Kefir administration reduced progre

Kefir administration reduced progression of renal injury in STZ-diabetic rats by lowering oxidative stress

This study aimed at assessing the effects of Kefir, a probiotic fermented milk, on oxidative stress in diabetic
animals. The induction of diabetes was achieved in adult male Wistar rats using streptozotocin
(STZ). The animals were distributed into four groups as follows: control (CTL); control Kefir (CTLK); diabetic
(DM) and diabetic Kefir (DMK). Starting on the 5th day of diabetes, Kefir was administered by daily
gavage at a dose of 1.8 mL/day for 8 weeks. Before and after Kefir treatment, the rats were placed in individual
metabolic cages to obtain blood and urine samples to evaluate urea, creatinine, proteinuria, nitric
oxide (NO), thiobarbituric acid reactive substances (TBARS) and C-reactive protein (CRP). After sacrificing
the animals, the renal cortex was removed for histology, oxidative stress and NOS evaluation. When compared
to CTL rats, DM rats showed increased levels of glycemia, plasmatic urea, proteinuria, renal NO,
superoxide anion, TBARS, and plasmatic CRP; also demonstrated a reduction in urinary urea, creatinine,
and NO. However, DMK rats showed a significant improvement in most of these parameters. Despite the
lack of differences observed in the expression of endothelial NO synthase (eNOS), the expression of inducible
NO synthase (iNOS) was significantly lower in the DMK group when compared to DM rats, as
assessed by Western blot analysis. Moreover, the DMK group presented a significant reduction of glycogen
accumulation within the renal tubules when compared to the DM group. These results indicate that
Kefir treatment may contribute to better control of glycemia and oxidative stress, which is associated
with the amelioration of renal function, suggesting its use as a non-pharmacological adjuvant to delay
the progression of diabetic complications.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Kefir ดูแลความก้าวหน้าของการบาดเจ็บของไตในหนู STZ-โรคเบาหวานลดลง โดยลดความเครียด oxidativeการศึกษานี้มุ่งประเมินผลกระทบของ Kefir โปรไบโอติกส์การหมักนม ในความเครียด oxidative ในโรคเบาหวานสัตว์ เหนี่ยวนำของโรคเบาหวานในผู้ใหญ่ชาย Wistar หนูใช้ streptozotocin สำเร็จ(STZ) สัตว์มีกระจายเป็น 4 กลุ่มดังนี้: ตัวควบคุม (CTL); ควบคุม Kefir (CTLK); โรคเบาหวาน(DM) และโรคเบาหวาน Kefir (DMK) เริ่มต้นในวัน 5 ของโรคเบาหวาน Kefir ถูกจัดการ โดยบริการทุกวันgavage ในปริมาณ 1.8 mL/วัน 8 สัปดาห์ ก่อน และ หลังการรักษา Kefir หนูไว้ในแต่ละบุคคลกรงเผาผลาญเพื่อให้ได้ตัวอย่างเลือดและปัสสาวะเพื่อประเมินยูเรีย creatinine, proteinuria, nitricออกไซด์ (NO), thiobarbituric กรดสารปฏิกิริยา (TBARS) และ C – reactive โปรตีน (CRP) หลังจากการเสียสละสัตว์ cortex ไตถูกเอาออกสำหรับมิญชวิทยา oxidative เครียด และประเมินชุดหมายเลข เมื่อเปรียบเทียบการที่หนู CTL, DM หนูพบ glycemia, plasmatic urea, proteinuria ไม่มีไต เพิ่มระดับซูเปอร์ออกไซด์ anion, TBARS และ plasmatic CRP ยัง แสดงการลดลงในท่อปัสสาวะ ยูเรีย creatinineและหมายเลข อย่างไรก็ตาม DMK หนูพบว่าการปรับปรุงที่สำคัญเป็นพารามิเตอร์เหล่านี้ แม้มีการไม่มีความแตกต่างที่สังเกตในการบุผนังหลอดเลือดไม่ synthase (eNOS), ค่าของ inducibleไม่ synthase (iNOS) ต่ำในกลุ่ม DMK เมื่อเปรียบเทียบกับหนู DM เป็นประเมิน โดยการวิเคราะห์คืนในตาตะวันตก นอกจากนี้ กลุ่ม DMK แสดงการลดลงอย่างมีนัยสำคัญของไกลโคเจนสะสมในไต tubules เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่ม DM ผลลัพธ์เหล่านี้บ่งชี้ว่าKefir รักษาอาจนำไปสู่การปรับ glycemia และเครียด oxidative ที่เกี่ยวข้องมี amelioration ของฟังก์ชันไต แนะนำการใช้เป็นประเมิน pharmacological ไม่รอช้าความก้าวหน้าของภาวะแทรกซ้อนโรคเบาหวาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การบริหาร Kefir ลดความก้าวหน้าของการบาดเจ็บของไตในหนู STZ-โรคเบาหวานโดยการลดความเครียด oxidative การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินผลกระทบของการ Kefir, นมหมักโปรไบโอติกในภาวะ oxidative stress ในผู้ป่วยโรคเบาหวานสัตว์ การเหนี่ยวนำของโรคเบาหวานก็ประสบความสำเร็จในหนูวิสตาร์สำหรับผู้ใหญ่เพศชายโดยใช้ streptozotocin (STZ) สัตว์ที่มีการกระจายออกเป็นสี่กลุ่มดังต่อไปนี้: การควบคุม (CTL); ควบคุม Kefir (CTLK); โรคเบาหวาน(DM) และโรคเบาหวาน Kefir (DMK) เริ่มต้นในวันที่ 5 ของโรคเบาหวาน Kefir เป็นยาโดยทุกวันGavage ในขนาด 1.8 มิลลิลิตร / วันเป็นเวลา 8 สัปดาห์ ก่อนและหลังการรักษา Kefir หนูถูกวางไว้ในแต่ละกรงการเผาผลาญอาหารที่จะได้รับตัวอย่างเลือดและปัสสาวะเพื่อประเมินยูเรีย, ครี, โปรตีน, ไนตริกออกไซด์ (NO), กรดด่างทั้งหมดที่ระเหยสารปฏิกิริยา (TBARS) และ C-reactive protein (CRP) หลังจากที่เสียสละสัตว์, เยื่อหุ้มสมองไตถูกลบออกสำหรับจุลความเครียดออกซิเดชันและการประเมินผล NOS เมื่อเทียบหนู CTL, หนูเบาหวานพบว่าระดับที่เพิ่มขึ้นของ glycemia, ยูเรีย Plasmatic, โปรตีน, ไต NO, ไอออน superoxide, TBARS และ Plasmatic CRP; นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นถึงการลดลงของยูเรียปัสสาวะ creatinine, และ NO แต่หนู DMK แสดงให้เห็นการปรับปรุงที่สำคัญในส่วนของพารามิเตอร์เหล่านี้ แม้จะมีการขาดของความแตกต่างตั้งข้อสังเกตในการแสดงออกของ endothelial synthase NO (eNOS) การแสดงออกของ inducible synthase NO (iNOS) อย่างมีนัยสำคัญที่ลดลงในกลุ่ม DMK เมื่อเปรียบเทียบกับหนูเบาหวานเช่นการประเมินโดยการวิเคราะห์ดวงตะวัน นอกจากนี้กลุ่ม DMK นำเสนอการลดลงอย่างมีนัยสำคัญของไกลโคเจนที่สะสมอยู่ภายในท่อไตเมื่อเทียบกับกลุ่ม DM ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าการรักษา Kefir อาจนำไปสู่การควบคุมที่ดีของความเครียด glycemia และออกซิเดชันซึ่งมีความเกี่ยวข้องกับการแก้ปัญหาการทำงานของไต, แนะนำการใช้งานเป็นแบบเสริมที่ไม่ใช่ยาที่จะชะลอการลุกลามของโรคแทรกซ้อนของเบาหวาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

kefir การบริหารลดความก้าวหน้าของไตในหนูเบาหวานแผลเบาหวานโดยการลดความเครียดออกซิเดชัน

การศึกษาครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินผลของจุลินทรีย์โปรไบโอติก เป็นนมหมักกับ oxidative ความเครียดในสัตว์รู้ตัว

การบรรลุในโรคเบาหวานผู้ใหญ่หนูพันธุ์วิสตาร์เพศผู้ใช้ streptozotocin
( เบาหวาน ) สัตว์ที่ถูกกระจายออกเป็น 4 กลุ่ม ดังนี้ ควบคุม ( ซีทีแอล )คีเฟอร์ควบคุม ( ctlk ) ; เบาหวาน
( DM ) และ kefir เบาหวาน ( DMK ) เริ่มในวันที่ 5 ของโรคเบาหวาน คีเฟอร์ บริหาร gavage ทุกวัน
ที่ขนาด 1.8 มล. / วัน เป็นเวลา 8 สัปดาห์ ก่อนและหลังการรักษา คีเฟอร์ หนูอยู่ในกรงเพื่อให้ได้บุคคล
สลายเลือดและตัวอย่างปัสสาวะเพื่อประเมิน ยูเรีย ครีอะตินีนในปัสสาวะ ไนตริก ออกไซด์ ( NO )
, ,เท่ากับกรดปฏิกิริยาสาร ( ปกติ ) และ C-reactive protein ( ขาด ) หลังจากการเสียสละ
สัตว์เปลือกออกสำหรับเนื้อเยื่อไต ความเครียดออกซิเดชันและประเมินผลไม่มี เมื่อเทียบกับ ctl
หนู , หนูเบาหวาน พบการเพิ่มขึ้นของระดับไกลซีเมีย plasmatic , ยูเรียในปัสสาวะ ไตไม่
Superoxide anion ปกติ และ plasmatic ซีรีแอกทีฟโปรตีน ; ยังแสดงให้เห็นถึงการลดลงของยูเรียาร
และไม่ แต่หนู DMK พบอย่างมีนัยสําคัญในการปรับปรุงมากที่สุดของพารามิเตอร์เหล่านี้ แม้จะมีความแตกต่างที่พบใน
ขาดการแสดงออกของเยื่อบุไม่ synthase ( นอส ) , การแสดงออกของ inducible
ไม่ synthase ( inos ) ลดลงในกลุ่ม DMK เมื่อเปรียบเทียบกับหนูเบาหวานที่ได้รับการประเมินโดยเทคนิค Western blot
. นอกจากนี้กลุ่ม DMK นำเสนอการสะสมของไกลโคเจน
ภายในท่อไตเมื่อเทียบกับกลุ่ม DM . ผลลัพธ์เหล่านี้บ่งชี้ว่า การรักษาอาจนำไปสู่
kefir ควบคุมดีกว่าไกลซีเมียและความเครียดออกซิเดชัน ซึ่งเกี่ยวข้องกับการทำงานของไต
แก้ไข จะใช้เป็นยาเสริมเพื่อไม่ล่าช้า
ความก้าวหน้าของโรคเบาหวาน