ระบบการศึกษาของเวียดนามการศึกษาของเ

ระบบการศึกษาของเวียดนาม

การศึกษาของเวียดนามในอดีต นำรูปแบบมาจากระบบการศึกษาของสหภาพโซเวียตรัสเซีย และต่อมาได้มีการปรับเปลี่ยนเพื่อให้เข้ากับวัฒนธรรมและชีวิตความเป็นอยู่ ของเวียดนาม อย่างไรก็ตาม หากกล่าวถึงการศึกษาโดยภาพรวม เวียดนามยังได้รับอิทธิพลจากจีนและฝรั่งเศสด้วย เนื่องจากเคยตกอยู่ใต้อาณานิคมของสองประเทศดังกล่าว
ความเป็นมาของการศึกษาประเทศเวียดนามโดยย่อ

ความเป็นมาของการศึกษาประเทศเวียดนามโดยย่อ
ประเทศเวียดนามได้มีการพัฒนาการศึกษาควบคู่ไปกับพัฒนาของประเทศ ซึ่งสามารถแบ่งออกได้เป็นระยะ ๆ ย่อ ๆ ในเชิงประวัติศาสตร์ดังนี้ (Pham Minh Hac,1995, 42-61)
1. ระยะที่อยู่ภายใต้การปกครองของราชวงศ์จีน (Period of Chinese Imperial Domination) : 200 ปีก่อน ค.ศ. - ค.ศ. 938
2. ระยะที่ประเทศมีอิสรภาพ (Period of National Independence) : ค.ศ. 938 -ค.ศ. 1859
3. ระยะที่อยู่ภายใต้อาณานิคมของฝรั่งเศส (Period of French Colonialism): ค.ศ. 1859 - 1945
4. ระยะหลังการปฏิวัติเดือนสิงหาคม (Period after August Revolution) : ค.ศ. 1945 - 1975
5. ระยะของการรวมประเทศ (Period of National Reunification) : ค.ศ. 1975 - ปัจจุบัน
ระยะที่อยู่ภายใต้การปกครองของราชวงศ์จีน
ในระยะนี้ประเทศเวียดนามอยู่ภายใต้การปกครองของราชวงศ์จีน ดังนั้นผู้บริหารของประเทศจีน จึงเป็นผู้ก่อตั้งระบบการศึกษาในประเทศเวียดนามทั้งในแบบของรัฐและเอกชน ซึ่งในสมัยก่อนเน้นเฉพาะการศึกษาของบุตรชายและการฝึกอบรมบุคคลเพื่อเข้าไปรับราชการและบริหารประเทศ มีนโยบาย "Feudal Intelligentsia" ซึ่งจะคัดเลือกเฉพาะบุตรชายจากครอบครัวขุนนางไปรับราชการกับราชวงศ์จีน ระบบการศึกษาต่อเนื่องของชาวเวียดนามในบางศตวรรษพบว่า บุคคลชาวเวียดนามที่มีฐานะทางสังคมดีและมีสติปัญญาดีจะได้รับอนุญาตให้เข้าไปศึกษาต่อในประเทศจีน โดยมีการสอบแข่งขันหลายขั้นตอนและครั้งสุดท้ายจะสอบที่กรุงปักกิ่ง เมื่อสอบผ่านจะได้วุฒิเทียบเท่า Doctor’s Degree ระบบการศึกษาดังกล่าวสืบทอดมาจนถึง ราชวงศ์ถัง (ค.ศ. 618 - ค.ศ. 907) ระบบการศึกษาที่เลียนแบบมาจากประเทศจีนประกอบด้วย การศึกษาเบื้องต้น (Primary Education) ที่มีระยะเวลาการศึกษาน้อยกว่า 15 ปี และการศึกษาระดับอุดมศึกษา (Higher Education) ที่มีระยะเวลาการศึกษามากกว่า 15 ปีขึ้นไป
ระยะที่ประเทศมีอิสรภาพ
ในปี ค.ศ. 938 Ngo Dinh ได้รบชนะจีนและก่อตั้งราชวงศ์ Ngo Dinh และราชวงศ์ Le ตอนต้น (ค.ศ. 939 - ค.ศ. 1009) การศึกษาส่วนใหญ่เป็นการดำเนินการโดยเอกชนและโรงเรียนพุทธศาสนา จนกระทั่งราชวงศ์ Le (ค.ศ. 1009 - ค.ศ. 1225) เริ่มให้ความสำคัญกับการศึกษาเพิ่มมากขึ้น โดยเฉพาะในเมืองใหญ่ ๆ เช่น เมืองหลวง Thang Long หรือ Ha Noi ในปัจจุบัน มีการก่อตั้งสถาบันการศึกษาระดับอุดมศึกษาในประเทศเวียดนามเป็นแห่งแรก ใน ค.ศ. 1076 ที่มีชื่อเรียกว่า "Quoc Tu Gian หรือ Royal College" เพื่อเป็นแหล่งการศึกษาของบุตรชายของครอบครัวที่มีฐานะดี
ในยุคนี้มีการสร้างโรงเรียนของรัฐขึ้นอีกทั้งในส่วนกลางและจังหวัดต่างๆ เพื่อให้บุตรชายของสามัญชนเข้ารับการศึกษา ทำให้ระบบการศึกษาในประเทศเวียดนามในยุคนี้แบ่งออกเป็น3 แบบ คือ
1. Royal College อยู่ในเมืองหลวง อยู่ภายใต้การบริหารโดยตรงของกษัตริย์
2. โรงเรียนในระดับจังหวัดและอำเภอ เป็นโรงเรียนของรัฐซึ่งยังมีจำนวนไม่มากนัก
3. โรงเรียนของภาคเอกชน
อาจสรุปได้ว่าการศึกษาในระยะต้น ๆ ของประเทศเวียดนามอยู่ในระบบศักดินา ที่มีวัตถุประสงค์หลักเพื่อการคัดเลือกคนเข้าไปเรียนเพื่อเป็นขุนนางและข้าราชการในระดับต่าง ๆ
ระยะที่อยู่ภายใต้อาณานิคมของฝรั่งเศส
ในระยะที่ประเทศเวียดนามอยู่ภายใต้การปกครองของฝรั่งเศสนี้ ระยะแรกๆ ยังคงใช้ระบบการศึกษาตามลัทธิขงจื้ออยู่ จนกระทั่งปี ค.ศ. 1917 จึงได้มีการเริ่มระบบการศึกษาแบบฝรั่งเศส แต่ให้ความสำคัญกับการศึกษาในระดับประถมศึกษา มีโรงเรียนประถมศึกษาเกิดขึ้นในหมู่บ้านที่มีพลเมืองอาศัยอยู่หนาแน่น
การศึกษาในเบื้องต้นมีเกรด 1-2 มีชื่อเรียกที่แตกต่างกัน Ecole Communale ใช้เรียกการศึกษาในทางตอนเหนือ Ecole Auxilier Preparatoire ใช้เรียกการศึกษาทางตอนใต้ และ Ecole Preparatoire ใช้เรียกการศึกษาในตอนกลางของประเทศ ในบางเมืองมีการศึกษาพื้นฐาน 6 ปี ในเมืองใหญ่ ๆ เช่น Ha Noi, Haiphong และ Vinh มีการศึกษาที่สูงกว่า ระดับประถมศึกษาเพิ่มขึ้นอีก 4 ปี และมีเฉพาะในเมืองใหญ่ ๆ เท่านั้นที่มีการศึกษาสูงกว่าระดับมัธยมศึกษา คือ Ha Noi, Hue และ Saigon
ตอนต้นศตวรรษที่ 20 ประเทศฝรั่งเศสมีการพัฒนาการศึกษาวิชาชีพ (Professional Education) ขึ้น โดยมีการก่อตั้งสถาบันการศึกษาที่มีรูปแบบตะวันตก ในปี ค.ศ. 1902 มีวิทยาลัยแพทยศาสตร์และเภสัชศาสตร์เกิดขึ้นเป็นแห่งแรกที่กรุงฮานอย และมีการก่อตั้งสถาบันการศึกษาหลายแห่งในเวลาต่อมา นอกจากนี้ยังมีสถาบันการศึกษาทางด้านเทคนิคและอุตสาหกรรมอีกหลายแห่ง ซึ่งมีระยะเวลาในการศึกษา 2 ปี เน้นการฝึกอบรมทักษะในการทำงานกับเครื่องจักรกล สถาบันการศึกษาในระดับนี้เรียกว่า โรงเรียนฝึกวิชาชีพชั้นสอง จนกระทั่ง ค.ศ. 1919 จึงมีระบบการศึกษาแบบมหาวิทยาลัยที่มีการศึกษาวิชาทางด้านวิทยาศาสตร์ ได้แก่ วิชาฟิสิกส์ เคมี จนกระทั่งถึง ค.ศ. 1923 ได้เริ่มมีการจดทะเบียนผู้ที่ศึกษาในระดับมหาวิทยาลัย
โดยทั่วไปแล้วระบบการศึกษาของประเทศเวียดนามภายใต้การปกครองของประเทศฝรั่งเศส ยังมีความจำกัดอยู่มาก โดยพบว่ามีจำนวนนักศึกษาที่ลงทะเบียนประมาณรัอยละ 2.6 ของประชากรในวัยเรียนทั้งหมดของประเทศ ในขณะที่มีประชากรทั้งหมด 17,702,000 คน ในปี ค.ศ. 1931

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระบบการศึกษาของเวียดนามการศึกษาของเวียดนามในอดีตนำรูปแบบมาจากระบบการศึกษาของสหภาพโซเวียตรัสเซียและต่อมาได้มีการปรับเปลี่ยนเพื่อให้เข้ากับวัฒนธรรมและชีวิตความเป็นอยู่ของเวียดนามอย่างไรก็ตามหากกล่าวถึงการศึกษาโดยภาพรวมเวียดนามยังได้รับอิทธิพลจากจีนและฝรั่งเศสด้วยเนื่องจากเคยตกอยู่ใต้อาณานิคมของสองประเทศดังกล่าวความเป็นมาของการศึกษาประเทศเวียดนามโดยย่อ ความเป็นมาของการศึกษาประเทศเวียดนามโดยย่อประเทศเวียดนามได้มีการพัฒนาการศึกษาควบคู่ไปกับพัฒนาของประเทศซึ่งสามารถแบ่งออกได้เป็นระยะๆ ย่อๆ ในเชิงประวัติศาสตร์ดังนี้ (Pham Minh Hac, 1995, 42-61)1. ระยะที่อยู่ภายใต้การปกครองของราชวงศ์จีน (ระยะเวลาของการปกครองอิมพีเรียลจีน): 200 ปีก่อนค.ศ. - ค.ศ. 9382. ระยะที่ประเทศมีอิสรภาพ (ระยะเวลาของเอกราช): ค.ศ. 938 - ค.ศ. 18593. ระยะที่อยู่ภายใต้อาณานิคมของฝรั่งเศส (ระยะเวลาของลัทธิอาณานิคมฝรั่งเศส): ค.ศ. 1859-19454. ระยะหลังการปฏิวัติเดือนสิงหาคม (ระยะเวลาหลังการปฏิวัติสิงหาคม): ค.ศ. 1945-19755. ระยะของการรวมประเทศ (ระยะเวลาความชาติ): ค.ศ. 1975 - ปัจจุบันระยะที่อยู่ภายใต้การปกครองของราชวงศ์จีนในระยะนี้ประเทศเวียดนามอยู่ภายใต้การปกครองของราชวงศ์จีนดังนั้นผู้บริหารของประเทศจีนจึงเป็นผู้ก่อตั้งระบบการศึกษาในประเทศเวียดนามทั้งในแบบของรัฐและเอกชนซึ่งในสมัยก่อนเน้นเฉพาะการศึกษาของบุตรชายและการฝึกอบรมบุคคลเพื่อเข้าไปรับราชการและบริหารประเทศมีนโยบาอา "ศักดินานักการ" ซึ่งจะคัดเลือกเฉพาะบุตรชายจากครอบครัวขุนนางไปรับราชการกับราชวงศ์จีนระบบการศึกษาต่อเนื่องของชาวเวียดนามในบางศตวรรษพบว่าบุคคลชาวเวียดนามที่มีฐานะทางสังคมดีและมีสติปัญญาดีจะได้รับอนุญาตให้เข้าไปศึกษาต่อในประเทศจีนโดยมีการสอบแข่งขันหลายขั้นตอนและครั้งสุดท้ายจะสอบที่กรุงปักกิ่งเมื่อสอบผ่านจะได้วุฒิเทียบเท่าแพทย์ปริญญาระบบการศึกษาดังกล่าวสืบทอดมาจนถึงราชวงศ์ถัง (ค.ศ. 618 - ค.ศ. 907) ระบบการศึกษาที่เลียนแบบมาจากประเทศจีนประกอบด้วยการศึกษาเบื้องต้น (การศึกษาขั้นพื้นฐาน) ที่มีระยะเวลาการศึกษาน้อยกว่า 15 ปีและการศึกษาระดับอุดมศึกษา (อุดมศึกษา) ที่มีระยะเวลาการศึกษามากกว่า 15 ปีขึ้นไประยะที่ประเทศมีอิสรภาพในปีค.ศ. 938 Ngo Dinh ได้รบชนะจีนและก่อตั้งราชวงศ์โงดินห์และราชวงศ์ Le ตอนต้น (ค.ศ. 939 - ค.ศ. 1009) การศึกษาส่วนใหญ่เป็นการดำเนินการโดยเอกชนและโรงเรียนพุทธศาสนาจนกระทั่งราชวงศ์เลอ (ค.ศ. 1009 - ค.ศ. 1225) เริ่มให้ความสำคัญกับการศึกษาเพิ่มมากขึ้นโดยเฉพาะในเมืองใหญ่ๆ เช่นเมืองหลวงทางยาวหรือฮา น้อยในปัจจุบันมีการก่อตั้งสถาบันการศึกษาระดับอุดมศึกษาในประเทศเวียดนามเป็นแห่งแรกในค.ศ. 1076 ที่มีชื่อเรียกว่า "ก๊วกเกียน Tu หรือราชวิทยาลัย" เพื่อเป็นแหล่งการศึกษาของบุตรชายของครอบครัวที่มีฐานะดีในยุคนี้มีการสร้างโรงเรียนของรัฐขึ้นอีกทั้งในส่วนกลางและจังหวัดต่าง ๆ เพื่อให้บุตรชายของสามัญชนเข้ารับการศึกษา ทำให้ระบบการศึกษาในประเทศเวียดนามในยุคนี้แบ่งออกเป็น3 คำประกอบคือ1. ราชวิทยาลัยอยู่ในเมืองหลวงอยู่ภายใต้การบริหารโดยตรงของกษัตริย์2. โรงเรียนในระดับจังหวัดและอำเภอเป็นโรงเรียนของรัฐซึ่งยังมีจำนวนไม่มากนัก3. โรงเรียนของภาคเอกชนอาจสรุปได้ว่าการศึกษาในระยะต้นๆ ของประเทศเวียดนามอยู่ในระบบศักดินาที่มีวัตถุประสงค์หลักเพื่อการคัดเลือกคนเข้าไปเรียนเพื่อเป็นขุนนางและข้าราชการในระดับต่างๆระยะที่อยู่ภายใต้อาณานิคมของฝรั่งเศสในระยะที่ประเทศเวียดนามอยู่ภายใต้การปกครองของฝรั่งเศสนี้ระยะแรก ๆ ยังคงใช้ระบบการศึกษาตามลัทธิขงจื้ออยู่จนกระทั่งปีค.ศ. 1917 จึงได้มีการเริ่มระบบการศึกษาแบบฝรั่งเศสแต่ให้ความสำคัญกับการศึกษาในระดับประถมศึกษามีโรงเรียนประถมศึกษาเกิดขึ้นในหมู่บ้านที่มีพลเมืองอาศัยอยู่หนาแน่นการศึกษาในเบื้องต้นมีเกรด 1-2 มีชื่อเรียกที่แตกต่างกันได้รับ Communale ใช้เรียกการศึกษาในทางตอนเหนือได้รับ Auxilier Preparatoire ใช้เรียกการศึกษาทางตอนใต้และได้รับ Preparatoire ใช้เรียกการศึกษาในตอนกลางของประเทศในบางเมืองมีการศึกษาพื้นฐาน 6 ปีในเมืองใหญ่ๆ เช่นฮา น้อย ไฮฟองและวินห์มีการศึกษาที่สูงกว่าระดับประถมศึกษาเพิ่มขึ้นอีก 4 ปีและมีเฉพาะในเมืองใหญ่ๆ เท่านั้นที่มีการศึกษาสูงกว่าระดับมัธยมศึกษาคือฮา น้อย เว้และไซ่ง่อนตอนต้นศตวรรษที่ 20 ประเทศฝรั่งเศสมีการพัฒนาการศึกษาวิชาชีพ (Professional Education) ขึ้น โดยมีการก่อตั้งสถาบันการศึกษาที่มีรูปแบบตะวันตก ในปี ค.ศ. 1902 มีวิทยาลัยแพทยศาสตร์และเภสัชศาสตร์เกิดขึ้นเป็นแห่งแรกที่กรุงฮานอย และมีการก่อตั้งสถาบันการศึกษาหลายแห่งในเวลาต่อมา นอกจากนี้ยังมีสถาบันการศึกษาทางด้านเทคนิคและอุตสาหกรรมอีกหลายแห่ง ซึ่งมีระยะเวลาในการศึกษา 2 ปี เน้นการฝึกอบรมทักษะในการทำงานกับเครื่องจักรกล สถาบันการศึกษาในระดับนี้เรียกว่า โรงเรียนฝึกวิชาชีพชั้นสอง จนกระทั่ง ค.ศ. 1919 จึงมีระบบการศึกษาแบบมหาวิทยาลัยที่มีการศึกษาวิชาทางด้านวิทยาศาสตร์ ได้แก่ วิชาฟิสิกส์ เคมี จนกระทั่งถึง ค.ศ. 1923 ได้เริ่มมีการจดทะเบียนผู้ที่ศึกษาในระดับมหาวิทยาลัยโดยทั่วไปแล้วระบบการศึกษาของประเทศเวียดนามภายใต้การปกครองของประเทศฝรั่งเศส ยังมีความจำกัดอยู่มาก โดยพบว่ามีจำนวนนักศึกษาที่ลงทะเบียนประมาณรัอยละ 2.6 ของประชากรในวัยเรียนทั้งหมดของประเทศ ในขณะที่มีประชากรทั้งหมด 17,702,000 คน ในปี ค.ศ. 1931

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ของเวียดนามอย่างไรก็ตามหากกล่าวถึงการศึกษา โดยภาพรวม ซึ่งสามารถแบ่งออกได้เป็นระยะ ๆ ย่อ ๆ ในเชิงประวัติศาสตร์ดังนี้ (Pham มินห์ Hac 1995, 42-61) 1 (ช่วงเวลาที่จีนอิมพีเรียลปกครอง): 200 ปีก่อน ค.ศ. - ค.ศ. 938 2. ระยะที่ประเทศมีอิสรภาพ (ช่วงเวลาแห่งชาติอิสรภาพ): ค.ศ. 938 - ค.ศ. 1859 3 (ระยะเวลาของลัทธิล่าอาณานิคมฝรั่งเศส): ค.ศ. 1859 - 1945 4. ระยะหลังการปฏิวัติเดือนสิงหาคม (ระยะเวลาหลังการปฏิวัติสิงหาคม): ค.ศ. 1945 - 1975 5. ระยะของการรวมประเทศ (ระยะเวลาแห่งชาติ Reunification): ค.ศ. 1975 - ดังนั้นผู้บริหารของประเทศจีน มีนโยบาย "ศักดินาปัญญาชน" เมื่อสอบผ่านจะได้วุฒิเทียบเท่าปริญญาเอกระบบการศึกษาดังกล่าวสืบทอดมาจนถึง ราชวงศ์ถัง ( ค.ศ. 618 - ค.ศ. 907) การศึกษาเบื้องต้น (ประถมศึกษา) ที่มีระยะเวลาการศึกษาน้อยกว่า 15 ปีและการศึกษาระดับอุดมศึกษา (อุดมศึกษา) ที่มีระยะเวลาการศึกษามากกว่า 15 ค.ศ. 938 Ngo Dinh ได้รบชนะจีนและก่อตั้งราชวงศ์ Ngo Dinh และราชวงศ์ Le ตอนต้น ( ค.ศ. 939 - ค.ศ. 1009) จนกระทั่งราชวงศ์ Le ( ค.ศ. 1009 - ค.ศ. 1225) โดยเฉพาะในเมืองใหญ่ ๆ เช่นเมืองหลวง Thang Long หรือ Ha Noi ในปัจจุบัน ใน ค.ศ. 1076 ที่มีชื่อเรียกว่า "Quoc Tu เกียนหรือราชวิทยาลัย" แบบคือ1 ราชวิทยาลัยอยู่ในเมืองหลวง โรงเรียนในระดับจังหวัดและอำเภอ ๆ ระยะแรก ๆ จนกระทั่งปี ค.ศ. 1917 1-2 มีชื่อเรียกที่แตกต่างกัน Ecole Communale ใช้เรียกการศึกษาในทางตอนเหนือ Ecole Auxilier Preparatoire ใช้เรียกการศึกษาทางตอนใต้และ Ecole Preparatoire ในบางเมืองมีการศึกษาพื้นฐาน 6 ปีในเมืองใหญ่ ๆ เช่นฮานอยไฮฟองและ Vinh มีการศึกษาที่สูงกว่าระดับประถม ศึกษาเพิ่มขึ้นอีก 4 ปีและมีเฉพาะในเมืองใหญ่ ๆ คือ Ha Noi เว้และไซ่ง่อนตอนต้นศตวรรษที่ 20 (การศึกษามืออาชีพ) ขึ้น ในปี ค.ศ. 1902 ซึ่งมีระยะเวลาในการศึกษา 2 ปี สถาบันการศึกษาในระดับนี้เรียกว่า โรงเรียนฝึกวิชาชีพชั้นสองจนกระทั่ง ค.ศ. 1919 ได้แก่ วิชาฟิสิกส์เคมีจนกระทั่งถึง ค.ศ. 1923 ยังมีความ จำกัด อยู่มาก 2.6 ในขณะที่มีประชากรทั้งหมด 17,702,000 คนในปี ค.ศ. 1931