ในวันทำขวัญนาคนั้น“เจ้านาค”ซึ่งโกนหัว โกนคิ้ว โกนหนวด ตัดเล็บเรียบร้อยแล้วจึงนุ่งห่มด้วยเครื่องแต่งกายที่งดงามมีแก้วแหวนเงินทองต่าง ๆ อันเป็นสิ่งแสดงความฟุ้งเฟ้อในทางโลกมุ่งจับด้วยผ้ายกทองใส่เสื้อครุยปักทองสไบเฉียงทางไหล่ซ้ายคาดเข็มขัดหัวเพชร ใส่แหวนทั้ง ๘ นิ้วหรือแล้วแต่จะมีใส่จากนั้นไปนั่งหน้าบายศรี หมอทำขวัญนาคก็จะอ่านคำทำขวัญนาคขึ้นตามทำนอง มีเนื้อความอธิบายถึงชีวิตมนุษย์ตั้งแต่เริ่มเป็นตัว และพ่อแม่ได้บำรุงเลี้ยงมาด้วยความยากจนเติบใหญ่ก็ด้วยความปรารถนาอันแรงกล้าที่จะได้เห็นลูกเป็นคนดี และบัดนี้ก็เป็นที่สมประสงค์ที่เจ้านาคจะอุปสมบทในพระพุทธศาสนาจึงเป็นการสมควรยิ่งที่เจ้านาคจะพึงรักษาความดีอันเป็นมงคลนี้ไว้แก่ตนต่อไปชั่วอวสานแห่งชีวิต เมื่ออ่านบททำขวัญนาคจบแล้วพราหมณ์ก็ตั้งต้นทำพิธีสมโภชด้วยน้ำสังข์จุณเจิม และเวียนเทียนประโคมด้วยดุริยดนตรีตามคติเป็นที่พรักพร้อมในระหว่างวงศาคณาญาติและเพื่อนฝูง