If the bedrock surface is indented,

If the bedrock surface is indented, as it is in hollows, groundwater from upslope will flow toward the center of the depression causing higher pore pressures in the axis of the hollow than in the surrounding planar hillslope (Hack and Goodlett 1960; ฆwanston 1967, 1970; Pierson 1977, 1980; Anderson and Burt 1978). Field observations suggest that colluvial wedges mantle spoon-shaped bedrock hollows, and thus have a concave upward longitudinal profile. For example, the hollows studied by Pierson (1977) in the Oregon Coast Range appear to have concave upward profiles and to saturate in their downstream portions during major storms. Humphrey (1982) has developed a finite-element subsurface flow model which predicts that the spoon-shaped geometry will cause the thickness of the perched groundwater to increase rapidly downslope, leading in large rainstorms to saturation of the colluvium at the downslope end of the wedge and, perhaps, to landsliding. Quantification of the geometry of bedrock depressions is thus very important: the stability of the colluvium is largely controlled by concentration of groundwater flow.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้าพื้นผิวของหินจะเยื้อง มันเป็นใน hollows น้ำบาดาลจาก upslope จะไหลไปยังศูนย์กลางของภาวะซึมเศร้าที่ทำให้เกิดความดันสูงรูขุมขนในกลวงมากกว่าใน hillslope ระนาบรอบแกนใน (Goodlett 1960 และสับ ฆwanston 1967, 1970 Pierson 1977, 1980 แอนเดอร์สันและเบิร์ต 1978) สังเกตฟิลด์แนะนำว่า colluvial wedges หิ้ง hollows หินรูปช้อน และจึง มีการอาหารคอนเคฟขึ้นโปรไฟล์ระยะยาว ตัวอย่าง hollows ศึกษา โดย Pierson (1977) ในช่วงชายฝั่งโอเรกอนปรากฏ มีโพรไฟล์ขึ้นเว้า และทำในส่วนของปลายน้ำในพายุใหญ่ ฟรีย์ (1982) ได้พัฒนาแบบจำลององค์ประกอบจำกัดไหลซึ่งทำนายว่า เรขาคณิตรูปช้อนจะทำให้ความหนาของน้ำบาดาลอยู่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว downslope ผู้นำในพายุฝนขนาดใหญ่ เพื่อความอิ่มตัวของ colluvium ท้าย downslope ลิ่ม และ บางที landsliding นับของเรขาคณิตของหินทรายจึงสำคัญมาก: ความมั่นคงของ colluvium ส่วนใหญ่ถูกควบคุม โดยความเข้มข้นของกระแสน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หากพื้นผิวหินจะเยื้องขณะที่มันอยู่ในโพรงดินจาก upslope จะไหลไปยังศูนย์กลางของภาวะซึมเศร้าที่ก่อให้เกิดแรงกดดันรูขุมขนที่สูงขึ้นในแกนของกลวงกว่าในระนาบรอบไหล่เขา (สับและ Goodlett 1960; ฆ wanston 1967 1970; เพียร์สัน 1977, 1980; เบิร์ตเดอร์สันและ 1978) สังเกตให้เห็นว่าเวดจ์ colluvial เสื้อคลุมโพรงหินช้อนรูปและทำให้มีรายละเอียดตามยาวเว้าขึ้น ยกตัวอย่างเช่นโพรงศึกษาโดยเพียร์สัน (1977) ในโอเรกอนแนวชายฝั่งปรากฏว่ามีโปรไฟล์ขึ้นเว้าและเปียกโชกในส่วนปลายน้ำในช่วงพายุใหญ่ ฮัมฟรีย์ (1982) ได้มีการพัฒนาองค์ประกอบ จำกัด รูปแบบการไหลของดินซึ่งคาดการณ์ว่ารูปทรงเรขาคณิตช้อนรูปจะทำให้ความหนาของดินที่เกาะอยู่เพื่อเพิ่มเจสซิกาอย่างรวดเร็วชั้นนำในพายุฝนขนาดใหญ่เพื่อความอิ่มตัวของ colluvium ที่ปลายเจสซิกาของลิ่ม และอาจจะ landsliding ปริมาณของรูปทรงเรขาคณิตของความหดหู่ความจริงจึงเป็นสิ่งที่สำคัญมาก: ความมั่นคงของ colluvium ที่ถูกควบคุมโดยส่วนใหญ่มีความเข้มข้นของการไหลของน้ำใต้ดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้าพื้นผิวหินจะถูกเยื้องในขณะที่มันอยู่ในโพรง น้ำก็จะไหลขึ้นเนินไปยังศูนย์ของภาวะซึมเศร้าเป็นสาเหตุของรูขุมขนซึ่งสูงกว่าแกนกลวงกว่าในรอบ hillslope ระนาบ ( สับและกู๊ดเล็ต 1960 ; ฆ wanston 1967 1970 ; เพียร์สัน 1977 , 1980 ; Anderson และเบิร์ท 1978 )ด้านการสังเกตว่า colluvial เวดจ์หิ้งช้อนรูปหินโพรง จึงได้บันดาลโทสะตามยาว Profile ตัวอย่างเช่น โพรงการศึกษาโดยเพียร์สัน ( 1977 ) ในเทือกเขาชายฝั่งโอเรกอนปรากฏมีเว้าบนโปรไฟล์ และแช่ในส่วนของปลายน้ำ ระหว่างพายุใหญ่ฮัมฟรีย์ ( 1982 ) ได้พัฒนารูปแบบ finite-element ประดิษฐ์แบบไหลซึ่งคาดการณ์ว่ารูปทรงเรขาคณิตช้อนจะทำให้ความหนาของเกาะน้ำใต้ดินเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว downslope ชั้นนําในฝนตกใหญ่ถึงจุดอิ่มตัวของพาที่ downslope ปลายลิ่ม และ บางที การ landsliding . ปริมาณของรูปทรงของหินทะเลจึงสำคัญมาก :เสถียรภาพของพาส่วนใหญ่ถูกควบคุมโดยปริมาณการไหลของน้ำใต้ดิน