Fingermark is the most widely used

Fingermark is the most widely used biometric method for identifying an individual. Fingermarks found at crime scenes can be classified as patent, latent and plastic impressions [1]. Patent and plastic prints are noticeable to the human eye without any particular treatment where the contrast between the fingermark and its background is suffi-cient for viewing. On the other hand, latent fingermark is present but not visible without further processing. Therefore processing techniques have to be applied to render the fingermarks visible. To date, various
techniques have been introduced for fingermark development such as optical (e.g. ultraviolet, UV imaging), physical (e.g. powdering) as well as chemical methods. Powdering method has been widely used since the early 1900s [2] due to low cost, simplicity of design and it does
not require much expertise [3]. Powdering method is also suitable for detecting fingermark on the object of a crime scene that cannot be transported back to the laboratory [4].

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Fingermark เป็นส่วนใหญ่ที่ใช้กันอย่างแพร่หลายวิธีไบโอเมตริกซ์สำหรับการระบุบุคคล Fingermarks ที่พบในที่เกิดเหตุอาชญากรรมสามารถจัดเป็นสิทธิบัตรแฝงและการแสดงผลพลาสติก [1] สิทธิบัตรและพิมพ์พลาสติกที่เห็นได้ชัดเจนในสายตาของคนโดยไม่ต้องรักษาใด ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ความคมชัดระหว่าง fingermark และพื้นหลังของมันคือ suffi-เพียงพอสำหรับการดู ในทางตรงกันข้าม, fingermark แฝงที่มีอยู่ แต่ไม่สามารถมองเห็นได้โดยไม่ต้องดำเนินการต่อไป ดังนั้นการประมวลผลมีเทคนิคที่จะนำมาใช้ในการแสดงผล fingermarks ที่มองเห็น ในวันที่ต่างๆเทคนิคที่ได้รับการแนะนำให้รู้จักกับ fingermark พัฒนาเช่นออปติคอล (เช่นรังสีอัลตราไวโอเลต, การถ่ายภาพรังสียูวี) ทางกายภาพ (เช่นผง) เช่นเดียวกับวิธีการทางเคมี
ผงวิธีการได้รับการใช้กันอย่างแพร่หลายตั้งแต่ช่วงต้นทศวรรษ 1900 [2] เนื่องจากค่าใช้จ่ายต่ำ,
ความเรียบง่ายของการออกแบบและมันไม่จำเป็นต้องมีความเชี่ยวชาญมาก[3] วิธีผงนี้ยังเหมาะสำหรับการตรวจสอบ fingermark บนวัตถุของสถานที่เกิดเหตุที่ไม่สามารถส่งตัวกลับไปยังห้องปฏิบัติการ [4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รอยนิ้วมือเป็นส่วนใหญ่ใช้กันอย่างแพร่หลาย biometric วิธีการระบุตัวบุคคล fingermarks พบในฉากอาชญากรรมสามารถจัดเป็นสิทธิบัตร แฝงและพลาสติกแสดงผล [ 1 ] สิทธิบัตรและพิมพ์พลาสติกเห็นได้ชัดในสายตามนุษย์ โดยไม่มีการรักษาที่เฉพาะเจาะจงใด ๆที่แตกต่างระหว่างรอยนิ้วมือและพื้นหลังของ suffi cient สำหรับการดู บนมืออื่น ๆรอยนิ้วมือแฝงอยู่ แต่ไม่สามารถมองเห็นได้ โดยไม่มีการประมวลผลเพิ่มเติม ดังนั้นเทคนิคการประมวลผลที่ต้องใช้ความ fingermarks ที่มองเห็นได้ วันที่เทคนิคต่างๆ
ได้รับการแนะนำเพื่อการพัฒนารอยนิ้วมือเช่นแสง เช่น การถ่ายภาพรังสีอัลตราไวโอเลต UV ) ทางกายภาพ ( เช่นผง ) เป็นวิธีทางเคมีมวิธีการที่ได้รับการใช้กันอย่างแพร่หลายตั้งแต่ช่วงต้นทศวรรษ 1900 [ 2 ] เนื่องจากต้นทุนต่ำ ความเรียบง่ายของการออกแบบและมัน
ไม่ต้องใช้ความเชี่ยวชาญมาก [ 3 ] มวิธีการยังเหมาะสำหรับการตรวจหารอยนิ้วมือบนวัตถุของฉากอาชญากรรมที่ไม่สามารถเดินทางกลับไปปฏิบัติการ [ 4 ]