*(Y/N)'s P.O.V*My floated in front

*(Y/N)'s P.O.V*
My floated in front of my hands still reaching upwards no scream escaped my lips however. I was far to afraid to scream, suddenly there was a tight clasp on my wrist and my body jolted from the force; I was no longer falling.

The hooded figure had saved me, visibly straining too pull me up seeming as he/she would have to use their back and that's not very safe. Not long after I was lying on the roof panting "Catgirl! You're okay" my mother said in relief, not wanting to use my real name in the presence of these vigilantes.

I stood and turned to the figure which held my mother bound "let go of her" I hissed, the man was wearing black, the mask he was wearing held points like ears atop of it. I couldn't believe it, it was Batman.


The man simply shook his head but it looked hard in that mask as it appeared to be rubbed running all the way around his head and down the back of his neck, not a very smart design. How would he be able to move his head like that? Ignoring that fact, with claws at the ready I got prepared to pounce at him.

Batman nodded to his companion and the hooded figure hooked his/her arms under mine so I wouldn't be able to move. I thrashed but it proved useless "who are you anyway?" I growled at the person "Robin" was his curt reply. It was a boy I'd say around my age but I couldn't be sure with just his voice.

"Well Robin, ever heard that a cat can escape anything as long as the whiskers fit through?" I asked, lifting my arms straight up I sunk downwards and out of his grip "wha-" lifting my leg up I landed a solid kick to his cheek sending him a few feet away.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

* (Y / N) 's POV *
ของฉันลอยในด้านหน้าของมือของฉันยังคงขึ้นไปถึงไม่มีเสียงกรีดร้องหนีริมฝีปากของฉันอย่างไร ผมอยู่ไกลออกไปกลัวที่จะกรีดร้องก็มีการจับมือแน่นบนข้อมือของฉันและร่างกายของฉัน jolted จากแรง; ผมก็ไม่ได้ลดลง. ร่างคลุมด้วยผ้าได้ช่วยฉันอย่างเห็นได้ชัดรัดเกินไปดึงฉันขึ้นดูเหมือนในขณะที่เขา / เธอจะต้องใช้หลังของพวกเขาและที่ไม่ปลอดภัยมาก ไม่นานหลังจากที่ผมนอนอยู่บนหลังคาหอบ "Catgirl! คุณโอเค" แม่ของฉันบอกว่าในการบรรเทาไม่อยากจะใช้ชื่อจริงของฉันในการปรากฏตัวของ vigilantes เหล่านี้. ฉันยืนอยู่และหันไปรูปซึ่งถือแม่ของฉันที่ถูกผูกไว้ "ปล่อยให้ไปของเธอ" ฉัน hissed คนที่ได้สวมใส่สีดำหน้ากากที่เขาสวมจุดถือเช่นเดียวกับหูบนยอดของมัน ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามันเป็นแบทแมน. ชายคนนั้นเพียงแค่ส่ายหัว แต่มันดูยากในหน้ากากว่ามันดูเหมือนจะลูบทำงานทุกทางรอบหัวของเขาและลงด้านหลังของลำคอของเขาไม่ได้มีการออกแบบสมาร์ทมาก . วิธีการที่เขาจะสามารถที่จะย้ายหัวของเขาเช่นนั้น? ละเว้นความจริงที่ว่าด้วยกรงเล็บที่พร้อมผมได้เตรียมที่จะโผเข้าหาเขา. แบทแมนพยักหน้าของเขาและร่างคลุมด้วยผ้าติดยาเสพติด / อ้อมแขนของเขาของเธอภายใต้เหมืองดังนั้นฉันจะไม่สามารถที่จะย้าย ฉันตี แต่ก็พิสูจน์แล้วว่าไร้ประโยชน์ "คุณเป็นใครหรือไม่?" ผมคำรามที่บุคคล "โรบิน" คือคำตอบห้วนของเขา มันเป็นเด็กผมว่ารอบอายุของฉัน แต่ฉันไม่สามารถให้แน่ใจว่ามีเพียงเสียงของเขา. "ดีโรบินเท่าที่เคยได้ยินมาว่าแมวสามารถหลบหนีอะไรตราบใดที่เคราพอดีผ่าน?" ฉันถามยกแขนของฉันตรงขึ้นฉันจมลงและออกจากด้ามจับของเขา "wha-" ยกขาของฉันฉันที่ดินเตะที่มั่นคงเพื่อแก้มของเขาส่งเขาไม่กี่ฟุตห่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

* ( y / n ) p.o.v *ผมลอยในด้านหน้าของมือของฉันยังถึงขึ้นไม่กรีดร้องหนีริมฝีปากของฉันอย่างไร ผมอยู่ไกลถึงกลัวที่จะร้อง ก็มีปลิงรัดข้อมือของฉันและร่างกายของเราจากการบังคับ ; ผมไม่ล้มสวมฮู้ด รูปที่ได้ช่วยชีวิตฉันไว้ เห็นศรีษะด้วยดึงฉันขึ้นรู้สึกว่าเขา / เธอจะต้องใช้ของพวกเขากลับมาและที่ไม่ปลอดภัยมาก ไม่นานหลังจากที่ผมนอนบนหลังคา . . " สาวหูแมว ! คุณโอเคมั้ย " แม่บอกว่า ในการบรรเทา ไม่อยากจะใช้ชื่อจริงในการปรากฏตัวของพวกศาลเตี้ยฉันยืนและหันไปหาแม่ซึ่งถือไว้ " ปล่อยเธอ " ผมขู่ นาง ผู้ชายใส่ชุดสีดำ หน้ากากที่เขาสวมไว้บนจุดเหมือนหูของมัน ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย มันเป็น แบทแมนชายก็ส่ายหัว แต่มันดูยากว่าหน้ากากมันปรากฏเป็นลูบวิ่งตลอดทางรอบหัวและลงด้านหลังของคอของเขา ไม่ใช่ฉลาดแบบ แล้วเขาจะสามารถย้ายหัวแบบนั้น ละเลยความจริงที่ว่า มีกรงเล็บที่พร้อมผมก็พร้อมจะกระโจนใส่เขาแบทแมนก็พยักหน้ากับเพื่อนของเขา และคลุมด้วยผ้ารูปตะขอของเขา / เธอภายใต้แขนของฉันดังนั้นฉันไม่สามารถไป ฉันทำร้าย แต่มันพิสูจน์ไร้ประโยชน์ " คุณเป็นใคร ? " ผมคำรามในคน " โรบิน " ตอบห้วนๆ ของเขา มันเป็นเด็ก ผมว่ารอบอายุของฉัน แต่ฉันไม่แน่ใจกับเสียงของเขา" โรบิน เคยได้ยินว่าแมวสามารถหนีอะไรตราบใดที่หนวดพอดีผ่าน ? ฉันถาม ยกแขนขึ้นตรง ผมทรุดลงและออกจากมือ " เกิด " ยกขาขึ้นฉันที่ดินแข็งเตะแก้มของเขาส่งเขาห่างออกไปไม่กี่ฟุต