6.2. Practical scenariosIn our test

6.2. Practical scenarios
In our test scenario, we considered two important aspects that are often missing from HAR positioning experiments in the related work: (1) We used real target objects (Lego structures, Fig. 5) instead of virtual ones (e.g. target zones visualized with virtual rectangles) to simulate a practical scenario where virtual objects are very often spatially dependent on the environment [40]. (2) We did not have predetermined initial positions for the virtual objects.
In practical scenarios, the initial positioning is a fundamental part of AR content creation and it should not be separated from the position adjustment. Especially in case of SlidAR, where position adjustment is highly dependent on the accuracy of initial positioning. Simply adjusting the position between two points can be unrealistic if we are unable to justify why user would have chosen the specific initial position. In addition, we forced participants to move around while doing the tasks instead of just standing still or sitting. This is important, because HAR is used in mobile context, where users often move around.
There are still few matter that should be considered when applying our findings to practical scenarios, such as creating AR annotations to machines inside of factory or to medical equipment inside a hospital. In the test scenario, the participants were aware that the real objects are not mapped by the SLAM-system. This was because we wanted to focus on the specific HAR positioning problem that can occur often, but not every time. We designed the test scenario in a way that the positioning problem occurs every time. In practical scenarios, users might not always what in the environment is mapped and what is not. Thus, we would not know if the virtual object's initial position going to be correct or is position adjustment also needed. If we use SlidAR, it is not necessary to know is the real world object mapped or not because the initial positioning is conducted in similar manner in both situations. With HoldAR, however, we might need to choose a initial position differently if it is too far away from the target position.
We did not limit the movement in any way and participants were allowed us to freely move around the scene. Even though neither method did not require users to move 360° around the target position, various environments in practical secenarios might set limitations to the movement. This could possibly affect the efficiency of both methods: SlidAR requires the user to move to a new viewpoint and HoldAR relies to movement entirely.
Our test scenario was ideal for HoldAR, because we used an easily trackable ground plane in order to correctly show the depth cues. The complexity and the structure of the environment can vary a lot depending on the scenario. This can make the correct visualization of depth cues more difficult. SlidAR does not require depth cues to be visualized on the environment, thus it can be easily used in various practical scenarios with different level of environmental complexities.
The required level of accuracy can also depend highly on the scenario and the size of the objects that are being annotated. Small objects, such as buttons or cables, require very precise positioning. Larger objects, like factory machinery, can allow more ambiguity. Positioning to a larger object is easier, regardless of the used method. Initial positioning would be easier with SlidAR and the position adjustment would be easier with the HoldAR.
We used a tablet device, but both methods could also be used on a smartphone. Tablets are beneficial because they provide more screen estate thereby easing perception and gesture-based interactions [41]. This can be beneficial in industrial or medical systems where it is necessary to view conventional 2D information, in addition to AR information. The form-factor of the device and the amount of movement needed can affect the usability of HoldAR because it relies on the physical movement. With SlidAR, the form-factor affects the initial positioning because the device had to be kept as still as possible in order to perform the position adjustment correctly. The initial positioning can be improved by adding view freezing discussed in the previous section.
We chose a generic test scenario instead of a practical one, because the positioning problem can occur in any kind of practical scenario. Conducting the experiment in a practical scenario, such as inside a hospital or a factory is risky, because the results could be affected by unique features of the scenario itself. This would steer the research focus away from the fundamental object positioning problem that is not specific for any type of scenario. A generic test scenario allowed us to focus more closely to the positioning problem and it gave us a solid implications regarding the efficiency of SlidAR. Furthermore, the whole experiment gave us important knowledge about the positioning of virtual annotations to real world objects. Practical scenarios might have some differences compared to our test scenario, but these are rather minimal. Furthermore, we believe that in practical scenarios SlidAR would provide even greater efficiency over HoldAR, because HoldAR requires more movement and virtual depth cues. Despite the possible differences between our test scenario and practical scenarios, we strongly argue that our results can be applied to various scenarios, because the 3D positioning of virtual object is a requirement and fundamental part of any kind of practical scenario where we want to create AR content to the real world.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

6.2 การปฏิบัติสถานการณ์ในสถานการณ์การทดสอบของเรา เราถือสองด้านสำคัญที่มักหายไปจากฮาร์ตำแหน่งทดลองงานที่เกี่ยวข้อง: (1) เราใช้วัตถุเป้าหมายที่แท้จริง (เลโก้โครงสร้าง Fig. 5) แทนคนเสมือน (เช่นเป้าหมายโซน visualized กับสี่เหลี่ยมเสมือน) การจำลองสถานการณ์จริงที่วัตถุเสมือนเป็นบ่อย spatially ขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อม [40] (2) เราไม่ได้มีตำแหน่งกำหนดไว้เริ่มต้นสำหรับวัตถุเสมือนในสถานการณ์จริง การจัดตำแหน่งเริ่มต้นเป็นส่วนหนึ่งของการสร้างเนื้อหาของ AR และมันไม่ควรแยกจากการปรับปรุงตำแหน่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของ SlidAR ซึ่งปรับปรุงตำแหน่งสูงขึ้นอยู่กับความถูกต้องของตำแหน่งเริ่มต้น เพียงแค่ปรับตำแหน่งระหว่างสองจุดได้ถ้าเราไม่ใช้ เหตุผู้ใช้จะเลือกตำแหน่งเริ่มต้นเฉพาะไม่ นอกจากนี้ เราบังคับคนเพื่อย้ายไปรอบ ๆ ในขณะที่ทำงานแทนเพียงยังคงยืน หรือนั่ง ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญ เนื่องจากฮาร์ใช้ในโทรศัพท์มือถือ ที่ผู้ใช้มักจะเคลื่อนย้ายไปรอบ ๆยังมีบางเรื่องที่ควรพิจารณาเมื่อใช้ผลการวิจัยของเรากับสถานการณ์ปฏิบัติ เช่นการสร้างคำอธิบาย AR เครื่องจักรภายในโรงงาน หรืออุปกรณ์ทางการแพทย์ภายในโรงพยาบาล ในสถานการณ์การทดสอบ ผู้เข้าร่วมได้ทราบว่า วัตถุที่แท้จริงไม่ได้แม็ประบบสแลม นี้เป็น เพราะเราต้องการเน้นเฉพาะฮาร์วางตำแหน่งปัญหาที่เกิดขึ้นมักจะ แต่ไม่ทุกครั้ง เราออกแบบทดสอบสถานการณ์จำลองในลักษณะที่วางตำแหน่งปัญหาทุกครั้ง ในสถานการณ์จริง ผู้ใช้อาจไม่เสมอสิ่งในสภาพแวดล้อมที่ถูกแมปและอะไรไม่ ดังนั้น เราจะไม่รู้ถ้าเริ่มต้นของวัตถุเสมือนตำแหน่งไปได้ถูกต้อง หรือ ยัง ต้องปรับปรุงตำแหน่ง ถ้าเราใช้ SlidAR ไม่จำเป็นต้องรู้คือโลกวัตถุแมป หรือไม่เนื่องจากตำแหน่งเริ่มต้นจะดำเนินการในลักษณะคล้ายกันในทั้งสองกรณี มี HoldAR อย่างไรก็ตาม เราอาจต้องเลือกตำแหน่งเริ่มต้นแตกต่างกันถ้ามันไกลเกินไปจากตำแหน่งเป้าหมายเราไม่ได้จำกัดการเคลื่อนไหวใด ๆ และผู้เข้าร่วมได้รับอนุญาตให้ย้ายสถานได้อย่างอิสระ แม้ว่าวิธีการไม่ได้กำหนดให้ผู้ใช้ย้าย 360 องศาตำแหน่งเป้าหมาย สภาพแวดล้อมต่าง ๆ ในการปฏิบัติ secenarios อาจตั้งข้อจำกัดกับการเคลื่อนไหว นี้อาจจะมีผลต่อประสิทธิภาพของทั้งสองวิธี: SlidAR ต้องการผู้ใช้ไปหามุมใหม่ และ HoldAR อาศัยการเคลื่อนไหวทั้งหมดได้สถานการณ์ทดสอบของเรานั้นเหมาะสำหรับ HoldAR เนื่องจากเราใช้เครื่องบินสามารถเดินดินเพื่อแสดงสัญลักษณ์ความลึกอย่างถูกต้อง ซับซ้อนและโครงสร้างของสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกันมากขึ้นอยู่กับสถานการณ์ นี้สามารถทำให้ภาพแสดงสัญลักษณ์ความลึกที่แก้ไขยาก SlidAR ต้องการสัญลักษณ์ความลึกจะมี visualized สิ่งแวดล้อม จึง จะสามารถใช้งานได้ง่ายในสถานการณ์ต่าง ๆ ปฏิบัติกับระดับต่าง ๆ ของความซับซ้อนสิ่งแวดล้อมระดับของความแม่นยำที่ต้องสามารถยังสูงขึ้นอยู่กับสถานการณ์และขนาดของวัตถุที่มีการใส่คำอธิบายประกอบ วัตถุขนาดเล็ก เช่นปุ่มหรือสาย ต้องการตำแหน่งแม่นยำมาก วัตถุขนาดใหญ่ เช่นเครื่องจักรโรงงาน สามารถย่อเพิ่มเติม ตำแหน่งวัตถุขนาดใหญ่ได้ง่ายขึ้น ไม่ว่าวิธีการใช้ ตำแหน่งเริ่มต้นจะขึ้น ด้วย SlidAR และการปรับปรุงตำแหน่งจะง่ายขึ้น ด้วย HoldARเราใช้อุปกรณ์แท็บเล็ต แต่ยังสามารถใช้ทั้งสองวิธีบนสมาร์ทโฟน เม็ดจะเป็นประโยชน์ เพราะพวกเขาให้ทรัพย์หน้าจอเพิ่มเติมจึงผ่อนคลายรับรู้และใช้รูปแบบโต้ตอบ [41] นี้สามารถเป็นประโยชน์ในระบบอุตสาหกรรม หรือทางการแพทย์ที่จำเป็นต้องดูแบบ 2D รายละเอียด นอกจากข้อมูล AR ปัจจัยรูปแบบของอุปกรณ์และจำนวนการเคลื่อนไหวต้องมีผลต่อใช้งานของ HoldAR เนื่องจากมันอาศัยการเคลื่อนไหวทางกายภาพ กับ SlidAR ปัจจัยรูปแบบส่งผลต่อการเริ่มต้นตำแหน่งเนื่องจากมีอุปกรณ์ที่จะนำไปเก็บเป็นยังไปได้ดำเนินการปรับปรุงตำแหน่งได้อย่างถูกต้อง ตำแหน่งเริ่มต้นปรับปรุง โดยเพิ่มมุมมองที่แช่แข็ง discussed ในส่วนก่อนหน้าWe chose a generic test scenario instead of a practical one, because the positioning problem can occur in any kind of practical scenario. Conducting the experiment in a practical scenario, such as inside a hospital or a factory is risky, because the results could be affected by unique features of the scenario itself. This would steer the research focus away from the fundamental object positioning problem that is not specific for any type of scenario. A generic test scenario allowed us to focus more closely to the positioning problem and it gave us a solid implications regarding the efficiency of SlidAR. Furthermore, the whole experiment gave us important knowledge about the positioning of virtual annotations to real world objects. Practical scenarios might have some differences compared to our test scenario, but these are rather minimal. Furthermore, we believe that in practical scenarios SlidAR would provide even greater efficiency over HoldAR, because HoldAR requires more movement and virtual depth cues. Despite the possible differences between our test scenario and practical scenarios, we strongly argue that our results can be applied to various scenarios, because the 3D positioning of virtual object is a requirement and fundamental part of any kind of practical scenario where we want to create AR content to the real world.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

6.2 สถานการณ์การปฏิบัติในสถานการณ์การทดสอบของเราเราถือว่าเป็นสองด้านที่สำคัญที่มักจะขาดหายไปจากการทดลองการวางตำแหน่ง HAR ในการทำงานที่เกี่ยวข้อง (1) เราใช้วัตถุเป้าหมายที่แท้จริง (โครงสร้างเลโก้รูปที่ 5.) แทนคนเสมือน (เช่นโซนเป้าหมายมองเห็น กับรูปสี่เหลี่ยมเสมือน) เพื่อจำลองสถานการณ์จริงที่วัตถุเสมือนจริงมากมักจะขึ้นอยู่กับตำแหน่งที่มีต่อสิ่งแวดล้อม [40]
(2) เราไม่ได้มีการกำหนดไว้ในตำแหน่งเริ่มต้นสำหรับวัตถุเสมือน.
ในสถานการณ์จริงการวางตำแหน่งเริ่มต้นเป็นส่วนพื้นฐานของการสร้างเนื้อหา AR และมันไม่ควรจะแยกออกจากการปรับตำแหน่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของ SlidAR ที่ปรับตำแหน่งสูงขึ้นอยู่กับความถูกต้องของการวางตำแหน่งเริ่มต้น เพียงแค่การปรับเปลี่ยนตำแหน่งระหว่างสองจุดอาจจะไม่สมจริงถ้าเราไม่สามารถที่จะแสดงให้เห็นถึงเหตุผลที่ผู้ใช้จะได้เลือกตำแหน่งเริ่มต้นที่เฉพาะเจาะจง นอกจากนี้เราถูกบังคับให้เข้าร่วมในการย้ายไปรอบ ๆ ในขณะที่ทำหน้าที่แทนเพียงยังคงยืนหรือนั่ง นี้เป็นสิ่งสำคัญเพราะ HAR ถูกนำมาใช้ในบริบทมือถือที่ผู้ใช้มักจะย้ายไปรอบ ๆ .
ยังคงมีไม่กี่เรื่องที่ควรพิจารณาเมื่อมีการใช้ผลการวิจัยของเราที่จะสถานการณ์ในทางปฏิบัติเช่นการสร้างคำอธิบายประกอบ AR ไปยังเครื่องภายในของโรงงานหรืออุปกรณ์ทางการแพทย์ภายใน โรงพยาบาล. ในสถานการณ์การทดสอบผู้เข้าร่วมประชุมได้รับทราบว่าวัตถุจริงไม่ได้แมปโดย SLAM ระบบ เป็นอย่างนี้เพราะเราต้องการที่จะมุ่งเน้นไปที่ปัญหาการวางตำแหน่งที่เฉพาะเจาะจง HAR ที่อาจเกิดขึ้นบ่อย แต่ไม่ได้ทุกครั้ง เราได้ออกแบบสถานการณ์การทดสอบในทางที่ปัญหาการวางตำแหน่งเกิดขึ้นทุกครั้ง ในสถานการณ์จริงผู้ใช้อาจจะไม่ใช่สิ่งที่อยู่ในสภาพแวดล้อมที่มีการแมปและสิ่งที่ไม่ ดังนั้นเราจะไม่ทราบว่าตำแหน่งเริ่มต้นวัตถุเสมือนจะถูกต้องหรือการปรับตำแหน่งยังต้อง ถ้าเราใช้ SlidAR ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องรู้ว่าเป็นวัตถุที่โลกแห่งความจริงแมปหรือไม่เพราะการวางตำแหน่งเริ่มต้นจะดำเนินการในลักษณะที่คล้ายกันในสถานการณ์ที่ทั้งสอง ด้วย HoldAR แต่เราอาจจะต้องเลือกตำแหน่งเริ่มต้นที่แตกต่างกันถ้ามันไกลเกินไปจากตำแหน่งเป้าหมาย.
เราไม่ได้ จำกัด การเคลื่อนไหวในทางใดทางหนึ่งและผู้เข้าร่วมจะได้รับอนุญาตให้เราได้อย่างอิสระย้ายไปรอบ ๆ ที่เกิดเหตุ แม้ว่าวิธีการที่ไม่ไม่จำเป็นต้องให้ผู้ใช้สามารถย้ายได้ 360 องศารอบตำแหน่งเป้าหมายในสภาพแวดล้อมที่หลากหลาย secenarios ในทางปฏิบัติอาจตั้งข้อ จำกัด ในการเคลื่อนไหว นี้อาจจะส่งผลกระทบต่อประสิทธิภาพการทำงานของทั้งสองวิธีนี้: SlidAR ต้องการให้ผู้ใช้ที่จะย้ายไปมุมมองใหม่และ HoldAR อาศัยการเคลื่อนไหวทั้งหมด.
สถานการณ์การทดสอบของเราคือเหมาะสำหรับ HoldAR เพราะเราใช้ระนาบพื้นติดตามได้อย่างง่ายดายเพื่อให้ถูกต้องแสดงให้เห็นความลึก ตัวชี้นำ ความซับซ้อนและโครงสร้างของสภาพแวดล้อมอาจแตกต่างกันมากขึ้นอยู่กับสถานการณ์ นี้สามารถทำให้การมองเห็นที่ถูกต้องของตัวชี้นำความลึกยากขึ้น SlidAR ไม่จำเป็นต้องมีความหมายเชิงลึกที่จะมองเห็นที่มีต่อสิ่งแวดล้อมจึงจะสามารถใช้งานได้ง่ายในสถานการณ์การปฏิบัติต่างๆที่มีระดับที่แตกต่างของความซับซ้อนด้านสิ่งแวดล้อม.
ระดับที่จำเป็นของความถูกต้องนอกจากนี้ยังสามารถขึ้นสูงในสถานการณ์และขนาดของวัตถุที่มี ถูกข้อเขียน วัตถุขนาดเล็กเช่นปุ่มหรือสายเคเบิลต้องตำแหน่งที่แม่นยำมาก วัตถุที่มีขนาดใหญ่เช่นเครื่องจักรโรงงานสามารถให้ความคลุมเครือมากขึ้น การวางตำแหน่งไปยังวัตถุที่มีขนาดใหญ่เป็นเรื่องง่ายโดยไม่คำนึงถึงวิธีการที่ใช้ ตำแหน่งเริ่มต้นจะง่ายขึ้นด้วย SlidAR และการปรับตำแหน่งจะง่ายขึ้นด้วย HoldAR ได้.
เราใช้อุปกรณ์แท็บเล็ต แต่ทั้งสองวิธีนี้ยังสามารถนำมาใช้มาร์ทโฟน แท็บเล็ตจะเป็นประโยชน์เพราะพวกเขาให้มากขึ้นหน้าจออสังหาริมทรัพย์จึงบรรเทาการรับรู้และการมีปฏิสัมพันธ์ท่าทางที่ใช้ [41] ซึ่งจะเป็นประโยชน์ในระบบอุตสาหกรรมหรือทางการแพทย์ที่มีความจำเป็นที่จะดูข้อมูล 2D ธรรมดานอกเหนือไปจากข้อมูล AR รูปแบบปัจจัยของอุปกรณ์และปริมาณของการเคลื่อนไหวที่จำเป็นจะมีผลต่อการใช้งานของ HoldAR เพราะมันขึ้นอยู่กับการเคลื่อนไหวทางกายภาพ ด้วย SlidAR รูปแบบปัจจัยส่งผลกระทบต่อการวางตำแหน่งเริ่มต้นเนื่องจากอุปกรณ์ที่ได้จะถูกเก็บไว้เป็นยังคงเป็นไปได้เพื่อให้ดำเนินการปรับตำแหน่งได้อย่างถูกต้อง ตำแหน่งเริ่มต้นได้ดีขึ้นโดยการเพิ่มมุมมองการแช่แข็งที่กล่าวถึงในส่วนก่อนหน้านี้.
เราเลือกที่สถานการณ์การทดสอบทั่วไปแทนที่จะเป็นหนึ่งในทางปฏิบัติเพราะปัญหาการวางตำแหน่งที่สามารถเกิดขึ้นได้ในชนิดของสถานการณ์จริงใด ๆ การดำเนินการทดสอบในสถานการณ์จริงเช่นภายในโรงพยาบาลหรือโรงงานมีความเสี่ยงเพราะผลที่อาจจะได้รับผลกระทบจากคุณสมบัติที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเองสถานการณ์ นี้จะคัดท้ายมุ่งเน้นการวิจัยออกไปจากปัญหาการวางตำแหน่งวัตถุพื้นฐานที่ไม่เฉพาะเจาะจงสำหรับประเภทของสถานการณ์ใด ๆ สถานการณ์การทดสอบทั่วไปให้เราสามารถมุ่งเน้นอย่างใกล้ชิดกับปัญหาการวางตำแหน่งและมันทำให้เรามีความหมายที่เป็นของแข็งเกี่ยวกับประสิทธิภาพของ SlidAR นอกจากนี้การทดลองทั้งทำให้เรามีความรู้ที่สำคัญเกี่ยวกับการวางตำแหน่งของคำอธิบายประกอบกับวัตถุเสมือนโลกแห่งความจริง สถานการณ์ในทางปฏิบัติอาจมีความแตกต่างเมื่อเทียบกับบางสถานการณ์การทดสอบของเรา แต่เหล่านี้จะค่อนข้างน้อย นอกจากนี้เราเชื่อว่าในสถานการณ์การปฏิบัติ SlidAR จะให้มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้นกว่า HoldAR เพราะ HoldAR ต้องมีการเคลื่อนไหวมากขึ้นและมีความหมายเชิงลึกเสมือน แม้จะมีความแตกต่างกันเป็นไปได้ระหว่างสถานการณ์การทดสอบและสถานการณ์การปฏิบัติของเราเราขอยืนยันว่าผลของเราสามารถนำไปใช้กับสถานการณ์ต่าง ๆ เพราะการวางตำแหน่ง 3 มิติของวัตถุเสมือนเป็นความต้องการและส่วนพื้นฐานของชนิดของสถานการณ์จริงที่เราต้องการที่จะสร้าง AR ใด ๆ เนื้อหาในโลกแห่งความจริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

6.2 .
สถานการณ์ในทางปฏิบัติในสถานการณ์การทดสอบของเรา เราถือว่าสำคัญสองที่มักจะขาดหายไปจากตำแหน่งและการทดลองในงาน ( 1 ) เราใช้วัตถุเป้าหมายที่แท้จริง ( LEGO โครงสร้างภาพที่ 5 ) แทนของวัตถุเสมือน ( เช่นโซนเป้าหมายมองเห็นกับรูปสี่เหลี่ยมเสมือน ) เพื่อจำลองสถานการณ์เสมือนจริงที่วัตถุมักจะเปลี่ยนขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อม [ 40 ] ( 2 ) ไม่ต้องกำหนดตำแหน่งเริ่มต้นสำหรับวัตถุเสมือน
ในสถานการณ์จริง การเริ่มต้นเป็นส่วนพื้นฐานของการสร้างเนื้อหา AR และมันไม่ควรจะแยกออกจากตำแหน่งการปรับโดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของ slidar ที่ปรับตำแหน่งสูงขึ้นอยู่กับความถูกต้องของตำแหน่งเริ่มต้น เพียงแค่ปรับตำแหน่งระหว่างสองจุดจะไม่สมจริง ถ้าเราไม่สามารถที่จะปรับทำไมผู้ใช้จะได้เลือกตำแหน่งเริ่มต้นที่เฉพาะเจาะจง นอกจากนี้ เราบังคับให้เข้าร่วมเพื่อย้ายไปรอบ ๆในขณะที่ทำงานแทนเพียงยืนเฉยๆ หรือนั่งนี้เป็นสิ่งสำคัญเพราะสามารถใช้ในบริบทของโทรศัพท์มือถือที่ผู้ใช้มักจะย้ายไปรอบ ๆ ยังมีไม่กี่
เรื่องที่ควรพิจารณาเมื่อการค้นพบของเรากับสถานการณ์จริง เช่น การสร้างบันทึกย่อเกี่ยวกับเครื่องจักรภายในโรงงาน หรือ อุปกรณ์ทางการแพทย์ในโรงพยาบาล ในการทดสอบสถานการณ์สมมติผู้เข้าร่วมได้ทราบว่าวัตถุจริงไม่ตรงกัน โดยระบบดังปัง นี้เป็นเพราะเราต้องการที่จะมุ่งเน้นเฉพาะตำแหน่งและปัญหาที่อาจเกิดขึ้นบ่อย แต่ไม่ทุกครั้ง เราได้ออกแบบทดสอบสถานการณ์ในทางที่ตำแหน่งปัญหาเกิดขึ้นทุกครั้ง ในสถานการณ์จริงผู้ใช้อาจไม่เสมอว่า ในสภาพแวดล้อมที่เป็นแมปและอะไรไม่ ดังนั้นเราก็ยังไม่รู้ว่าถ้าตำแหน่งเริ่มต้นเสมือนวัตถุจะต้องแก้ไขหรือปรับตําแหน่งยังต้องการ ถ้าเราใช้ slidar ไม่จําเป็นต้องรู้คือโลกที่แท้จริงวัตถุดังกล่าวข้างต้นหรือไม่ เพราะตำแหน่งเริ่มต้นจะดำเนินการในลักษณะที่คล้ายกันในทั้งสองสถานการณ์ กับ holdar อย่างไรก็ตามเราอาจจะต้องเลือกตำแหน่งเริ่มต้นแตกต่างกันถ้ามันไกลเกินไปจากตำแหน่งเป้าหมาย
เราไม่ได้ จำกัด การเคลื่อนไหวในลักษณะใด และจำนวนให้เราสามารถย้ายได้อย่างอิสระรอบ ๆที่เกิดเหตุ แม้ว่าทั้งวิธีการไม่ได้ให้ผู้ใช้ย้าย 360 องศารอบตำแหน่งเป้าหมาย สภาพแวดล้อมต่าง ๆ ใน secenarios ในทางปฏิบัติอาจตั้งค่าข้อจำกัดในการเคลื่อนไหวนี้ อาจจะมีผลต่อประสิทธิภาพของวิธีการทั้งสอง : slidar ต้องให้ผู้ใช้ย้ายไปยังมุมมองที่ใหม่และ holdar อาศัยการเคลื่อนไหวทั้งหมด .
สถานการณ์ทดสอบของเราเหมาะสำหรับ holdar เพราะเราใช้เครื่องบินพื้นดินกรได้อย่างง่ายดายเพื่อที่จะได้อย่างถูกต้องแสดงความลึกคิว . ความซับซ้อนและโครงสร้างของสภาพแวดล้อมที่สามารถแตกต่างกันมากทั้งนี้ขึ้นอยู่กับสถานการณ์นี้สามารถให้ภาพที่ถูกต้องของตัวชี้นำความลึกได้ยากขึ้น slidar ไม่ต้องใช้ตัวชี้นำความลึกที่จะมองเห็นในสภาพแวดล้อม จึงจะสามารถใช้ประโยชน์ในสถานการณ์ต่างๆที่มีระดับความซับซ้อนของสิ่งแวดล้อม
ระดับที่ต้องการความถูกต้องสามารถขึ้นอยู่อย่างมากกับสถานการณ์และขนาดของวัตถุที่ถูกบันทึกย่อ . วัตถุขนาดเล็ก