There were approximately 20 Thai pi

There were approximately 20 Thai pilots assigned to Firefly at a time. They flew seven hours a day on slow-moving T-28s with RLAF marking. Originally designed for military training in the late 1940s, T-28s could fly very low and had a cruising speed of only 200 miles per hour. These attributes were deemed suitable for Laotian topography with mountainous terrain and dense jungles, where fast-moving jet fighters could easily miss their targets. Firefly pilots had two main tasks. The first task was to conduct air interdiction where they bombed strategic assets of the enemy, e.g. bridges, roads, and ammunition storage. In cases where their targets were large and needed more powerful bombs, Firefly pilots would operate as Forward Air Controllers (FACs), firing rockets out at the enemy. Then, American jet aircraft from Thailand would come
and bomb those targets.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีประมาณ 20 ไทยนักบินให้หิ่งห้อยครั้ง พวกเขาขึ้นเจ็ดชั่วโมงเคลื่อนไหวช้า T-28s ด้วยเครื่องหมาย RLAF แต่เดิม ออกแบบมาสำหรับการฝึกทหารในช่วงปลายปี 1940, T-28s บินต่ำมาก และมีความเร็ว 200 ไมล์ต่อชั่วโมงเท่านั้น แอตทริบิวต์เหล่านี้ได้ถือว่าเหมาะสำหรับภูมิประเทศลาวด้วยภูมิประเทศที่เป็นภูเขาและป่าทึบ เคลื่อนไหวเร็วเครื่องไม่ได้พลาด หิ่งห้อยนักงานหลักสอง งานแรกคือการ ทำอากาศรวมที่พวกเขาทิ้งระเบิดยุทธศาสตร์ทรัพย์สินของศัตรู เช่นสะพาน ถนน และเก็บกระสุน ในกรณีที่เป้าหมายของพวกเขามีขนาดใหญ่ และจำเป็นมากขึ้นพลังระเบิด นักบินหิ่งห้อยจะดำเนินการเป็นไปข้างหน้าควบคุมอากาศ (FACs), จรวดยิงออกที่ศัตรู อากาศยานไอพ่นอเมริกันจากไทยมาแล้วและระเบิดเป้าหมายเหล่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีประมาณ 20 นักบินไทยได้รับมอบหมายให้หิ่งห้อยในช่วงเวลาที่มี พวกเขาบินเจ็ดชั่วโมงต่อวันในการเคลื่อนไหวช้า T-28s กับ RLAF เครื่องหมาย ออกแบบมาสำหรับการฝึกทหารในช่วงปลายปี 1940, T-28s สามารถบินต่ำมากและมีการเร่งความเร็วเพียง 200 ไมล์ต่อชั่วโมง แอตทริบิวต์เหล่านี้ถือว่าเหมาะสำหรับภูมิประเทศลาวด้วยภูมิประเทศที่เป็นภูเขาและป่าทึบที่เคลื่อนไหวรวดเร็วนักรบดำได้อย่างง่ายดายอาจจะพลาดเป้าหมายของพวกเขา นักบินหิ่งห้อยมีสองงานหลัก งานแรกที่จะดำเนินการห้ามอากาศที่พวกเขาระเบิดสินทรัพย์เชิงกลยุทธ์ของศัตรูเช่นสะพานถนนและการจัดเก็บกระสุน ในกรณีที่เป้าหมายของพวกเขามีขนาดใหญ่และจำเป็นระเบิดมีประสิทธิภาพมากขึ้นนักบินหิ่งห้อยจะดำเนินการเป็นตัวควบคุมอากาศข้างหน้า (เอ), ยิงจรวดออกที่ศัตรู จากนั้นเครื่องบินเจ็ตอเมริกันจากประเทศไทยจะมา
ระเบิดเป้าหมายเหล่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีประมาณ 20 นักบินไทยมอบหมายให้หิ่งห้อยในเวลา พวกเขาบินเจ็ดชั่วโมงบน rlaf เคลื่อนไหวช้า t-28s ด้วยเครื่องหมาย ถูกออกแบบมาสำหรับการฝึกทหารในยุคปลาย t-28s บินได้ต่ำมาก และมีการล่องเรือความเร็วแค่ 200 ไมล์ต่อชั่วโมง คุณลักษณะเหล่านี้มีความเหมาะสมกับภูมิประเทศของลาว ด้วยภูมิประเทศที่เป็นภูเขาและป่าทึบ ที่ขับเครื่องบินอย่างรวดเร็วได้อย่างง่ายดายสามารถพลาดเป้าหมายของพวกเขา หิ่งห้อยนักบินได้สองส่วนคือ งานแรกคือการห้ามออกอากาศที่พวกเขาระเบิดสินทรัพย์เชิงกลยุทธ์ของศัตรู เช่น สะพาน ถนน และกระสุนกระเป๋า . ในกรณีที่เป้าหมายมีขนาดใหญ่ และต้องการประสิทธิภาพมากขึ้นระเบิด หิ่งห้อย นักบินจะใช้เป็นตัวควบคุมอากาศ ( facs ) ยิงจรวดออกไปใส่ศัตรู แล้วเครื่องบินเจ็ทอเมริกันจากไทยจะมาและระเบิดเป้าหมายเหล่านั้น