Nine eligible papers were identifie

Nine eligible papers were identified. The most common adherence measures were the proportion of participants completing exercise programs (ie, did not cease participation, four studies, range 65 to 86%), proportion of available sessions attended (five studies, range 58 to 77%) and average number of home exercise sessions completed per week (two studies, range 1.5 to 3 times per week). Adherence rates were generally higher in supervised programs. The person-level factors associated with better adherence included: demographic factors (higher socioeconomic status, living alone); health status (fewer health conditions, better self-rated health, taking fewer medications); physical factors (better physical abilities); and psychological factors (better cognitive ability, fewer depressive symptoms). Conclusion: Older people's adherence to exercise programs is most commonly measured with dropout and attendance rates and is associated with a range of program and personal factors.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระบุเอกสารสิทธิ์ 9 วัดต่าง ๆ ทั่วไปมีสัดส่วนของผู้เรียนที่จบโปรแกรมการออกกำลังกาย (ie ไม่ได้ประทับร่วม การศึกษา 4 ช่วง 65-86%), สัดส่วนของว่างรอบเวลาเข้าร่วมประชุม (ศึกษา 5 ช่วง 58-77%) และจำนวนเฉลี่ยของรอบบ้านเสร็จสมบูรณ์ต่อสัปดาห์ (สองศึกษา ช่วง 1.5-3 ครั้งต่อสัปดาห์) ติดราคาสูงกว่าโดยทั่วไปมีโปรแกรม ปัจจัยระดับบุคคลที่เกี่ยวข้องกับติดดีรวม: ปัจจัยทางประชากร (สถานะสูงกว่าประชากร อยู่คนเดียว); สถานะสุขภาพ (น้อยลงสุขภาพ ดีกว่าตนเองได้รับคะแนนสุขภาพ ใช้ยาน้อยลง); ปัจจัยทางกายภาพ (ดีจริงความ); และปัจจัยทางจิตวิทยา (ความสามารถในการรับรู้ดีขึ้น อาการน้อย depressive) สรุป: ต่าง ๆ ของคนสูงอายุออกกำลังกายโปรแกรมทั่ววัด ด้วยราคาเป็นถอนและการเข้างาน และเกี่ยวข้องกับโปรแกรมและปัจจัยส่วนบุคคล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เก้าเอกสารสิทธิ์ถูกระบุ มาตรการการยึดมั่นที่พบมากที่สุดมีสัดส่วนของผู้เข้าร่วมเสร็จสิ้นโปรแกรมการออกกำลังกาย (เช่นไม่ได้ยุติการมีส่วนร่วมของสี่การศึกษาช่วง 65-86%) สัดส่วนของการประชุมที่มีผู้เข้าร่วม (ห้าการศึกษาช่วง 58-77%) และค่าเฉลี่ยของจำนวน การออกกำลังกายที่บ้านเสร็จสมบูรณ์ต่อสัปดาห์ (สองการศึกษาช่วง 1.5-3 ครั้งต่อสัปดาห์) อัตราการยึดมั่นโดยทั่วไปสูงขึ้นในโปรแกรมภายใต้การดูแล ปัจจัยระดับบุคคลที่เกี่ยวข้องกับการยึดมั่นที่ดีขึ้นรวมถึงปัจจัยทางด้านประชากรศาสตร์ (สถานะทางสังคมและเศรษฐกิจที่สูงกว่าอยู่คนเดียว) สถานะสุขภาพ (สภาวะสุขภาพน้อยลงสุขภาพตนเองการจัดอันดับที่ดีกว่าการใช้ยาน้อยกว่า); ปัจจัยทางกายภาพ (ความสามารถทางกายภาพที่ดีกว่า); และปัจจัยทางจิตวิทยา (ความสามารถในการเรียนรู้ที่ดีขึ้นน้อยลงอาการซึมเศร้า) สรุป: การยึดมั่นคนเก่าของโปรแกรมการออกกำลังกายเป็นวัดมากที่สุดกับการออกกลางคันอัตราและการเข้าร่วมและมีความเกี่ยวข้องกับช่วงของโปรแกรมและปัจจัยส่วนบุคคล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

9 เอกสารสิทธิมีการระบุ . มาตรการดังกล่าวที่พบมากที่สุดคือสัดส่วนของผู้ผ่านโปรแกรมการออกกำลังกาย ( เช่นไม่ยุติการมีส่วนร่วม , การศึกษา , ช่วง 65 ถึงร้อยละ 86 ) , สัดส่วนของเซสชันของเข้าร่วม ( 5 ) ช่วง 58 ถึง 77 เปอร์เซ็นต์ ) และมีจำนวนบ้านออกกำลังกายช่วงสมบูรณ์ต่อสัปดาห์ ( 2 ) 1.5 ถึง 3 ช่วง ครั้งต่อสัปดาห์ )โดยทั่วไปสูงกว่าอัตราการดูแลโปรแกรม คนระดับปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับดีกว่าการรวม : ปัจจัยทางประชากรศาสตร์ ( สูงกว่าสถานภาพทางเศรษฐกิจและสังคม ใช้ชีวิตคนเดียว ) ; ภาวะสุขภาพ ( สุขภาพน้อยลงกว่า self-rated สุขภาพ ถ่ายน้อยลงโรค ) ; ปัจจัยทางกายภาพ ( ความสามารถทางกายภาพที่ดีกว่า ) และปัจจัยด้านจิตวิทยา ( ความสามารถในการรับรู้ดีกว่าน้อยกว่าภาวะซึมเศร้า ) สรุป : โปรแกรมการออกกำลังกายในผู้สูงอายุมักมีวัดด้วยอัตรา dropout และการเข้าร่วม และเกี่ยวข้องกับช่วงของโปรแกรมและปัจจัยส่วนบุคคล