Interest in Vlad Tepes among Romani

Interest in Vlad Tepes among Romanian historians and fiction writers continued throughout the twentieth century. Literary works such as the poem "Vlad Tepes" by Tudor Arghezi (1940), the short story "Soimul" by Radu Theodoru (1967) and Georgina Viorica Rogoz' novel Vlad, fiul Dracului (1970) maintained the sympathetic image of the Wallachian voivode, while historians such as Nicolae Iorga struggled with the conflicting accounts of his life and deeds. But it was the decade of the 1970s that saw the most significant production. Part of this was no doubt motivated by a desire to counteract the association made by Florescu and McNally between the historical hero and a supernatural vampire. This, however, was only one factor. By the early 1970s, Communist dictator Nicolae Ceausescu had consolidated his power in Romania and was developing a clearly nationalistic policy. He revived elements of traditional Romanian nationalism, coupled with a xenophobia which targeted (among others) ethnic Hungarians and gypsies. Included were constant references to the great heroes of the past, one of whom was Vlad Tepes whom he elevated to a place of honor. The Party line in the 1970s was that, while Vlad Tepes was ruthless (few will deny that), his ruthlessness was necessary under the circumstances in which he found himself and in this respect he was little different from other contemporary leaders in Europe.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนใจใน Vlad Tepes โรมาเนียนักประวัติศาสตร์และนักเขียนนิยายอย่างต่อเนื่องตลอดศตวรรษที่ยี่สิบ งานวรรณกรรมเช่นบทกวี "Vlad Tepes" โดย Arghezi ดอร์ (1940), เรื่อง "Soimul" โดย Radu Theodoru (1967) และ Georgina Viorica Rogoz' นวนิยาย Vlad, fiul Dracului (1970) รักษาภาพ voivode Wallachian ในขณะที่นักประวัติศาสตร์เห็นอกเห็นใจเช่น Nicolae Iorga ต่อสู้กับการขัดแย้งของชีวิตและการกระทำของเขา แต่มันเป็นทศวรรษของปี 1970 ที่เห็นการผลิตที่สำคัญ ส่วนนี้เป็นไม่มีแรงจูงใจ โดยความปรารถนาที่จะถอนสมาคมที่ทำขึ้นโดย Florescu McNally ระหว่างอดีตพระเอกและแวมไพร์ที่เหนือธรรมชาติ อย่างไรก็ตาม นี้ มีปัจจัยเดียว โดยช่วงปี 1970 เผด็จการคอมมิวนิสต์ Nicolae Ceausescu ก็รวมอำนาจในโรมาเนีย และได้พัฒนานโยบายชัดเจน nationalistic เขาฟื้นฟูองค์ประกอบของแบบโรมาเนียชาตินิยม ควบคู่ไปกับ xenophobia ซึ่งเป้าหมาย (ผู้อื่น) เชื้อชาติ Hungarians และชาว รวมได้คงอ้างอิงถึงวีรบุรุษที่ดีของอดีต ผู้ถูก Vlad Tepes ที่เขายกให้เกียรติสถานที่ รายการของสาว ๆ อยู่ที่ ขณะที่ Vlad Tepes เป็นหิน (ไม่กี่จะปฏิเสธว่า), ruthlessness ของเขาจำเป็นในสถานการณ์ที่เขาพบตัวเอง และในนี้ เขาไม่ต่างจากผู้นำอื่น ๆ ร่วมสมัยในยุโรป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่น่าสนใจใน Vlad Tepes ในหมู่นักประวัติศาสตร์โรมาเนียและนักเขียนนิยายต่อเนื่องตลอดศตวรรษที่ยี่สิบ งานวรรณกรรมเช่นบทกวี "Vlad Tepes" โดยทิวดอร์ Arghezi (1940) เรื่องสั้น "Soimul" โดย Radu Theodoru (1967) และจอร์จินา Viorica Rogoz 'Vlad นวนิยาย fiul Dracului (1970) ยังคงภาพความเห็นอกเห็นใจของเชี่ยนโดด ในขณะที่นักประวัติศาสตร์เช่นนิโคเลออราต่อสู้กับบัญชีที่ขัดแย้งกันของชีวิตและการกระทำของเขา แต่มันก็เป็นทศวรรษที่ผ่านมาของปี 1970 ที่เห็นการผลิตที่สำคัญที่สุด ส่วนนี้ก็ไม่มีข้อสงสัยแรงบันดาลใจจากความปรารถนาที่จะรับมือกับความสัมพันธ์ที่ทำโดย Florescu และเนลลีระหว่างพระเอกประวัติศาสตร์และแวมไพร์ที่เหนือธรรมชาติ นี้ แต่เป็นเพียงปัจจัยหนึ่ง โดยในช่วงต้นปี 1970 ที่คอมมิวนิสต์เผด็จการนิโค Ceausescu ได้รวมอำนาจของเขาในประเทศโรมาเนียและพัฒนานโยบายชาตินิยมอย่างชัดเจน เขาฟื้นขึ้นมาองค์ประกอบของชาติโรมาเนียแบบดั้งเดิมควบคู่ไปกับการเกลียดกลัวชาวต่างซึ่งกำหนดเป้​​าหมาย (อื่น) ฮังการีเชื้อชาติและยิปซี รวมมีการอ้างอิงอย่างต่อเนื่องเพื่อเป็นวีรบุรุษที่ยิ่งใหญ่ของอดีตที่ผ่านมาหนึ่งในนั้นคือ Vlad Tepes ซึ่งเขายกระดับไปยังสถานที่ของเกียรติ สายพรรคในปี 1970 ก็คือว่าในขณะที่ Vlad Tepes เป็นหิน (น้อยจะปฏิเสธว่า) ความเหี้ยมโหดของเขาเป็นสิ่งที่จำเป็นภายใต้สถานการณ์ที่เขาพบว่าตัวเองและในแง่นี้เขาเป็นน้อยแตกต่างจากผู้นำร่วมสมัยอื่น ๆ ในยุโรป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วลาด เทเปส ท่ามกลางความสนใจในโรมาเนีย นักประวัติศาสตร์และนักเขียนอย่างต่อเนื่องตลอดศตวรรษที่ยี่สิบ งานวรรณกรรม เช่นบทกวี " วลาด เทเปส " โดยทิวดอร์ arghezi ( 1940 ) , เรื่องสั้น " soimul " โดยราดู theodoru ( 1967 ) และ จอร์จีน่า viorica rogoz นวนิยายของวลาด fiul dracului ( 1970 ) เก็บรักษาภาพขี้สงสารของ voivode wallachian ,ขณะที่นักประวัติศาสตร์ เช่น นิโคลา iorga ต่อสู้กับบัญชีที่ขัดแย้งกันของชีวิตและการกระทำของเขา . แต่มันเป็นทศวรรษของปี 1970 ที่เห็นการผลิตที่สำคัญที่สุด ส่วนนี้คือไม่ต้องสงสัยแรงจูงใจจากความปรารถนาที่จะต่อต้านสมาคมด้วย ฟล รสคิว แม็คแนลลี่ระหว่างพระเอกและประวัติศาสตร์และเป็นแวมไพร์ที่เหนือธรรมชาติ นี้ แต่เป็นเพียงปัจจัยเดียว โดยปี 1970 ก่อนคอมมิวนิสต์ เผด็จการ นิโคลา เชาเซสกูได้รวมพลังของเขาในโรมาเนีย และการพัฒนานโยบายชาตินิยม อย่างชัดเจน เขาฟื้นขึ้น องค์ประกอบของชาตินิยมโรมาเนียดั้งเดิมควบคู่กับอาการกลัวคนแปลกหน้าซึ่งเป้าหมาย ( ของผู้อื่น ) ชาติฮังการีและพวกยิปซี รวมข้อมูลอ้างอิงคงที่เพื่อวีรบุรุษของอดีตหนึ่งในนั้นคือ วลาด เทเปส ใครเขาจะไปสถานที่แห่งเกียรติยศ บรรทัดอื่นในยุคนั้น ในขณะที่วลาด เทเปส เป็นหิน ( น้อยจะปฏิเสธว่า ) , ความโหดเหี้ยมของเขาจำเป็นภายใต้สถานการณ์ที่เขาพบว่าตัวเองและในแง่นี้เขาเล็ก ๆน้อย ๆที่แตกต่างจากผู้นำคนอื่น ๆร่วมสมัยในยุโรป