Once in a lifetime, Everyone has be

Once in a lifetime, Everyone has been through a lot. Imagine if you look back of the past time. Some people have good memories. And some people have bad memories. But for me in the past. It is a cruel memories for me and I never forgot it.

When I was studying in the kindergarten. I'm very quiet and don't like to talk much. And I usually hit my friend always to annoy. One day. I was go to play on the sand pile with Mint. Mint, she is a close friend of mine. we have take off shoes before going to play on the sand pile. When I'm with mint down from the sand showed that the shoes of the Mint has disappeared. We think there must be people removing the shoes go to hide. Because often another friends one group doesn't like me with Mint, I don't know that. Why do they like to bully us. Mother of the Mint was unable to put up with this event thus, mint move schools. I was faced with them only one. One day. I play with my friends all of a sudden. Jane, she has walked into pull my hair. And then she walked away as if nothing happened. which created a trance for me and my friends. Because I am and she had never known before. I know her name when her friends call her name. The next day, Me and my friend did play together on the lawn. Jane, she removes the chewing gum already stick on my head. But I think she came to play with us. But actually it is not. I aware again that chewing gum came on my head When my uncle picked me up. When I graduated from kindergarten. I do not think I will meet with Jane again at the elementary school. And unexpected that I must belong to the same class room with Jane.

Thank you for the past that made me endure and learn about good friends and bad friends. This memories make me get strong again. But it is the embedded memory and I can't forget it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครั้งเดียวในชีวิต ทุกคนได้ผ่านมาก ลองนึกภาพถ้าดูหลังเวลาผ่านมา บางคนมีความทรงจำที่ดี และบางคนมีความทรงจำที่ไม่ดี แต่ สำหรับฉันในอดีต มันเป็นความทรงจำที่โหดร้ายสำหรับฉัน และฉันไม่เคยลืมมันเมื่อฉันได้เรียนที่โรงเรียนอนุบาล ผมเงียบ และไม่อยากพูดมาก และมักจะตีเพื่อนจะแกล้ง วันที่หนึ่ง ผมไปเล่นบนกองทรายกับมิ้นท์ มิ้นท์ เธอเป็นเพื่อนสนิทของฉัน เราได้ถอดรองเท้าก่อนที่จะเล่นบนกองทราย เมื่อผมกับมิ้นท์ลงจากทรายแสดงให้เห็นว่า รองเท้าของมิ้นท์หายไป เราคิดว่า ต้องมีคนเอารองเท้าไปซ่อน เพราะมักจะเพื่อนอีกกลุ่มหนึ่งไม่ชอบฉันกับมิ้นท์ ฉันไม่รู้ว่า ทำไมเขาชอบข่มขู่เรา แม่ของมิ้นท์ไม่สามารถทนกับเหตุการณ์นี้ดัง มิ้นท์ย้ายโรงเรียน ผมได้ประสบกับพวกเขาเดียวกัน วันที่หนึ่ง ผมเล่นกับเพื่อนในทันที เจน เธอได้เดินเข้าไปในดึงผมไว้ แล้ว เธอเดินไปเหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ซึ่งสร้างความมึนงงที่ฉันและเพื่อนของฉัน เพราะฉัน และเธอไม่เคยรู้จักก่อน ฉันรู้ว่าเธอชื่อเมื่อเพื่อนเรียกชื่อเธอ ในวันถัดไป ผมและเพื่อนได้เล่นกันบนสนามหญ้า เจน เธอเอาหมากฝรั่งเคี้ยวแล้วติดบนหัวของฉัน แต่ผมคิดว่า เธอมาเล่นกับเรา แต่จริง ๆ แล้ว มันไม่ใช่ ผมทราบอีก ว่าฝรั่งมาในหัวของฉันเมื่อลุงของฉันหูฉัน เมื่อจบการศึกษาจากโรงเรียนอนุบาล ผมไม่คิดว่า จะพบกับเจนอีกครั้งที่โรงเรียนประถมศึกษา และไม่คาดคิดว่า ฉันต้องอยู่ในห้องเรียนเดียวกับเจนขอบคุณอดีตที่ทำให้ฉันอดทน และเรียนรู้เกี่ยวกับเพื่อนดีและเพื่อนเลว ความทรงจำนี้ทำให้ฉันได้รับแข็งแกร่งอีกครั้ง แต่มันเป็นหน่วยความจำที่ฝังตัว และไม่ลืมมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครั้งหนึ่งในชีวิตทุกคนได้รับการผ่านมาก ลองคิดดูถ้าคุณมองย้อนกลับไปในช่วงเวลาที่ผ่านมา บางคนมีความทรงจำที่ดี และบางคนมีความทรงจำที่ไม่ดี แต่สำหรับฉันในอดีตที่ผ่านมา มันเป็นความทรงจำที่โหดร้ายสำหรับฉันและฉันไม่เคยลืมมัน. เมื่อฉันได้เรียนในโรงเรียนอนุบาล ผมมีความเงียบสงบและไม่ชอบที่จะพูดมาก และผมก็มักจะโดนเพื่อนของฉันเสมอที่จะรบกวน อยู่มาวันหนึ่ง ผมก็ไปเล่นบนกองทรายกับมิ้นท์ มิ้นท์เธอเป็นเพื่อนสนิทของฉัน เราได้ถอดรองเท้าก่อนที่จะไปเล่นบนกองทราย เมื่อผมกับมิ้นท์ลงมาจากทรายพบว่ารองเท้าของมิ้นท์ได้หายไป เราคิดว่าจะต้องมีคนเอารองเท้าไปซ่อน เพราะบ่อยครั้งที่เพื่อนอีกกลุ่มหนึ่งที่ไม่ชอบฉันกับมิ้นท์ผมไม่ทราบว่า ทำไมพวกเขาชอบที่จะแกล้งเรา แม่ของมิ้นท์ก็ไม่สามารถที่จะนำขึ้นกับเหตุการณ์นี้จึงสะระแหน่ย้ายโรงเรียน ผมต้องเจอกับพวกเขาเพียงคนเดียว อยู่มาวันหนึ่ง ผมเล่นกับเพื่อนของฉันทั้งหมดในทันที เจนเธอได้เดินเข้ามาดึงผมของฉัน และแล้วเธอก็เดินออกไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ซึ่งสร้างความมึนงงสำหรับฉันและเพื่อนของฉัน เพราะฉันและเธอไม่เคยรู้จักมาก่อน ฉันรู้ว่าชื่อของเธอเมื่อเพื่อนของเธอเรียกชื่อของเธอ วันรุ่งขึ้นฉันและเพื่อนของฉันไม่เล่นด้วยกันบนสนามหญ้า เจนเธอเอาหมากฝรั่งที่มีอยู่แล้วติดบนหัวของฉัน แต่ฉันคิดว่าเธอมาเล่นกับเรา แต่จริงๆแล้วมันไม่ได้เป็น ผมทราบอีกครั้งว่าหมากฝรั่งมาในหัวของฉันเมื่อลุงของฉันมารับ เมื่อตอนที่ผมจบการศึกษาจากโรงเรียนอนุบาล ฉันไม่คิดว่าฉันจะได้พบกับเจนอีกครั้งที่โรงเรียนประถมศึกษา และไม่คาดคิดว่าฉันจะต้องอยู่ในห้องชั้นเดียวกันกับเจน. ขอบคุณสำหรับที่ผ่านมาที่ทำให้ฉันอดทนและเรียนรู้เกี่ยวกับการเป็นเพื่อนที่ดีและเพื่อนที่ไม่ดี ความทรงจำนี้ทำให้ฉันได้รับที่แข็งแกร่งอีกครั้ง แต่มันก็เป็นความทรงจำที่ฝังตัวและฉันไม่สามารถลืมมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ครั้งนึงในชีวิต มีคนผ่านเยอะ สมมติถ้าคุณมองย้อนกลับไปในเวลาที่ผ่านมา บางคนมีความทรงจำที่ดี บางคนมีความทรงจำที่ไม่ดี แต่สำหรับฉันในอดีต มันคือความทรงจำที่โหดร้ายสำหรับฉัน และฉันไม่เคยลืมมันเลย

ตอนผมเรียนที่โรงเรียน ฉันเงียบมาก และไม่อยากจะพูดเลย และผมมักจะโดนเพื่อนแกล้งเสมอ . วันเดียวฉันไปเล่นบนกองทรายกับมิ้นท์ มิ้นท์ นางเป็นเพื่อนของข้า เราต้องถอดรองเท้าก่อนจะเล่นบนกองทราย เมื่อฉันกับมิ้นท์ลงจากทรายพบว่า รองเท้าของมิ้นท์ได้หายไป เราคิดว่า ต้องมีคนเอารองเท้าไปซ่อน เพราะบ่อยครั้งที่เพื่อนอีกกลุ่มหนึ่ง ไม่เหมือนฉันกับมิ้นท์ ผมไม่รู้ทำไมพวกเขาถึงชอบแกล้งเรา แม่ของมินท์ก็ไม่สามารถที่จะทนกับเหตุการณ์นี้ดังนั้นมิ้นท์ย้ายโรงเรียน ฉันต้องเผชิญกับมันคนเดียว วันเดียว ผมเล่นกับเพื่อนๆ ในทันที เจน เธอเดินเข้าไปกระชากผมของฉัน แล้วเธอก็เดินออกไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ซึ่งสร้างความมึนงง ให้ผมและเพื่อนๆ เพราะผมและเธอไม่เคยรู้มาก่อนผมทราบชื่อของเธอ เมื่อเพื่อนของเธอเรียกชื่อเธอ วันรุ่งขึ้น ฉันและเพื่อนๆได้เล่นกันบนสนามหญ้า เจน เธอเอาหมากฝรั่งเคี้ยวแล้วติดหัวของฉัน แต่ฉันว่าเธอมาเพื่อจะเล่นกับเรา แต่ที่จริงไม่ใช่ ผมทราบอีกครั้งว่า การเคี้ยวหมากฝรั่งเข้ามาในหัวตอนที่คุณลุงของฉันมารับฉันกลับบ้าน เมื่อผมจบการศึกษาจากโรงเรียนอนุบาลผมไม่คิดว่าผมจะเจอกับเจนอีกครั้งที่โรงเรียนประถม และไม่คาดคิดว่า ฉันต้องอยู่เรียนห้องเดียวกันกับเจน

ขอบคุณสำหรับที่ผ่านมาที่ให้ฉันอดทนและเรียนรู้เกี่ยวกับเพื่อนที่ดีและเพื่อนที่ไม่ดี นี้ทำให้ผมได้รับความทรงจำที่แข็งแกร่งอีกครั้ง แต่มันเป็นแบบฝังความทรงจำ และผมจะไม่มีวันลืมมันเลย