MALADAPTIVE PLASTICITYFOLLOWING INJ

MALADAPTIVE PLASTICITY
FOLLOWING INJURY
Although neuronal plasticity is
usually adaptive in that it supports beneficial
responses and behaviors, excessive
plasticity has also been implicated in the
pathogenesis of neurological disorders.
Two examples of maladaptive plasticity
are use-dependent dystonia and phantom
limb pain. Musicians or writers can
develop involuntary dystonic co-contraction
of the muscles in the hands and
fingers over time after prolonged use
[Quartarone et al., 2006]. Physiological
studies of somatosensory cortex in these
patients indicate that the representation
of individual digits is less segregated on
both sides of the brain than in control
subjects. Studies utilizing TMS also
showed that their motor cortex was
more easily activated than cortex in
controls and the response to focal stimulation
of motor responses in the hand
muscles was less spatially restricted than
in controls. These results suggest that
individuals who develop hand dystonia
related to overuse have abnormal cortical
plasticity that may in some cases be
due to some underlying genetic predisposition.
Certain cases of phantom limb
pain following amputation reflect a similar
phenomenon occurring in sensory
cortex [Flor, 2008]. Phantom limb pain
occurs more commonly after amputation
in adults than children and is associated
with reorganization at multiple
levels in the spinal cord, brain stem,
thalamus, and cerebral cortex. Studies
in individuals with arm amputation
indicate that pain is associated with
reorganization of sensory cortex so that
the representation of the mouth area
moves into the area normally occupied
by the arm. Patients with phantom pain
have also been shown to have enhanced
excitability in the sensory cortex.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

MALADAPTIVE PLASTICITYบาดเจ็บต่อไปนี้แม้ว่า neuronal plasticityมักจะเหมาะสมที่จะสนับสนุนเป็นประโยชน์ตอบสนองและพฤติกรรม มากเกินไปอู๊ด plasticity ในยังพยาธิกำเนิดของโรคระบบประสาทตัวอย่างของ maladaptive plasticityขึ้นอยู่กับการใช้ dystonia และผีอาการปวดขา นักดนตรีหรือนักเขียนสามารถพัฒนาทำ dystonic หดตัวร่วมของกล้ามเนื้อในมือ และนิ้วมือเวลาใช้เป็นเวลานาน[Quartarone et al., 2006] สรีรวิทยาศึกษาของคอร์เทกซ์ somatosensory ในเหล่านี้ผู้ป่วยบ่งชี้ว่า การแสดงของแต่ละตำแหน่ง มีน้อยแยกบนทั้งสองด้านของสมองมากกว่าในการควบคุมหัวข้อนี้ ศึกษาใช้ TMS ยังแสดงให้เห็นว่า คอร์เทกซ์ของมอเตอร์ได้เรียกใช้งานได้ง่ายขึ้นกว่าคอร์เทกซ์ในควบคุมและตอบสนองการกระตุ้นโฟกัสตอบสนองมอเตอร์ในมือกล้ามเนื้อถูกจำกัด spatially น้อยกว่าในการควบคุม ผลลัพธ์เหล่านี้แนะนำที่ผู้พัฒนามือ dystoniaที่เกี่ยวข้องกับ overuse มีความผิดปกติเนื้อแน่นplasticity ซึ่งในบางกรณีอาจเนื่องจากบาง predisposition พันธุกรรมต้นแบบบางกรณีของแขนขาความเจ็บปวดต่อ amputation สะท้อนคล้ายปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นในทางประสาทสัมผัสคอร์เทกซ์ [Flor, 2008] อาการปวดขาผีเกิดขึ้นบ่อยหลังจาก amputationในผู้ใหญ่มากกว่าเด็ก และที่เกี่ยวข้องมีลูกจ้างที่หลายระดับสันหลัง สมองทาลามัส และคอร์เทกซ์ cerebral การศึกษาin individuals with arm amputationindicate that pain is associated withreorganization of sensory cortex so thatthe representation of the mouth areamoves into the area normally occupiedby the arm. Patients with phantom painhave also been shown to have enhancedexcitability in the sensory cortex.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

maladaptive ปั้น
บาดเจ็บต่อไป
แม้ว่าจะปั้นเป็นเส้นประสาท
มักจะปรับตัวในการที่จะสนับสนุนผลประโยชน์ของ
การตอบสนองและพฤติกรรมที่มากเกินไป
ปั้นยังได้รับการที่เกี่ยวข้องใน
การเกิดโรคความผิดปกติของระบบประสาท.
สองตัวอย่างของการปั้น maladaptive
มีการใช้งานขึ้นอยู่กับดีสโทเนียและผี
อาการปวดขา นักดนตรีหรือนักเขียนที่สามารถ
พัฒนา dystonic โดยไม่สมัครใจร่วมการหดตัว
ของกล้ามเนื้อในมือและ
นิ้วมือในช่วงเวลาหลังการใช้งานเป็นเวลานาน
[Quartarone et al., 2006] สรีรวิทยา
การศึกษาของเยื่อหุ้มสมอง somatosensory เหล่านี้
แสดงให้เห็นว่าผู้ป่วยที่เป็นตัวแทน
ของแต่ละบุคคลเป็นหลักแยกน้อยลงใน
ทั้งสองด้านของสมองในการควบคุมมากกว่า
วิชา การศึกษาการใช้ TMS ยัง
แสดงให้เห็นว่ารถยนต์นอกของพวกเขาถูก
เปิดใช้งานได้ง่ายกว่าเยื่อหุ้มสมองใน
การควบคุมและการตอบสนองต่อการกระตุ้นโฟกัส
ของการตอบสนองยนต์ในมือของ
กล้ามเนื้อน้อยกว่า จำกัด ตำแหน่ง
ในการควบคุม ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่า
บุคคลที่มีการพัฒนาดีสโทเนียมือ
ที่เกี่ยวข้องกับการใช้มากเกินไปจะมีความผิดปกติของเยื่อหุ้มสมอง
ปั้นที่ในบางกรณีอาจจะ
เนื่องจากบางพันธุกรรมพื้นฐาน.
กรณีบางอย่างของแขนขาผี
เจ็บปวดต่อไปนี้สะท้อนให้เห็นถึงการตัดแขนขาที่คล้ายกัน
ปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นในทางประสาทสัมผัส
เยื่อหุ้มสมอง [Flor 2008] . อาการปวดขาผี
เกิดขึ้นมากกว่าปกติหลังจากการตัดแขนขา
ในผู้ใหญ่มากกว่าเด็กและมีความสัมพันธ์
กับการปรับโครงสร้างองค์กรในหลาย
ระดับในไขสันหลัง, ก้านสมอง,
ฐานดอกและเปลือกสมอง การศึกษา
ในบุคคลที่มีการตัดแขนขาแขน
ระบุว่าอาการปวดที่เกี่ยวข้องกับ
การปรับโครงสร้างของเยื่อหุ้มสมองประสาทสัมผัสเพื่อให้
เป็นตัวแทนของพื้นที่ปาก
เดินเข้ามาในพื้นที่ที่ถูกครอบครองโดยปกติ
แขน ผู้ป่วยที่มีอาการปวดผี
ยังได้รับการแสดงที่จะมีการปรับปรุง
ในการปลุกปั่นประสาทนอก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

maladaptive พลาสติก

แม้ว่าจะปั้นต่อการบาดเจ็บของเซลล์ประสาท
โดยปกติการปรับตัวในที่รองรับที่เป็นประโยชน์

การตอบสนองและพฤติกรรม , ปั้นมากเกินไปก็ถูกพาดพิงในพยาธิกำเนิดของโรคทางระบบประสาท
.
2 ตัวอย่างของ maladaptive พลาสติก
จะใช้ขึ้นอยู่กับการจัดการประมงและปวดขาผี

นักดนตรีหรือผู้เขียนสามารถพัฒนา dystonic Co ตัว

โดยไม่สมัครใจของกล้ามเนื้อในมือและนิ้วมือในช่วงเวลาหลังจากที่ใช้เวลานาน

[ quartarone et al . , 2006 ) สรีรวิทยา
ศึกษาว่าสมองในผู้ป่วยเหล่านี้

ระบุว่าเป็นตัวแทนของแต่ละน้อยแยกบน
สมองทั้งสองซีกมากกว่าคนปกติ

การศึกษายังพบว่า การใช้งานของมอเตอร์คอร์เท็กซ์คือ

ได้ง่ายขึ้นทำงานมากกว่าสมองใน
การควบคุมและการตอบสนองการกระตุ้นของมอเตอร์โฟกัส

คำตอบในกล้ามเนื้อมือ

เปลี่ยนน้อย จำกัด กว่าในการควบคุม ผลลัพธ์เหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าบุคคลพัฒนาดีสโทเนีย

มือเกี่ยวข้องกับ overuse มีผิดปกติ -
พลาสติกที่อาจในบางกรณีจะ
เนื่องจากบางพื้นฐานทางพันธุกรรมจูงใจ บางกรณีปวดขา

ผีต่อไปนี้สะท้อนคล้าย
ตัด .ปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นในทางสมอง
[ Flor , 2008 ] Phantom รยางค์ปวด
เกิดขึ้นบ่อยในผู้ใหญ่มากกว่าเด็ก หลังจากตัดขา

และจะเกี่ยวข้องกับการปฏิรูปในระดับต่างๆ
ในไขสันหลังก้านสมอง
ทาลามัสและสังคม . การศึกษาในบุคคลที่มีแขนขา

บ่งบอกถึงความเจ็บปวดนั้นเกี่ยวข้องกับการปรับโครงสร้างของเยื่อหุ้มสมองประสาทสัมผัสให้

การเป็นตัวแทนของพื้นที่
ปากเข้ามาพื้นที่ปกติครอบครอง
โดยแขน ผู้ป่วย
ผีเจ็บยังแสดงให้เห็นว่ามีการใช้ถ้อยคำที่เปลือกเพิ่มขึ้น

ทางประสาทสัมผัส