panicun ( 3% ) แต่สูงสุดและกระถิน gliricidia SPP ( 12% ) .
มีโปรตีน ( CP ) เนื้อหาของการเรียกดูชนิดมีค่า 7% ในหญ้าถึง 24 %
กระถิน spp . พบในรูปแบบเส้นใยเศษส่วนของ Fodders . ผงซักฟอกเป็นกลาง
ไฟเบอร์ ( NDF ) แตกต่างจาก 45% ใน luecaena ถึง 73% ในหญ้า . กรดผงซักฟอกเส้นใยมีค่า
ระหว่าง 37% ในกระถินและ 48 % ในฝรั่ง . อีกครั้ง , กรดผงซักฟอกลิกนิน ( ADL ) เนื้อหา
อยู่ระหว่างร้อยละ 6 ถึง 12 %DM และเถ้าที่ได้ใกล้เคียงกับรายงานของ
ก่อนหน้านี้ทำงาน ( ยาวุส gurbuz , 2007 ) ระดับของโปรตีนของ ดู ซึ่งสอดคล้องกับรายงานของ
omokanye ( 2001 ) อย่างไรก็ตาม บริษัท ซีพี ออลล์ เนื้อหาของ ดู และอยู่ในช่วงที่ต้อง
สมรรถนะของแพะ Wad คาดว่าหญ้าสูงสุดซึ่งอยู่ด้านล่าง
ความต้องการขั้นต่ำสำหรับสัตว์เคี้ยวเอื้อง ( 7% ) ( minson , 2533 )ไฟเบอร์ เนื้อหาของชนิดพืช
ที่สอดคล้องกับรายงานของคนงานอื่น ๆ ( ลาร์บี้ et al , 1996 ) แม้ว่า เมสเนอร์ et al
( 1991 ) รายงานว่า ดูเปรียบเทียบกับวัตถุเหนือ 55-60 % จะลดปริมาณของอาหารสัตว์ เช่น
แสดงอาการนี้ไม่ได้ติดตามในงานนี้เพราะพืชระดับ NDF ( ไทรและ
หญ้า ) แล้วใช้แล้ว พบว่า ปัจจัยอื่น ๆที่อาจจะรับผิดชอบ
การบริโภค fodders โดยสัตว์เคี้ยวเอื้อง .