Soil erosion processes during a sto

Soil erosion processes during a storm are strongly affected by intra-storm variations in rainfall characteristics. Four storm
patterns, each with a different rainfall intensity variation were separated. The storm patterns were: (1) increasing rainfall intensity
(2) increasing then decreasing intensity (3) decreasing intensity (4) decreasing then increasing intensity. After each erosive rainfall
(12 events), Runoff and suspended sediment samples were collected in each plot's tank which is located on hillslopes of the basin
of Khamsan. Main storm characteristics and soil losses were plotted and equation of the line of best fit were selected. Analysis of
variance (ANOVA) was used to determine response of runoff and soil erosion to storm patterns. Results showed that in lower
rainfall intensities a linear function fits the relationship between soil loss and rainfall intensity whereas this function tends to be
non-linear at higher intensities. Also a strong non-linear relationship was found between different quartiles of storm and soil loss.
Statistical analysis revealed significant differences in total runoff, soil loss and sediment concentration across four storm patterns
(Po0.001) but no differences in the runoff coefficient. In particular, storms with increasing rainfall intensity yielded highest
quantities of eroded sediments, total runoff and highest sediment concentrations followed by increasing then decreasing,
decreasing then increasing and decreasing intensity, respectively

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระบวนการกัดเซาะดินในระหว่างมีพายุจะมีผลกระทบอย่างยิ่ง โดยพายุภายในการเปลี่ยนแปลงในลักษณะฝน 4 พายุรูปแบบ แต่ละกับรูปแบบความเข้มฝนแตกต่างแยกจากกัน มีรูปแบบของพายุ: ความเข้มฝนที่เพิ่มขึ้น (1)(2) เพิ่มขึ้น แล้วลดความเข้ม (3) ลดความเข้ม (4) ลดลง แล้วเพิ่มความเข้ม หลังจากฝนตกแต่ละต่อ(12 กิจกรรม), ไหลบ่าและตะกอนลอยตัวอย่างถูกเก็บรวบรวมในถังพล็อตแต่ละซึ่งอยู่บน hillslopes ของอ่างของ Khamsan ลักษณะพายุหลักและสูญเสียดินถูกพล็อต และเลือกสมการของบรรทัดเหมาะสมที่สุด วิเคราะห์ความแปรปรวน (ANOVA) ถูกใช้เพื่อตรวจสอบการตอบสนองความไหลบ่าและดินพังทลายเพื่อรูปแบบพายุ ผลลัพธ์ที่แสดงให้เห็นว่าในล่างความเข้มฝนที่ฟังก์ชันเชิงเส้นตรงความสัมพันธ์ระหว่างดินรุนแรงสูญเสียและปริมาณน้ำฝนในขณะที่ฟังก์ชันนี้อาจจะสมบัติที่ความเข้มสูง ยัง พบความสัมพันธ์ที่ไม่ใช่เชิงเส้นที่ดีระหว่าง quartiles ที่ยึดแตกต่างกันของพายุและดินขาดการวิเคราะห์ทางสถิติพบว่า แตกต่างกันในทั้งหมดที่ไหลบ่า ดินตะกอนและสูญเสียความเข้มข้นระหว่างลวดลายพายุสี่(Po0.001) แต่ไม่มีความแตกต่างในค่าสัมประสิทธิ์น้ำไหลผ่าน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง พายุ ด้วยเพิ่มความเข้มฝนผลสูงที่สุดปริมาณตะกอนที่ผ่านการกัดเซาะ รวมไหลบ่า และตะกอนเข้มข้นสูงสุดที่ตาม ด้วยเพิ่มขึ้นแล้ว ลดลงลดลงแล้วเพิ่ม และลดความเข้ม ตามลำดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระบวนการการพังทลายของดินในช่วงที่พายุจะได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงจากการเปลี่ยนแปลงภายในพายุในลักษณะปริมาณน้ำฝน สี่พายุ
รูปแบบแต่ละคนมีการเปลี่ยนแปลงความเข้มของปริมาณน้ำฝนที่แตกต่างกันถูกแยกออก รูปแบบพายุมีดังนี้ (1) การเพิ่มความเข้มของปริมาณน้ำฝน
(2) การเพิ่มความเข้มลดลงแล้ว (3) การลดความเข้ม (4) การลดความรุนแรงที่เพิ่มขึ้นแล้ว หลังจากที่แต่ละปริมาณน้ำฝนกรด
(12 เหตุการณ์) ไหลบ่าและตะกอนแขวนลอยเก็บตัวอย่างในถังแต่ละแปลงซึ่งตั้งอยู่บน hillslopes ของอ่าง
ของ Khamsan ลักษณะพายุและการสูญเสียดินหลักคือพล็อตและสมการของเส้นของแบบที่ดีที่สุดได้รับการคัดเลือก การวิเคราะห์
ความแปรปรวน (ANOVA) ถูกใช้ในการตรวจสอบการตอบสนองของการไหลบ่าและการพังทลายดินพายุรูปแบบ ผลปรากฏว่าใน Lower
เข้มปริมาณน้ำฝนฟังก์ชั่นการเชิงเส้นเหมาะกับความสัมพันธ์ระหว่างการสูญเสียดินและปริมาณน้ำฝนความเข้มในขณะที่ฟังก์ชั่นนี้จะมีแนวโน้มที่จะ
ไม่เชิงเส้นที่ความเข้มสูง นอกจากนี้ยังมีความสัมพันธ์ที่ไม่ใช่เชิงเส้นที่แข็งแกร่งถูกพบระหว่างควอไทล์ที่แตกต่างกันของพายุและการสูญเสียดิน.
การวิเคราะห์ทางสถิติเผยให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการไหลบ่ารวมสูญเสียดินและความเข้มข้นของตะกอนข้ามสี่รูปแบบพายุ
(Po0.001) แต่ความแตกต่างในค่าสัมประสิทธิ์การไหลบ่าไม่มี โดยเฉพาะอย่างยิ่งพายุเพิ่มความเข้มให้ผลปริมาณน้ำฝนสูงสุด
ปริมาณตะกอนกัดเซาะไหลบ่ารวมและความเข้มข้นของตะกอนสูงสุดตามด้วยการเพิ่มขึ้นแล้วลดลง
ลดลงแล้วเพิ่มและลดความเข้มตามลำดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การชะล้างพังทลายของดิน กระบวนการในระหว่างพายุจะรุนแรงกระทบภายในรูปแบบในลักษณะพายุฝนได้ สี่ พายุรูปแบบ , แต่ละที่มีความแตกต่างในความเข้มฝนแปรปรวน ต้องแยกจากกัน พายุรูปแบบคือ ( 1 ) การเพิ่มปริมาณน้ําฝน( 2 ) เพิ่มแล้วลดความเข้ม ( 3 ) ( 4 ) ลดแล้วลดความเข้มความเข้มเพิ่มขึ้น หลังจากแต่ละการกัดกร่อนปริมาณน้ำฝน( 12 เหตุการณ์ ) น้ำท่าและปริมาณตะกอนแขวนลอยในแปลงตัวอย่างของแต่ละถัง ซึ่งตั้งอยู่บน hillslopes ของลุ่มน้ำของ khamsan . ลักษณะพายุหลักและการสูญเสียดิน วางแผนและสมการของเส้นพอดีได้รับเลือก การวิเคราะห์ของความแปรปรวน ( ANOVA ) ถูกใช้เพื่อตรวจสอบการตอบสนองของลุ่มน้ำ และการชะล้างพังทลายของดิน รูปแบบพายุ ผลการศึกษาพบว่า ลดลงปริมาณน้ำฝน ความเข้มเป็นฟังก์ชันเชิงเส้นเหมาะกับความสัมพันธ์ระหว่างการสูญเสียดินและความเข้มฝนในขณะที่ฟังก์ชันนี้มีแนวโน้มที่จะใช้ที่ความเข้มสูง นอกจากนี้ ความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งระหว่างเส้นพบว่าคว ไทลต่าง ๆ ของพายุ และการสูญเสียดินผลการวิเคราะห์ทางสถิติพบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในน้ำท่าทั้งหมด การสูญเสียดิน และความเข้มข้นของตะกอนใน 4 รูปแบบพายุ( po0.001 ) แต่ไม่มีความแตกต่างในการประเมินสัมประสิทธิ์น้ำท่า . โดยเฉพาะกับการเพิ่มความเข้มฝนจากพายุมากที่สุดปริมาณน้ำท่าและปริมาณตะกอนกัดเซาะ , รวมตะกอนสูงสุดรองลงมาคือการเพิ่มลดแล้วแล้วเพิ่มความเข้มลดลงและลดลงตามลำดับ