The negative impact of anthropogeni

The negative impact of anthropogenic activity on tropical forests is well documented, but the underlying factors, including socioeconomic conditions, government policy, and agricultural practices, that influence forest degradation in developing countries are poorly understood. For centuries, Soppinabetta forests (SBFs) in the Western Ghats of India have provided essential habitat for wildlife and vital organic resources (leaf litter, green foliage) for the cultivation of betel nut palms (Areca catechu) and rice paddy (Oryza sativa). Historically, betel nut farmers carefully managed resource extraction in SBFs, but recent changes in land use policy allow for unmitigated resource extraction by site dwellers, which may imperil the traditional sustainable management of SBFs. Site dwellers live on government allotted sites and primarily derive their income through the sale of forest-based products. We used SBFs as a model system to investigate the factors governing: (i) forest resource extraction, (ii) the effect of changing agricultural practices on the rate of resource extraction, and (iii) farmers’ perception of SBFs conservation in response to changes in governmental land use policy. Results from surveys of 90 households (57 farmers and 33 site-dwellers) and the forest department indicate individual farmers collected an average of 31.09 (range 0–125) metric tons of leaf litter and 19.11 metric tons (range 0–120) of green foliage per year. Organic
resource harvesting by farmers was positively correlated with the size of betel nut plantations, size of SBFs, and number of livestock owned per household. Betel nut plantations require six times more compost than food grains cultivated in field paddies. In past one decade, 33% of field paddies have been converted into betel nut plantations, increasing the strain on SBFs for forest resources. Farmers believe that when they lose provisional ownership of SBFs, site dwellers unsustainably harvest resources and severely damage SBFs. We suggest that an inclusive, local-level, farmer-driven protection be implemented to preserve the SBF heritage system of Western Ghats.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลกระทบเชิงลบของกิจกรรมมาของมนุษย์ในป่าเขตร้อนจะจัดดี แต่ปัจจัยพื้นฐาน สภาพประชากร นโยบายรัฐบาล และวิธี ปฏิบัติทางการเกษตร ที่ส่งผลต่อการลดประสิทธิภาพของป่าในประเทศกำลังพัฒนาที่มีความเข้าใจงาน สำหรับศตวรรษ Soppinabetta ป่า (SBFs) แห่งตะวันตกของอินเดียได้ให้อยู่อาศัยที่จำเป็นสำหรับสัตว์ป่าและความสำคัญเกษตรอินทรีย์ทรัพยากร (ใบแคร่ สีเขียวใบไม้) สำหรับปลูกพืชปาล์มถั่วหมาก (หมากสง) และนาข้าว (Oryza ซา) ประวัติ หมากถั่วเกษตรกรจัดการดึงทรัพยากรใน SBFs อย่างระมัดระวัง ได้เปลี่ยนแปลงล่าสุดในนโยบายการใช้ที่ดินให้สกัดทรัพยากรนำ โดยไซต์ชาว ซึ่งอาจ imperil จัดการยั่งยืนดั้งเดิม SBFs ไซต์ชาวอาศัยรัฐบาลอเมริกาจัดสรร และได้รับรายได้ของพวกเขาผ่านการขายผลิตภัณฑ์ตามป่าเป็นหลัก เราใช้ SBFs เป็นระบบจำลองการตรวจสอบปัจจัยควบคุม: (i) ป่าทรัพยากรสกัด, (ii) ผลของการเปลี่ยนแปลงการปฏิบัติทางการเกษตรในอัตราทรัพยากรสกัด และ (iii) เกษตรกรรับรู้การอนุรักษ์ SBFs ตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงในดินแดนที่รัฐบาลใช้นโยบายการ ผลจากการสำรวจครัวเรือน 90 (57 เกษตรกรและชาวเว็บไซต์ 33) และกรมป่าไม้ระบุเกษตรกรแต่ละรายรวบรวมเฉลี่ย metric tons (ช่วง 0 – 125) 31.09 กระบะใบไม้และ 19.11 ตัน (ช่วง 0-120) ใบสีเขียวต่อปี อินทรีย์การเก็บเกี่ยวทรัพยากร โดยเกษตรกรได้บวก correlated กับขนาดของสวนหมากถั่ว ขนาดของ SBFs ปศุสัตว์ที่เป็นเจ้าของต่อครัวเรือน หมากถั่วไร่ต้องใช้ปุ๋ยมากกว่า 6 ครั้งมากกว่าธัญพืชที่ปลูกในนาฟิลด์ ในอดีตหนึ่งทศวรรษ 33% ของนาฟิลด์มีการแปลงเป็นสวนหมากถั่ว เพิ่มสายพันธุ์บน SBFs สำหรับทรัพยากรป่าไม้ เกษตรกรเชื่อว่า เมื่อพวกเขาสูญเสียความเป็นเจ้าของสำรองของ SBFs ไซต์ชาว unsustainably เก็บเกี่ยวทรัพยากร และความเสียหายรุนแรง SBFs เราขอแนะนำว่า ป้องกันรวม ระดับท้องถิ่น ชาวนาขับเคลื่อนการดำเนินการเพื่อรักษาระบบ SBF มรดกแห่งตะวันตก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลกระทบเชิงลบของกิจกรรมของมนุษย์ในป่าเขตร้อนเป็นเอกสารที่ดี แต่ปัจจัยพื้นฐานรวมทั้งสภาพทางสังคมและเศรษฐกิจนโยบายของรัฐบาลและการปฏิบัติทางการเกษตรที่มีอิทธิพลต่อความเสื่อมโทรมของป่าในประเทศกำลังพัฒนาที่มีความเข้าใจไม่ดี สำหรับศตวรรษป่า Soppinabetta (SBFs) ใน Ghats ตะวันตกของประเทศอินเดียได้ให้ที่อยู่อาศัยที่จำเป็นสำหรับสัตว์ป่าและทรัพยากรที่สำคัญอินทรีย์ (ใบไม้ใบไม้สีเขียว) สำหรับการเพาะปลูกของต้นถั่วพลู (หมากสง) และนาข้าว (Oryza sativa) ในอดีตเกษตรกรถั่วพลูจัดการอย่างระมัดระวังสกัดทรัพยากรใน SBFs แต่การเปลี่ยนแปลงล่าสุดในนโยบายการใช้ที่ดินที่อนุญาตให้มีการสกัดทรัพยากรดักดานโดยอาศัยอยู่ในสถานที่ซึ่งอาจเป็นอันตรายต่อการจัดการอย่างยั่งยืนแบบดั้งเดิมของ SBFs อาศัยอยู่ในเว็บไซต์อยู่บนเว็บไซต์ของรัฐบาลและการจัดสรรส่วนใหญ่เป็นผลมารายได้จากการขายผลิตภัณฑ์จากป่าตาม เราใช้ SBFs เป็นระบบจำลองเพื่อศึกษาปัจจัยว่า: (i) การสกัดทรัพยากรป่าไม้ (ii) ผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงการปฏิบัติทางการเกษตรจากอัตราการสกัดทรัพยากรและ (iii) การรับรู้ของเกษตรกรในการอนุรักษ์ SBFs ในการตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลง ในการกำหนดนโยบายการใช้ที่ดินของรัฐ ผลจากการสำรวจจาก 90 ครัวเรือน (57 และ 33 ของเกษตรกรที่อาศัยอยู่ในสถานที่) และกรมป่าไม้ระบุเกษตรกรแต่ละที่เก็บรวบรวมโดยเฉลี่ย 31.09 (ช่วง 0-125) เมตริกตันใบไม้และ 19.11 เมตริกตัน (ช่วง 0-120) ของสีเขียว ใบต่อปี อินทรีย์เก็บเกี่ยวทรัพยากรโดยเกษตรกรมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับขนาดของพื้นที่เพาะปลูกถั่วพลูขนาดของ SBFs และจำนวนของสัตว์ที่เป็นเจ้าของต่อครัวเรือน
พลูสวนน็อตหกครั้งต้องใช้ปุ๋ยหมักมากกว่าธัญพืชที่ปลูกในนาเขต ในอดีตหนึ่งทศวรรษที่ผ่านมา 33% ของนาสนามที่ได้รับการแปลงเป็นสวนถั่วพลูเพิ่มขึ้นความเครียดใน SBFs สำหรับทรัพยากรป่าไม้ เกษตรกรเชื่อว่าเมื่อพวกเขาสูญเสียความเป็นเจ้าของชั่วคราว SBFs อาศัยอยู่ในเว็บไซต์ของทรัพยากรการเก็บเกี่ยวยั่งยืนและสร้างความเสียหายอย่างรุนแรง SBFs เราขอแนะนำว่ารวมระดับท้องถิ่นป้องกันเกษตรกรขับเคลื่อนจะดำเนินการเพื่อรักษาระบบ SBF มรดกของตะวันตก Ghats

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลกระทบเชิงลบของกิจกรรมของมนุษย์ในป่าเขตร้อนมีเอกสารดี แต่ พื้นฐาน ปัจจัย รวมถึงเงื่อนไข และนโยบายของรัฐบาล และการปฏิบัติทางการเกษตรที่มีผลต่อความเสื่อมโทรมของป่าในประเทศกำลังพัฒนาจะไม่ค่อยเข้าใจ . สำหรับศตวรรษsoppinabetta ป่า ( sbfs ) ใน Ghats ตะวันตกของอินเดียได้ให้ที่อยู่อาศัยที่สำคัญสำหรับสัตว์ป่าและทรัพยากรอินทรีย์ที่สำคัญ ( ครอก ใบสีเขียวใบไม้ ) สำหรับการปลูกหมากปาล์ม ( พลาสติด ) และข้าว ( Oryza sativa ) ในอดีต หมากเกษตรกรอย่างรอบคอบจัดการทรัพยากรใน sbfs สกัด ,แต่ล่าสุดการเปลี่ยนแปลงในนโยบายการใช้ที่ดินให้เพื่อสกัดทรัพยากรดักดาน โดยในเว็บไซต์ ซึ่งอาจทำให้ตกอยู่ในอันตรายการจัดการอย่างยั่งยืนแบบดั้งเดิมของ sbfs . เว็บไซต์ในเว็บไซต์หลักอยู่ในรัฐบาลจัดสรรจากรายได้ของพวกเขาผ่านการขายผลิตภัณฑ์จากป่า เราใช้ sbfs เป็นแบบจำลองระบบเพื่อศึกษาปัจจัยใน : ( ฉัน ) การสกัดทรัพยากรป่าไม้( 2 ) ผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงการปฏิบัติทางการเกษตรต่ออัตราการสกัดทรัพยากรและ ( 3 ) การรับรู้ของเกษตรกร sbfs การอนุรักษ์ในการตอบสนองการเปลี่ยนแปลงในนโยบายการใช้ที่ดินของรัฐ ผลจากการสำรวจของ 90 ครัวเรือน ( 57 เกษตรกรและ 33 เว็บไซต์อาศัยอยู่ ) และกรมป่าไม้ ระบุว่า เกษตรกรเก็บเฉลี่ย 3109 ( ช่วง 0 - 125 ) ตันของขยะและใบไม้ 19.11 เมตริกตัน ( ช่วง 0 - 120 ) ของใบไม้สีเขียว ต่อปี อินทรีย์
ทรัพยากรเก็บเกี่ยวของเกษตรกรมีความสัมพันธ์ทางบวกกับขนาดของหมาก สวนยางพารา ขนาด sbfs , และจำนวนของสัตว์ที่เป็นเจ้าของ ต่อครัวเรือน หมากสวนต้องหกครั้งกว่าอาหารธัญพืชที่เพาะปลูกในเขตปุ๋ยนาข้าว . ในช่วงหนึ่งทศวรรษ33% ของเขตนาข้าวได้ถูกแปลงเป็นสวนหมาก เพิ่มความเครียดใน sbfs ทรัพยากรป่าไม้ เกษตรกรเชื่อว่าเมื่อพวกเขาสูญเสียความเป็นเจ้าของชั่วคราวของ sbfs เว็บไซต์ใน unsustainably เก็บเกี่ยวทรัพยากรและรุนแรงเสีย sbfs . เราแนะนำว่า ระดับท้องถิ่น รวม เกษตรกรที่ขับเคลื่อนการใช้เพื่อรักษา sbf มรดกระบบของ Ghats ตะวันตก