Previous Chapter | Project Page | N

Previous Chapter | Project Page | Next Chapter

Chapter 119 – Infuriated to the point of discarding all rational thoughts (5)

To comply with him, to obey him, it seemed to have already become intuitive. An instinct, so natural that it seemed have been carved into one’s flesh and blood.

To resist His Highness Prince Jin required a great deal of courage.

Ling Feng bit his lip. Furious, he closed his mouth and stood aside.

Since ancient times, beautiful women have been the source of numerous calamities! The ancients were right in this regard, they didn’t deceive me! Lin Feng’s eyes were bloodshot, and both of his hands were clenched into fists. With his eyes as cold as ice, he heartlessly stared at Su Luo.

Nangong Liuyun stuffed the dagger into Su Luo’s hand, his laugh which was like a soft cloud and a gentle wind in the clear sky, it was also flirtatious and threatening. His finger pointed at his own chest, and he softly coaxed her: “Come, stab here, stabbing here will let you vent your anger. Be obedient.”

His facial expression was unperturbed and lacked any emotion. His hands unyieldingly detained Su Luo’s hand, not allowing any room for resistance.

Su Luo was both scared and angry, and involuntarily cried out. “Nangong Liuyun, enough! Seriously enough! Quickly stay your hands!”

Nangong Liuyun, with a deathly tight grip, held her hand. The corner of his mouth rose as he laughed in a flirtatious and enticing manner, tranquil and intoxicating like the cherry blossoms in March. He wouldn’t let her refuse, gripping the wrist of her hand that held the dagger, the blade tip was directed towards his own heart.

“You know, when I, Nangong Liuyun, do things, there has never been a person who would dare utter half a sentence of criticism, and I have also never cared about other people’s opinions. However, you, Su Luo, are an exception.” Nangong gripped her hand securely, his eyes gave off an ice-cold aura, “You can retaliate. Come. Come, vent your anger.”

Nangong Liuyun’s pitch-black eyes stared at her, looking deep into her eyes. He took her hands, with the dagger blade tip aimed towards his own heart, and positioned it at the most fatal point.

No matter how high your martial skill was, the heart was always the the most fatal location. With one knife stab at it, even the most powerful martial arts expert will die.

He tightly clutched her hand. His demeanor was calm, his expression blank, drawing nearer bit by bit. He was very overbearing, forcing her to kill him.

Su Luo repeatedly shook her head, and she did everything to pry away her hands from his hold. She was mouthing I’m sorry, I’m sorry that I treated you badly, I’m sorry… Su Luo’s heart repeated these ‘I’m sorry’s’ ten thousand times, but she was unable to speak a single word.

However, Nangong Liuyun turned a deaf ear, and just laughed indifferently. His smile was like the fireworks in March, gorgeous yet lonely.

The depths of his eyes were clearly laughing, but his pupils outwardly showed incomparable indifference.

He caressed Su Luo’s face, calling her name. “I, Nangong Liuyun, have never been sincere towards anyone, except for you…”

After barely finished speaking, his eyes flashed with a ruthless light. He strongly pressed down on her hands and thrust towards his own chest!

Tears suddenly rushed out of Su Luo’s eyes with a -sob- sound.

This person was really a demon!

Being ruthless to others was one thing, but he was actually also so heartless to himself!

At the last moment, Su Luo used all her strength to make the thrusting dagger slant sideways. It stabbed towards an indentation on his shoulder where his collarbone was, barely avoiding the fatal location of his heart.

She watched him collapse and saw he was close to being suffocated. It seemed as if he didn’t even have the strength to keep his eyelids open, yet he was still using his deep and intense eyes to unblinkingly stare at her while smiling.

Su Luo tightly clenched her fist; in a flash, she understood.

Nangong Liuyun was using his life to scheme against her, little by little pressing harder, constantly trapping her!

He was taking a gamble!

He was betting that at the last crucial moment, she would force him to avoid the fatal point. He was betting that she, Su Luo, could not bear to see him die. He was betting that she, Su Luo, actually had a thread of affection toward him!

He was this kind of man. His heart was scheming, sophistically shrewd, and calculative. He also had formidable power as well as endless capital. The type of man that he was, even if he gave a certain woman an opportunity, she would never be able to escape.

He said that she was an exception.

Could it be that even after so many years, she was the only one who had been given this choice?

In Su Luo’s mind, suddenly lightly floated the image of that simple and neat beautiful woman who could overturn a country.

Could it be that he never gave the Jade Lake’s Fairy a chance?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทก่อนหน้ากรุนด์ฟอส โครงการหน้ากรุนด์ฟอส บทต่อไปบทที่ 119 – ทำให้จุดที่ทิ้งความคิดที่มีเหตุผลทั้งหมด (5)เพื่อให้สอดคล้องกับเขา ฟังเขา มันดูเหมือนได้กลายเป็นง่าย มีสัญชาตญาณ เป็นธรรมชาติที่มีการแกะสลักของเนื้อและเลือดเพื่อต่อต้านพระเจ้าชาย Jin ต้องการความกล้าหาญLing Feng บิตริมฝีปากของเขา โกรธ เขาปิดปากของเขา และยืนอยู่ข้าง ๆตั้งแต่สมัยโบราณ ผู้หญิงที่สวยงามมีแหล่งที่มาของภัยพิบัติมากมาย แอนเชียนส์ถูกในเรื่องนี้ พวกเขาไม่ได้หลอกลวงฉัน ตาลิน Feng ได้ bloodshot และมือของเขาทั้งสองถูกกัดลงในหมัด ตาของเขาเย็นเป็นน้ำแข็ง เขา heartlessly จ้องไปที่ลู SuNangong Liuyun ยัดกริชมือ Su ลู เขาหัวเราะซึ่งเมฆอ่อนและลมอ่อนโยนในท้องฟ้า มันก็ยังเจ้าชู้ และคุกคาม นิ้วเขาชี้ที่หน้าอกของเขาเอง และเขาเบา ๆ coaxed เธอ: "มา ทิ่มแทงนี่ที่นี่ ให้คุณระบายความโกรธขึ้น จะเชื่อฟัง"เขาแสดงออกหน้ารับมอบหมาย และขาดอารมณ์ใด ๆ มือของเขา unyieldingly ยึดมือ Su ลู ไม่ทำให้ห้องมีความต้านทานSu ลูมีทั้งกลัว และ โกรธ สถานทูล "Nangong Liuyun พอ อย่างจริงจังพอ รวดเร็วพักมือของคุณ"Nangong Liuyun พร้อมกับมั่น จัดมือของเธอ มุมปากของเขาดอกกุหลาบเขาหัวเราะเจ้าชู้ และล่อลวง โดย เงียบ และทำให้มึนเมาเช่นซากุระบานในเดือนมีนาคม เขาจะไม่ปล่อยให้เธอปฏิเสธ จับข้อมือฝ่ามือถือกริช ปลายใบกำกับต่อหัวใจของตัวเอง"คุณรู้ว่า เมื่อ Nangong Liuyun ทำอย่างไรสิ่งต่าง ๆ ไม่มีคนที่จะกล้าส่งประโยคครึ่งวิจารณ์ และฉันยังไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับความเห็นของคนอื่น อย่างไรก็ตาม คุณ Su Luo มีข้อยกเว้น" Nangong พิพากษามือของเธออย่างแน่นหนา ดวงตาของเขาให้ปิดออร่าเย็น "คุณสามารถตอบ โต้ มา มา ระบายความโกรธ"Nangong Liuyun มิดตาจ้องไปที่เธอ มองลึกเข้าไปในดวงตาของเธอ เขาเอามือของเธอ ด้วยปลายมีดกริชมุ่งสู่หัวใจของเขาเอง และตำแหน่งจุดที่ร้ายแรงที่สุดไม่ว่าจะเป็นทักษะการต่อสู้ของคุณสูง หัวใจมาตลอดสถานร้ายแรงที่สุด กับหนึ่งมีดแทงได้ แม้จะมีประสิทธิภาพที่สุดศิลปะผู้เชี่ยวชาญจะตายเขาแน่นสตาร์ทมือของเธอ Demeanor ของเขาไม่สงบ เขาว่างนิพจน์ วาดใกล้ชิดบิตโดยบิต เขาเป็นมากเนส บังคับให้เธอต้องฆ่าเขาSu ลูซ้ำ ๆ ส่ายหัวของเธอ และเธอทำทุกอย่างเพื่อเอียงจากมือของเธอจากเขาไว้ เธอคือ mouthing ขอให้ผมถือว่าคุณไม่ดี ขอ ขอ... หัวใจ Su ลูซ้ำเหล่านี้ 'ฉันขอโทษของ' สิบพันเท่า แต่เธอไม่สามารถพูดอย่างไรก็ตาม Nangong Liuyun เปิดหู และอัพเดต: indifferently รอยยิ้มของเขาเหมือนดอกไม้มีนาคม งดงามยังเหงาความลึกของดวงตาของเขาถูกหัวเราะอย่างชัดเจน แต่นักเรียนของเขาภายนอกแสดงให้เห็นว่าไม่แยแสเปรียบมิได้เขาลูบหน้า Su ลู เรียกชื่อเธอ "ฉัน Nangong Liuyun ไม่เคยจริงใจต่อทุกคน ยกเว้นคุณ..."หลังจากที่เพิ่งจะพูดจบ ดวงตาของเขาประกายแสงหิน เขาขอกดลงบนมือของเธอ และแทงต่อหน้าอกของตัวเองน้ำตาก็รีบวิ่งออกจากดวงตา Su ลูด้วยเสียง -สบ-คนนี้เลยปีศาจมีหินอื่น ๆ สิ่งหนึ่ง แต่เขาจริง ๆ ยังให้ใจร้ายกับตัวเองที่สุด Su ลูใช้ความแข็งแรงของเธอในการทำกริช thrusting ที่เอียงไปด้านข้าง มันแทงต่อการเยื้องบนไหล่เขาที่เขา collarbone แทบหลีกเลี่ยงการตั้งร้ายแรงของหัวใจเธอเฝ้าดูเขายุบ และเห็นเขาใกล้ถูกคาม ดูเหมือนว่า เขาไม่ได้มีความแข็งแรงเพื่อให้เปิดเปลือกตาของเขา แต่เขายังคงใช้ตาดูลึก และรุนแรง unblinkingly จ้องมองเธอพร้อมรอยยิ้มSu ลูแน่นกัดหมัดของเธอ เธอเข้าใจในแฟลชNangong Liuyun ใช้ชีวิตโครงร่างกับเธอ ค่อย ๆ กดยาก ตลอดเวลาดักจับเธอเขาใช้เวลาถึงการเสี่ยงโชคเขาเป็นเดิมพันว่า ที่สุดสำคัญ เธอจะบังคับให้เขาเพื่อหลีกเลี่ยงจุดร้ายแรง เขาเป็นเดิมพันว่า เธอ Su Luo อาจไม่ทนดูเขาตาย เขาเป็นเดิมพันว่า เธอ Su Luo มีเธรดความรักต่อเขาจริง ๆเขาเป็นคนแบบนี้ หัวใจของเขาถูกจบ ไหวพริบ sophistically และ calculative เขากำลังกลัวเป็นทุนสิ้นสุด ชนิดของคนที่เขาได้ แม้ว่าเขาให้หญิงบางโอกาส เธอคงไม่สามารถหนีเขากล่าวว่า เธอเป็นข้อยกเว้นอาจจะเป็นว่า แม้หลายปี เธอเป็นคนเดียวที่ได้รับทางเลือกนี้หรือไม่ใน Su ลู ก็เบา ๆ ลอยภาพที่หญิงสาวสวยเรียบง่าย และเรียบร้อยที่สามารถคว่ำประเทศมันอาจจะเป็นว่า เขาไม่เคยให้ของทะเลสาบหยกนางฟ้ามีโอกาส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทก่อนหน้า | หน้าโครงการ | ต่อไปบทที่บทที่ 119 - โกรธแค้นไปยังจุดทิ้งความคิดที่มีเหตุผลทั้งหมด (5) เพื่อให้สอดคล้องกับเขาจะเชื่อฟังเขาก็ดูเหมือนจะมีอยู่แล้วกลายเป็นที่ใช้งานง่าย สัญชาตญาณดังนั้นธรรมชาติที่ดูเหมือนได้รับการแกะสลักเข้าไปในเนื้อของคนและเลือด. เพื่อต่อต้านการเสด็จเจ้าชายจินต้องมีการจัดการที่ดีของความกล้าหาญ. หลิงฮกัดริมฝีปากของเขา โกรธเขาปิดปากของเขายืนอยู่กัน. ตั้งแต่สมัยโบราณผู้หญิงสวยได้รับแหล่งที่มาของภัยพิบัติมากมาย! สมัยก่อนมีสิทธิ์ในเรื่องนี้พวกเขาไม่ได้หลอกฉัน! ดวงตาหลินฮของคนเปื้อนเลือดและมือทั้งสองข้างของเขาถูกกำแน่นเข้าไปหมัด ด้วยดวงตาของเขาเย็นเป็นน้ำแข็งเขาเหี้ยมเกรียมจ้องที่ซู Luo. Nangong Liuyun ยัดกริชในมือซู Luo ของหัวเราะของเขาซึ่งเป็นเหมือนเมฆนุ่มและลมพัดในฟ้าใสมันก็เป็นคนเจ้าชู้และขู่ นิ้วมือของเขาชี้ไปที่หน้าอกของเขาเองและเขาเบา ๆ เกลี้ยกล่อมเธอ: "มาที่นี่แทงแทงที่นี่จะช่วยให้คุณระบายความโกรธของคุณ จะเชื่อฟัง. " การแสดงออกทางสีหน้าของเขาก็ใจเย็น ๆ และขาดอารมณ์ความรู้สึกใด ๆ มือของเขาถูกคุมขังที่ไม่ยอมอ่อนข้อมือซู Luo ของการไม่อนุญาตให้ห้องใดสำหรับความต้านทาน. ซู Luo เป็นทั้งกลัวและโกรธและไม่ได้ตั้งใจร้องออกมา "Nangong Liuyun, พอ! อย่างจริงจังพอ! ได้อย่างรวดเร็วอยู่ในมือของคุณ! " Nangong Liuyun กับแน่นเหมือนคนตายที่จัดขึ้นที่มือของเธอ ที่มุมปากของเขาเพิ่มขึ้นในขณะที่เขาหัวเราะในลักษณะที่เจ้าชู้และล่อลวงที่เงียบสงบและทำให้มึนเมาเช่นดอกซากุระมีนาคม เขาจะไม่ปล่อยให้เธอปฏิเสธจับข้อมือจากมือของเธอที่จัดขึ้นกริชที่ปลายใบมีดได้โดยตรงต่อหัวใจของเขาเอง. "คุณรู้ว่าเมื่อผม Nangong Liuyun ทำสิ่งที่ไม่เคยมีคนที่จะ กล้าครึ่งประโยคที่สุดของการวิจารณ์และผมก็ยังไม่เคยได้รับการดูแลเกี่ยวกับความคิดเห็นของคนอื่น ๆ อย่างไรก็ตามคุณซู Luo, เป็นข้อยกเว้น. "Nangong จับมือของเธอปลอดภัยดวงตาของเขาให้ออกกลิ่นอายเย็น" คุณสามารถตอบโต้ มา. มาระบายความโกรธของคุณ. " Nangong Liuyun ตาดำมืดจ้องมองมาที่เธอมองลึกเข้าไปในดวงตาของเธอ เขาเอามือของเธอด้วยปลายกริชใบเล็งไปยังหัวใจของเขาเองและตำแหน่งที่มันที่จุดร้ายแรงที่สุด. ไม่ว่าสูงทักษะการต่อสู้ของคุณเป็นหัวใจเสมอสถานที่ร้ายแรงที่สุด ด้วยมีดแทงหนึ่งที่มันแม้จะมีประสิทธิภาพมากที่สุดผู้เชี่ยวชาญศิลปะการต่อสู้จะตาย. เขาแน่นกำมือของเธอ พฤติกรรมของเขาคือความสงบ, การแสดงออกของเขาว่างเปล่า, การวาดภาพบิตโดยบิตใกล้ชิด เขาเป็นคนที่เอาแต่ใจมากบังคับให้เธอฆ่าเขา. ซู Luo ซ้ำ ๆ ส่ายหัวของเธอและเธอทำทุกอย่างที่จะแงะออกไปจากมือของเธอถือของเขา เธอได้รับการถ่ายทอดฉันขอโทษฉันขอโทษที่ฉันได้รับการรักษาคุณไม่ดีฉันขอโทษ ... หัวใจของซู Luo ซ้ำเหล่านี้ 'ฉันขอโทษ' หมื่นครั้ง แต่เธอก็ไม่สามารถที่จะพูดคำเดียว. อย่างไรก็ตาม Nangong Liuyun เปิดหูและเพียงแค่หัวเราะเอาใจใส่ รอยยิ้มของเขาเป็นเหมือนดอกไม้ไฟในเดือนมีนาคมที่งดงามยังเหงา. ความลึกของดวงตาของเขาถูกหัวเราะอย่างชัดเจน แต่นักเรียนของเขาแสดงให้เห็นภายนอกไม่แยแสที่เปรียบมิได้. เขาลูบใบหน้าของซู Luo เรียกชื่อของเธอ "ผม Nangong Liuyun, ไม่เคยมีความจริงใจต่อทุกคนยกเว้นคุณ ... " หลังจากเสร็จแทบจะไม่พูดดวงตาของเขาประกายด้วยแสงไร้ความปรานี เขาขอกดลงบนมือของเธอและแรงผลักดันต่อหน้าอกของเขาเอง! น้ำตารีบจู่ ๆ ก็ออกมาจากดวงตาของซู Luo ด้วยเสียง -sob-. คนนี้เป็นจริงปีศาจ! เป็นเหี้ยมกับคนอื่น ๆ เป็นสิ่งหนึ่ง แต่เขาก็ยังจริงดังนั้น ใจร้ายกับตัวเอง! ในวินาทีสุดท้ายซู Luo ใช้ความแข็งแรงของเธอที่จะทำให้เอียง thrusting กริชด้านข้าง มันแทงต่อการเยื้องบนไหล่ของเขาที่กระดูกไหปลาร้าของเขาก็แทบจะหลีกเลี่ยงสถานที่ที่ร้ายแรงของหัวใจของเขา. เธอดูเขายุบและเห็นว่าเป็นใกล้เคียงกับการขาดอากาศหายใจ มันดูเหมือนว่าเขาไม่ได้มีความแข็งแรงเพื่อให้เปลือกตาของเขาเปิด แต่เขาก็ยังคงใช้ตาลึกและรุนแรงของเขาที่จะ unblinkingly จ้องมองเธอในขณะที่รอยยิ้ม. ซู Luo กำแน่นกำปั้นของเธอ ในแฟลชเธอเข้าใจ. Nangong Liuyun ใช้ชีวิตของเขาเพื่อโครงการกับเธอนิด ๆ กดหนักอย่างต่อเนื่องกับดักของเธอ! เขากำลังเล่นการพนัน! เขาได้รับการเดิมพันว่าช่วงเวลาที่สำคัญที่ผ่านมาเธอจะบังคับให้เขาหลีกเลี่ยง จุดที่อันตรายถึงชีวิต เขาได้รับการเดิมพันว่าเธอซู Luo ไม่สามารถทนเห็นเขาตาย เขาได้รับการเดิมพันว่าเธอซู Luo จริงมีด้ายของความรักที่มีต่อเขา! เขาเป็นชนิดของผู้ชายคนนี้ หัวใจของเขาได้รับการวางแผนฉลาด sophistically และ calculative นอกจากนี้เขายังมีอำนาจที่น่ากลัวเช่นเดียวกับเงินทุนที่ไม่มีที่สิ้นสุด ประเภทของคนว่าเขาเป็นแม้ว่าเขาให้มีผู้หญิงคนหนึ่งโอกาสที่เธอจะไม่สามารถที่จะหลบหนี. เขาบอกว่าเธอเป็นข้อยกเว้น. มันอาจจะเป็นว่าแม้หลังจากหลายปีที่เธอเป็นเพียงคนเดียวที่ ได้รับเลือกนี้? ในใจของซู Luo ของก็เบา ๆ ลอยภาพของหญิงสาวสวยที่เรียบง่ายและเรียบร้อยที่สามารถคว่ำประเทศ. มันอาจจะเป็นว่าเขาไม่เคยให้หยกทะเลสาบนางฟ้าโอกาสได้หรือไม่