Purpose– The purpose of this paper

Purpose
– The purpose of this paper is to study the long‐run relationship between economic growth and income inequality in China during the pre‐reform (1952‐1978) and post‐reform (1979‐2007) periods, this will be done via cointegration analysis.

Design/methodology/approach
– The aim of this paper is to offer a proper answer to the issue of the inequality‐growth nexus by using a cointegrated VAR‐setting approach, in this way, the study can cope and avoid the problems of parameter heterogeneneity, omitted variable bias and endogeneity, from which the model of macroeconometric analysis suffers.

Findings
– The cointegration analysis shows that, for both periods the relationship is positive and the inequality‐growth elasticity has grown in the second period. In addition, a more robust test of Granger‐causality suggested by Toda and Yamamoto indicates that whereas in the first period there is unidirectional causality from inequality to growth, there is no directional causality in the second period.

Practical implications
– The pre‐reform period going from 1952 to 1978 is characterized by the adoption and implementation of a Soviet‐type economy. The economy showed a modest annual economic growth rate of 2.33 percent and very low levels of inequality, with an average Gini coefficient of 0.27. The post‐reform period tried to combine central planning with market‐oriented reforms to increase productivity. In fact, the economy has grown at an annual growth rate of 7.07 percent since 1979 and also the inequality with an average Gini coefficient of 0.33.

Originality/value
– The paper studies the relationship between income inequality and economic growth in China during the pre and post reform periods. A significant and positive long‐run relationship between inequality and economic growth in both periods was found. The inequality‐growth elasticity is greater in the post‐reform than the pre‐reform period. Using a more robust Granger causality test the authors find a unidirectional predetermination between the variables for the whole period and for the pre‐reform period. However, there is not causality in the post‐reform period. Except the urban‐rural disparity which explains the unidirectional causality from inequality to growth, pre‐reform China was basically an egalitarian society. In the pre‐reform period, the low inequality was identified as a strain on economic growth. However, the reform period has seen remarkable growth. Although regional inequality and the rural‐urban gap declined from the late 1970s to the mid‐1980s, both have increased rather dramatically since the mid‐1980s.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์-วัตถุประสงค์ของเอกสารนี้คือการ เรียน long‐run ความสัมพันธ์ระหว่างการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจและความไม่เท่าเทียมกันของรายได้ในประเทศจีน pre‐reform (1952‐1978) และ post‐reform (1979‐2007) รอบระยะเวลา นี้จะทำผ่านการวิเคราะห์ cointegrationออกแบบ/วิธีการ/แนวทาง-จุดมุ่งหมายของเอกสารนี้คือการ นำเสนอคำตอบที่เหมาะสมกับปัญหาของ inequality‐growth nexus โดยใช้วิธีการ VAR‐setting cointegrated วิธีนี้ การศึกษาสามารถรับมือ และหลีกเลี่ยงปัญหาของพารามิเตอร์ heterogeneneity อคติไม่ผันแปร และ endogeneity, suffers ซึ่งรูปแบบของการวิเคราะห์ macroeconometricพบ–วิเคราะห์ cointegration แสดงที่ สำหรับทั้งรอบระยะเวลา ความสัมพันธ์เป็นบวก และความยืดหยุ่นของ inequality‐growth ได้เติบโตขึ้นในระยะที่สอง ทดสอบการแข็งขึ้นของ Granger‐causality แนะนำ Toda และยามาโมโตะบ่งชี้ว่า ในขณะที่ในระยะแรก มีทิศ causality จากอสมการการเจริญเติบโต มี causality ไม่มีทิศทางในระยะที่สองผลการปฏิบัติระยะเวลา pre‐reform –ไปจาก 1952 1978 เป็นลักษณะ โดยการยอมรับและใช้งานของระบบเศรษฐกิจ Soviet‐type เศรษฐกิจพบว่าอัตราเติบโตทางเศรษฐกิจประจำปีเจียมเนื้อเจียมตัวร้อยละ 2.33 และระดับต่ำมากของความไม่เท่าเทียมกัน กับการสัมประสิทธิ์ Gini เฉลี่ยของ 0.27 ระยะ post‐reform พยายามรวมกลางวางแผนกับ market‐oriented ปฏิรูปเพื่อเพิ่มผลผลิต ในความเป็นจริง มีพัฒนาเศรษฐกิจที่มีอัตราเติบโตประจำปีร้อยละ 7.07 ตั้งแต่ปีค.ศ. 1979 และความไม่เท่าเทียมกันมีการสัมประสิทธิ์ Gini เฉลี่ยของ 0.33ความคิดริเริ่ม/ค่า-กระดาษการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความไม่เท่าเทียมกันของรายได้และการเติบโตทางเศรษฐกิจในจีนช่วงก่อนและหลังการปฏิรูป พบความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญ และค่าบวก long‐run ระหว่างอสมการและการเติบโตทางเศรษฐกิจในรอบระยะเวลาทั้ง ความยืดหยุ่นของ inequality‐growth มากกว่าใน post‐reform ระยะ pre‐reform ได้ ใช้ทดสอบ causality นี่เกรนเจอร์มีประสิทธิภาพมากขึ้นผู้เขียนพบ predetermination ทิศทางระหว่างตัวแปร สำหรับรอบระยะเวลาทั้งหมด และ สำหรับรอบระยะเวลา pre‐reform อย่างไรก็ตาม ไม่มี causality ในระยะ post‐reform ยกเว้น disparity urban‐rural ซึ่งอธิบาย causality ทิศจากอสมการการเจริญเติบโต pre‐reform จีนนั้นโดยทั่วไปสังคมการ egalitarian ในระยะ pre‐reform อสมการต่ำมีการระบุไว้เป็นต้องใช้ในการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ อย่างไรก็ตาม ระยะเวลาปฏิรูปได้เห็นการเจริญเติบโตโดดเด่น แม้ว่าภูมิภาคอสมการและช่องว่าง rural‐urban ปฏิเสธจากปลายทศวรรษที่ 1970 ที่ mid‐1980s การ ทั้งสองได้เพิ่มขึ้นเป็นอย่างมากตั้งแต่ mid‐1980s

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์
- วัตถุประสงค์ของการวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระยะยาวระหว่างการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจและความไม่เท่าเทียมกันของรายได้ในประเทศจีนในช่วงการปฏิรูปก่อน (1952-1978) และหลังการปฏิรูป (1979-2007) ช่วงนี้จะทำได้ผ่านทางในระยะยาว . การวิเคราะห์การออกแบบ / วิธีการ / แนวทาง- จุดมุ่งหมายของการวิจัยนี้คือการให้คำตอบที่เหมาะสมกับปัญหาของความไม่เท่าเทียมกันเชื่อมต่อการเจริญเติบโตโดยใช้วิธีการ cointegrated VAR การตั้งค่าในวิธีนี้การศึกษาสามารถรับมือและหลีกเลี่ยงปัญหาของ heterogeneneity พารามิเตอร์ละเว้นอคติตัวแปรและ endogeneity จากการที่รูปแบบของการวิเคราะห์เศรษฐศาสตร์มหภาคทนทุกข์ทรมาน. ผลการวิจัย- การวิเคราะห์แสดงให้เห็นว่าในระยะยาวสำหรับทั้งสองงวดคือความสัมพันธ์ในเชิงบวกและความยืดหยุ่นของความไม่เท่าเทียมกันการเจริญเติบโตได้เติบโตขึ้นในช่วงที่สอง นอกจากนี้ยังมีการทดสอบประสิทธิภาพมากขึ้นของชาวนา-เวรกรรมแนะนำโดยโทดะยามาโมโตะและแสดงให้เห็นว่าในขณะที่ในช่วงแรกมีเวรกรรมทิศทางเดียวจากความไม่เท่าเทียมกันในการเจริญเติบโตไม่มีเวรกรรมทิศทางในช่วงที่สอง. ผลกระทบการปฏิบัติ- ช่วงก่อนการปฏิรูป จะ 1952-1978 มีเอกลักษณ์เฉพาะด้วยการยอมรับและการดำเนินการของเศรษฐกิจของสหภาพโซเวียตชนิด เศรษฐกิจพบว่าอัตราการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจประจำปีเจียมเนื้อเจียมตัวอยู่ที่ร้อยละ 2.33 และระดับที่ต่ำมากของความไม่เท่าเทียมกันที่มีค่าสัมประสิทธิ์ Gini เฉลี่ย 0.27 ช่วงเวลาหลังการปฏิรูปการพยายามที่จะรวมการวางแผนจากส่วนกลางที่มีการปฏิรูปตลาดที่มุ่งเน้นในการเพิ่มผลผลิต ในความเป็นจริงทางเศรษฐกิจมีการเติบโตที่อัตราการเติบโตอยู่ที่ร้อยละ 7.07 ตั้งแต่ปี 1979 และยังมีความไม่เท่าเทียมกันที่มีค่าสัมประสิทธิ์ Gini เฉลี่ย 0.33. ริเริ่ม / ค่า- กระดาษศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความไม่เท่าเทียมกันของรายได้และการเติบโตทางเศรษฐกิจในประเทศจีนในช่วงก่อนและ โพสต์ระยะเวลาการปฏิรูป อย่างมีนัยสำคัญและบวกความสัมพันธ์ระยะยาวระหว่างความไม่เท่าเทียมกันและการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจในช่วงเวลาที่ทั้งสองก็พบว่า ความยืดหยุ่นของความไม่เท่าเทียมกันการเจริญเติบโตเป็นมากขึ้นในการปฏิรูปการโพสต์กว่าช่วงเวลาการปฏิรูปก่อน การใช้อำนาจเกรนเจอร์ที่แข็งแกร่งมากขึ้นทดสอบผู้เขียนได้พบกับโชคชะตาทิศทางเดียวระหว่างตัวแปรสำหรับระยะเวลาและช่วงก่อนการปฏิรูป แต่มีไม่ได้เป็นเวรกรรมในช่วงหลังการปฏิรูป ยกเว้นความเหลื่อมล้ำในเมืองชนบทซึ่งจะอธิบายทิศทางเดียวเวรกรรมจากความไม่เท่าเทียมกันในการเจริญเติบโตการปฏิรูปก่อนประเทศจีนเป็นพื้นสังคมคุ้ม ในช่วงการปฏิรูปก่อนความไม่เท่าเทียมกันในระดับต่ำถูกระบุว่าเป็นสายพันธุ์ต่อการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ อย่างไรก็ตามระยะเวลาการปฏิรูปได้เห็นการเติบโตที่โดดเด่น แม้ว่าความไม่เท่าเทียมกันในระดับภูมิภาคและช่องว่างในเมืองชนบทลดลงจากปี 1970 ที่จะกลางปี ​​1980 ทั้งสองได้เพิ่มขึ้นค่อนข้างอย่างมากตั้งแต่กลางทศวรรษที่ 1980

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จุดประสงค์
) การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษานาน‐เรียกความสัมพันธ์ระหว่างการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจกับความไม่เท่าเทียมกันของรายได้ในจีนในช่วงก่อนการปฏิรูป‐ ( 1952 ‐ 1978 ) และการปฏิรูป‐โพสต์ ( 1979 ‐ 2007 ) ช่วง นี้จะกระทำผ่านการวิเคราะห์ Cointegration


/ วิธีการ / แนวทางการออกแบบสำหรับวัตถุประสงค์ของบทความนี้คือเพื่อให้คำตอบที่เหมาะสมกับปัญหาของความไม่เท่าเทียมกัน‐การเจริญเติบโต Nexus โดยใช้ cointegrated var ‐กำหนดวิธีการในวิธีนี้ การศึกษา สามารถรับมือและหลีกเลี่ยงปัญหาของ heterogeneneity พารามิเตอร์ละเว้นอคติ ตัวแปร และ endogeneity ซึ่งรูปแบบของการวิเคราะห์สำหรับ

สรุปทนทุกข์ทรมาน
–การวิเคราะห์ Cointegration พบว่าทั้งระยะเวลาความสัมพันธ์เป็นบวก และความไม่เท่าเทียมกัน‐การเจริญเติบโตความยืดหยุ่นได้เติบโตขึ้นในช่วงที่สอง นอกจากนี้ การทดสอบประสิทธิภาพมากขึ้นของเกรนเจอร์‐ความเป็นเหตุเป็นผลที่แนะนำโดยโทดะและยามาโมโตะ ระบุว่า ขณะที่ ในระยะแรกมีสาเหตุจากความไม่เท่าเทียมกันทิศทางการเจริญเติบโตไม่มีทิศทาง ( ในช่วงที่ 2


ความหมายในทางปฏิบัติ- ก่อนยุคปฏิรูป‐จากปี 1978 ที่โดดเด่นด้วยการยอมรับและการใช้ของ‐ประเภทเศรษฐกิจ . เศรษฐกิจมีอัตราการขยายตัวทางเศรษฐกิจปีเจียมเนื้อเจียมตัวของ 2.33 เปอร์เซ็นต์ต่ำมากระดับของความไม่เท่าเทียมกันกับค่าสัมประสิทธิ์ Gini เฉลี่ย 0.27 . โพสต์‐สมัยปฏิรูปพยายามรวมวางแผนกลาง กับตลาด‐มุ่งเน้นการปฏิรูปเพื่อเพิ่มผลผลิตในความเป็นจริง ระบบเศรษฐกิจมีการเติบโตที่อัตราการเติบโตประจำปีของร้อยละ 7.07 ตั้งแต่ปี 1979 และยังความไม่เท่าเทียมกันกับค่าสัมประสิทธิ์ Gini เฉลี่ย 0.33

ใหม่เอี่ยม / ค่า
–กระดาษการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความไม่เท่าเทียมกันของรายได้และการเติบโตทางเศรษฐกิจในประเทศจีนในช่วงก่อนและหลังการปฏิรูปครั้งที่สําคัญและความสัมพันธ์ที่ดีในระยะยาว‐ระหว่างความเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจในทั้ง 2 กลุ่มพบว่า ความไม่เท่าเทียมกัน‐การเจริญเติบโตความยืดหยุ่นมากขึ้นในการโพสต์‐ปฏิรูปกว่า‐ก่อนสมัยปฏิรูป . การใช้มีประสิทธิภาพมากขึ้นทดสอบความสัมพันธ์เชิงเหตุภาพผู้เขียนหาทิศทางการกำหนดไว้ล่วงหน้าระหว่างตัวแปรตลอดระยะเวลา และ‐ก่อนสมัยปฏิรูป . อย่างไรก็ตามไม่มีบทบาทในการโพสต์‐ยุคปฏิรูป . นอกจากเมือง‐ชนบทอย่างที่อธิบายวิธีทางเดียวจากความไม่เสมอภาคในการเจริญเติบโต ก่อน‐ปฏิรูปจีนเป็นสิ่งที่สังคมเท่าเทียม . ใน‐ก่อนสมัยปฏิรูป , ความเหลื่อมล้ำต่ำที่ถูกระบุว่าเป็นสายพันธุ์ต่อการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ อย่างไรก็ตาม ระยะเวลาการปฏิรูปได้เห็นการเติบโตที่โดดเด่นแม้ว่าแต่ละภูมิภาค และชนบทของเมือง‐ช่องว่างลดลงจากปี 1970 ถึง 1980 กลาง‐ ทั้งสองมี‐เพิ่มขึ้นค่อนข้างมากตั้งแต่กลางทศวรรษ 1980