Led by the receptionist, they were

Led by the receptionist, they were guided down a corridor to one of the cylindrical rooms among the great number lined up within the building.

In the center of the cylindrical room, something similar to a crystal ball was placed on a pedestal, with half of it embedded inside. When the female guide touched the crystal ball, it slowly began to emit a faint light.

Without much warning, the floor of the cylindrical room rose, moving without any sound as it ascended higher and higher.

Before long, the rising floor came to a stop, reaching its intended level, with the connecting passageway leading to the tower’s outer part. With a window running along the entire outer circumference, it offered an unbroken view of the entire city.

Just facing the west, all of the Maple would appear at one’s feet, with an enormous lake spread out on the horizon. Even looking at the north, or at the south, the lake’s edges can’t be seen.

Called the Great Slave by the founding patriarch, the huge lake was the city’s precious source of water, providing furthermore an abundance of fish to catch ─ a treasure house.

While looking at the glittering scenery with the morning sun reflecting off the Great Slave lake, sparkling, they advanced through the corridor and finally arrived at their destination.

Before long, they arrived before a set of large double doors. After the female clerk opened one side of the doors and informed the person within of the arrival of visitors, she stepped aside, prompting the two to enter.

Ariane and Dylan nodded at each other and passed through the doors.

There were no splendorous decorations or the like inside; rather, the atmosphere within the large room was quite subdued. There was a large round table placed in the center of the room, with eleven men and women seated around it.

The seated people were almost all elves, but the figures of a dark elf and a dwarf can also be seen. This was the central governing council of Maple’s ten grand elders, with the third generation patriarch, Brian Boyd Evangeline Maple, assembled with them.

The current patriarch had genealogy that can be traced back to the founding patriarch, Evangeline, though it was unusual for an elf to inherit and call themselves with the first generation’s name.

“Elder Dylan of Raratoia, is it already time to report the results of the recent rescue mission? Why are you here to report it in person?”

A person sitting in the back of the room calmly asked Dylan those questions.

The man with the calm atmosphere looked to be in his forties and had long green-tinged blonde hair that was tied together with a braid colored with complex patterns. He was Patriarch Brian, the third generation head.

In response to the question, her father spoke with a rarely shown expression of nervousness, leading Ariane to occasionally glance at Dylan’s state with curious eyes. When the conversation reached the part about the feudal lord, his expression darkened slightly and his eyes were lowered.

When Dylan finished his report, the noises in the room disappeared, filling it with a quiet atmosphere, making the slight movement of someone standing up seem extremely loud.

“Well, for the time being, the prisoners were rescued, and the two other unidentified people’s safety were secured as well.”

When one of the great elders said this to start up the conversation, it was like a dam had broken as opinions began to be exchanged, thrown in rapid succession.

“The problem is the fact that the two rescued were held by the feudal lord. Isn’t this matter a little troubling?”

“However, they personally violated the binding treaty from 400 years ago. Considering this, then there’s no grounds on which the other side can protest in this matter…”

“Wait wait, the feudal lord participating in the kidnapping this time is a legitimate reason to start a war! Have they already forgotten that, 600 years ago, they made war on us and split their country in the process!?”

“The tale of the war 600 years ago that we heard about from our parents is enough for us, but it’s nothing but a story written in history books for the humans… It truly seems impossible to build a lasting friendly relationship with them.”

“Humph, the opposition may not be able to say anything if we talk about supplying them with a bounty of magic stones…”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นำ โดยที่พนักงานต้อนรับ พวกเขาถูกนำลงทางเดินในอาคารห้องทรงกระบอกในหมู่จำนวนมากตั้งเรียงรายภายในอาคารอย่างใดอย่างหนึ่งในห้องทรงกระบอก สิ่งที่คล้ายกับลูกแก้วถูกวางไว้บนฐาน กับครึ่งหนึ่งของมันฝังอยู่ใน เมื่อตัวนำหญิงสัมผัสลูกคริสตัล มันค่อย ๆ เริ่มเปล่งแสงจาง ๆโดยมาก กุหลาบพื้นห้องทรงกระบอก ย้าย โดยไม่มีเสียงใด ๆ ตามที่มันขึ้นสูงขึ้น และสูงขึ้นอีกไม่นาน ชั้นเพิ่มขึ้นมาเพื่อหยุด ถึงอนุสรณ์ระดับ มีทางเดินเชื่อมต่อที่นำไปสู่ส่วนนอกของอาคาร มีหน้าต่างทำงานไปตามเส้นรอบวงภายนอกทั้งหมด มันนำเสนอมุมมองไม่เสียหายของทั้งเมืองเพียงแค่หันหน้าไปทางทิศตะวันตก ทั้งหมดของเมเปิ้ลจะปรากฏที่เท้า ทะเลสาบขนาดใหญ่ที่ประดับบนขอบฟ้า ดูได้ ที่ภาคเหนือ หรือภาคใต้ ขอบของทะเลสาบไม่สามารถมองเห็นเรียกว่าทาสดี โดยพระผู้ก่อตั้ง ทะเลสาบขนาดใหญ่คือ แหล่งน้ำ นอกจากนี้ยังให้ความอุดมสมบูรณ์ของปลาจับยึดบ้านสมบัติล้ำค่าของเมืองขณะที่กำลังดูฉากระยิบระยับด้วยแสงแดดยามเช้าที่สะท้อนถึงปิดเลคดีทาส ประกาย พวกเขาขั้นสูงผ่านทางเดิน แล้วก็ มาถึงปลายทางอีกไม่นาน พวกเขามาถึงก่อนชุดของประตูบานคู่ขนาดใหญ่ หลังจากพนักงานหญิงเปิดด้านหนึ่งของประตู และแจ้งบุคคลภายในของการมาถึงของคน เธอก้าวกัน พร้อมท์สองป้อนAriane และดีแลนเลยต้องที่แต่ละอื่น ๆ และผ่านประตูมีของตกแต่งไม่มี splendorous หรือชอบภายใน ค่อนข้าง ภายในห้องขนาดใหญ่บรรยากาศค่อนข้างเงียบ โต๊ะกลมขนาดใหญ่วางอยู่กลางห้อง สิบเอ็ดคนและผู้หญิงที่นั่งอยู่รอบ ๆ ได้คนนั่งเอลฟ์เกือบทั้งหมด แต่ยังสามารถเห็นตัวเลขเป็นเอลฟ์มืดและคนแคระ กรรมการกฤษฎีกาควบคุมกลางของเมเปิ้ลสิบแกผู้สูงอายุ กับสามสร้างพระ ไบรอัน Boyd Evangeline เมเปิล ประกอบกับพวกเขาได้พระปัจจุบันมีลำดับวงศ์ตระกูลที่สามารถ traced กลับไปที่พระผู้ก่อตั้ง Evangeline ว่ามันผิดปกติสำหรับเอลฟ์ที่จะสืบทอด และเรียกตัวเอง ด้วยชื่อของรุ่นแรก"ดีแลนพี่ Raratoia เป็นมันแล้วเวลาที่จะรายงานผลของภารกิจกู้ภัยล่า ทำไมท่านที่นี่เพื่อรายงานในคน"คนที่นั่งด้านหลังของห้องพักสงบถามดีแลนคำถามเหล่านั้นคนที่ มีบรรยากาศสงบมองในเซี่ยงไฮ้ของเขา และได้แต่งแต้มสีสันสีเขียวยาวผมสีบลอนด์ที่ผูกกับเชือกถักสี ด้วยรูปแบบที่ซับซ้อน พระองค์พระไบรอัน หัวรุ่นสามตอบคำถาม พูดพ่อของเธอกับนิพจน์ที่ไม่ค่อยแสดงความหงุดหงิด Ariane นำการบางครั้งดูสถานะของ Dylan ตาอยากรู้อยากเห็น เมื่อการสนทนาถึงส่วนที่เกี่ยวกับพระเจ้าศักดินา นิพจน์ของเขามืดเล็กน้อย และตาของเขาถูกลดลงเมื่อดีแลนเสร็จแล้วรายงานของเขา เสียงในห้องหายไป กรอก ด้วยบรรยากาศเงียบสงบ ทำให้การเคลื่อนไหวเล็กน้อยของคนที่ยืนดูเหมือนจะดังมาก"ดี การ มีการช่วยเหลือนักโทษ และความปลอดภัยสองไม่สามารถระบุได้ของผู้อื่นค้ำประกันเช่นกัน"เมื่อผู้สูงอายุดีอย่างใดอย่างหนึ่งกล่าวว่า การเริ่มต้นการสนทนา มันเป็นเหมือนเขื่อนได้เสีย ตามความเห็นเริ่มแลกเปลี่ยน โยนใน succession อย่างรวดเร็ว"ปัญหาคือ ความจริงที่ว่า ทั้งสองช่วยเหลือถูกถือ โดยไดเมียว ไม่ได้เรื่องนี้หนักใจเล็กน้อย""อย่างไรก็ตาม พวกเขาเป็นการส่วนตัวละเมิดสนธิสัญญาผูกพันจาก 400 ปีก่อน พิจารณานี้ แล้วมีเหตุผลไม่มีที่ด้านข้างสามารถประท้วงในเรื่องนี้...""รอรอ วเข้าร่วมในการลักพาตัวครั้งนี้คือ เหตุผลที่ถูกต้องเพื่อเริ่มสงคราม พวกเขาแล้วลืม 600 ปีที่แล้ว พวกเขาทำสงครามกับเรา และแบ่งประเทศของตนในกระบวนการ?""เรื่องราวของสงคราม 600 ปีที่แล้วที่เราได้ยินเกี่ยวกับจากพ่อแม่ของเราก็เพียงพอสำหรับเรา แต่มันคืออะไรแต่เรื่องที่เขียนในหนังสือประวัติศาสตร์สำหรับมนุษย์... อย่างแท้จริงเหมือนไม่สามารถสร้างความสัมพันธ์เป็นมิตรที่ยั่งยืนกับพวกเขา""Humph ฝ่ายค้านไม่อาจพูดอะไรหากเราพูดถึงการส่งพวกเขาด้วยความโปรดปรานของหินวิเศษ..."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นำโดยพนักงานต้อนรับที่พวกเขาถูกนำลงทางเดินหนึ่งกระบอกบุหรี่ระหว่างจำนวนมากเรียงรายอยู่ภายในอาคารในศูนย์กลางของห้องทรงกระบอกคล้ายลูกบอลคริสตัลที่ถูกวางไว้บนฐาน , กับครึ่งหนึ่งของมันที่ฝังอยู่ภายใน เมื่อไกด์หญิงสัมผัสลูกบอลคริสตัล มันก็เริ่มเปล่งแสงเป็นลมโดยไม่มีการเตือนมาก พื้นของห้องทรงกระบอกโรสย้ายโดยไม่มีเสียงใด ๆที่สูงขึ้นและสูงขึ้นก่อนที่จะยาว , ขึ้นชั้นมาหยุดถึงวัตถุประสงค์ของระดับด้วยการเชื่อมต่อทางผ่านไปสู่ส่วนนอกสุดของหอคอย กับหน้าต่างวิ่งตามแนวเส้นรอบวงด้านนอกทั้งหมด มันเสนอมุมมองดีดีของเมืองทั้งหมดแค่หันหน้าไปทางตะวันตก ทั้งหมดของเมเปิลจะปรากฏที่เท้าของทะเลสาบใหญ่ที่แผ่ออกมาบนขอบฟ้า แม้มองทางทิศเหนือหรือใต้ ขอบของทะเลสาบที่ไม่สามารถเห็นได้เรียกว่าทาสที่ดีโดยสถาปนาประมุข ทะเลสาบขนาดใหญ่ เป็นเมืองที่มีแหล่งที่มาของน้ำ ให้มีความอุดมสมบูรณ์ของปลาที่จะจับ─สมบัติในบ้านขณะที่มองทัศนียภาพอร่ามกับแสงแดดยามเช้าสะท้อนออกเยี่ยมทาสทะเลสาบประกาย พวกเขาขั้นสูงผ่านทางเดินและในที่สุดก็มาถึงปลายทางของพวกเขานานก่อนที่พวกเขามาถึงก่อนที่ ชุดประตูบานคู่ขนาดใหญ่ หลังจากที่พนักงานหญิงเปิดด้านหนึ่งของประตู และแจ้งให้บุคคลภายในของการมาถึงของผู้มาเยือน เธอก้าวไปแจ้งสองเข้าไปอารีน และดีแลนพยักหน้าที่แต่ละอื่น ๆและผ่านประตูไม่มีการตกแต่ง splendorous หรือชอบภายใน แต่บรรยากาศภายในห้องขนาดใหญ่ค่อนข้างแตก มีขนาดใหญ่รอบ ๆโต๊ะที่วางอยู่กลางห้อง มีสิบเอ็ดผู้ชายและผู้หญิงนั่งอยู่รอบๆที่นั่งคนเป็นเอลฟ์เกือบทั้งหมด แต่ตัวเลขของดาร์คเอลฟ์และคนแคระยังสามารถเห็น นี้คือกลางสภาเทศบาลของเมเปิล 10 แกรนด์ ผู้อาวุโส กับประมุขรุ่นที่สาม , ไบรอันบอยด์เจลีน เมเปิล ประกอบกับพวกเขาพระสังฆราชในปัจจุบันมีการลำดับวงศ์ตระกูลที่สามารถ traced กลับไปที่สถาปนาประมุข เอวานเจลีน แม้ว่ามันเป็นเรื่องปกติสำหรับเอลฟ์ เพื่อสืบทอดและเรียกตัวเองด้วยชื่อรุ่นแรกของ" พี่ดีแลนของ raratoia มันถึงเวลาแล้ว ต้องรายงานผลของภารกิจกู้ภัยเมื่อเร็วๆนี้ ? ทำไมคุณมาที่นี่เพื่อรายงานในคน ? "คนที่นั่งอยู่หลังห้องอย่างใจเย็นถามดีแลนคำถามเหล่านั้นผู้ชายกับความสงบร่มรื่นดูเป็นวัย 40 และมีสีเขียวแต่งแต้มสีบลอนด์ยาวที่ถูกมัดด้วยเส้นสีลวดลายซับซ้อน เขาคือประมุข ไบรอัน หัวหน้ารุ่นที่ 3ในการตอบสนองต่อ คำถาม พ่อของเธอพูดด้วยไม่ค่อยแสดงสีหน้าตื่นเต้นาอารีนบางครั้งมองดีแลนสภาพด้วยสายตาสงสัย เมื่อการสนทนาถึงส่วนเรื่องศักดินา สีหน้าของเขามืดเล็กน้อยและดวงตาของเขาลดลงเมื่อดีแลนเสร็จรายงานของเขา เสียงในห้องหายไป เติมเต็มด้วยบรรยากาศที่เงียบสงบ ทำให้การเคลื่อนไหวของคนที่ยืนเล็กน้อย ดูเหมือนจะเสียงดังมาก" อืม ตอนนี้นักโทษได้รับการช่วยชีวิตและความปลอดภัยสองอื่น ๆที่ประชาชนที่มีความปลอดภัยเป็นอย่างดี "เมื่อหนึ่งในผู้ใหญ่ที่ดีกล่าวนี้เพื่อเริ่มการสนทนา มันเหมือนเขื่อนก็แตกตามความคิดเห็น เริ่มมีการแลกเปลี่ยน , โยนในการสืบทอด" ปัญหาคือความจริงที่ว่าทั้งสองได้ถูกจัดขึ้นโดยศักดินา ไม่ใช่เรื่องหนักใจเล็กน้อย "" อย่างไรก็ตาม พวกเขาเองที่ละเมิดสนธิสัญญาผูกพันตั้งแต่ 400 ปีก่อน พิจารณานี้ ก็ไม่มีเหตุที่ด้านอื่น ๆสามารถประท้วงในเรื่องนี้ . . . "" เดี๋ยวๆ พวกศักดินาที่เข้าร่วมในการลักพาตัวในครั้งนี้ คือ เหตุผลที่ถูกต้องเพื่อเริ่มต้นสงคราม พวกเขาลืมไปแล้วว่า 600 ปีมาแล้ว พวกเขาทำสงครามกับเรา และแบ่งประเทศของพวกเขาในกระบวนการ ? "" เรื่องของสงครามเมื่อ 600 ปีก่อน ที่เราได้ยินจากพ่อแม่ของเราก็เพียงพอสำหรับเราแล้ว มันไม่มีอะไรหรอก แต่เรื่องราวที่เขียนไว้ในหนังสือ ประวัติศาสตร์ของมนุษย์ . . . . . . . มันอย่างแท้จริงดูเหมือนว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะสร้างนานความสัมพันธ์ที่เป็นมิตรกับพวกเขา . "" หึ ฝ่ายค้านอาจจะพูดอะไร ถ้าเราพูดคุยเกี่ยวกับการขายด้วยค่าหัวของหิน . . . . . . . วิเศษ "