Associations of El Nino/La Nina Sou

Associations of El Nino/La Nina Southern Oscillation (ENSO) and Indian Ocean
Dipole (IOD) with local seasonal rainfall
Canonical correlation analysis was done between 1980-to-2011 monthly rainfall anomalies
and a set of ENSO and DMI indices for different month lags. Patterns of canonical variables
for the month lag yielding the highest canonical correlation are shown in Table 2 and
corresponding spatial distribution of canonical correlation coefficients are shown in Figure 4.
Monthly rainfalls show small anomalies (-15.7 to 113.7 mm, in Table 3) for mainland stations
during December to February (DJF), local dry season. For southern east coast stations,
December is not dry and the anomaly in DJF was high (-351 to 795 mm). This high anomaly
correlated to strong ENSO and IOD events occurring in previous two month (October to
December, OND), as suggested by high canonical correlation coefficient (r = 0.31 to 0.48)
over the South (see Figure 4 DJF). From Table 2, positive Indian Ocean Dipole and negative
Southern Oscillation Index (SOI), indicating El Nino, occurring in OND was likely found
with negative DJF rainfall anomaly over the southern east coast. Also, La Nino event in OND
was with more DJF rainfall. Moreover from Table 2, both ENSO and IOD strengths in OND
was equally associated with Thailand rainfall; whereas ENSO was dominant from January to
May and IOD was singly dominant in summer monsoon month (June to August, JJA). This
ENSO-IOD coexistence is consistent with the finding from the study on dipole variability of
sea surface temperature (SST) in the Indian Ocean, conducted by Baquero-Bernal et al.
(2002). They show that in most cases, El Nino and La Nina respond to basin-wide warm and
cold SST anomalies, respectively, in the Indian Ocean; but for September to November, the
ENSO events is primarily associated with dipole-like variability in the SST (Baquero-Bernal
et al., 2002). Our finding agrees this finding and shows further association of this ENSO-IOD
co-effect on rainfall anomaly in DJF over southern east coast of Thailand.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสัมพันธ์ของเอลนิโน/ลานีน่าใต้สั่น (ENSO) และมหาสมุทรอินเดียDipole (IOD) มีปริมาณน้ำฝนตามฤดูกาลในท้องถิ่นทำการวิเคราะห์สหสัมพันธ์มาตรฐานระหว่าง 1980 2011 รายเดือนปริมาณน้ำฝนความผิดและชุดของ ENSO และ DMI ดัชนีสำหรับเดือนอื่น lags รูปแบบของตัวแปรมาตรฐานสำหรับเดือนผลผลิตสูงสุดมาตรฐานสหสัมพันธ์ความล่าช้าจะแสดงในตารางที่ 2 และสอดคล้องกันกระจายของสัมประสิทธิ์จะแสดงในรูปที่ 4 ความสัมพันธ์ของมาตรฐานการชุกเดือนแสดงความผิด (-15.7 มม. 113.7 ในตารางที่ 3) ขนาดเล็กสำหรับสถานีแผ่นดินใหญ่ในระหว่างเดือนธันวาคมถึงกุมภาพันธ์ (DJF), แล้งท้องถิ่น สำหรับภาคใต้ฝั่งตะวันออกสถานีธันวาคมไม่แห้ง และช่วยใน DJF ได้สูง (-351 795 มม.) ช่วยสูงcorrelated แข็ง ENSO และ IOD เหตุการณ์เกิดขึ้นในก่อนหน้านี้สองเดือน (ช่วงเดือนตุลาคมธันวาคม OND), แนะนำ โดยสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์มาตรฐานสูงสุด (r =$ 0.31-0.48)เหนือใต้ (ดูรูป 4 DJF) จากตารางที่ 2 การบวก Dipole มหาสมุทร และลบภาคใต้สั่นดัชนี (ซอย), ระบุเอลนิโนไซน์ส เกิดขึ้นใน OND อาจพบมีลบช่วยฝน DJF มากกว่าภาคใต้ฝั่งตะวันออก ยัง เหตุการณ์ลานิโนใน ONDถูกกับฝน DJF เพิ่มเติม นอกจากนี้ จากตาราง 2 จุดแข็ง ENSO และ IOD ใน ONDเชื่อมโยงเท่ากับปริมาณน้ำฝนของประเทศไทย ในขณะที่ ENSO โดดเด่นจากเดือนมกราคมถึงอาจและ IOD หลักเดี่ยวในเดือนมรสุมฤดูร้อน (มิถุนายน–สิงหาคม JJA) นี้เป็นการสอดคล้องกับการค้นหาจากการศึกษาความแปรผันของ dipole ของ ENSO IOD มีอยู่ร่วมกันทะเลผิวอุณหภูมิ (SST) ในมหาสมุทร ดำเนินการโดย Baquero เบอร์นัล et al(2002) ก็แสดงว่า ในกรณีส่วนใหญ่ เอลนิโนและลานีน่าตอบอุ่นทั้งอ่าง และความผิดของ SST เย็น ตามลำดับ ในมหาสมุทร แต่ ในช่วงเดือนกันยายนถึงพฤศจิกายน การเหตุการณ์ ENSO จะปั่นกับความแปรผัน dipole เหมือนใน SST (Baquero-เบอร์นัลและ al., 2002) ค้นหาของเราตกลงนี้ค้นหา และแสดงความสัมพันธ์ของ IOD ENSO นี้เพิ่มเติมร่วมมีผลในความผิดปกติของปริมาณน้ำฝนใน DJF มากกว่าภาคใต้ฝั่งตะวันออกของประเทศไทย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สมาคมของเอลนีโญ / ลานีญาใต้ความผันผวน (ENSO) และมหาสมุทรอินเดีย
ไดโพล (IOD) ที่มีปริมาณน้ำฝนตามฤดูกาลท้องถิ่น
การวิเคราะห์ความสัมพันธ์ที่ยอมรับได้กระทำในระหว่างปี 1980 ถึงปี 2011 ความผิดปกติปริมาณน้ำฝนรายเดือน
และชุดของ ENSO และดัชนี DMI ล่าช้าสำหรับเดือนที่แตกต่างกัน รูปแบบของตัวแปรที่ยอมรับ
สำหรับความล่าช้าเดือนที่ให้ผลตอบแทนสูงสุดที่ยอมรับความสัมพันธ์ที่แสดงในตารางที่ 2 และ
สอดคล้องกระจายของค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ที่ยอมรับจะแสดงในรูปที่ 4.
ฝนรายเดือนแสดงให้เห็นความผิดปกติเล็ก ๆ (-15.7 เพื่อ 113.7 มิลลิเมตรในตารางที่ 3) สำหรับแผ่นดินใหญ่ สถานี
ในช่วงธันวาคม-กุมภาพันธ์ (DJF) ฤดูแล้งในท้องถิ่น สำหรับสถานีชายฝั่งตะวันออกภาคใต้
ธันวาคมไม่แห้งและความผิดปกติใน DJF สูง (-351 ไป 795 มม) ความผิดปกตินี้สูง
สัมพันธ์กับ ENSO ที่แข็งแกร่งและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใน IOD ก่อนหน้านี้สองเดือน (เดือนตุลาคมถึง
ธันวาคม OND) ที่แนะนำโดยค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ที่ยอมรับสูง (r = 0.31-0.48)
เหนือภาคใต้ (ดูรูปที่ 4 DJF) จากตารางที่ 2 บวกมหาสมุทรอินเดียไดโพลและลบ
ดัชนีใต้ความผันผวน (SOI) แสดงให้เห็นเอลนินโญที่เกิดขึ้นใน OND ก็พบว่ามีแนวโน้ม
ที่มีความผิดปกติปริมาณน้ำฝน DJF เชิงลบมากกว่าทางฝั่งตะวันออกภาคใต้ นอกจากนี้เหตุการณ์ลานินโญใน OND
อยู่กับปริมาณน้ำฝน DJF เพิ่มเติม นอกจากนี้จากตารางที่ 2 ทั้ง ENSO และจุดแข็งของ IOD ใน OND
ที่เกี่ยวข้องอย่างเท่าเทียมกันกับปริมาณน้ำฝนประเทศไทย ในขณะที่เอลนิโญ่เป็นที่โดดเด่นตั้งแต่เดือนมกราคมถึง
เดือนพฤษภาคมและ IOD เป็นเดี่ยวที่โดดเด่นในช่วงฤดูร้อนเดือนมรสุม (มิถุนายนถึงเดือนสิงหาคม JJA) นี้
อยู่ร่วมกัน ENSO-IOD มีความสอดคล้องกับการค้นพบจากการศึกษาเกี่ยวกับความแปรปรวนขั้วของ
อุณหภูมิพื้นผิวทะเล (SST) ในมหาสมุทรอินเดียดำเนินการโดย Baquero-Bernal et al.
(2002) พวกเขาแสดงให้เห็นว่าในกรณีส่วนใหญ่, เอลนีโญและลานีญาตอบสนองต่อลุ่มน้ำทั้งอบอุ่นและ
ความผิดปกติ SST เย็นตามลำดับในมหาสมุทรอินเดีย; แต่ในเดือนกันยายนถึงเดือนพฤศจิกายน
เหตุการณ์เอลนิโญ่เกี่ยวข้องกับความแปรปรวนขั้วเหมือนใน SST (Baquero-Bernal
et al., 2002) การค้นพบของเราตกลงการค้นพบนี้และแสดงให้เห็นถึงการเชื่อมโยงต่อไปนี้ ENSO-IOD
ร่วมผลต่อความผิดปกติปริมาณน้ำฝนใน DJF กว่าชายฝั่งตะวันออกภาคใต้ของประเทศไทย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สมาคมของเอลนีโญ / ลานีญาในซีกโลกใต้ ( ปรากฏการณ์ ) และขั้วมหาสมุทรอินเดีย
( IOD ) กับท้องถิ่นตามฤดูกาลฝน
Canonical ) ศึกษาระหว่าง 1980-to-2011 ปริมาณน้ำฝนปกติรายเดือน
และชุดของปรากฏการณ์และดัชนี DMI สำหรับเดือนที่แตกต่างกัน ล่าช้า รูปแบบของตัวแปรคาโนนิคอล
สำหรับเดือนล่าช้าที่มีความสัมพันธ์แบบสูงสุดจะแสดงในตารางที่ 2 และ
การกระจายทางพื้นที่ที่สอดคล้องกันของ Canonical Correlation Coefficient แสดงในรูปที่ 4 .
ฝนตกรายเดือนแสดงความผิดปกติขนาดเล็ก ( - 4 ถึง 113.7 มม. ในตาราง 3 ) สถานีแผ่นดินใหญ่
ระหว่างเดือนธันวาคม ถึง กุมภาพันธ์ ( DJF ) ฤดูกาลบริการท้องถิ่น สถานีชายฝั่งตะวันออกของภาคใต้ ,
ธันวาคมไม่แห้ง และความผิดปกติใน DJF ได้สูง ( - 351 ถึง 795 มม. )
มิติสูงนี้มีความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในปรากฏการณ์ IOD ก่อนหน้านี้สองเดือน ( ตุลาคม ธันวาคมเท่านั้น

, ) เป็นข้อเสนอแนะ โดยมีค่าสัมประสิทธิ์ สหสัมพันธ์คาโนนิคอลสูง ( r = 0.31 ถึง 0.48 )
เหนือใต้ ( ดูรูปที่ 4 DJF ) จากตารางที่ 2 ในมหาสมุทรอินเดีย มีบวกและลบดัชนีซีกโลกใต้
( ซอย ) แสดงว่าเอลนีโญ เกิดขึ้นในแต่อาจพบ
มีมิติมากกว่าฝนลบ DJF ฝั่งตะวันออกตอนใต้ นอกจากนี้ ลา นีโน่ เหตุการณ์ในแต่
กับ DJF มากขึ้นตามลำดับ นอกจากนี้ จากตารางที่ 2 ทั้งปรากฏการณ์ IOD และจุดแข็งในแต่ก็เกี่ยวข้องกับประเทศไทยอย่างเท่าเทียมกัน
ฝน ขณะที่ปรากฏการณ์เด่นจากมกราคม -
พฤษภาคมและ IOD เป็นเดี่ยวเด่นเดือนมรสุมฤดูร้อน ( มิถุนายนถึงสิงหาคม จา ) นี้
enso-iod กลมกลืนสอดคล้องกับผลจากการศึกษาความแปรปรวนของอุณหภูมิผิวน้ำทะเลขั้ว
( SST ) ในมหาสมุทรอินเดีย โดย บาเคโร่ เบอร์นัล et al .
( 2002 ) พวกเขาแสดงให้เห็นว่า ในกรณีส่วนใหญ่ เอลนีโญและลานีญาตอบอ่างกว้างที่อบอุ่นและเย็น SST anomalies
ตามลำดับ ในมหาสมุทรอินเดีย แต่เดือนกันยายน ถึง พฤศจิกายน
กิจกรรมหลักที่เกี่ยวข้องกับปรากฏการณ์ไดโพลใน SST ( เหมือนของ บาเคโร่ เบอร์นัล
et al . , 2002 ) ค้นหาของเราตกลงหาและการแสดงเพิ่มเติม สมาคมนี้ enso-iod
Co มีผลต่อปริมาณน้ำฝน ความผิดปกติใน DJF มากกว่าฝั่งตะวันออก ภาคใต้