It didn’t take long for the two of

It didn’t take long for the two of them to reach an agreement. Meng Hao traded some of the medicinal plants he had acquired in Patriarch Reliance’s Immortal’s Cave in exchange for a spot as an apprentice alchemist. When the deal was completed, Meng Hao had a new jade slip in his hand.

It was dark green, and the image of a pill furnace was carved on its surface.

Soon, the secret meeting came to an end. The mist dissipated, and one by one, the various participants disappeared into beams of light. When Meng Hao passed through the glowing exit, he found himself in a remote corner of Violet Moon City. He lowered his head and promptly disappeared into the night.

Three days later, at the foot of the Violet Fate Sect, Meng Hao appeared, still looking like the sixteen or seventeen year old scholar. He had a nervous expression on his face as he respectfully handed the dark green jade slip over to a stout middle-aged man.

The man wore a Daoist robe and had a thin beard. He appeared to be at the eighth level of Qi Condensation. He glanced at Meng Hao and then looked over the jade slip.

“Since you have this jade slip of recommendation, you may join the Violet Fate Sect as an apprentice alchemist. However, all apprentice alchemists must cross the Pass of Truth. Including yourself, there are three people here today who wish to join the Sect. If any of you harbor sinister intentions, then you will meet your death on the Bridge of Truth.” He flicked his sleeve and began to walk.

Meng Hao followed him along the foot of the mountain, the one that was shaped like a pill furnace. Up above was the imposing statue of Reverend Violet East. Meng Hao and the middle-aged man walked for some time, until they were about halfway up the mountain. Up ahead was a chain bridge, which swayed lightly back and forth. Clouds drifted about above and below, making the image of Reverend Violet East just barely visible. Behind the giant statue was the peak of a mountain, surrounded by curling mists and clouds.

Beneath the bridge was a deep abyss. Falling into the abyss meant sure death for anyone who couldn’t use their Cultivation base.

Not far from the chain bridge stood a Cultivator of about thirty years of age, with a blank expression on his face. Behind him were two youths, one boy and one girl, who cast nervous glances at the chain bridge. Clearly, they were so frightened that their scalps had gone numb.

The stout Cultivator led Meng Hao up to them and then yawned.

“The three of you must cross the bridge,” he said. “If no duplicity exists in your heart, then you will reach the other side safely. With that, you will be a Violet Fate Sect apprentice alchemist. However, if you do harbor duplicity, then you will die. Throughout the years, many youths have perished before reaching the other side.” Having finished his speech, the man completely ignored Meng Hao and the others.

The expressionless Cultivator closed his eyes.

Meng Hao looked over at the chain bridge. Without hesitation, he walked forward toward it. Behind him, the young man gritted his teeth and followed.

As soon as Meng Hao stepped foot onto the bridge, it began to sway back and forth. He took a deep breath as he walked away from the pill furnace mountain. About half way, a strong wind picked up, whistling past and causing the bridge to sway even harder. At the same time, a soft sigh could be heard. The sound of it pierced into Meng Hao’s ears and sent his mind reeling.

Distracting thoughts suddenly filled his head. They contained information about the various reasons he wanted to join the Violet Fate Sect. They bubbled up, beyond his control, as if at the moment anyone could read his thoughts.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันใช้เวลาไม่นานสำหรับของพวกเขาเพื่อให้ เฮา เมงซื้อขายบางส่วนของพืชสมุนไพรที่เขาได้รับในถ้ำพระพึ่งอมตะเปลี่ยนจุดเป็นกลการฝึกงาน เมื่อเสร็จสิ้นการจัดการ เมงเฮามีใบหยกใหม่ในมือของเขามันสีเขียวเข้ม และเตายาภาพแกะสลักบนของผิวเร็ว ๆ นี้ การประชุมลับมาถึงสิ้นสุด หมอกที่ dissipated และหนึ่ง ผู้เข้าร่วมต่าง ๆ หายเข้าไปในคานของแสง เมื่อเฮาเมงผ่านทางออกเรืองแสง เขาพบตัวเองในมุมไกลของดวงจันทร์สีม่วง เขาหัวของเขาลดลง และหายไปทันทีเป็นสามวันต่อมา ที่เท้าม่วงชะตานิกาย เฮาเมงปรากฏ ยังคงมอง เช่นสิบหก หรือสิบเจ็ดปีนักวิชาการ เขาเป็นนิพจน์ประสาทบนใบหน้าของเขาเขากราบมอบใบหยกสีเขียวเข้มให้ชายวัยกลางคนอ้วนคนสวมเสื้อคลุมแบบ Daoist และมีหนวดเคราบาง เขาดูเหมือนจะเป็นในระดับแปดของ Qi ควบแน่น เขา glanced ที่เฮาเมง และก็ มองผ่านใบหยก"เนื่องจากคุณมีสลินี้หยกของแนะนำ คุณอาจเข้าร่วมนิกายชะตากรรมสีม่วงเป็นกลการฝึกงาน อย่างไรก็ตาม alchemists ฝึกงานทั้งหมดต้องข้ามผ่านความจริง รวมถึงตัวเอง มีคนสามคนนี่วันนี้ที่ต้องการเข้าร่วมนิกาย ถ้าเจตนาอนาจารฮาร์เบอร์ใด ๆ ของคุณ แล้วคุณจะไปพบคุณตายบนสะพานความจริง เขา flicked แขนของเขา และเริ่มเดินเมงเฮาตามเขาไปตามเท้าของภูเขา มีรูปร่างเหมือนเตาไฟยา ขึ้นข้างบนเป็นรูปปั้นตะวันออกม่วงน่านับถือเกรงขาม เฮา เมงและคนวัยกลางคนเดินบางครั้ง จนเกี่ยวกับครึ่งทางขึ้นภูเขา ค่าล่วงหน้าคือสะพานโซ่ ซึ่งเปี่ยมไปเบา ๆ ไปมา เมฆลอยเกี่ยวกับด้านบน และด้าน ล่าง ทำเพิ่งจะมองเห็นภาพของตะวันออกม่วงน่านับถือ หลังพระพุทธเป็นจุดสูงสุดของภูเขา ล้อมรอบ ด้วยหมอกเมฆและการดัดผมใต้สะพานเป็นแบบลึก ตกเหวตายแน่สำหรับคนที่ไม่สามารถใช้ฐานการเพาะปลูกของพวกเขาหมายถึงไม่ไกลจากสะพานโซ่ยืนเกษตรกรประมาณสามสิบปีของอายุ กับนิพจน์ที่ว่างบนใบหน้าของเขา หลังเขาถูกเยาวชนสอง เด็กผู้ชายคนหนึ่ง และลูก สาว ที่หล่อหน้าปัดรวมประสาทที่สะพานโซ่ อย่างชัดเจน พวกเขาก็กลัวว่า หนังศีรษะของพวกเขาหายไปไหนชาสเตาท์เกษตรกรนำเฮาเมงถึงพวกเขาแล้ว อ้าปากกว้าง"สามคุณต้องข้ามสะพาน เขากล่าวว่า "ถ้า duplicity ไม่มีอยู่ในหัวใจของคุณ แล้วคุณจะถึงด้านอื่น ๆ อย่างปลอดภัย กับที่ คุณจะกลฝึกงานแบบม่วงชะตานิกาย อย่างไรก็ตาม ถ้าคุณฮาร์เบอร์ duplicity แล้วคุณจะตาย ตลอดปี เยาวชนจำนวนมากได้เสียชีวิตก่อนถึงด้านอื่น ๆ " มีคำพูดของเขาเสร็จแล้ว คนที่ละเว้นสมบูรณ์เฮาเมงและคนอื่น ๆเกษตรกร expressionless ปิดตาของเขาเฮา เมงมองไปที่สะพานโซ่ โดยไม่ลังเล เขาเดินไปข้างหน้าต่อมัน หลังเขา ชายหนุ่ม gritted ฟันของเขา และตามทันทีเมงห้าวก้าวเท้าลงบนสะพาน มันเริ่มโยกเยก เขาได้หายใจลึก ๆ ขณะที่เขาเดินจากภูเขาเตาหลอมยา ประมาณครึ่งทาง ความแรงลมรับ วงศ์ย่อยแดงที่ผ่านมา และทำให้สะพานฟัดยิ่ง ในเวลาเดียวกัน ด้วย[นุ่มอาจจะได้ยิน เสียงของมันแทงเข้าหูเมงเฮา และส่ง reeling จิตใจของเขารบกวนความคิดก็เต็มหัวของเขา พวกเขาประกอบด้วยข้อมูลเกี่ยวกับเหตุผลต่าง ๆ ที่เขาต้องการเข้าร่วมนิกายชะตากรรมสีม่วง พวกเขาฟอง ขี้เหร่ ว่าในขณะที่ ทุกคนสามารถอ่านความคิดของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันไม่ได้ใช้เวลานานสำหรับสองของพวกเขาจะบรรลุข้อตกลง เม้งเฮาซื้อขายบางส่วนของพืชสมุนไพรที่เขาได้มาในพระสังฆราชพึ่งถ้ำอมตะในการแลกเปลี่ยนสำหรับจุดที่เป็นนักเล่นแร่แปรธาตุฝึกงาน เมื่อจัดการเสร็จเม้งเฮามีใบหยกใหม่ในมือของเขา. มันเป็นสีเขียวเข้มและภาพลักษณ์ของเตาเผายาที่ถูกแกะสลักบนพื้นผิวของมัน. เร็ว ๆ นี้ที่ประชุมลับมาถึงจุดสิ้นสุด หมอกเหือดหายและหนึ่งโดยหนึ่งในผู้เข้าร่วมต่าง ๆ หายเข้าไปในลำแสง เมื่อเม้งเฮาผ่านทางออกที่เร่าร้อนเขาพบว่าตัวเองอยู่ในมุมที่ห่างไกลของดวงจันทร์สีม่วงเมือง เขาลดลงหัวของเขาและทันทีที่หายไปในเวลากลางคืน. สามวันต่อมาที่เท้าของไวโอเล็ตโชคชะตานิกายเม้งเฮาปรากฏยังคงมองเหมือนนักวิชาการอายุสิบหกหรือเจ็ดปี เขามีการแสดงออกประสาทบนใบหน้าของเขาในขณะที่เขากราบมือหยกสีเขียวเข้มใบไปยังชายวัยกลางคนอ้วน. คนที่สวมเสื้อคลุม Daoist และมีหนวดเคราบาง ๆ เขาปรากฏตัวขึ้นไปอยู่ในระดับที่แปดของฉีควบแน่น เขาเหลือบมองไปที่เม้งเฮาแล้วมองไปใบหยก. "ตั้งแต่คุณมีใบหยกนี้ของคำแนะนำคุณอาจเข้าร่วมชะตากรรมสีม่วงนิกายเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุฝึกงาน แต่ทั้งหมดเล่นแร่แปรธาตุฝึกงานจะต้องข้ามผ่านเรื่องของสัจธรรม รวมทั้งตัวเองมีสามคนที่นี่ในวันนี้ที่มีความประสงค์ที่จะเข้าร่วมนิกาย ถ้าใด ๆ ของคุณปิดบังความตั้งใจที่น่ากลัวแล้วคุณจะได้พบกับการตายของคุณบนสะพานแห่งความจริง. "เขาสะบัดแขนของเขาและเริ่มที่จะเดิน. เม้งเฮาตามเขาไปตามเท้าของภูเขาหนึ่งที่มีรูปร่างเหมือนเตาเผายาที่ . ขึ้นไปข้างบนเป็นรูปปั้นการจัดเก็บภาษีของนายสีม่วงตะวันออก เม้ง Hao และชายวัยกลางคนเดินบางครั้งจนกว่าพวกเขาจะประมาณครึ่งทางขึ้นไปบนภูเขา ขึ้นข้างหน้าเป็นสะพานโซ่ซึ่งแกว่งเบา ๆ ไปมา เมฆลอยเกี่ยวกับด้านบนและด้านล่างทำให้ภาพของนายสีม่วงตะวันออกเพียงแค่มองเห็นได้แทบจะไม่ ที่อยู่เบื้องหลังรูปปั้นยักษ์เป็นจุดสูงสุดของภูเขาที่ล้อมรอบด้วยหมอกดัดผมและเมฆ. ใต้สะพานเป็นเหวลึก ล้มลงในเหวหมายถึงแน่ใจว่าเสียชีวิตสำหรับทุกคนที่ไม่สามารถใช้ฐานการเพาะปลูกของพวกเขา. ไม่ไกลจากสะพานโซ่ยืนเกษตรกรประมาณสามสิบปีของอายุด้วยสีหน้าว่างเปล่าบนใบหน้าของเขา หลังเขาถูกเด็กวัยรุ่นสองคนหนึ่งเด็กผู้ชายและเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ทิ้งสายตาประสาทที่สะพานโซ่ เห็นได้ชัดว่าพวกเขากลัวดังนั้นที่กระโหลกของพวกเขาได้ไปชา. เกษตรกรอ้วนนำเม้งเฮาถึงพวกเขาแล้วหาว. "สามของคุณต้องข้ามสะพาน" เขากล่าว "ถ้าไม่มีการตีสองหน้ามีอยู่ในหัวใจของคุณแล้วคุณจะถึงด้านอื่น ๆ ได้อย่างปลอดภัย กับที่คุณจะเป็นเด็กฝึกงานเล่นแร่แปรธาตุม่วงโชคชะตานิกาย แต่ถ้าคุณทำท่าเรือตีสองหน้าแล้วคุณจะตาย ตลอดปี, เยาวชนจำนวนมากเสียชีวิตก่อนที่จะถึงด้านอื่น ๆ . "เมื่อจบคำพูดของเขาคนที่ละเว้นสมบูรณ์เม้ง Hao และคนอื่น ๆ . เกษตรกรอารมณ์หลับตา. เม้งเฮามองไปที่สะพานโซ่ โดยไม่ลังเลเขาเดินไปข้างหน้าต่อมัน ด้านหลังของเขาชายหนุ่ม gritted ฟันของเขาและตาม. เร็วที่สุดเท่าที่เม้งเฮาก้าวเท้าขึ้นไปบนสะพานก็เริ่มที่จะแกว่งไปมา เขาเอาหายใจลึก ๆ ในขณะที่เขาเดินออกมาจากภูเขาเตายา ประมาณครึ่งทาง, ลมแรงหยิบขึ้นมาผิวปากที่ผ่านมาและก่อให้เกิดสะพานแกว่งไปแกว่งมาได้ยาก ในเวลาเดียวกัน, ถอนหายใจอ่อนอาจจะได้ยิน เสียงของมันแทงเข้าที่หูเม้ง Hao และส่งใจของเขาหน้ามืด. ความฟุ้งเต็มไปอย่างกระทันหันหัวของเขา พวกเขามีข้อมูลเกี่ยวกับเหตุผลต่างๆที่เขาต้องการที่จะเข้าร่วมชะตากรรมสีม่วงนิกาย พวกเขาฟองขึ้นอยู่นอกเหนือการควบคุมของเขาเช่นถ้าในขณะที่ทุกคนสามารถอ่านความคิดของเขา