There was indeed an appreciable dif

There was indeed an appreciable difference in the postharvest behavior of laser labeled
fruit namely citrus, tomato and pepper. For example the optimum exposure time of laser beam for tomato and pepper is shorter than citrus fruit The optimum range of exposure times with
minimum water loss while maintaining the readability of labels was 45-55µs in citrus fruit
whereas 35-45µs in tomato and pepper fruit. Additionally, the extent of laser label shrinkage
was higher in tomato and pepper as compared to citrus. All these differences are mainly
attributed to the peel morphology of the above selected crops. As depicted the thin skinned fruits
such as tomato and pepper suffer substantial amount of water loss at etched areas than the thick
peeled citrus fruit, as the thickness of the cuticle is directly related to the protection against
undesirable moisture loss, but this loss can be greatly diminished by applying wax coatings on
the label. Taking into account all these above mentioned results, this study suggests that laser
labeling could be a viable alternative to the current labeling system; provide individual
traceability without enhancing safety concerns. It was demonstrated that the fruit quality of the
laser labeled fruit remains high as the invasion of epidermis does not promote decay, provide
avenue for pathogens and water loss is easily controlled.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีแน่นอนความแตกต่างที่เห็นได้ในพฤติกรรมหลังการเก็บเกี่ยวของเลเซอร์ป้าย
ผลไม้ ได้แก่ ส้มมะเขือเทศและพริก ตัวอย่างเช่นเวลาการเปิดรับแสงที่เหมาะสมของลำแสงเลเซอร์สำหรับมะเขือเทศและพริกสั้นกว่าผลไม้ส้มช่วงที่เหมาะสมของการเปิดโปงครั้งด้วย
ขั้นต่ำการสูญเสียน้ำในขณะที่การรักษาความสามารถในการอ่านฉลากเป็น 45 55μsในผลไม้ส้ม
ในขณะที่ 35 45μsผลไม้ในมะเขือเทศและพริก นอกจากนี้ขอบเขตของเลเซอร์ฉลากหดตัว
สูงในมะเขือเทศและพริกเมื่อเทียบกับส้ม ความแตกต่างเหล่านี้เป็นส่วนใหญ่
ประกอบกับลักษณะทางสัณฐานวิทยาของเปลือกพืชที่เลือกข้างต้น เป็นภาพผลไม้ผิวบาง
เช่นมะเขือเทศและพริกประสบจำนวนมากของการสูญเสียน้ำที่พื้นที่ฝังหนากว่า
ปอกเปลือกผลไม้ส้มเป็นความหนาของหนังกำพร้าจะเกี่ยวข้องโดยตรงกับการป้องกันการสูญเสียความชุ่มชื้น
ที่ไม่พึงประสงค์ แต่การสูญเสียนี้สามารถลดลงอย่างมากโดยการใช้สารเคลือบขี้ผึ้งบนฉลาก
โดยคำนึงถึงสิ่งเหล่านี้ข้างต้นที่กล่าวถึงผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าเลเซอร์
การติดฉลากที่อาจจะเป็นทางเลือกที่ทำงานกับระบบการติดฉลากในปัจจุบันให้บุคคล
ตรวจสอบย้อนกลับได้โดยไม่ต้องเพิ่มความกังวลด้านความปลอดภัย มันก็แสดงให้เห็นว่าผลไม้ที่มีคุณภาพของเลเซอร์
ผลไม้ที่มีข้อความยังคงสูงเช่นการบุกรุกของหนังกำพร้าไม่ส่งเสริมการสลายตัวให้
ถนนสำหรับเชื้อโรคและการสูญเสียน้ำจะถูกควบคุมได้อย่างง่ายดาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แน่นอนมีความแตกต่างที่เห็นในพฤติกรรมหลังการเก็บเกี่ยวของเลเซอร์ป้าย
ผลไม้ได้แก่ส้ม มะเขือเทศ และพริกไทย เช่น เวลาเปิดรับแสงที่เหมาะสมของแสงเลเซอร์สำหรับมะเขือเทศและพริกไทยจะสั้นกว่าช่วงเหมาะสมของเวลาสัมผัสกับผลไม้ส้ม
สูญเสียน้ำต่ำสุดขณะที่ยังคงอ่านป้ายชื่อได้ 45-55µs ในส้ม
ในขณะที่ 35-45µs ในผลไม้มะเขือเทศและพริกไทย นอกจากนี้ ขอบเขตของการหดตัวป้ายเลเซอร์
มีสูงในมะเขือเทศและพริกไทยเมื่อเทียบกับส้ม ความแตกต่างเหล่านี้ส่วนใหญ่จะ
บันทึกรูปร่างเปลือกพืชเลือกข้างต้น เป็นแสดงผลไม้บาง skinned
เช่นมะเขือเทศและพริกไทยจำนวนมากสูญเสียน้ำที่พื้นที่จารึกกว่าหนาทรมาน
ปอกเปลือกส้ม เป็นความหนาของกำพร้าโดยตรงเกี่ยวข้องกับการป้องกัน
สูญเสียความชื้นระวัง แต่สูญเสียนี้สามารถจะลดมากลง โดยใช้ขี้ผึ้งเคลือบบน
ป้ายชื่อได้ การพิจารณาผลลัพธ์ดังกล่าวข้างต้นทั้งหมดเหล่านี้ การศึกษานี้แนะนำเลเซอร์ที่
ติดฉลากอาจเป็นทางเลือกทำงานได้กับระบบการติดฉลากปัจจุบัน ให้แต่ละ
ติดตามโดยไม่เพิ่มความกังวลด้านความปลอดภัย จะถูกแสดงที่คุณภาพผลไม้
เลเซอร์ชื่อผลไม้ยังคงสูงเป็นการบุกรุกของหนังกำพร้าส่งเสริมผุ ให้
อเวนิวโรคการสูญเสียน้ำได้ง่ายควบคุม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีความแตกต่างกันจริงๆแล้วเตรียมออกซิเจนที่อยู่ในลักษณะการทำงาน postharvest ของเลเซอร์มีข้อความ
ผลไม้ได้แก่เครื่องคั้นน้ำผลไม้และซอสมะเขือเทศพริกหยวก ตัวอย่างเช่นช่วงเวลาในการรับคลื่นความที่เหมาะสมของลำแสงเลเซอร์สำหรับพริกและมะเขือเทศมีระยะสั้นกว่าผลไม้เครื่องคั้นน้ำผลไม้ช่วงที่เหมาะสมของเวลาด้วยการลดการสูญเสียความเสี่ยง
ขั้นต่ำน้ำในขณะที่ยังคงรักษาการอ่านข้อมูลของฉลากเป็น 45-55 45-55 45-55 μ s ในผลไม้เครื่องคั้นน้ำผลไม้
ในขณะที่ 35-45 35-45 35-45 μ s ในผลไม้พริกไทยและซอสมะเขือเทศ นอกจากนี้ตามขอบเขตที่ของฉลากเลเซอร์สูญเสีย
อยู่ที่ระดับสูงในพริกและมะเขือเทศเมื่อเทียบกับเครื่องคั้นน้ำผลไม้ ความแตกต่างทั้งหมดนี้เป็นผลมาจากการรูปร่างลักษณะของหินมาปลอกเปลือกด้านบนของพืชที่เลือกเป็นส่วนใหญ่
วาดเป็นผิวบางผลไม้
เช่นพริกไทยและซอสมะเขือเทศเป็นจำนวนของการสูญเสียน้ำในบริเวณที่เป็นรอยสลักกว่าหนา
ปอกเปลือกผลไม้เครื่องคั้นน้ำผลไม้เป็นความหนาของหนังกำพร้าให้มีความสัมพันธ์โดยตรงกับการให้ความคุ้มครองกับ
การสูญเสียความชุ่มชื้นไม่พึงปรารถนาแต่การสูญเสียนี้สามารถลดลงได้อย่างมากโดยการนำหุ่นขี้ผึ้งเคลือบอยู่บนป้าย
ได้ การเข้าสู่บัญชีผลจากที่กล่าวมาข้างต้นทั้งหมดนี้การศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่าเลเซอร์
การติดฉลากไม่สามารถเป็นทางเลือกได้ในระบบการติดฉลากในปัจจุบันที่ให้แต่ละคน
สืบค้นย้อนกลับโดยไม่เพิ่มความกังวลเกี่ยวกับความ ปลอดภัย มันก็แสดงให้เห็นว่า คุณภาพ ของผลไม้ผลไม้ที่มีข้อความ
เลเซอร์ที่ยังคงอยู่ในระดับสูงและการรุกรานของหนังกำพร้าไม่ส่งเสริมให้เกิดฟันผุ
Avenue สำหรับการสูญเสียน้ำและเด็กนักเรียนมีการควบคุมได้อย่างง่ายดาย