A shadow hurriedly enters the pavil

A shadow hurriedly enters the pavilion, one knee kneeling down, breaking out into a report: “Prime Minister, the situation at Feng Qi Slope is coming to an end. Fire arrows have been prepared, discharge will be launched on command.”

Lou Che gently smiles, “The mistresses of the back palace have not been frightened right?” His voice sounding lazy, as though he did not really care.

The soldiers does not even raise his head, answering with utmost respect: “They have not been frightened, and are resting two li away from this place.”

“What about the Empress?” Lou Che quietly asks.

The soldier momentarily pauses, not knowing exactly how he should answer, he opens his mouth with an expression of great difficulty: “The Empress has already been put under General Lei’s watch.”

Lou Che smiles, his eyes looking in the direction towards Feng Qi Slope, even when watching from afar, he can still faintly see the glowing of the fire flames.

Seeing his smile, the soldier was baffled, the man before him, who makes people feel as though they’re sitting in the warm spring breeze, just exactly what kind of person is he? Suddenly leading imperial guards to intercept the Empress and Consort Ying early this morning, placing the Empress under light detainment, clearly aware of the phantom soldiers waiting ahead, yet still let a group of palace maids and eunuchs to act as decoys, sending them to their deaths, no wonder why there is none who dares to make an enemy out of him amongst the entire imperial court.

“If no errors have occured, then just go ahead with the plan. After some time has passed, release the arrows, and completely annihilate the rebel party.” Such refined voice and tone breaks through the soldier’s disorderly thoughts.[4]

The soldier nods his head and was just about to accept the orders and withdraw, when he suddenly thinks of a certain matter, but does not know whether to speak of it. Upon seeing this, Lou Che asks: “What’s wrong? Are there other matters?”

The soldier’s face stiffens, answering: “Just now at Feng Qi Slope, a strange matter has occured.”

“Strange matter?” Hearing this, Lou Che lets out a quiet little laugh, appearing to be rather curious, “What strange matter?”

“Just now, a man and a woman broke into Feng Qi Slope, and were besieged by the rebel party.”

Lou Che continues to smile, musingly asking: “What kind of people were they, why were they besieged?”

“The rebel party mistook the woman as Consort Ying.” The soldier answers with utmost honesty.

Eyebrows slightly knitting together, Lou Che murmurs: “Mistaken for Consort Ying?” Who exactly is this person?

The solider hears Lou Che’s lowly spoken words, and appears to understand his thoughts, directly following on: “The people present says that, that woman’s beauty is like that of the heavenly deities, it is no less than that of Consort Ying.” At first the soldier had thought that this was yet another scheme of Prime Minister Lou, but later realised that this does not seem to be the case. The soldier raises his head ever so slightly, and sees Prime Minister Lou’s face like that of the gentle spring breeze make a sudden change.

“What does that woman look like? Are there any specific characteristics?” Panic evidently laced around his voice, an ominous feeling suddenly shooting up his heart.

Secretly thinking, beauty like that of heavenly deities is a specific characteristic, is it not? Unfortunately, such words cannot be announced from his mouth, suddenly thinking of something, the soldier answers: “That woman wears a silver ribbon on her head.”

Lou Che immediately freezes on the spot, his heart throbbing in pain, speaking up, he asks: “How is she? Is she injured?” His voice losing its usual calm, and levelness.

The solider was beyond astonished, never, has he ever seen Prime Minister Lou like this before, not knowing how he should speak up, he could only speak of the facts: “That man and woman has already fallen down the valley.” Dead or alive unknown – these four words sat at the tip of his tongue, thoroughly held back and swallowed back down, having been a soldier for so many years, he had long known how to sense the mood, the mood surrounding Prime Minister Lou in front of him was getting worse and worse, in face of such drastic changes, anymore words, and he’s afraid the words ‘dead or alive unknown’ will become his own situation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เงารีบป้อนพาวิลเลี่ยน เข่าเข่า แบ่งออกเป็นรายงาน: "นายกฯ สถานการณ์ที่ลาดชี่เฟิงจะมาสิ้นสุด การเตรียมลูกศรไฟ จำหน่ายจะมีการเปิดใช้คำสั่ง"Lou Che เบา ๆ ยิ้ม "mistresses พระราชวังหลังไม่ได้กลัวขวา" เสียงของเขาเสียงขี้เกียจ ประหนึ่งเขาไม่จริง ๆ เลี้ยงทหารไม่ได้ยกพระเศียร ตอบ ด้วยความเคารพสูงสุด: "พวกเขาไม่ได้กลัว และพักลี่สองจากสถานที่แห่งนี้""อะไรจักรพรรดินี" Lou Che ถามอย่างเงียบ ๆทหารพลาง ๆ หยุดชั่ว คราว ไม่รู้ว่าว่าเขาควรตอบ เขาเปิดปากของเขา ด้วยการแสดงออกของความยากลำบากมาก: "จักรพรรดินีได้แล้วถูกวางภายใต้นาฬิกาทั่วไป Lei "Lou Che ยิ้ม ตามองในทิศทางที่ลาดชี่เฟิง แม้เมื่อดูจากระยะไกล เขาสามารถยังรำไรนั้นเรืองแสงของเปลวไฟไฟเห็นยิ้ม ทหารถูก baffled คนก่อนเขา ทำให้คนรู้สึกว่าพวกเขานั่งในสายลมฤดูใบไม้ผลิที่อบอุ่น เพียงว่าอะไรของท่านคือ ยังยังก็นำยามอิมพีเรียลสกัดจักรพรรดินีและมเหสียิงตั้งแต่เช้านี้ จักรพรรดินีภายใต้แสง detainment ชัดเจนทราบทหารแฝงที่รอข้างหน้า ทำให้กลุ่มแม่บ้านวังและ eunuchs เป็น decoys ส่งผ่าน พบพวกเขาทำไมไม่ไม่มีผู้กล้าเพื่อให้ศัตรูออกจากเขาหมู่ศาลทั้งอิมพีเรียล"ถ้าไม่ข้อผิดพลาดเกิดขึ้น แล้วก็ไปข้างหน้า ด้วยแผน หลังจากเวลาผ่านไป ปล่อยลูกศร และทำลายฝ่ายกบฏอย่างสมบูรณ์" รับเสียงและเสียงดังกล่าวตัดผ่านความคิดทุลักทุเลของทหาร [4]ทหาร nods ศีรษะของเขา และเป็นเพียงเกี่ยวกับการ ยอมรับใบสั่ง และ ถอน เมื่อเขาก็คิดว่า เรื่องบางอย่าง แต่ไม่รู้ว่าจะพูดของมัน ถามเมื่อเห็น Lou Che: คืออะไรผิด มีเรื่องอื่น ๆ หรือไม่"ใบหน้าของทหาร stiffens ตอบ: "เมื่อกี้นี้ที่ลาดชี่เฟิง เรื่องแปลกเกิดขึ้น""เรื่องแปลกหรือไม่" ได้ยิน Lou Che ให้ออกน้อยหัวเราะเงียบ เป็นค่อนข้างอยากรู้อยากเห็น "สิ่งแปลกเรื่อง""เมื่อกี้นี้ หญิงและชายยากจนเป็นลาดชี่เฟิง และถูกล้อม โดยฝ่ายกบฏ"Lou Che ยังคงยิ้ม musingly ถาม: "คนประเภทดีพวกเขา ทำไมมีเขาล้อม""ฝ่ายกบฏ mistook ผู้หญิงเป็นมเหสียิง" คำตอบของทหาร มีความซื่อสัตย์สูงสุดคิ้วเล็กน้อยถักกัน Lou Che murmurs: "ดาวตามปกติสำหรับยิงสมเด็จพระมเหสีหรือไม่" ใครว่าเป็นคนนี้ยเป็นได้ยินคำพูด lowly Lou Che และดูเหมือนจะ เข้าใจความคิดของเขา ตรงต่อบน: "คนปัจจุบันกล่าวว่า ความงามของผู้หญิงที่เป็นเช่นที่เทวดาสวรรค์ เป็นไม่น้อยกว่าของมเหสียิง" ครั้งแรกที่ทหารมีความคิดที่ นี้ยังมีแผนอื่นของ Lou นายกรัฐมนตรี แต่ในภายหลังเองก็ยังคิดที่ นี้ดูเหมือนจะใช่ ทหารยกศีรษะของเขาเคยดังนั้นเล็กน้อย และเห็นนายกรัฐมนตรี Lou ของใบหน้าเช่นที่สายลมอ่อนโยนสปริงทำให้การเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลัน"อะไรไม่ดูที่ผู้หญิงชอบ มีลักษณะเฉพาะใด ๆ หรือไม่" ตกใจอย่างเห็นได้ชัด laced รอบเสียงของเขา การรู้สึกดคิลยิงทันทีค่าหัวใจแอบคิด ความสวยงามเช่นที่เทวดาสวรรค์คือ ลักษณะเฉพาะ ไม่มัน อับ ไม่ประกาศคำนั้นจากปากของเขา ก็คิดบางสิ่งบางอย่าง คำทหาร: "ผู้หญิงที่สวมริบบิ้นเงินบนศีรษะของเธอได้"Lou Che ทันทีตอบสนองในจุด หัวใจกระเพื่อมในความเจ็บปวด การพูด เขาถาม: "ว่าเธอ คือเธอบาดเจ็บ" เสียงของเขาสูญเสียความสงบปกติ และ levelnessThe solider was beyond astonished, never, has he ever seen Prime Minister Lou like this before, not knowing how he should speak up, he could only speak of the facts: “That man and woman has already fallen down the valley.” Dead or alive unknown – these four words sat at the tip of his tongue, thoroughly held back and swallowed back down, having been a soldier for so many years, he had long known how to sense the mood, the mood surrounding Prime Minister Lou in front of him was getting worse and worse, in face of such drastic changes, anymore words, and he’s afraid the words ‘dead or alive unknown’ will become his own situation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เงารีบเข้ามาในศาลาเข่าข้างหนึ่งคุกเข่าลงทำลายออกเป็นรายงาน: "นายกรัฐมนตรีสถานการณ์ที่ฮฉีลาดจะมาถึงจุดสิ้นสุด ลูกศรไฟได้จัดทำจำหน่ายจะเปิดตัวในคำสั่ง. "ลูเชเบาๆ ยิ้ม" ครูของพระราชวังหลังยังไม่ได้รับกลัวใช่มั้ย? "เสียงของเขาทำให้เกิดเสียงขี้เกียจราวกับว่าเขาไม่ได้จริงๆดูแล. ทหารไม่ได้ แม้กระทั่งยกศีรษะของเขาตอบด้วยความเคารพสูงสุด ". พวกเขายังไม่ได้รับกลัวและกำลังพักผ่อนสอง li ออกไปจากสถานที่แห่งนี้"?. "สิ่งที่เกี่ยวกับคุณหญิง" ลูเชเงียบ ๆ ขอให้ทหารชั่วขณะหยุดไม่ทราบว่าวิธีการที่เขาควรตอบเขาเปิดปากของเขากับการแสดงออกของความยากลำบากที่ดี "ดิเอ็มเพรสได้ถูกวางภายใต้นาฬิกาทั่วไป Lei ของ." ลูเชยิ้มดวงตาของเขามองไปในทิศทางที่มีต่อฮวงฉีลาดแม้เมื่อดูจากระยะไกลเขาสามารถ ยังคงเห็นรางที่เร่าร้อนของเปลวไฟไฟ. เห็นรอยยิ้มของเขาทหารที่ถูกงงงันคนก่อนหน้าเขาที่ทำให้คนรู้สึกว่าพวกเขากำลังนั่งอยู่ในสายลมฤดูใบไม้ผลิที่อบอุ่นเพียงว่าสิ่งที่ชนิดของบุคคลที่เขาเป็น? ทันใดนั้นชั้นนำของจักรวรรดิอังกฤษที่จะสกัดกั้นจักรพรรดินีและพระราชสวามี Ying เช้านี้วางคุณหญิงภายใต้ detainment แสงรู้ชัดว่าทหารผีรอข้างหน้า แต่ยังคงปล่อยให้กลุ่มแม่บ้านพระราชวังและขันทีเพื่อทำหน้าที่เป็นล่อส่งพวกเขาไปยังพวกเขา การเสียชีวิตไม่น่าแปลกใจว่าทำไมไม่มีใครที่กล้าพอที่จะทำให้ศัตรูที่ออกมาจากเขาในหมู่ราชสำนักทั้งหมด. "ถ้าไม่มีข้อผิดพลาดที่เกิดขึ้นได้แล้วก็ไปข้างหน้ากับแผน หลังจากเวลาผ่านไปปล่อยลูกศรและสมบูรณ์ทำลายพรรครัฐบาล. "เสียงดังกล่าวการกลั่นและแบ่งเสียงผ่านความคิดที่เป็นระเบียบของทหาร. [4] ทหารพยักหน้าหัวของเขาและเป็นเพียงเกี่ยวกับการยอมรับคำสั่งและถอนตัวเมื่อ เขาก็คิดว่าเป็นเรื่องบางอย่าง แต่ไม่ทราบว่าจะพูดถึงมัน เมื่อเห็นนี้ลูเจ๊ถาม: "มีอะไรผิดหรือเปล่า? มีเรื่องอื่น ๆ "ใบหน้าของทหารstiffens ตอบ:" เพียงแค่ตอนนี้ที่ฮฉีลาดเรื่องแปลก ๆ เกิดขึ้น"." เรื่องแปลก? "ได้ยินอย่างนี้แล้วลู Che ช่วยให้ออกหัวเราะเงียบสงบเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ปรากฏจะค่อนข้างอยากรู้อยากเห็น "สิ่งที่เป็นเรื่องแปลก" "เพียงแค่ตอนนี้ชายและหญิงบุกเข้าไปในฮฉีลาดและถูกปิดล้อมโดยพรรครัฐบาล". ลู Che ยังคงยิ้ม musingly ถาม: "สิ่งที่ชนิดของผู้คนพวกเขาทำไมอยู่ เขาล้อม "?" พรรคกบฏเข้าใจผิดคิดว่าผู้หญิงเป็นพระราชสวามี Ying ได้. "คำตอบที่ทหารด้วยความซื่อสัตย์สุจริตอย่างเต็มที่. ถักคิ้วเล็กน้อยด้วยกันพึมพำลูเจ๊:" เข้าใจผิดหม่อมหญิง "ใครว่าเป็นคนนี้หรือไม่? solider ได้ยินลูเจ๊ คำพูดที่ต่ำต้อยและดูเหมือนจะเข้าใจความคิดของเขาโดยตรงต่อไปนี้: "คนปัจจุบันกล่าวว่าความงามของผู้หญิงที่เป็นเช่นนั้นของเทพสวรรค์ก็เป็นไม่น้อยกว่าหม่อมหญิง." เป็นครั้งแรกที่ทหารมีความคิด ว่าเรื่องนี้เป็นยังโครงการอื่นของนายกรัฐมนตรีลู แต่ต่อมารู้ว่านี้ไม่ได้ดูเหมือนจะเป็นกรณีที่ ทหารยกหัวของเขาเคยดังนั้นเล็กน้อยและเห็นใบหน้าของนายกรัฐมนตรีลูเหมือนสายลมฤดูใบไม้ผลิที่อ่อนโยนทำให้การเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลัน. "ผู้หญิงที่ไม่มีลักษณะอย่างไร จะมีลักษณะเฉพาะเจาะจงใด ๆ ? "Panic เจือเห็นได้ชัดรอบเสียงของเขาความรู้สึกที่เป็นลางไม่ดีอยู่ ๆ ก็ยิงขึ้นหัวใจของเขา. แอบคิดเช่นนั้นความงามของเทพสวรรค์เป็นลักษณะเฉพาะคือมันไม่ได้? แต่น่าเสียดายที่คำดังกล่าวไม่สามารถได้รับการประกาศจากปากของเขาก็คิดว่าบางสิ่งบางอย่างตอบทหาร: "ผู้หญิงที่สวมริบบิ้นสีเงินบนศีรษะของเธอ." ลูเชทันทีค้างในจุดที่หัวใจของเขาสั่นด้วยความเจ็บปวดพูดขึ้นเขา ถาม: "เธอเป็นอย่างไร ?. คือเธอได้รับบาดเจ็บ "เสียงของเขาสูญเสียความสงบตามปกติของตนและความรอบคอบsolider เกินประหลาดใจไม่ได้ที่เขาเคยเห็นนายกรัฐมนตรีลูเช่นนี้มาก่อนไม่ทราบว่าวิธีการที่เขาควรจะพูดขึ้นมาเขาจะสามารถพูดถึงข้อเท็จจริง: "ชายและหญิงที่ได้ลดลงแล้วลงหุบเขา." ไม่รู้จักตายแล้วหรือยังมีชีวิตอยู่ - เหล่าสี่คำนั่งอยู่ที่ปลายลิ้นของเขาที่จัดขึ้นอย่างละเอียดกลับมาและกลืนกินกลับลงมาได้รับการทหารเป็นเวลาหลายปีเพื่อให้เขาได้รู้จักกันมานาน วิธีการที่จะรู้สึกอารมณ์อารมณ์รอบนายกรัฐมนตรีลูในด้านหน้าของเขาได้รับแย่ลงและแย่ในหน้าของการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงดังกล่าวอีกต่อไปคำพูดและเขากลัวคำว่า 'หรือตายไม่รู้จัก' จะกลายเป็นสถานการณ์ของตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เงารีบรุดเข้าไปในศาลา เข่าข้างหนึ่งคุกเข่าลง แบ่งออกเป็นรายงาน : " นายกฯ สถานการณ์ที่ฟงฉีชันมาสิ้นสุด ลูกศรไฟได้เตรียมการจะเปิดตัวในคำสั่ง "

ลูเชค่อยๆยิ้ม " ฝ่ายในของวัง กลับไม่กลัวใช่มั้ย ? " เสียงของเขาฟังดูขี้เกียจ ราวกับว่าเขาไม่ได้จริงๆดูแล

ทหารไม่ได้เงยหน้าตอบ ด้วยความเคารพอย่างที่สุด " ก็ยังไม่กลัว และจะพักสองลี้ จากสถานที่นี้ . "

" แล้วองค์ราชินี ? " ลูเชเงียบๆถาม

ทหารหยุดไปชั่วขณะ ไม่รู้ว่าเขาควรจะตอบ เขาเปิดปากของเขากับการแสดงออกของความยากลำบาก :" จักรพรรดินีได้ถูกวางภายใต้ทั่วไปเล่ยดู "

ลูเชยิ้ม ดวงตาของเขามองไปในทิศทางที่มีต่อฟงฉีชัน แม้เมื่อมองจากที่ไกลๆ เขาก็ยังแผ่วเบาดูเรืองแสงของแสงไฟ

ที่เห็นรอยยิ้มของเขา ทหารถูกงงงันชายก่อนเขา ที่ทำให้คนรู้สึกเหมือนพวกเขากำลังนั่งอยู่ท่ามกลางสายลมในฤดูใบไม้ผลิที่อบอุ่น