that does not mean obscure works ge

that does not mean obscure works generate no utility, of course. Even a work that creates comparatively low levels of utility for society in general might generate a lot of utility for some people. It does mean that no serious utilitarian analysis can stop at pointing to relatively obscure works that someone would like to reproduce or adapt if the work fell into the public domain. The costs of failing to extend have to be considered, too.
For example, consider utilitarian analysis of an extension of the copyright term, which was at issue in Eldred v. Ashcroft.15 Allowing a work to fall into the public domain lowers the cost of reproducing and adapting it. Any gains from such reproduction or adaptation would have to be weighed against gains society could achieve by extending the term. If, for example, Disney’s management of the Mickey Mouse character created gains that could not be achieved if it could not manage the character (or, more properly, had little or no economic incentive to do so), such gains would be lost (and thus count as social cost) if the term were not extended.
For this reason, gains from extending the term could outweigh losses even if the extension benefited only a few very prominent works, precisely because many more people care about those works than care about obscure ones. The reverse could be true, of course; my point is only that the result is not obvious and therefore has to be analyzed rather than asserted.
One would expect large media firms to perform roughly this type of analysis. Firms that agree to back an extension of the term lose the chance to profit from exploiting popular works held by other firms that would fall into the public domain if the term were not extended. (Disney might have a crack at adapting Spider- Man, for example, or Marvel might try to toughen up Pooh.) Firms would balance those losses against any gain from an extension of the term for their own works. It is therefore too simplistic to say that big media firms have no interest in short terms. Lengthening the term creates (opportunity) costs for such firms, as well as gains.
This point holds in part for media firms’ approach to obscure works as well as to franchise works. Even a firm with a franchise character on the cusp of entering the public domain would no doubt be interested in obscure works that might enter the public domain and be suitable for adapting to create a new character. The firm therefore would have some incentive to monitor works on the cusp of the public domain, which I will call borderline works.
Information costs may distinguish the case of obscure characters from the case of franchise characters, however. By definition, franchise works are those everyone knows about and obscure works are those few people know about.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่ไม่ได้ ทำงานยาก ๆ สร้างประโยชน์ไม่มี ของหลักสูตร แม้การทำงานที่สร้างระดับต่ำของอรรถประโยชน์ต่อสังคมโดยทั่วไปอาจสร้างจำนวนมากของโปรแกรมอรรถประโยชน์สำหรับบางคน มันหมายความ ว่า วิเคราะห์ประโยชน์ไม่ร้ายแรงสามารถหยุดที่ชี้ไปยังค่อนข้างคลุมเครือทำงานที่คนต้องการทำซ้ำ หรือดัดแปลงถ้างานตกเป็นสาธารณ ต้นทุนของการขยายต้องพิจารณา เกินไปตัวอย่างเช่น พิจารณาวิเคราะห์ประโยชน์ของการขยายระยะเวลาลิขสิทธิ์ ซึ่งเป็นที่ปัญหาใน Eldred v. Ashcroft.15 ช่วยให้การทำงานตกอยู่ในโดเมนสาธารณะช่วยลดต้นทุนการสร้าง และปรับตัวได้ กำไรจากการทำซ้ำหรือดัดแปลงใด ๆ จะต้องต้องชั่งน้ำหนักกับกำไรสังคมสามารถบรรลุ โดยการขยายระยะเวลา ถ้า เช่น บริหารดิสนีย์มิกกี้เมาส์ที่ตัวละครที่สร้างกำไรที่อาจไม่สามารถทำได้หากมันไม่สามารถจัดการอักขระ (หรือ เพิ่มเติมมีน้อย หรือไม่มีแรงจูงใจทางเศรษฐกิจได้อย่างถูกต้อง ), กำไรดังกล่าวจะหายไป (และจึง นับเป็นต้นทุนทางสังคม) หากไม่ได้ขยายระยะเวลาด้วยเหตุนี้ กำไรจากการขยายระยะเวลาอาจเกินดุลขาดทุนแม้ว่านามสกุลได้รับประโยชน์เท่ากี่มากงานที่โดดเด่น เนื่องจากหลายคนดูแลเกี่ยวกับงานเหล่ากว่าดูแลเกี่ยวกับคนปิดบัง ย้อนกลับอาจจะเป็นจริง แน่นอน จุดของฉันเท่านั้นที่ผลไม่ชัดเจน และมีดังนั้น การจะวิเคราะห์ มากกว่าถูกกล่าวหาที่คาดบริษัทสื่อขนาดใหญ่เพื่อทำการวิเคราะห์ชนิดนี้ประมาณ บริษัทที่ยอมรับการขยายระยะเวลาของการสูญเสียโอกาสที่จะกำไรจากการใช้ประโยชน์จากการทำงานยอดนิยมที่จัดขึ้น โดยบริษัทอื่น ๆ ที่จะตกอยู่ในโดเมนสาธารณะหากไม่ได้ขยายระยะเวลา (ดิสนีย์อาจมีรอยแตกที่ปรับตัวสไปเดอร์แมน เช่น หรือมหัศจรรย์อาจพยายามส่วนค่าพูห์) บริษัทจะมีความสมดุลที่ขาดทุนกับกำไรใด ๆ จากการขยายระยะเวลาสำหรับการทำงานของตนเอง ดังนั้นจึงง่ายเกินไปที่จะบอกว่า บริษัทขนาดใหญ่มีไม่สนใจในระยะสั้นเงื่อนไข ความยาวระยะสร้าง (โอกาส) ต้นทุนดังกล่าวบริษัท เป็นกำไรจุดนี้ถือในส่วนของบริษัทสื่อวิธีบังงานเช่นงานแฟรนไชส์ บริษัทอักขระแฟรนไชส์หนึ่งป้อนโดเมนสาธารณะคงจะสนใจในงานยาก ๆ ที่อาจป้อนโดเมนสาธารณะ และเหมาะสำหรับการปรับเปลี่ยนเพื่อสร้างตัวละครใหม่ ดังนั้นบริษัทจะมีแรงจูงใจบางอย่างเพื่อตรวจสอบผลงานหนึ่งของโดเมนสาธารณะ ซึ่งผมจะเรียกเส้นขอบงานข้อมูลต้นทุนอาจแยกกรณีของอักขระที่ปิดบังจากกรณีของแฟรนไชส์อักขระ อย่างไรก็ตาม โดยละเอียด ทำแฟรนไชส์คือทุกคนรู้เกี่ยวกับ และทำงานยาก ๆ เป็นผู้รู้ไม่กี่คน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่ได้หมายความว่างานปิดบังสร้างสาธารณูปโภคไม่มีแน่นอน ได้ทำงานที่สร้างในระดับที่ต่ำเมื่อเทียบกับยูทิลิตี้สำหรับสังคมโดยทั่วไปอาจสร้างจำนวนมากยูทิลิตี้สำหรับบางคน มันไม่ได้หมายความว่าไม่มีการวิเคราะห์ประโยชน์อย่างจริงจังสามารถหยุดที่ชี้ไปที่งานค่อนข้างชัดเจนว่าคนที่ต้องการที่จะทำซ้ำหรือปรับตัวเข้ากับการทำงานถ้าตกอยู่ในโดเมนสาธารณะ ค่าใช้จ่ายของความล้มเหลวที่จะขยายจะต้องได้รับการพิจารณาด้วย.
ตัวอย่างเช่นพิจารณาวิเคราะห์ประโยชน์ของการขยายระยะเวลาลิขสิทธิ์ซึ่งเป็นที่มีปัญหาใน Eldred v. Ashcroft.15 ช่วยให้งานที่ต้องตกอยู่ในโดเมนสาธารณะลดค่าใช้จ่าย ของการทำซ้ำและปรับมัน กำไรใด ๆ จากการทำสำเนาหรือการปรับตัวดังกล่าวจะต้องมีการชั่งน้ำหนักกับสังคมสามารถบรรลุผลกำไรโดยการขยายระยะเวลา ตัวอย่างเช่นหากการจัดการของดิสนีย์ตัวละครมิกกี้เมาส์สร้างกำไรที่ไม่สามารถประสบความสำเร็จถ้ามันไม่สามารถจัดการตัวอักษร (หรือมากกว่าอย่างถูกต้องก็ไม่มีแรงจูงใจทางเศรษฐกิจที่จะทำเช่นนั้นน้อยหรือ) กำไรดังกล่าวจะหายไป (และ จึงนับเป็นต้นทุนทางสังคม) หากระยะเวลาที่ไม่ได้ขยาย.
ด้วยเหตุนี้กำไรจากการขยายระยะเวลาอาจเกินดุลการสูญเสียถึงแม้ว่าการขยายประโยชน์เพียงไม่กี่ผลงานโดดเด่นมากอย่างแม่นยำเพราะคนอื่น ๆ อีกมากมายสนใจเกี่ยวกับงานเหล่านั้นมากกว่าการดูแลเกี่ยวกับการปิดบัง คน กลับอาจจะเป็นความจริงแน่นอน; จุดของฉันเป็นเพียงว่าผลที่ไม่ชัดเจนและดังนั้นจึงจะต้องมีการวิเคราะห์มากกว่าการกล่าวหา.
หนึ่งคาดว่าจะได้ บริษัท มีเดียขนาดใหญ่ในการดำเนินการประมาณประเภทของการวิเคราะห์นี้ บริษัท ที่เห็นด้วยกับการกลับมาเป็นส่วนหนึ่งของคำว่าสูญเสียโอกาสที่จะได้กำไรจากการใช้ประโยชน์จากผลงานที่ได้รับความนิยมที่จัดขึ้นโดย บริษัท อื่น ๆ ที่จะตกอยู่ในโดเมนสาธารณะหากระยะเวลาที่ไม่ได้ขยาย (ดิสนีย์อาจมีรอยแตกที่ปรับตัว Spider- ชายเช่นหรือมหัศจรรย์อาจพยายามที่จะแกร่งขึ้นพูห์.) บริษัท จะรักษาความสมดุลของการสูญเสียเหล่านั้นกับกำไรใด ๆ จากการขยายระยะเวลาในการทำงานของตัวเอง ดังนั้นจึงเป็นเรื่องง่ายเกินไปที่จะบอกว่า บริษัท สื่อขนาดใหญ่มีความสนใจในระยะสั้นไม่มี ความยาวระยะสร้าง (โอกาส) ค่าใช้จ่ายสำหรับ บริษัท ดังกล่าวเช่นเดียวกับกำไร.
จุดนี้ถือเป็นส่วนหนึ่งสำหรับวิธีการ บริษัท สื่อ 'เพื่อปิดบังการทำงานเช่นเดียวกับงานแฟรนไชส์ แม้จะเป็น บริษัท ที่มีตัวละครแฟรนไชส์ใน cusp ของการป้อนโดเมนสาธารณะจะไม่มีข้อสงสัยจะมีความสนใจในการทำงานที่อาจปิดบังป้อนโดเมนสาธารณะและมีความเหมาะสมกับการปรับตัวในการสร้างตัวละครใหม่ บริษัท จึงจะมีแรงจูงใจบางอย่างในการตรวจสอบการทำงานบนยอดของโดเมนสาธารณะซึ่งผมจะเรียกการทำงานของเส้นเขตแดน. the
ค่าใช้จ่ายข้อมูลอาจแตกต่างกรณีของตัวอักษรไม่ชัดเจนจากกรณีของตัวละครแฟรนไชส์อย่างไร ตามคำนิยามงานแฟรนไชส์ทุกคนผู้ที่รู้เกี่ยวกับงานและปิดบังเป็นคนไม่กี่คนรู้เกี่ยวกับ